Mijn dochter zit momenteel in een moeilijke fase zijn heeft last van de naweeën van de BMR prik (vlekjes en koorts) ze heeft last van doorkomende kiezen en ze heeft last van een sprong (zij is 14 maanden) Het is moeilijk maar ik heb mij gek zitten surfen op het net voor tips en trucs en hoe ze dit beleven en hoe het gedrag daar bij is In veel dingen kan ik inkomen en mee gaan Maar haar favoriet: mij pijnigen Bijten, slaan en vooral aan mijn (lange) haren trekken en dan het liefst heel hard zodat ze een bosje in haar handen over houd Uiteraard laat ik weten dat dit niet mag,maar boos worden verergerd het alleen maar want dan gaat ze het juist doen alsof ze mijn reactie leuk vind Negeren helpt niet want ze gaat het ook harder doen, want eenmaal hard genoeg en je reageert toch wel Want als zij mij echt zo pijnigt dan krijg ik een automatische reactie, al is het alleen al ssss of au...of iig je gezichten uitdrukking Tik op de vingers: ja hoor zeker al geprobeerd, ze wordt boos ,gaat krijsen en gaat het daarna omdat ze boos is nog veelvuldiger doen Ik ben benieuwd of mensen dit mee gemaakt hebben en hoe ze het opgelost hebben. Ik ben namelijk een beetje bang het verkeerd aan te pakken...
Hier een klein mannetje die hetzelfde doet op dit moment. Wat ik hier doe is hem even wegzetten/afleiden. Als jij naar me toekomt en mij pijn doet, pak ik hem op en zet ik hem bij zijn speelgoed of in de andere kant van de kamer. Soms moet dat een paar keer, maar hij vind het niet leuk om afgezonderd te worden van alles en komt dus op een gegeven moment met speelgoed aan om weer lekker te gaan spelen. Bij ons komen er soms ook nog driftbuien aan te pas als hij zijn zin niet krijgt. Als hij me daarbij pijn doet dan zet ik hem even op de gang zodat hij buiten mijn zicht boos kan zijn. Dat is de enige manier om hem rustig te krijgen. (als ik in zicht ben of papa dan blijft hij maar doorgaan.)
en hoe los ik de momenten dan op waarbij ik haar niet weg kan zetten? gang zetten is trouwens geen straf voor haar, juist dan kan ze dingen uithalen die ik niet zie, ideaal vind ze dat, hoek zetten begrijpt zij niet in dat opzicht is zij nog echt klein
mijn zoontje is nog geen 14 maanden maar die zit nou ook in zo'n fase. Hij trekt aan mijn haar en slaat me in me gezicht en heel hard boven mijn borsten en buik maar ik doe hem gewoon in de box als die begint dan maar even jammeren
Heb je nog de box? Maak dit het strafplekje. Of zoals Jucade zegt en dan afleiden. Maar wel een "manier" volhouden.
Maar gaat ze de box dan niet verafschuwen? Want ik heb de box nodig bij wc gaan,douchen en stofzuigen/dweilen
Toen mijn zoontje aan mijn haren trok en het leuk vond als hij daar een negatieve reactie op kreeg heb ik een keer terug getrokken aan zijn schattige haartjes. Au dat doet toch echt pijn mama! Sindsdien doet hij het niet meer dus hier heeft het gewerkt. Ik heb natuurlijk niet hard getrokken voordat ik de kinderbescherming over me heen krijg.
Zou geen stafplekjes enzo inzetten, dat werkt pas vanaf een jaar of 3, tot die tijd gaan ze alleen maar hard huilen. Is een fase waar ze doorheen gaan. Hier werkte het om de handjes te pakken, hem aan te kijken, te zeggen: au dat doet pijn, aaien mag wel, dat voor doen. Eventueel gewoon samen wat anders gaan doen. Of je geef een knuffel en zegt: hier mag je wel aan trekken. Zoiets.
Ohh gezellig he, heel fijn. Ik ken het en ik ben ook vooral de sjaak, manlief bijna nooit. Hij slaat, bijt, knijpt(heel gemeen!!) gilt en huilt. Voroal als hij zijn zin niet krijgt, de oplossing is dan simpel, vooral zn zin niet geven en even op de grond zetten en dan weglopen en ergens met wat speelgoed gaan zitten spelen. Zijn ze het zo weer vergeten en afgeleid. Maar als hij het doet omdat hij het leuk vind is het lastiger, vooral dat bijten. Ik zeg "nee! auw!" en zet hem op de grond en loop dan even weg om bijvoorbeeld een glas drinken te pakken of een boekje ofzo. Zo van, als je dit doet, ga ik niet met jou spelen. Dit doet pijn. Verder benoem ik ook als hij valt en huilt dat hij pijn heeft dan zal vanzelf t kwartje wel een keer vallen denk ik..
Ohh en als je ziet dat ze het wil gaan doen(hier zien we t vaak aankomen) kan je nee, aaaaaaaaaien leren bijvoorbeeld. Als hij het dan wel goeddoet stoei ik even met hem(dat vindt hij geweldig) om het positief te maken, naar mama luisteren.
Gebruiken jullie ook je stem en gezichtsuitdrukking ? ( zware duidelijke stem en ernstig kijken.... Indruk maken dus...)
Zo hebben wij het ook gedaan en het was eigenlijk heel snel afgelopen... Alleen in een écht boze bui dan wilde ze nog wel eens krassen of slaan uit reflex, maar dat zag ik al aankomen en dan pakte ik haar hand voordat ze mij aanraakte en corrigeerde ik haar! Als ze nu gemeen doet (wat gelukkig niet vaak meer voor komt) dan zeg ik 'nou heeft mama pijn' en dan zegt zij 'mama huilen' en dan komt ze knuffelen/ aaien! Consequent zijn en dan is het hopelijk snel voorbij!
Hier wel, probeer dan in ieder geval boos/ serieus te kijken en wat strengere stem (niet schreeuwen)..
Ja, ik denk inderdaad ook consequent, rustig en vooral duidelijk doorgaan. Persoonlijk vind ik dat deze generatie ouders zich in een geharrewar van pedagogische adviezen bevinden. Dan weer dit, dan weer dat. Ik zou iets kiezen wat bij je past, maar wel echt volhouden. Succes!