Ai, dat zijn lastige dingen he? Vrouwen die zwanger zijn en roken en/of drinken en nog meer dat soort ongezonde of nochalante dingen doen. Ik zou hemel en aarde willen bewegen om zwanger te mogen zijn en een kindje te mogen krijgen. Alles er voor laten en idd als je dan ziet hoe nochalant sommige zwangeren er mee omgaan dan raak ik daar wel geirriteerd van...
Oh wat moeilijk allemaal he?! Ik had hetzelfde; tegelijk met een paar meiden zwanger (waaronder 2 van mijn beste vriendinnen). En ik was de enige bij wie het mis ging. Nu zijn de 1e babies er en kan ik gelukkig zeggen: het valt me alles mee. Ik kan echt van die hummeltjes genieten! @ Fietje: ik herken erg wat je zegt, ik ben ook iemand die graag sterk overkomt en als anderen op me letten omdat ze denken dat het slecht met me gaat heb ik ook de neiging om juiste te laten zien dat dat niet zo is. Maarja, het vervelende is dat het er eens toch uitkomt! En ik merk dat het dan voor anderen ineens lastig is daar begrip voor te hebben omdat het toch al die tijd zo goed ging?! Probeer nu dus wat opener te zijn en soms eens eerlijk te zeggen dat ik een jankdag heb gehad. Sterkte allemaal meiden! X
Het werkt ook het beste om er gewoon eerlijk over te zijn. Bij de eerste miskramen heb ik het bijna niemand verteld en heb er dus ook lang mee rondgelopen. Bij de laatste miskramen ben ik er gewoon open over geweest. Mensen mochten best weten als ik een sjips-dag had omdat ik verdriet had. Het is zoals cjpt het zegt, tis lastiger voor de omgeving als je altijd doet of er niks aan de hand is en dan opeens bij iets de bom ontploft. En erover praten helpt, ik kwam er zo achter dat er best veel in mijn kennissenkring waren die zelf of iemand kenden die ook een miskraam had gehad. Het heeft mij geholpen mijn verdriet/verlies een plaatsje te geven.
Ja inmiddels weten er ook bij ons heel veel mensen dat we al 2 jaar bezig zijn en dat het 1x is misgegaan. Het voorkomt gewoon dat er steeds vervelende opmerkingen komen. En nu begrijpen mensen het ook als ik soms wat sjaggo ofzo ben omdat die datum eraan komt. Pff, wat zal ik blij zijn als die datum voorbij is zeg!
je vergeet die datum nooit meer. ik heb er twee, 23 aug. en 8 nov. de dagen ervoor denk je er veel aan, ben je verdrietig, maar eigenlijk heb ik het hele jaar door momenten van verdriet, en momenten dat ik er wat minder mee bezig ben. Maar ik denk minstens 1 keer per dag wel over mijn miskramen na, zonder dat ik dat bewust doe, en veelvuldig wel meer dan 10 keer per dag volgens mij...het is en blijft gewoon het verliezen van je kindje...
Gek is dat he?! Ik had helemaal niet het gevoel dat ik zwanger was en toen ik de test had gedaan heb ik tot aan mijn miskraam tegen iedereen gezegd: het voelt niet goed. Ik ken mezelf goed, ik zou me anders voelen als ik zwanger was. Toen het inderdaad mis ging was ik vooral heel boos dat iedereen me had proberen om te praten terwijl ik gelijk had gehad (was natuurlijk gewoon goed bedoeld). Het maakte de maanden na mijn miskraam wat makkelijker omdat ik nooit het gevoel heb gehad dat ik een kindje in me had. Maar nu die datum eraan komt voelt het ineens wel zo, ik had nu inmiddels een kindje kunnen hebben! Gek dat zo'n gevoel zo kan veranderen. Wel blij om te horen dat anderen ook zo tegen die datum opzien.
nou je hele verhaal is herkenbaar, ik voelde bij beide miskramen me wel zwanger, maar na een 8 weken was ik ineens ongerust, ik had er lichamelijk niks van gemerkt, maar gevoelsmatig voelde ik dat het mis ging, en iedereen je maar geruststellen, en ik er maar naar luisteren. dat heb ik wel geleerd, ik laat me niks meer vertellen hoe ik me moet voelen enzo, ik was al voor de eerste curettage bang voor schade aan de baarmoeder, nou zelfs dat heb ik aangevoeld, want nu heb ik het syndroom van Asherman, wat ik kreeg na de eerste curettage... Nee ik laat me absoluut niet meer vertellen hoe ik me moet voelen...en al helemaal niet door mensen die op een normale wijze kinderen hebben gekregen en het verdriet niet kennen, ookal zeggen ze ik begrijp je, ze begrijpen het niet (althans de meesten, bedoel ik niet lullig ofzo voor diegenen die nu zwanger zijn en het lezen)
Ik had echt exact hetzelfde. Iedereen bleef maar roepen dat ik niet zo negatief moest doen, want het zou vast wel goed zijn. Ik was echt wat depri de eerste keer, doordat ik zo overtuigd was dat iets niet klopte. Het is puur instinct denk ik, maar het klopte wel. Heb één ding wel geleerd en dat is dat ik mijn eigen lichaam het beste aanvoel, wat anderen ook zeggen! Cpt hoe is het verder? Jouw datum nadert bijna
Ja zaterdag is de datum... blij als hij erop zit. Merk dat ik iets sneller geïrriteerd ben dan normaal, kan natuurlijk ook best komen doordat ik ook zaterdag ongesteld moet worden Ik laat me inderdaad de volgende keer ook niets meer aanpraten. In de afgelopen 2 jaar heb ik alles goed aangevoeld: testuitslagen (ziekenhuis) positief en negatief, zwangerschapstest uitslagen, tijdens mijn zwangerschap... alles! Volgens mijn gyn hebben vrouwen soms inderdaad een sterk voorgevoel bij dit soort dingen en mag je daar lekker naar luisteren. Mijn vriend is wel heel lief, die roept sindsdien heel hard dat hij me nooit meer zal tegenspreken in mijn gevoel. Ik zie dat er meer tegen de NOD aanzitten, succes meiden! Op het NOD forum zijn er al 5 zwangeren deze maand!
Ik zal morgen op jullie dag aan je denken. Veel sterkte morgen en ik hoop dat jullie morgen veel steun aan elkaar mogen hebben.
Dankje, wat lief! Gelukkig is morgen ook de laatste dag voor onze vakantie en we hebben nog een hoop te doen/regelen. Moet alles nog inpakken, 7 konijnen overbrengen naar mijn schoonouders, wat kleine dingetjes kopen. Dus genoeg afleiding voor ons! Gr. Cin
Hey cjpt, Veel sterkte vandaag! 't Is heel herkenbaar hoor. Voor mij was 'de datum' de laatste hobbel die ik nog moest nemen en daarna ging het eigenlijk steeds beter. Hopelijk geldt dat voor jou ook.. Fijne vakantie en geniet er van! x Roosje
Tja daar issie dan... probeer vandaag zo veel mogelijk bezig te blijven en zo min mogelijk na te denken. Kon er nog wel bij; net ongesteld geworden ;o( Nouja, we gaan in Amerika dan maar een baby proberen te maken, zou ook erg leuk zijn! X Cin
Voor degenen met wie ik hierover geschreven heb. Bedankt voor al jullie lieve reacties, heeft me erg goed gedaan. 6 september ging het overdag redelijk goed omdat we druk aan het voorbereiden voor de vakantie waren. Toen alles gedaan was 's avonds stortte in echt in. Maar gelukkig heeft de vakantie me onwijs goed gedaan. Ik voel me weer helemaal positief en heb nu echt de periode van de miskraam afgesloten. Ik zal dan ook niet meer echt actief op dit forum zijn. Tis nu tijd om het echt helemaal los te laten. Nu ruim 2 jaar bezig, miskraam is 9 maanden geleden en ik zet mijn geld in op een baby in 2009 hahahaha Succes allemaal en nogmaals bedankt! Voor degenen die hier nieuw zijn: wat jammer jullie hier te zien en HEEL veel sterkte! GR. Cindy