Ik heb speciaal voor deze vraag opnieuw een account geopend na een tijdje afwezig te zijn geweest Ik hoop op ervaringen! Zijn hier vrouwen die in een relatie zitten waarbij zij ouder is (5+ jaar) dan de man? Zo ja, hoe bevalt dit? Lopen jullie ergens tegenaan? Is het wat je er van verwacht had? Zo niet, zou leeftijd überhaupt een rol spelen bij het kiezen van een partner? Ik heb iemand ontmoet waarbij de chemie (aan beide kanten) het dak uitschiet. Werkelijk nog nooit zoiets ervaren. We hebben elkaar zo'n 11 maanden geleden leren kennen en de laatste 3 maanden zijn we erg close geworden. We hebben het woord relatie (nog) niet in de mond gehad maar we weten beide dat het er is. Ik hou het nog flink op afstand. Hoewel hij mijn kinderen nog niet ontmoet heeft (wil ik nog niet), accepteert hij ze wel als deel van mijn leven. Hij weet dat zij mijn nummer 1 zijn. Struikelblok/twijfelpunt is de leeftijd. Hij is 21 jaar en studerend en ik ben 29 met 3 kinderen. Wat nu? Ik hoop op ervaringen!
Als het goed voelt, voelt het goed toch en dan doet onze mening er niet veel toe. Jullie voelen je blijkbaar goed bij elkaar. Hoe staat hij zelf in het leven? Bedoel een jonge vent van 21 wil meestal toch graag met vrienden etc stappen (althans de meesten) en ja zit jij daar op te wachten? Je hebt 3 kinderen dus jou leven zal toch anders zijn. Mijn huidige vriend was ook altijd een stapper, geen 21 meer trouwens haha. Maar ik heb heel duidelijk aangegeven dat ik 2 kinderen heb die altijd op nummer 1 staan, met elke beslissing etc die ik neem. Hij moest zich dat wel heel goed beseffen. Ik wil namelijk geen relatie met een vent die graag de hort op is. Mijn vriend is zo veranderd, en geniet volop van mijn kinderen en stappen doet hij dus ook niet meer. Ik zelf heb 2x een soort van scharrel gehad die jonger was. En eerlijk gezegd nooit weer...
Dat valt wel mee toch 8 jaar. Wel kende ik een stel. Dat 18 jaar scheelde hij is 41 zij is 60. Deze zomer kwam de breuk na 15 jaar. En eerlijk heb ze nooit bij elkaar horen passen. Hij jong zij ouderlijk in doen en laten drie kinderen nog thuiswonend ect ect. Hij was en ex klas genoot van mij en mijn ex zwager! De vader van de kinderen van mij zusje. Maar moet zeggen of 18 jaar verschil of 8 jaar zit wel verschil in hij was 26 toen ze wat kregen met elkaar zij was al in de 40. Is niet oud ben zelf 41! haha maar zou te ver mij persoonlijk afstaan. Vermoed ik. Het idee alleen al dat ik een man krijg dat 18 jaar jongen zal zijn dan dat ik zelf zou zijn. Mijn oudst is al bijna 15. Nee dan blijf ik nog liever vrijgezel. T.s je moet doen wat jullie willen. Wat ik al zeg 8 jaar vind ik nog schappelijk. En andersom vind ik het vaak beter kloppen. Maar ik zie mij nog geen relatie aan gaan met een man van rond de 60! Mijn moeder is net 63
Ik ken een stel waarvan zij 40 is en hij 27 en samen een kindje hebben. Ik begrijp het niet hoe zij het uithoudt met hem want in mijn ogen is het nog een 'ventje'. Merk je in zijn hele doen en laten en daarom vind ik hun niet bij elkaar passen want zij is een stuk volwassener. Maar blijkbaar werkt het wel want ze zijn al meer dan 5 jaar bij elkaar. En ik ben er niet altijd bij natuurlijk dus misschien is hij heel anders als ze samen zijn. Maar persoonlijk zou ik zelf geen relatie willen met een man die veel jonger is. Sta je open voor nog meer kinderen? Want je hebt er nu al 3 en een jongen van 21 wilt misschien in de toekomst ook kinderen. Is hij nog heel erg bezig met stappen en zijn vrienden? Want als je kinderen hebt wordt je leven gewoon minder spannend als iemand van 21 die nog lekker kan doen waar hij zin in heeft.
je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt, ik geloof niet zo in leeftijds issues maar wel in verschillende leefstijl issues, dus als jij huis tuin en keuken vrouw bent en hij een flinke stapper tot diep in de nacht bijvoorbeeld dan geloof ik niet dat zo een relatie gaat werken, tenzij 1 van de 2 flink water bij de wijn kan en wil doen. qua leeftijd vind ik het ook allemaal nog wel meevallen eerlijk gezegd niet schrikbarend of iets, jullie zijn beide volwassen en als het goed voelt waarom niet.
Hoi Mijn bijna man ( gaan bijna trouwen ) is 12 jaar jonger als mij.... en het gaat super goed.... Hij is 25 ik net 37 geworden. Ik ken hem al 3 jaar maar erg oppervlakkig en er waren wel hints van flirten ect maar ik was de gene die het elke x af hield idd om de leeftijd. en moet eerlijk zeggen heb hem ook nooit helemaal uit men gedachten gehad..... Tot tijd terug ik hem weer tegen kwam en hij me aansprak op fb en toen dacht ik van yep die laat ik nu niet meer zomaar gaan. Hij is dag erna gekomen ook bij me kids want die kende hij toch al en hij is eigenlijk nooit meer weg gegaan en over 5 weken gaan we trouwen. De uitgaans fase ect heeft allemaal gehad en vind het tijd voor huisje boompje beestje.... en daarbij uitgaan kan die nog steeds.... We hebben enorm veel gemeen samen en doen enorm veel samen we genieten samen van het leven want wij beiden hebben helaas onze zware levenslessen gehad en nog soms... maar samen redden we het prima... Met mijn kids en hem gaat super goed samen en heb er 5 thuis.. en we gaan voor een kleine samen... iets wat voor mij eigfenlijk klaar was maar de wens samen is groot samen het plaatje is voor ons perfect zo... Mocht het zo zijn dat ik niet meer zwanger zou kunnen worden of wat dan ook dan is het ook goed voor hem... al geloofde ik dat in het begin niet hoor..... maar hij kan zich erbij neerleggen ook omdat hij mijn jongste zoon erkend heeft als de zijne.... ( lang verhaal ) en die zijn 2 handen op 1 buik en hij ziet mijn kinderen echt als zijn kids en het gaat super goed.... ik zou zeggen ga er lekker voor en commentaar krijg je toch wel al zouden de rollen omgedraaid zijn.... zolang jullie beiden gelukkig zijn.... het gaat om jullie geluk en niet die van een ander... Wij hebben in het begin ook aardig wat over ons heen gekregen maar voor elkaar gekozen en daar leggen de meeste zich bij neer.. zo niet pech voor hun.... Leeftijd maakt niks uit maar dat ligt ook per persoon verschillend natuurlijk.... ik zou mijn mannetje toch voor geen goud willen missen.... Zou zeggen als het voor beiden goed voelt ga er dan lekker voor en zie het de dingen gaan lopen....
Jada08, ik sta wel open voor meningen omdat dit zo nieuw is voor mij. Hij staat wel goed in het leven. Stapt niet en is ver voorbij zijn fysieke leeftijd. Hij is erg wijs voor zijn jaren. Ik daarentegen ben weer wat jonger qua geest, dus komen wij elkaar goed tegemoet. Mag ik vragen waarom jij niet opnieuw voor een jonge "scharrel" kiest? Elmo, dus 8 jaar plus wat maanden is "nog wel te doen". Eerlijk gezegd ben ik ook wel wat bangig voor de buitenwereld en hoe zij dit op zullen pikken. Shinebright ja, ik sta open voor nog meer kinderen. Dus gelukkig is dat geen issue. Maar wel goed om te overwegen inderdaad. Hij en ik hebben dezelfde hobby's. Stappen doet hij niet, maar ik ook niet. Dat wat hij wel leuk vind om te doen vind ik ook leuk- dus doen we het samen. mamaatjevanBIJNA7 je hebt gelijk. Maar toch die twijfel he? Onze leefstijl en denkwijzes komen eigenlijk schikbarend overeen, daarom die verwarring ook. Mopa36 Wat leuk! Gefeliciteerd met jullie aankomende huwelijk! Mag ik vragen wat jullie over jullie heen hebben gekregen? Ik weet dat ik daar niet naar moet luisteren maar ik doe het onbewust toch wel een beetje.
Mijn moeder heeft een relatie met een 11 jaar jongere man. Ondertussen al 20 jaar. Hij was 19 en mijn moeder 30. Ze had mij al van 1,5 jaar oud toen en vond hem in het begin veelste jong. Heel lang getwijfeld en uiteindelijk toch de stap gezet en volgens mij heeft ze er nog nooit spijt van gehad. Natuurlijk irriteert ze zich soms aan hem en doet hij soms kinderachtig, maar dat heb ik ook met mijn man die 10 jaar ouder is dan mij, dus dat zal niet echt met leeftijd te maken hebben. Het belangrijkste lijkt mij dat jullie ongeveer op 1 lijn zitten. Dat hij beseft dat een relatie met een vrouw met kinderen helemaal anders is dan een relatie met een meisje van 16. Dat jij verantwoordelijkheden hebt en als het serieus wordt, hij ook moet beseffen dat je kinderen altijd je kinderen zullen blijven en dus niet alleen aanwezig zullen zijn als het hem uitkomt.
Mijn overgrootoma was 16 jaar ouder dan mijn overgrootvader. Ze waren dik 40 jaar gelukkig! Helaas is oma afgelopen juli overleden. Wij merkten echt geen groot verschil tussen hun en vonden het ook heel normaal. Vind 8 jaar wel meevallen gaat meer er om hoe jullie beide in het leven staan.
Als het goed voelt, waarom niet! Grote kans dat er mensen zijn die er wat anders over zullen zeggen maar het is toch jou leven, jou relatie. Meid geniet ervan!
Hier een 15 jaar oudere man... Dus andersom Ik vind leeftijd niet belangrijk. Leeftijd zegt namelijk niks. Je moet op de zelfde , laten we het level noemen , zitten. Iemand van 40 kan namelijk een kleiner kind zijn als iemand van 25. En het heeft ook met levensfase te maken. Als je 14 bent en je krijgt wat met iemand van 24 is dat wat gek ; die gene van 14 moet alles ontdekken nog , moet nog naar school etc. Die gene van 24 heeft vaak een baan of studeert , heeft al bed partners gehad , relaties etc. Bij de ene zou je eerste vriendje/vriendinnetje worden , de ander zoekt juist iets serieus vaak etc. Je zit beide in een andere fase dus. Maar 24 en 34 zit je in een andere fase beide en werkt het vaak wel. Ik kan het niet zo goed uitleggen dus hoop dat je me snapt haha. Ik zou zeggen , geef hem een kans en probeer wat moois op te bouwen. Je weet zelf wel of jullie een beetje op elkaars hoogte staan. Hier dus andersom , en mijn vriend wordt 39 , ik 24. Maar eerlijk ? Hij is een stuk jonger in geest. Als hij echt een man van bijna 40 was denk ik dat het niet gewerkt had. Vooral omdat ik toen ik hem leerde kennen in een andere fase als hem zat. Hij had al een relatie van 10 jaar achter de rug , ik begon eigenlijk net met relaties etc.Maar voor ons werkt het dus prima en zou hem niet willen ruilen.
hoi meer naar hem toe weet waar je aan begint alle nadelen van een vrouw met 5 kids x op x benoemen en dan alles veel en veel erger maken... mijn dus enorm zwart maken hoe het over 10 jaar zal zijn. de nadelen van een oudere vrouw die ouder wordt. zijn pa ziet hij dus niet meer hierdoor ondanks dat ik die ook al 3 jaar ken en vaak ben geweest.... maar zijn ma daar in tegen werden me met open armen ontvangen.... en maakte der niks uit.....
Meid, mijn man is 21 jaar ouder. Wij zijn intens gelukkig met elkaar en we hopen dat dit zo lang mogelijk voortduurt natuurlijk. ik heb mijn hart gevolgd en hij ook. ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen dat mijn man het beste is wat mij is overkomen. ik zou zeggen: volg jullie/jouw hart. Niemand kan de toekomst voorspellen (godzijdank)
Dit dus! Hetzelfde voor mij alleen mijn man is 22 jaar ouder! Maar hij is ook het beste wat me ooit is overkomen! Samen met ons zoontje natuurlijk!
Ik en mijn vriend schelen 10 jaar (34 en bijna 24) We hadden een enorme klik en een vreselijke aantrekkingskracht. Moet wel zeggen dat hij enorm volwassen is voor zijn leeftijd en ik nog wel wat jonger ben dan 34.... Ook ik had erg mijn twijfels, wat vinden anderen? Hoe reageren zijn ouders? Hoe zal het met de kids gaan enz. Inmiddels 7 maanden verder en echt mega gelukkig! Ben er inmiddels achter dat leeftijd er niet toe doet.....
Hoe vaak kom je iemand tegen met wie het echt klikt en bij wie je jezelf kunt zijn? Altijd een kans geven!
het gaat toch totaal niet om de leeftijd? ik denk dat je tegenwoordig blij mag zijn als je echt iemand vind waar je je goed bij voelt, waar je jezelf bij kunt zijn en waar je echt die enorme klik mee hebt.. waar je gelukkig mee bent (kunt zijn). dat is veel belangrijker dan een getal. laat je dat allemaal niet afpakken door je omgeving.. wat hun ervan vinden is totaal onbelangrijk.. de mensen die straks gaan zeuren die hebben zich waarschijnlijk nog nooit zo gevoeld (de klik.. gelukkig), en kunnen het ook niet begrijpen.. en hun meningen zijn dus ook echt niet van belang.
Hallo Silvermist, Ook ik ben een vrouw die een relatie heeft met een man die jonger is. Ik ben 41 jaar en mijn partner is 31. We schelen bijna 10 jaar. We zijn erg verliefd op elkaar, houden van elkaar en hebben nu bijna vier jaar een relatie met elkaar en zijn zelfs verloofd en wonen nu samen. Je vraagt hoe dat bevalt. In het begin wilde ik niet eens met hem op date toen ik het leeftijdsverschil hoorde en snapte niet waarom hij dit wel zou willen. Zelfs mijn moeder vond het leeftijdsverschil wel erg groot, maar hij hield vol en goed gedrag moet toch beloond worden. Zo ging ik dus op date met hem. Zowel fysiek als mentaal leken wij beter op een lijn te zitten dan ik dacht. Ik werd echter pas echt verliefd toen hij, na een paar dagen achter elkaar bij mij op bezoek te zijn geweest, aangaf dat hij die avond niet zou komen, want hij probeerde zijn moeder al de hele week te bellen en hij kreeg haar niet te pakken. Toen realiseerde ik me dat hij zijn gewicht in goud waard was. Een van mijn regels is om te kijken hoe dat een man met zijn moeder omgaat, zo gaat hij namelijk ook met mij om. Althans dat is mijn persoonlijke bevinding. Zo heb ik nog een foefje toegepast en dat is veel vragen stellen in de eerste tien dates aan de man in plaats van zelf veel te praten. Door de antwoorden weet ik vrij snel of iemand bij mij zou kunnen passen. Ik was verliefd op hem en ik had een keuze. Laat ik het leeftijdsverschil een probleem zijn of ga ik gewoon genieten en zien of het schip blijft varen of strand. Ik was toen inmiddels 37 en dacht geen kinderen meer te krijgen vanwege mijn leeftijd en daarmee had ik toen vrede. Mijn partner wilde wel kinderen en mij hier lid zijn van deze site en proberen om nog zwanger te raken. Zijn moeder was voordat ze me leerde kennen niet blij met mij, maar nu heb ik de allerliefste schoonmoeder van de wereld. Leeftijd kan een rol spelen, maar dat ligt meer aan de fase waarin je in je leven zit. Daar kan een groot verschil inzitten, maar dat kan ook als je leeftijd dicht bij elkaar zit. De chemie zoals jij die voelt is belangrijk, en ik ga ervan uit dat deze niet alleen fysiek is? Je wilt het gevoel hebben dat je partner je beste vriend is waarmee je ook seks hebt. Een beetje simpel gesteld, maar feitelijk komt het daarop neer. Toen ik in het ziekenhuis terecht kwam en zwangerschapsvergiftiging had en het heel slecht met me ging, was mijn tien jaar jongere partner niet bij me weg te houden en sliep niet voordat het naar zijn idee verantwoord was. Dat is liefde en dat is wat belangrijk is. Toen onze baby overleed waren we er voor elkaar en nu nog. We delen ons leven samen, lief en leed. Ondanks dat leeftijdsverschil. Het grote verschil tussen jou en mij is dat ik geen kinderen had toen ik hem leerde kennen. Bij jou komt er een hele belangrijke factor bij. Ik denk zelfs de belangrijkste. Bij een eventuele relatie die verder gaat, zal hij toch een rol gaan spelen in het leven van jouw kinderen. In welke fase van het leven zit hij nu en zou hij dit op een juiste manier kunnen doen. Stel vragen over hoe hij dingen ziet en voelt en leg hem situaties voor die kinderen betreffen en kijk hoe hij reageert. Met de wetenschap dat hij zelf nog geen vader is en dat hij dus niet alles kan weten of goed kan doen, vanwege het ontbreken van ervaring. Maar je voelt wel of hij iemand is die geschikt is om als rolmodel bij je kinderen te laten, zoals ik dat voelde toen mijn partner het had over zijn moeder. Wel even de roze bril hierbij afzetten. Je vraagt wat nu te doen? Genietend op onderzoek gaan, en kijken waar het schip naar toe vaart of strand. Liefs en veel geluk gewenst.
Ik moet bekennen dat leeftijd mij ook wel bezig houdt. Ik bv ben 37 heb 2 kinderen als ik een leuke man tegen kom die nu nog geen kinderen wilt, en jonger is bv 29 maar daar over 5 a 10 jaar anders over zou denken zou hij me misschien daarom verlaten?