Hey dames, eventjes mijn verhaal... In april 2012 ben ik gestopt met de pil voor ons 2de kindje, 30 april 2013 mijn eerste positieve zwangerschapstest! Ik kon het niet geloven dat ik EINDELIJK weer zwanger was, maar met dubbele gevoelens, zo gelukkig en ZO veel schrik, schrik om dat kleine mensje in mijn buik te verliezen! Zo erg dat het mijn leven beheerst! Dit heb ik bij mijn eerste zwangerschap niet gehad, ik had toen het gevoel of ik de wereld aan kon! Vorige week maandag opgestaan met hevige krampen, naar gynaecoloog geweest en hij zei dat ik maximum een week overtijd kon zijn, terwijl ik toch al bijna 2 weken overtijd was toen, hij heeft gezegd dat ik niet TE ongerust moest zijn maar kon me tegelijkertijd ook niet geruststellen. Hij zei van nog een weekje af te wachten en heeft me utrogestan meegegeven, morgen moet ik terug naar gynaecoloog en heb zo veel stress, vorige week had ik het al even losgelaten maar nu maak ik me gek met de gedachte dat alles in orde zou kunnen zijn! Sorry voor m'n lange verhaal, moest het even kwijt, een miskraam is super erg om mee te maken en ik wens iedereen die het al meegemaakt heeft super veel sterkte toe want ik denk toch dat het de rest van je leven toch een plaatsje heeft!
Dus als ik het goed begrijp heb je krampen gehad maar geen bloedverlies? Door de krampen alleen ben je onzeker? Hoe komt de gynaecoloog er trouwens bij dat je maximaal een week overtijd kon zijn? Voor zover ik weet hoeven krampen vooral in de eerste weken helemaal niks te betekenen hoor. Gaat het gepaard met bloedverlies dan is het een ander verhaal, maar vind het tot nu toe niet klinken als een missed abortion. De kans is veel groter dat het gewoon goed zit hoor. Maar hopelijk is de week snel voorbij en krijg je geruststelling, begrijp dat het je wel onzeker maakt.
Vandaag naar gynaecoloog geweest, alles blijkt ok te zijn en heb kloppend hartje gezien! Gynaecoloog heeft wel gezegd met de voetjes op de grond te blijven en utrogestan blijven nemen, maar ik ga voorlopig toch proberen te genieten! Ben eigenlijk al beetje beschaamd dat ik mijn verhaal op deze plaats gezet heb, sorry daarvoor!
Fijn dat alles goed was! Nu lekker proberen te genieten!! Je was onzeker dat geeft toch helemaal niet.