mijn dochter is net 2 jaar of nog net niet, als ons 2e kindje wordt geboren. ik wil haar er graag bij betrekken en er op tijd mee beginnen. ze houd van boekjes, en ik ben dus eigenlijk op zoek naar een leuk boekje over het krijgen van een baby. ik ben in de bibliotheek geweest en daar heb je enorm veel keuze voor kids vanaf 3 a 4 jaar enzo. maar niet echt voor 1 tot 2 jaar. in veel boekjes wordt er een baby geboren en die krijgt dan de fles. onze dochter heeft altijd borstvoeding gehad en nog steeds en de volgende gaat dat ook krijgen, dus ik vind het een beetje stom om voor te lezen dat een baby de fles krijgt, terwijl dat in onze situatie niet van toepassing is. heeft iemand een suggestie of een ervaring? hoe hebben jullie het verteld aan je andere kind(eren)
Ik heb nog geen kinderen, dus kan je daarmee verder niet helpen). In ieder geval wel heel erg gefeliciteerd !
Ik heb geen boekjes gebruikt maar Eva met name verteld hoe en wat Dus dat mama een baby in haar buik heeft en dat die over een tijdje in het ziekenhuis gehaald word (bevalling uitleggen was nog wel iets te met die leeftijd ) En ook vooral dat de baby heel veel aandacht en liefde nodig gaat hebben en nog niet gelijk kan spelen Maar boekjes kon ik helemaal niet vinden nee
Mijn zoontje is nu sinds 4juli grote broer en hij word zelf 21 aug 2jr.. Vertellen kon ik t hem niet, hij snapte t toch niet.. ENige wat ik hem kon aanleren was baby in buik en dan ging ie elke dag me buik aaien en baby zeggen en kusjes geven. Pas toen de baby bij ons thuis was ging t vanzelf! Hij was trots, wist dat t van ons was en zijn biebie boertje en dat was t. T is vanaf dag 1 zijn biebie boertje dus nu t kindje er zelf is beseft ie t en voorheen niet... succes
Mijn dochter was 19 maanden toen haar broertje kwam. Ik heb het nooit echt uitgelegd, maar haar gewoon overal bij betrokken. Kleertjes in de kast, bedje opmaken, haar op de babykamer laten spelen, buik laten voelen, vertellen dat er een baby in zit, en haar een pop gegeven. Toen N, er was vond ze het vanaf de eerste minuut heel normaal....
Bij ons al een tijdje terug.. Op de 1e verjaardag van mn oudste kwam ik er achter dat nr 2 er aan kwam (was toen al een maandje zwanger ongeveer) Hem verteld dat er een baby in de buik zat en zo maar hij heeft er niet naar omgekeken. Kreeg een eigen kamertje want zijn kamertje was voor de baby... Nieuwe kamer vond hij wel spannend maar verder niet zo boeiend dat in zijn oude kamer een baby kwam slapen. Heb in de winkel dikke zwangere buiken aangewezen en babytjes enzo. Kon verder toen (maar dit is bijna 13 jaar geleden) ook geen boekjes vinden. Hij heeft er totaal niets mee gedaan tot dat zijn broertje er uiteindelijk was. Savonds bevallen in het zh en smorgens zag hij hem voor het eerst... Dat koppie vergeet ik NOOIT meer! Ergens tussen blij verrast en "waar komt DAT nou zo ineens vandaan???" Hij keek zn ogen uit...en het was ZIJN broertje! Geen andere kindjes mochten er aan komen en volwassenen werd oogluikend toe gelaten. Dat is nu nog zo....ruzie tot en met maar oh wee degene die hem pijn doet (mag hij alleen ofzo ) Vind het jammer dat hij er verder niet naar omgekeken heeft maar misschien is dat ook een deel te wijten aan zijn PDD-NOS...wie zal het zeggen?
Mijn zoontje was 22 maanden toen zijn broertje werd geboren. Ik heb tijdens mijn zwangerschap een babypop voor hem gekocht. Daarmee werd het voor hem veel concreter dat er een baby in mijn buik zat. Hij heeft er ook best wel veel mee gespeeld. Verder heb ik het veel benoemd. Toen zijn broertje eenmaal was geboren, reageerde hij ook alsof hij het verwachtte. Heel enthousiast hoor, maar niet verbaasd. Hij kwam de kamer binnen, riep heel hard "baby!!" en wilde hem direct vasthouden. *smelt* Ik had ook een boekje van Nijntje over het krijgen van een broertje/zusje en nog 2 andere boekjes over baby in de buik (die trouwens geen van allen een flesje hebben genoemd ), maar ik had niet het idee dat dat hem erg hielp. Hij vond de boekjes ook niet zo leuk.
mijn zoontje was ook die leeftijd toen ik zwanger was van de 2de, ik had ook een Nijntje boekje iets van 'kleine pluis' of zo, daarin wordt verteld dat mama pluis een baby krijgt etc. Verder elke dag erover gepraat vooral tegen het einde aan met het kamertje inrichten, dan is alles wat duidelijker voor ze met die kleine kleertjes. En gewoon zelf vertellen dat het kindje ook mamas melk krijgt, mijn zoontje wist niet beter, die zegt nu nog steeds dat hij en zijn broertje bij mama melk hebben gedronken maar dat ze alles opgemaakt hebben en er nu niks meer over is
Er is een boekje van Kimio waarin de baby de borst krijgt. Ik vond het bizar hoe moeilijk het was om daaraan te komen. Het heet 'Een baby!' en is geschreven door Elle van Lieshout en Marieke Witke. Zowel de hoofdpersoon (grote br/zu) als de baby zijn onzijdig. Dit is formeel 2+ maar M vond het voordat ze 2 was al mooi. Ook heel erg leuk is Balotje wordt grote zus oid. Van Yvonne Jagtenberg. Maar misschien is dat nog wat moeilijk nu ... Tegen M hebben we op een gegeven moment gezegd dat er een baby in mijn buik zat. Dat herhaalde ze en ze wees ook op haar buik en zei dan 'baby'. Maar M is wel een slimmerik en was/is heel snel met dit soort dingen. M hebben we ook altijd meegenomen op controle en naar de echo's enzo. Dus dan hoorde ze het hartje ... T zie ik dat namelijk echt nog niet doen . Dus bij hem wachten we gewoon nog even tot ie dat wel begrijpt . M laat ik nu plaatjes zien van hoe de baby er uit ziet in mn buik. Ze vindt het echt geweldig. Regelmatig kijkt ze door mn navel en zegt dan: 'ja hoor mama, het is een meisje!'
Wij hadden een boekje van mijn schoonouders gekregen van nijntje. "kleine pluis". Dat vond mijn dochtertje een erg leuk boekje, dus die hebben we 's avonds veel voorgelezen. En verder hebben we alleen verteld dat er een baby in mijn buik zat en mijn dochtertje gaf mijn buik elke dag kusjes en vertelde de baby alles wat ze die dag had meegemaakt. Echt super lief. Toen mijn zoontje geboren was en ze kennis met hem kon maken heeft ze snel even gekeken en daarna ging ze aan de tafel zitten en vroeg om haar stiften. Ze wou namelijk graag kleuren, dat haar broertje er nu was was blijkbaar niet zo indrukwekkend. Nu zijn ze onafscheidelijk en zodra mijn dochter 's ochtends wakker is vraagt ze waar haar broertje is en of ze hem wakker mag gaan maken.
Ons dochtertje is 2.5 als de tweede komt. Ze gaat nu mee naar de verloskundige en ik vertel haar dat ze mag helpen als de baby er is. Ze speelt nu soms dat ze een baby in de buik heeft en dan moet ik met een viltstift naar de baby luisteren. Verder aait ze over de buik en is ze wel geïnteresseerd in baby's, maar ik denk niet dat ze al echt beseft dat de baby straks bij ons blijft. Dat zal pas komen als het zover is.
ik denk dat je niet meer kunt doen dan meenemen naar controles e.d. Want hoe jij het bedoelt met boekjes enz. daar is ze echt nog te klein voor. Ze kan wel snappen dat mama een baby in dr buik heeft. Maar een kindje van die leeftijd heeft nog niet het voorstellingsvermogen om te begrijpen dat het kindje eruit komt en dan in huis is. Hoe slim en pienter ze ook zijn.
Maar je maakt ze er wel vertrouwd mee. Hier vond Eva kleine Pluis erg leuk om te lezen. Ik had het idee dat ze wel begreep dat er een baby in mijn buik zat die eruit zou komen en dan haar zusje zou zijn. Ze begreep het ook meteen toen Lisa geboren was, vond het heel logisch allemaal.
hier is mijn dochtertje wat ouder, 2,5 jaar. ze weet heel goed wat er gaande is en verteld heel trots aan iedereen dat mama een baby in de buik krijgt en dat ze een broertjezusje krijgt. gaat soms mee op controle en mag de gyn dan helpen (lamp uit doen voor de echo en zo..) helemaal leuk vind ze het! nu zijn haar oude meubeltjes verplaatst naar de babykamer en eerst vond ze dat niet zo leuk maar toen mocht ze mama helpen met kleertjes en zo opruimen in de babykast en dat vond ze erg leuk! nu is het echt de kamer voor de baby. dat soort kleine dingetjes kun je je andere kindje er ook bij betrekken en als de buik straks dikker wordt kusjes geven en zo. vind zo ook erg leuk.
Hier een dochter van net 2 jaar (gister) en ben nu hoogzwanger. Hier gewoon vaak benoemd dat er een baby in de buik zit. Nu is het hier wel zo dat er in onze omgeving veel baby's geboren zijn die ik ook in haar bijzijn vast heb gehad. Verder kust en knuffelt ze mijn buik veel en zegt ze via mijn navel vanalles tegen de baby, nu vooral dat die eruit moet komen (haha). Daarnaast is de babykamer weer op orde en daarvan zeggen we ook duidelijk dat daar de baby straks in gaat slapen. We praten er eigenlijk gewoon veel met haar over op haar niveau. Hebben geen boekjes gehad.
Ik betrok haar altijd bij mijn buik toen ik zwanger was en vertelde dat ze binnenkort een zusje erbij kreeg...voor de rest heb ik niet veel gedaan...ze was ook nog jong..hier was ze nog net geen 2 toen de jongste werd geboren.
ik ben zoiezo van plan om haar steeds mee te nemen en er gewoon met haar over te praten. haar eigen fotoboek laten zien, van hoe ze zelf in mijn buik zat en hoe dat ging toen ze werd geboren (vind ze nu ook helemaal geweldig om te zien) en straks als we over de helft zijn kan ik haar ook vertellen of het een zusje of broertje wordt en samen kijken welke speelgoedjes en kleertjes die van haar zijn geweest we aan de baby gaan geven. en dat ene boekje" een baby" van Elle van Lieshout en Marieke Witke is ook helemaal leuk (ik heb hem besteld!) via dit linkje te bestellen: Gezinsuitbreiding