Ons jochie is nu 2 jaar en 4 maanden en lekker opstandig aan het worden Hij is doorgaans echt een schat hoor en kan lief zelf spelen of lekker bij je op de bank hangen maar een temperamentje heeft ie altijd al gehad. Nu is het zo dat hij de laatste tijd erg slecht luistert, zn grenzen probeert te verkennen. Thuis gaat ie na een tweetal waarschuwingen "naar de gang", even een time out. Of soms "straf" ik hem door bepaalde leuke dingen dan te ontzeggen ( werkt wel goed moet ik zeggen...) Maar met uitstapjes is het echt drama. Nu net ook weer: we waren naar de kinderboerderij en meneer loopt als een ongeleid projectiel alle kanten op. Aan de hand lopen heeft hij nooit gewild ( hoe krijg ik dit voor elkaar??), vind ik op zich niet erg als hij maar luistert. Maar dat doet hij dus nu niet. Loopt constant weg of een andere kant op als waar wij heen willen. Normaal pak ik m dan op een gegeven moment "bij kop en kont" maar ben nu zwanger en krijg een flinke buik nu en optillen voelt niet lekker. Hoogste tijd om hem te leren luisteren. Maar hoe doe ik dit??? Dit gedrag vertoont hij ook in winkels ( alle kanten oprennen, niet meer luisteren, alles uit schappen trekken). Hoe corrigeer/ straf ik hem in deze situaties? Time out lijkt me lastig en hem dingen ontzeggen of juist toezeggen bij lief gedrag wat binnenshuis goed helpt is ook moeilijk omdat je het toch voor iedereen leuk probeert te houden. Ik schaam me werkelijk dood omdat ik het idee heb dat mensen denken dat we echt een aso-kind hebben , heel vervelend!! Terwijl hij kan ook echt superlief zijn! Tips zijn zeer welkom!
Ik heb met uitstapjes altijd een buggy mee...en als ze niet wil luisteren dan gaat ze daar maar in zitten. Maar ik moet zeggen dat ze over het algemeen aardig goed luisterd. Als ik geen buggy mee heb, en ze luisterd niet in een winkel dan moet ze verplicht mijn hand vast houden (wat ze vaak ook niet wil, maar ze heeft dan gewoon geen keus). En verder maak ik me totaal niet druk als ze een scene maakt als ze verplicht in de buggy moet of verplicht mijn hand vast moet houden. Dan krijst ze maar even, liever dat, dan een kind die slecht luisterd en alle kanten op gaat.
De buggy ja.... die gebruiken we de laatste tijd alleen als we naar de stad gaan om te winkelen, maar na een half uur is meneer het zat, gaat zich vervelen etc. Wanneer hij er ook eenmaal uit is dan krijg je hem er nauwelijks meer in ( gillen, schoppen, krijsen, overstrekken...zie je het voor je?!) Maar idd voor kleine uitstapjes dan toch maar weer inzetten misschien? Verplicht hand vast houden hebben we vanmorgen ook gedaan. hem de keuze gegeven: of aan de hand mee, of gedragen worden. Meneertje liet zich aan de hand gewoon op straat vallen... Dus optillen maar. ( dit doet mn man nu dus.. maar als ik alleen ben begin ik daar niet aan!)
Soms nam ik de buggy mee. Hij mocht dan vrij rondlopen, als hij maar luisterde. niet meer luisteren was in de buggy voor een poosje.. In de winkel heb ik mijn jochie ook weleens een time-out gegeven. Hij was zo dwars, ik heb hem op zijn billen, met zijn rug tegen een wand gezet. En gezegd dat ik hem over een minuutje wel weer kwam ophalen. Eigenlijk hetzelfde als ik thuis zou zeggen. Ben zelf even een stukje verderop gaan staan. Ik kon hem wel zien, maar heb geen contact gemaakt. Daarna was hij een engeltje. Nog 1 of 2 keer gehad, maar sindsdien gaat het wel beter. Hij weet dat mams buiten net zo reageert als binnen. Maar op die leeftijd maakte ik me er ook zorgen om, en een paar maand later bleek dat zijn oortjes het wonderbaarlijk genoeg toch echt wel deden.
Wij hebben deze fase ook gehad, maar juist toen ons zoontje wat jonger was ongeveer 1,5 jaar. Heel vervelend is dat. Alles wat je opschrijft van zich op de grond laten vallen en krijsen tot niet meer de buggy terug in willen pfffff. Nu is hij 26mnd en luistert erg goed buiten en geeft ook graag een handje. ons zoontje vindt het ook niet zo leuk om in de buggy te zitten en is het ook na half uurtje wel weer zat. Hij loopt liever en zolang hij luistert vind ik dat natuurlijk ook alleen maar beter. Als ik jou was zou ik toch de buggy maar weer mee gaan nemen en na 2 keer waarschuwen en hem in de buggy zetten. Pech voor hem of hij het leuk vindt of niet, maar zo leert hij het misschien af.
tjah, hier gaat hij voorlopig echt nog in een buggie of stoeltje van het winkelkarretje. mooi niet, dat ik met deze leeftijd achter hem aan ga rennen in een winkel en in jou geval met een dikke buik zou ik dat al helemaal niet doen. dat is een kwestie van het jezelf moeilijk maken. op de kinderboerderij zou hij van mij gewoon mogen rondlopen. dat is gewoon enthousiasme bij alle dieren. je kunt toch van een afstandje in de gaten houden of het niet te gek wordt. zo ja, dan in de buggie. aan de hand lopen is iets wat je van het aller eerste begin moet trainen. dus vanaf de allereerste keer dat je buiten komt meteen goed aanleren wat je wil, daar gaat het meestal fout want het is zo schattig om ze zo te zien hobbelen. ik ging voor dit doel elke dag met de jongste om die reden wandelen. aan het handje, eerst een paar meter toen de straat op en neer en zo steeds verder. nu moet ik erbij zeggen dat het ene kind gemakkelijker te sturen is hierbij dan het andere. maar zoals voor veel dingen geldt, jong geleerd is oud gedaan. om er nu nog mee te beginnen dan ben je al veel te laat en kost het je een berg energie en zal het nog niet echt goed gaan. voor de kinderenboerderij zou ik thuis goed afspraken maken met de kleine en duidelijk maken dat als hij te ver gaat dat hij dan de buggie ingaat. maar voor zulke dingen geldt natuurlijk wel dat strak aan het handje teveel gevraagd is. je gaat ook niet in de speeltuin strak aan het handje lopen zonder ergens op of bij te mogen als je begrijpt wat ik bedoel.
Bedankt zo ver voor jullie reacties! Op zich al fijn dat het herkenbaar is en niet dat het per definitie aan ons als opvoeders ligt...( iets waar je wel bang voor bent als er zo'n scene ontstaat...) Ga zeker de buggy weer inzetten, al is het maar om hem een time out in te geven als hij niet luistert. Tis voor hem ook wel een "straf" dus als hij een paar keer die keuze gehad heeft denk ik dat hij het wel laat om niet te luisteren! Ik maak idd wel onderscheid in speeltuin of kinderboerderij, daar is rondlopen beter geoorloofd dan in ene winkel. Onze zoon is nu eenmaal errug enthousiast en daar is ook niks op tegen! Denk dat wat je zegt, Blup, dat dat wel klopt dat het aan de hand leren lopen nu wel erg veel energie gaat kosten, dat ik daar te laat mee ben. Ik denk zelf dat investeren in het leren luisteren nu meer vruchten afwerpt? @Deepfreeze: respect dat je je zoontje in de winkel weleens een time out hebt gegeven! Denk dat het voor je zoontje wel zo duidelijk is dat mamma hetzelfde uit als thuis reageert. Time out heb ik nooit gegeven. Wel eens geprobeerd, maar loopt, net als thuis, meteen van zn plekje ( alleen bij ons thuis "op de gang" gaat de deur dicht en zit hij alsnog prikkelarm, terwijl in de winkel is dat geen optie). Vind het daarbij ook erg gênant om zulke scenes te hebben in winkels.... maar dat is meer mijn probleem...
Mijn zoontje is (nog) niet heel erg lastig, maar ook hij wil nog wel eens alle kanten oprennen. Vooral op straat vind ik dat vervelend, ivm auto's en zo. En ik ben nu hoogzwanger en dus niet meer zo snel. Ik gebruik daarom sinds kort een looptuigje van de Prenatal en dat werkt top. Met oversteken moet hij me een hand geven, maar verder loopt hij lekker los. In de supermarkt zet ik hem dan in de winkelwagen. Moet wel zeggen dat het tuigje voor buiten beter werkt dan in winkels, want hij kan evengoed overal bij dan.
Haha, ja herkenbaar! Had zelf zo'n "telefoondraad" gekocht vorig jaar, maar dat werkte voor geen meter hier. Kan idd alsnog overal bij en ik vind het er ergens ook wel een beetje vreemd uitzien... Winkelwagentje gebruik ik ook wanneer het kan, daar vermaakt hij zich wel ( taakjes geven zoals boodschappen in de wagen doen of op de band bij de kassa), maar zoals bij etos of hema wordt t lastiger...
als je zwanger bent moet je gewoon het winkelwagentje gebruiken. ze kunnen nog lang zat lopen. mensen hebben vooral in winkels als gauw dat ze je na gaan gapen als ze dwars doen en daar zit je hoogzwanger niet op te wachten. meestal is het tochal genant genoeg omdat je zelf al vanalles denkt, wat andere wel niet van je zullen denken als hij zo doet. druif ik denk dat je op dit moment inderdaad je energie een beetje goed moet gaan verdelen. deze leeftijd is op zich al uitputtend genoeg en met zo'n dikke buik staat het huilen je soms nader dan het lachen. kies dus af en toe voor gemak voor jezelf. plant hem in het karretje dus ipv ernaast, of ga met de buggy winkelen. hij kan nog lang zat lopen in een winkel. ( edit je was me net voor met je reactie zie ik nu, voor de andere winkels zou ik gewoon de buggy gebruiken meid)
Haha, L. doet precies hetzelfde. Ik worstel haar toch al gillend en schreeuwend de buggy in en negeer het gekrijs, alles beter dan overal achter je kind aan moeten rennen En ze laat zich ook op straat vallen. Ik heb haar 1 keertje aan de hand meegesleept (ze vindt op de arm zitten namelijk gezellig en een beloning, dus optillen doe ik niet meer.) over een parkeerplaats toen ze niet meer aan de hand wou lopen, en die fase is nu dus ook voorbij. Volgens mij gebeurt het bij iedereen hoor, ze zoeken hun grenzen op en dat hoort erbij. Adem in....adem uit
In die periode zitten wij nu ook. Mijn zoontje is 2.3 jaar. Hij heeft vandaag al vaak op de gang gezeten. Gisteren zijn we naar de dierentuin geweest en hielt van te voren mijn hart vast. Maar daar heeft hij zich UITSTEKEND gedragen. Dus hij kan het wel. De kinderwagen/buggy gaat hier altijd automatisch mee omdat meneer heel vaak de benen neemt. En nu met mijn gebroken teen gaat het erachter aan rennen niet echt super.
zo makkelijk vond ik dat nou ook weer niet. Ik heb daar een plekje gezocht dat zo rustig mogelijk was. 1 dame liep wel een beetje contact te zoeken met hem. Daar ben ik op afgelopen om het uit te leggen. Toen begreep ze het ook wel, en was blij dat ik hem in ieder geval opvoedde Ik had een kwaaie reactie verwacht, en ben helemaal niet zo assertief. Maar het heeft me tot nu toe alleen maar goede reacties en een lief kind opgeleverd
oh wat ontzettend herkenbaar! ik wou net een topic plaatsen hierover, ik kom net thuis van "uit eten" door de driftbuien van mijn dochter ben ik eerder weggegaan met haar en heb ik mijn bord eten half leeg moeten laten staan. om je de ogen uit de kop te schamen! bij uitstapjes overdag nemen wij ook de buggy mee, daarin gaat ze dan voor straf en dan gilt ze ook alles bij elkaar, gooit zich onderuit (zit dan op haar rug ipv kontje ), ik weet eigenlijk niks anders, ze wil ook geen hand vasthouden maar dat is hier in de buurt vaak levensgevaarlijk met al die auto´s die voorbij razen. zo´n tuigje hebben wij ook overwogen maar het voelt verkeerd of zo, ik weet niet waarom. ik lees hier dus ook nog even mee als je het niet erg vindt
Maar ik had het zweet ook onder mijn oksel van een peuter die met een miniwinkelwagen tegen enkels van anderen aanreed
Hahaha, wat geweldig deze situaties! Ben zo blij om te horen dat t peuter-eigen is!! Ik begon me serieus zorgen te maken dat ik niet streng/ consequent genoeg zou zijn geweest! Dat we het er zelf naar gemaakt hebben etc.Tuurlijk kan het vaak ook beter hoor, en zeker mn man is erg makkelijk. Maar denk dat er wel tig gezinnen zijn bij wie het er nog veeeeeel minder consequent aan toe gaat dan bij ons thuis! @Juul75: Hier vandaag ook een meeslepend kind aan de arm, zo over straat... vre-se-lijk..... pfffff, klotsende oksels! Fijn dat bij jou die fase voorbij is, maar tot die tijd... gewoon doorgaan met aan de arm slepen?? of...?? @Sabrina 25: hier is het ook rg afhankelijk van waar we zijn. Bij Ballorig, de speeltuin of zoiets maakt t natuurlijk helemaal niks uit dat ie lekker enthousiast alle kanten op rent. Maar goed... hij doet t ALTIJD, ook als het niet zo handig is. Zoals vandaag op de kinderboerderij was het een soort van open dag met allemaal kraampjes en dan kan je niet zomaar achter de kraampjes gaan rennen en spullen van tafel pakken... @Deepfreeze: nou, snap volkomen dat je zwetende oksels had, haha! Bij het lezen van je situatie kan ik me al zo inbeelden dat ik het er warm van krijg, pffff... Toch petje af dat je zo assertief was. Ik weet zeker dat iedereen die zelf ook kinderen heeft respect kan opbrengen als je je kind een standje geeft of corrigeert in het openbaar. helaas zijn er ook veel ( ouderen of juist kinderloze mensen) die het zielig of gênant vinden. Ik trek me daar dan te veel van aan. Mijn tactiek is meestal om zo luchtig mogelijk te blijven, beetje humor erin gooien en hopen dat ze mn rode wangen niet zien, hahaha! Eenmaal buiten de deur uitleggen aan mn zoontje dat ik zijn gedrag niet tolereer! weet alleen niet of hij daar nog te jong voor is... @ dana: hahaha, sorry maar zie het helemaal voor me, met dr rug in de buggy... hier dus ook!! De riempjes krijg je met geen mogelijkheid vast.... lang leve de voetenzak! Hoevaak ie daar niet half in gelegen heeft... helaas is het daar nu iets te warm voor....
Ik heb me er ook even overheen moeten zetten, maar nu ik het eenmaal heb ben ik er heel blij mee. Mijn zoontje heeft er ook geen hekel aan, omdat hij nu mee vrijheid heeft dan wanneer hij steeds mijn hand moet vasthouden. En ik heb meer rust omdat ik hem niets steeds uit een voortuin hoef te plukken of bang te zijn dat hij onder een auto loopt. Zo'n ding kost iets van 6 of 7 euro geloof ik. Dus als je het wil uitproberen is het geen gigantische investering.
Hier ook een meisje dat niet keurig met d'r driftbuien en geren wil wachten tot mama weer veilig thuis is (en de beschikking heeft over de gang haha) Maar t is lastig, absoluut. Als ik veel boodschappen moet doen, plan ik dat standaard zo kort mogelijk voor d'r middagslaapje (want dat heeft ze nog keihard nodig). Als ze moe is, accepteert ze het winkelwagentje of de buggy een stuk makkelijker... Maar ik probeer haar ook wel te corrigeren als we in het openbaar zijn hoor. Niet met stemverheffing (maar dat ik ook thuis een laatste redmiddel), maar ik ga rustig in een bomvolle AH op mijn hurken zitten om haar op vriendelijke, maar ZEER dringende toon te vertellen dat dit de laatste keer was, anders wacht daar het winkelwagentje... Gelukkig is het pas 1x voorgekomen dat ik haar er ook daadwerkelijk in moest proppen (want van 'inzetten' kun je niet spreken met een all-out krijsend, tegenwerkend kind). Natuurlijk schaamde ik me dood, maar buik in, tieten vooruit en zonder iemand aankijken die winkel uitlopen hihihi