Ik schrijf weleens gedichten. Ik zal er hier een paar plaatsen. Misschien vinden jullie het leuk om ze te lezen. Misschien schrijven er hier meiden ook gedichten... deze heb ik geschreven voor een vriendin waarbij baarmoederhalskanker werk geconstateerd tijdens haar zwangerschap. Nu krijgt ze gedurende haar hele zwangerschap elke drie weken een chemokuur.
Mooi gedicht meid! Ik schrijf ze ook, niet meer zoveel als voorheen, maar nog wel eens. Mijn manier om alles van mij af te schrijven.. Ik praat graag, maar niet over 'diepe' gevoelens e.d. xxx
hoe kan je hem lezen dan.. als ik vergroot is die verre van leesbaar ik schrijf al jaren gedichten.. heb albums vol
ik droom vaak dat ik vliegen kan ik spreid mijn vleugels wijd ik moet wel heel hard klap'ren dan anders val ik echt geheid
heel mooi heb ze wel jaren geschreven.. Had schriften vol.. helaas bij de verhuizing kwijt geraakt had er nog een paar op de laptop staan maar die is een tijdje geleden gecrashed, dus ook alles weg.. heb er nog wel 3 of 4.. zal ze eens opzoeken..
Ik schrijf zo af en toe ook... Heb een soort van blog, heb hem wel eens eerder geplaatst, maar voor wie het wil kan je hier wat lezen. Mijn wondere wereld je moet wel wat verder naar beneden scrollen wil je wat gedichten lezen want het eerste gaat over mn zoontje Verkleurd Ik loop...door De straten van mijn gedachten Ik loop...en zie De kleuren langzaam vervagen Ik loop...en voel Een zwart-witte wereld Ik loop...en hoor Een gevallen ziel Ik loop...en schilder Een ideaal beeld Ik loop...en creeer Mijn wereld in kleur ---------------------------------- Met een penseel en palet Hou ik mezelf gevangen In een verkleurd schilderij |
Ik schrijf ook soms gedichten. Deze is van eergisteren. Vasthouden Het is mogelijk Dat we er nooit komen Het is mogelijk Dat we nu voorbij het midden zijn Het is mogelijk Dat we er bijna zijn Alles is mogelijk Zelfs het onmogelijke Maar mogelijk ook niet We weten het niet Wat ik weet Is dat we hoopvol waren Wat ik weet Is dat die omsloeg in verdriet Wat ik weet Is dat we verscheurd zijn Alles wat ik weet Is wat we diep van binnen voelen Maar wat ik niet weet Is hoe lang nog Hoe vaak nog Hervinden wij de moed Hoe vaak nog Ritjes naar het ziekenhuis Hoe vaak nog Is mijn lichaam niet mijn tempel Misschien te vaak Om het vol te houden Misschien niet vaak genoeg Om het einde te halen Ik hou me vast Aan een sprankje hoop Ik hou me vast Aan mijn lief Ik hou me vast Aan de gedachte Dat er misschien Ooit Een kindje zal zijn Dat zich aan mij mag vasthouden. Alexandra
Zeg mijn allerliefste dotje, moet jij niet plassen op het potje? Je bent nu toch echt al drie, maar op het potje ga je nie. Ik heb je het al vaak gevraagd en ook je dikwijls uitgedaagd alleen maar schreeuwen uit je strotje Ook met tieren en verzet toch op de wc gezet en ..? vraag ik blij verrast.. Heb je nu misschien geplast? nee.. en jij kijkt boos en kil ik wil eraf, van deze bril! Ik beloof je een surprise ei echt jouw lievelings lekkernij en ik vraag wanneer je poept dat je dan ook mama roept.. met , Ik moet naar de WC! Mama loop je even mee? Maar ook die hoop is weer voorbij.. want je zit weer op je knietjes een gezichtje vol verdrietjes mam, ik heb een poep gedaan en ben niet naar de wc gegaan ach, mijn lieve kleine...er komt toch echt een dag, dat je met hoge nood naar je potje rent. Alleen wat ik echt hopen mag... is dat voor je zestien bent!
Erg mooie gedichten! Zelf schrijf ik ook al jaren lang, al is het de laatste tijd iets minder. Schrijf vooral de diepere gedichten, me eigen gevoelens. Zo heb ik tijdens de periode dat ik nog niet goed om wist te gaan met borderline dit gedicht gemaakt: Waarom Waarom is alles zonder kleur, waarom ken ik geen leven..? Waarom is dit al jaren lang, waarom niet voor heel even..? Waarom doet mijn lichaam niet normaal, mijn geest niet wat ik wil..? Waarom ben ik niet wie ik ben, waarom ben ik zo stil..? Waarom die pijn, die vele strijd..? Waarom al die problemen..? Waarom moet het mij gebeuren, waarom geen vrolijkheid..? Waarom de ene dag zo goed, alsof er geen probleem bestaat..? Waarom de andere dag zo fout, waarom die eigen haat..? Waarom moet ik zo leven..? Waarom overkomt dit mij..? Waarom mijn hele leven lang, gaat het ooit nog wel voorbij..?
geschreven naar mijn 2de bbz niet altijd onaantastbaar klein volmaakt en mooi waarom daar? waarom weer? heel even en toch altijd in mijn hart geschreven naar mijn eerste bbz kracht ik denk aan je... in mijn gedachten! soms voel ik je... in mijn hart! ook al ben je weg... ik weet dat je blijft! lieve liefde draag me warme warmte streel me omdat de wereld zal blijven draaien mooie gedichten al gelezen hier in dit topic deed het eerder ook meer om gevoelens een plek te geven. liefs Hellen
Mooie gedichten zie ik.... ik ben er zelf niet zo goed in! Hebben jullie ook een mooi gedicht voor een kindje? Over het moederschap enzo?