Ik heb er even over na moeten denken of ik dit berichtje wel wilde schrijven. Maar misschien lucht het op, en kan ik op deze manier nog vaarwel zeggen tegen m'n kleine frummel. 8 weken terug waren je papa en ik dolblij, we hadden een positieve test. Ons kindje was op komst! Dolblij waren we! Wat was je welkom. 2 dagen voor we jou hartje voor het eerst zouden gaan zien op de echo ging het echter mis. Ik verloor bloed en ik vreesde het ergste. De lieve verloskundige begreep onze zorgen, en daarom mochten we gisteravond bij de praktijk langskomen. Onze angst bleek terrecht. Mama's buik was leeg. Waarschijnlijk was je met 5 weken al gestopt met groeien. Wat een verdriet voelen wij nu. Het was nog maar zo pril, maar we waren zo gelukkig met je. Onze hele toekomst werd in een klap weggeslagen. Nu hebben we pijn, in ons hart en in mijn buik. Het mocht niet zo zijn. Dag kleine kikker.. We hielden van je.
Ik voel wat jij voelt, een enorme leegte daar waar je al plannen had en al hield van het kindje wat niet meer komen gaat. Veel sterkte gewenst en een digitale knuffel
Aaaah wat heb je dat mooi neergezet!!! Ik weet hoe jeje voelt.... Wij hebben gister ochtend om 8 uur het hartje zien kloppen.. ( veeeel te traag) en vanmorgen ben ik begonnen met vloeien en buikpijn.. de miskraam is begonnen . Zo heftig! Heeeel veel sterkte! liefs xxx
@unbelievablee .. ach nee, wat verschrikkelijk. Heel veel sterkte.. ik heb het ergste lichamelijke grotendeels achter de rug. Doe rustig aan, onderschat het niet.. Veel sterkte..
Hey Scarlett, Mooi geschreven meid. Ik ken je gevoel, helaas vanmorgen ook een negatieve echo. Hartje gestopt dit weekend, was gegroeid tot 2,2cm, dus keurig zoals het moest. Miskraam moet op gang komen, zo niet, dan curretage. Nogmaals veel sterkte, laten we hopen dat we snel een gezonde zwangerschap krijgen met prachtige kloppende hartjes.
Helaas hebben wij ook afscheid moeten nemen van onze ukkepuk. Het was heel onverwachts dat ik zwanger was maar van harte welkom. Op 19 september kreeg ik last van licht bloedverlies, gelukkig mocht ik gelijk bij de VK komen omdat ik erg verdrietig was. Het hartje klopte heel stevig en was groot genoeg, 22 september mochten we nog een echo maken en ook toen klopte het hartje nog sterk en was het zelfs flink gegroeid in z'n korte tijd. Helaas ging het op 23 september toch mis, ik begon meer te vloeien had last van krampjes. 30 september heb ik de bevestiging gekregen dat het met 6+6 weken mis is gegaan, en het lichaam het zelf heeft afgestoten. Heel erg verdrietig maar konden het eindelijk een plekje geven, helaas minder waar. Ik bleef veel door vloeien en heb 13 oktober alsnog een curretage gekregen omdat er nog iets was achtergebleven. Wat een ellende is dat als het zolang duurt. Nu gaat het gelukkig weer iets beter en ben ik het nu echt een plekje aan het geven. 12 november moet ik weer op controle om te kijken of alles weer is zoals het moet zijn en hoop tegen die tijd ook weer mijn eigen cyclus te krijgen. ik wil alle mama's en papa's heel veel sterkte wensen. Ook al is het nog zo pril maar wat doet het vreselijk zeer om afscheid te nemen van een uk.
sorry maar ik word zo vedrietig van deze subforum , krijg een brok in me keel kan wel huilen , ik vind het echt heel erg alemaal heel veel sterkte . jammer genoeg zijn veel meer topics , dit verdiend niemand!!. ik wil op alle topics reageren aleen kan ik dat jammer genoeg niet omdat ik dat zo erg vind en raar gevoel in me buik krijg als ik het lees . het doet gewoon pijn dat zulke wonders dat moet gebeuren . tis niet eerlijk mijn vriend is heel sterk iemand die nooit huilt en zelfs hem raakt dit zo erg !