Nou, ik moet eerlijk zeggen dat ik van mijn moeder niet verlang dat ze vrijneemt voor mijn dochters verjaardag. Vorig jaar hebben we het een weekend verzet omdat het net in een werkweekend van mijn moeder en haar vriend viel. Mijn schoonmoeder moet wel vrijnemen en met de rest houden we geen rekening. Voor mijn verjaardag en die van mijn man sturen we uitnodigingen zo'n week of 2 voordien. Die feestjes zijn een vaste waarde geworden, dus iedereen blokkeert die periodes al een jaar op voorhand Voor mijn dochters verjaardag (16 juli) heb ik net een 'save the date' per mail verstuurd. Begin juni verstuur ik (per normale post) de uiteindelijke uitnodiging. Maar dan heeft iedereen die datum al vastgelegd.
Mijn verjaardag meestal 2 maanden van tevoren, omdat er in onze vriendenkring veel mensen in dezelfde maand jarig zijn. Ik prik dan alvast een datum Als iemand anders ook zijn of haar verjaardag wil vieren, moeten ze dat op een andere dag doen. Voor mijn man en zoontje... een maandje van tevoren of zo?
voel me echt heel rot nu. Er zijn 2 mensen die niet komen, waarvan 1 een stel is. Maar er zijn er waarschijnlijk 3 die met mijn schoonmoeder mee gaan en die moet na een uur weer weg omdat ze moet werken en ik denk dus dat de rest dan ook weggaat... Ik snap echt niet dat ik mn verjaardag nog vier, er zijn ook nog 3 mensen die niks hebben laten horen.... En het leuke is de volgende dag is de vriend van mijn schoonmoeder jarig (tegelijk met mij alleen ik vier het dus op zaterdag), en daar 'moeten' we dus blijven eten, daar heb ik nu al zoooo geen zin meer in. Ik weet dat ik het niet als persoonlijk op moet vatten, maar dat ga je wel doen als er elk jaar mensen afzeggen of niet komen...
Ik ben zeker ouderwets of raar maar ik stuur nooit een kaartje voor een verjaardag van me zelf kinderen ect ect. Wel een kinderfeestje van zoonlief maar de rest weet wanneer ik en me kinderen jarig zijn en meestal zeg ik deze datum vier ik wel of niet me verjaardag. Een uitnoding is z.n verplichting gelijk een verjaardag vind ik een feest van vrijblijvendheid. Wel bijvoorbeeld een trouwenrij zou ik een kaart sturen maar voor de rest nee. Niet nodig.
Als het altijd dezelfde mensen zijn zou ik ze niet meer uitnodigen. Nu hoop je dat ze dit jaar wel komen en word je weer teleurgesteld, daar heb je dan iig geen last meer van.
Hoe oud ben je?? Neem aan na een bepaalde leeftijd dat een verjaardag van je zelf geen belangrijk punt meer is. Bij mij in elk geval niet meer het is een dag zo als elke ander dag. Vind het eerlijk gezegt een beetje kinderachtig overkomen. Maar ja dat is mijn mening. En wil je zeker niet kwetsen.
@keltje het is een soort van schoonfamilie dus ik moet ze wel uitnodigen anders is er weer ruzie in de tent @pnrmal sorry maar ik vind mijn verjaardag wel belangrijk ja. Het laat zien dat mensen om je geven en je belangrijk genoeg vinden om even hun gezicht te laten zien. En als ik zelf altijd naar verjaardagen toe ga (wat ik ook leuk en gezellig vind) en mensen komen niet naar mij dan ben ik teleurgesteld. Daar heeft leeftijd in mijn ogen niks mee te maken...
Sorry, maar dat heeft toch niks met leeftijd te maken?? Ik ben vorige maand 27 geworden, en vind het ook nog steeds leuk om te vieren. Mijn verjaardag is niet minder belangrijk dan die van mijn kinderen. En ik zou er ook sneu van zijn als mensen niet komen of niks laten horen. @ Buffy: Jammer meis, dat het zo gaat!! Hopelijk wordt het toch nog heel gezellig, maar kan me voorstellen dat je nu ff flink baalt!
Hier altijd 4 weken van te voren maar dat komt omdat mijn dochter ongunstig jarig is( net na de schoolvakantie) en die laatste 2 weken dus veel mensen op vakantie zijn en ikzelf ben een dag voor kerst jarig dus ook voor iedereen een drukke tijd. Zo weten ze het iig ruim van tevoren
Zo te merken uit deze reactie ben je nog jong mag. Ooit word het minder het verlangen naar een verjaardag en om het te vieren en tot die tijd veel plezier. Maar verwacht niet dat andere mensen een verjaardag net zo belangrijk vinden als jij. Want zo als je merkt dan kom je bedrogen uit. Fijne verjaardag.
Ik vier mijn verjaardag ieder jaar weer met een heel groot feest en geniet daar iedere jaar weer van. Heeft toch niks met leeftijd te maken?
Ik denk er niet het zelfde over als jullie mag mijn mening toch gewoon geven. Ik vind het niet meer belangrijk. Ooit vond ik het ook de belangrijkste dag uit me leven. Maar de laatste jaren na maten ik dichter tegen de 40 loop dan word het gewoon minder. Mijn mening. En jullie mening mag alle bij.
Tuurlijk, je eigen mening is prima! Heb ook niet gezegd dat dat niet mocht toch? Maar om het nou direct kinderachtig te noemen?! Dat jij er niks mee hebt, en het niet belangrijk vindt, betekend toch niet dat het kinderachtig is?! En je hoeft je niet direct zo aangevallen te voelen hoor!
Oh ik ken het hoor om onze verjaardagen zitten we alleen met mijn ouders, zijn ouders en zijn zus en man te kijken . Reden is dat mijn oom en tante en nichtjes de verjaardagen niet meer vieren (alleen met hele directe familie), dit omdat hun (van de kant van hun moeder) een hele grote familie hebben. Ja leuk maar ik dus niet. Dit stak mij zo dat ik ze gebeld heb met de vraag of ze voor mijn kinderen een uitzondering wilden maken, dat ik best begreep dat ze ergens grenzen moesten stellen (13 ooms en tantes en de daarbij behorende neven en nichten met hun kinderen) maar dat door hun grenzen mijn kinderen dus alleen maar een oom en tante overhielden. Gelukkig begrepen ze dit en sindsdien vieren alleen de kinderverjaardagen met elkaar. De uitnodigingen gaan 6 tot 4 weken voor die tijd de deur uit,maar dat komt omdat ze beiden tijdens de grote vakantie jarig zijn en dan heeft iedereen op tijd de uitnodiging.
Wat een domme reactie sorry hoor. Ik ben niet jong, maar ik hecht er zoals andere mensen, veel waarde aan. Verder ga ik maar niet in op je...
@MrsDee dank je wel! Blij dat iemand het met me eens is. Ooms en tantes nodig ik al jaren niet meer uit, ik heb niks met mijn familie en zij niet met mij. Ik ben geadopteerd en ze hebben mij en mn zus nooit geaccepteerd als volledige familie. Ik heb vaag contact met een tante (zusje van mn moeder) alleen voor mijn moeder meer niet. Mijn vaders kant is te groot om bij alle nichtjes en neefjes langs te gaan, zijn wel allemaal een stuk gezelliger en hebben mij en mn zus wel geaccepteerd, maar het voelt voor mij toch anders, niet als familie in ieder geval. Ik heb ook niet veel vrienden dus het is altijd wat karig. Maar goed ik wilde alleen dit jaar mijn verjaardag vieren om een speciale reden want verder had ik al besloten, om dit soort redenen, het niet meer te vieren.