@biancah, timing is inderdaad erg vervelend! En de afstand is ook erg groot. En als het Admiraal de Ruyter ziekenhuis nou zo fantastisch goed was dan zou je misschien kunnen overwegen om mee te gaan naar Vlissingen. Maar aangezien dat niet is, zou ik het je ook absoluut niet aanraden.... Hopelijk kan er goede oplossing gevonden worden!
Ik ga vanavond gesprekje met hem hebben en hij gaat morgen maar gesprekje op zn werk hebben. Hij weet dat dit gesprek gaat komen want, gisteren ben ik dus echt in elkaar gestort aan de telefoon. Kon alleen nog maar huilen. Hij had ook nu pas door dat het al vanaf dat hij woensdag weg is gegaan niet zo goed gaat thuis met mij. Heb geprobeerd het te verbergen. Dat is vaak niet heel moeilijk als je maar 10 minuten per dag belt en voor de rest whatsappt. Hij kan er toch niks aan doen op dat moment en wilde t voor hem niet verpesten want naar dit had hij uitgekeken om met de jongens van de onderzeedienst naar de wereldhavendagen te gaan. Hij zat voorheen geplaatst op de onderzeeboot vandaar.
Zow, wat veel geklets weer. Even proberen of ik wat onthouden heb hoor... @bemoeizuchtige (schoon)ouders: Hier gelukkig geen last van. Maar over dat kindje op jullie kamer laten slapen: de verloskundige hier heeft het ons aangeraden. (we waren het zowiezo al van plan hoor) En luister nou niet te veel naar je (schoon)ouders, behalve tuuk als ze goede tips hebben. @warmte: Het was gisteren echt warm weer he? Ik heb nu ook vreselijk last van vocht vasthouden in mijn onderbenen en enkels. Kan er haast niet van lopen en staan. Gelukkig heb ik een verstelbare lattenbodem, dus ik heb mijn voeteneinde iets omhoog gezet. Dat helpt wel. @aankomen: ik ben ook bang dat ik teveel aankom, alhoewel het nog helemaal niet zoveel is. We hebben een bruiloft 2 maanden nadat het kindje geboren wordt, en ik hoop zo dat ik dan mn oude figuurtje weer een beetje terug heb... Maar van elk kilootje meer op de weegschaal schrik ik weer... Gaan jullie trouwens ook borstvoeding geven? Ik wel. En dan schijn je ook sneller af te vallen.
Ach Nicole dat is gewoon niet tof. Snap dat je je onwijs klote voelt erdoor. Maar 6 kilo is echt niet veel hoor. Wel fijn dat je man het meer voor je op neemt. En als ie t niet doet, schop onder zn kont... @wiedeltje ik mag geen borstvoeding geven ivm medicatie.
goedemorgen meiden, Bianca, wat vervelend dat je man zoveel weg moet..kan me voorstellen dat je dat niet goed trekt nu.. Zit hij bij de marine? Hopelijk heeft z'n werk er begrip voor en kan hij bij je blijven.. Nicolle, wat een rotopmerking van je smoeder zeg! kan me voorstellen dat je je daar erg rot over voelt 6 kg is toch helemaal niet veel! Gewoon lekker genieten en zolang jij weet dat je gezond eet, zou ik proberen om niet te veel van haar aan te trekken! Mijn schoonmoeder zij weken geleden al dat ik een dik hoofd kreeg van het vocht.. nou en bedankt..niemand die het zag, alleen zij.. :S fleur, wat zwaar voor je smoeder en jullie. Fijn dat na de eerste chemo de tumor wel kleiner is geworden! hopelijk zet dat ook door met de 2e chemo! Sterkte! hier, alles gaat z'n gangetje.. druk dingetjes regelen voor het huis en werk (hetgeen wat ik nog doe). Besloten om te proberen het gesprek van morgen te verplaatsen tot na de bevalling. Vertrouw het toch niet om helemaal alleen zo eind te reizen..stel je voor dat ik daar weer last van m'n buik krijg.. hopelijk vinden ze het ok!
Hij zit idd bij de marine. En aangezien hij altijd maar gaat en doet voor anderen heb je kans dat ze met hem nu ook soepeler zijn. Deze dagen waren ook omdat ze iemand te kort kwamen... Voel je jezelf goed met t besluit? Ik denk dat het een verstandig besluit is in deze situatie. Als je zeker wist dat je het wel aan kon was je nmlk gewoon gegaan.
zat net een topic te lezen over bevallingen en inknippen.. *slik* toch wel beetje bang geworden voor het inknippen en dat terwijl ik steeds het gevoel had..bevallen, het zal toch moeten en komt vast wel goed. Toch nu wel een beetje de bibbers voor evt. inknippen. Hoe kijken jullie daar tegenaan?
net gebeld met het bedrijf waar ik morgen gesprek zou hebben.. gelukkig is het geen probleem! We hebben het gesprek naar december verplaatst en als hij eerder in de buurt is, belt ie toch wel een opluchting..
@isis, ga alsjeblieft niet op internet op zoek naar filmpjes hierover! had ik bij de eerste wel gedaan, maar had het beter niet kunnen doen.... Bevallen is gewoon iets natuurlijks, als een vk een knip zet doet ze dit tijdens een wee, dan voel je het niet. En dan is het nodig om je kindje eruit te krijgen. Lang niet iedereen krijgt een knip! Niet iedere vk is 'fan' van de knip. Die van mij zag liever vrouwen scheuren omdat het beter geneest. Nadeel is dat je de richting van de scheur niet kan bepalen, en van knip wel. Een knip zullen ze ook niet richting je anus zetten (totaalruptuur).
Herkenbaar, ik heb nu al n paar verhalen gehoord dat het hechten (na inscheuren of inknippen) nog pijnlijker was dan de bevalling. Vooral omdat diegene niet verdoofd waren. Heb nu de neiging om door die reden voor n ruggenprik te gaan...
Hoe meer de bevalling in dr buurt komt hoe meer ik er naar uit kijk. Ben totaal niet bang. Ook niet voor de knip of scheur. Bevallen doet hoe dan ook pijn... Helse pijnen als ik sommige mag geloven. Ik denk bij mezelf miljarden vrouwen zijn me voor geweest, ik kan dit ook! Is bij ren van jullie de baby al aan het indalen? Ik begin sinds vandaag vermoede te krijgen dat de mijne wel aan t indalen is. Had al paar dagen steeds beetje menstruatiekramp en af en toe steken in mn vagina. En vaak het idee alsof de kleine direkt op mn blaas ligt. Als hij beweegt moet ik meteen naar de wc. En vandaag opeens mega rugpijn en het gevoel alsof ik mn evenwicht kwijt ben in mn heupen/bekken. En kom op google uit op indaling. En dat is dus ook gewoon iets wat op dit termijn kan.
@ Biancah -> dat gevoel wat je omschrijft heb ik al een paar dagen. behalve dan die rugpijn, die heb ik al een paar weken ondertussen standaard. Nog helemaal niet eraan gedacht dat het in dit termijn al van het indalen kon zijn... Hier vanochtend de groeiecho gehad. Joris lag rond dit termijn al bijna 2 weken achter op schema en dit knulletje maar een paar dagen! Gewicht was nu geschat op 1225 gram Kostte wel wat moeite, want meneer was alleen maar aan het acrobaten (vooral met zijn benen en rug steeds aan het bollen) ipv aan het stil liggen. Maar ook alles werd nog eens nagekeken en gecontroleerd. Alles zag er goed uit!
@bianca, hier ook hetzelfde gevoel als wat jij beschrijft! op de echo is te zien dat de kleine met het hoofdje tegen de bmm ligt. Maar of het dan indalen is weet ik niet?? @minimuisje, wat fijn dat alles goed gaat met de kleine man! hier net ook wat stoms..had de komst babykamer en kinderwagen 2 weken verplaatst aangezien het huis nog niet klaar is en we niets met de dozen nog kunnen. Krijg ik net een telefoontje dat de vrachtwagen met de spullen voor de deur staat.. ja uhh.. dat komt niet uit.. zijn ze maar weer teruggegaan, wel jammer!
haai meiden, @schoonmoeders: ook hier moet ik van schoonmoeder en schoonzusje horen dat ik zwangerschapssuiker heb doordat ik te dik ben...En bedankt...en dat ik nu maar goed op mijn eten moet letten....(uh...) @bevallen:...ben ook gehecht...ik zal je vertellen, het is zooow persoonlijk! zo ieder voo rzich! Geen bevalling is het zelfde! maar...JA het doet ZEER! is het pijn die ondragelijk is: dat vond ik niet, het is pijn die opbouwt maar je lijf doet dat ook, dus als je op een gegeven moment denkt: dit kan ik echt niet meer, dan is het kindje er bijna altijd al! Dat is een natuurlijk proces ofzo, Natuurlijk kunnen er complicaties of iets dergeljks.. Je hebt ook andere soorten pijnbestrijding, want bij een rugggenprik moet je tijdens weeen (en dan wil je meestal NIET stil liggen) muis stil blijven zitten, besef dat! Ik zelf heb dus ervaren dat ik in t begin van de bevalling wanneer ruggenprik het effectiefst is zeg maar liever neit stil zat maar onder de douche, in bad of rond lopend...later bij t laatste eind dan wil je meestal liggen en trek je jezelf al helemaal terug. Ik heb volgens de artsen en verloskundigen een zware bevalling gehad van 23uur maar ik zou het zoow weer doen! echt waar! (ik was heel ziek: zwangerschapsvergifiting in ergste stadium) maar ik ben wel weer bang voor de pijn (logische) maar die kick, het gevoel dat jij gewoon een kind op de wereld hebt gezet, dat is onbeschrijvelijk..Zou het bijna haast als verslavend willen bestempelen. je kunt het namelijk wel een beetje vergelijken met een intensieve marathon en als je die dan haalt, dat gelukst gevoel en dan denk ik keer 100! hahaha.. natuurlijk ben ik bang voor de pijn en vooral voor de na-sleep want je bent niet klaar als het kindje eruit is.... maar de euforie die adreline die je krijgt als je kindje geboren is, dat is zooow KICK! echt! Je denkt echt: WOUW heb ik dat geflikt?! En als je dan met je kindje uit het ziekenhuis loopt bijvoorbeeld dan ben je verbaasd dat de wereld gewoon doorgaat,w ant jij hebt net wel ff een kind gebaart ja! (hemel en aarde bewogen voor je gevoel) en dat gevoel dat is echt een heel fijn gevoel! hahaha. Wat ik om me heen hoor en ook herken van mijzelf is het volgende: de eerste echte weeen herken je, en je denkt: owww makkie! Is dit het waar iedereen het ove rheeft? Dit valt mee... Tot ongeveer 3 cm ontsluiting, dan doet het wel zeerder, begin je je meestal al af te sluiten van je omgeving en ga je een beetje onrustig wat voor jezelf doen (gemiddeld gezien he?) Dan kom je rond de 5cm ontsluiting, dan denk je er echt anders over, dan is het serieuze zaak en pijnlijk. Even douchen oid wil dan goed helpen! Warmte, douche of bad wil zo goed helpen tijdens de bevalling, het ontspant en neemt de scherpe kantjes van de pijn weg! Als je dan de 7cm gepasseerd bent, dan word het echt heel heftig...erg heftig! Dan voelt het als of je van binnen uit elkaar gescheurd word en dit gaat even door tot er een moment komt dat je denkt: ik kan dit niet meer aan, ik ga dood ofzo haha: dan heb je meestal 10 cm ontsluiting!! bijna altijd is het zo dat je vrouwen hoort dat ze dachten dat ze helemaal gek werden van de pijn dat het toen al zo ver was.... en mag je gaan persen en ben je zooooow blij dat je nu eens iets actiefs mag gaan doen om je kindje eruit te krijgen! Het persen op zich is nog een klus: je moet persen alsof je flink geobstipeerd bent op t toilet. Meestal drukt de verloskundige ook wel even met een vinger ofzo waar je naar toe moet persen... Tja en als je dan perst en persweeen hebt dan valt de pijn meestal nog wel mee, maar als t hoofdje staat dan brand het heeel erg aan de onderkant en dan als je echt denkt AUUUW! is het hoofdje er uit.. In dat proces zit de verloskundige of arts ook vaak te masseren bij jou onderkant zodat het niet zo snel scheurt. Eventueel krijg je nu een knip maar die word in een WEE gezet en meestal ook verdoofd. Maar goed hoofd is geboren: En dan moet de rest nog..(schouders en lijfje haha) maar daar helpen ze je vaak ook mee. En dan heb je je kind en moet je nog even een paar keer persen, krijg ej een spuit in je been meestal: want dan moet de placenta er nog uit. Als alles eruit is gaan ze kijken of ze moeten hechten: of je nu wel of geen knip hebt gehad! Ik heb geen knip gehad, maar onze dochter heeft haar hand meegenomen bij haar gezicht toen ze werd geboren, dus die heeft de binnenkant even geschampt. ja toen moest ik dus van binnen gehecht worden, dat was een rot gevoel! Niet zo pijnlijk als de bevalling maar je bent zo klaar met al die pijn, je wilt niet meer en dan moet je nog even doorbijten. Gelukkig ligt je kindje dan op je borst en kun je kijken naar wat je er voor terug hebt gekregen! Als je een ruggenprik had gehad: die zetten ze uit voor het persen, het duurt vaak ook langer het persen dan, omdat de weeen minder krachtig zijn, vaak is het dusuitgewerkt op t moment dat de beeb geboern is en je evt gehecht ofzo moet worden. Dat blijft namelijk een beejte universeel. voor t zelfde geld hoef je niet gehecht te worden, niet idereen hoeft dat namelijk! haha. En dan nog even de nasleep van de bevalling, goed om dat ook te vertellen: Als je eenmaal bent bevallen krijg je vaak eerst een energie piek! je voelt je top en fijn (hormonen) maar dan, dan begint het herstelprioces: Vies bloedverlies, echt de eerste dagen is het me toch een gesmeer!!!!! En als je dan moet plassen (AUWW! urine brand!) je krijgt dan meestal een steriel flesje water die je over je heen moet gieten(daardus) voro als je moet plassen om het te verdoven...en geloof me: dat wil je ook! En poepen: dat durf je in t begin bijna niet, nog meer druk op de onder kant zetten...asjeblief! Want die onderkant die voelt echt niet fijn dan! Als of er een vrachtwagen dubbel en dwars over heen gereden is. Je krijgt ook t advies om wel op harde stoelen te gaan zitten, zodat het tegen druk geeft (jaja) maar dit duurt maximaal een paar week en dan loop je er echt weer goed bij hoor!! En paar maand later: je weet niet meer dat je bent bevallen, 99 keer doet alles het weer naar behoren en ziet het er van onder ook weer helemaal normaal uit! cliche: de pijn, je vergeet hem niet maar de scherpe randjes gaan er van af en je beseft meer wat je er voor terug hebt gekregen met tijd en datis een liefde die maar blijft groeien!... Wij kunnen dat echt wel meiden hoor! Hoe dan ook! Of het nu met of zonder pijnstilling is, of het nu natuurlijk of via keizersnee of via vacuum, tang of what ever is: ons kindje komt wel en wij kunnen dat prima aan! waarom denk je dat de laatste loodjes van de zwangerschap zo zwaar zijn? dan leren we alvast wat afzien is hahahahaha!!
@ Amona, mijn schoonmoeder is wel misselijk en erg moe. Op zich valt het mee als je het vergelijkt met de extremere verhalen. @ Bevallen, ik ben er niet bang voor, maar krijg wel enorm de kriebels als ik hoor over inknippen en uitscheuren. Ik geloof dat ik mijn kop een beetje in het zand steek en het maar over me heen laat komen. Ik verbaas me ook dat die enorme buik die ik heb mijn kind is, dat door dat gaatje moet.. hoe moet dat lukken.. ik vind een piemel al heel wat dat is niks vergeleken met een kind!! @ Sumshine, verhelderend verhaal. Ik ga mijn man alvast inlichten hoe het werkt.
Sumshine, zoiets stel ik me er ook wel bij voor ja hahaha. Ach voor iedereen is de ervaring toch weer anders. Fleur, ik wil niet negatief of ontmoedigend worden over je smoeder, maar mn ervaring net mn pa is, van elke chemo word je zieker en zieker. Bij de 3e chemo heeft hij aantal weken bijna niets tot niets gegeten omdat alles, zelfs water, er gewoon uit kwam. Maar stel je er maar op in dat het dus erger kan worden. Hoop natuurlijk dat dat voor haar niet het geval gaat zijn. Rotziekte dat t is, bah.
@ Sumshine, heb het net even voorgelezen hier. Ik moest om sommige stukjes ook wel lachen. Mijn man keek erbij..die is blij dat hij het niet hoeft te ondergaan. @ Biancah Klopt ook hoor. Het herstel na iedere chemo zal lastiger zijn. Je lichaam krijgt steeds weer een klap en zo word je steeds zwakker denk ik..
Dat klopt helemaal fleur. Ze zal ook steeds moeier worden en steeds minder kunnen. Pas na de laatste chemo gaat het herstel weer beginnen. En daar mag je wel een jaar voor uittrekken minimaal.
Bedankt sumshine, voor het bevallingsverhaal, hier heb ik tenminste wat aan. Ben nog steeds benieuwd hoe een wee voelt, of dat te omschrijven is met een ander soort pijn... In het begin zag ik er echt niet tegenop. Maar hoe verder ik kom, hoe meer ik er tegen op ga zien. Inderdaad hoe fleur het zegt (hihi)... Zaterdag was er nog een vriend, die over bevallen zei: respect voor vrouwen hoor! En als ik dat dan hoor, dan denk ik, het zal wel echt een stuk erger zijn als ik verwacht...