Momenteel is bij mij gewoon de energie rond een uur of 12 op. Dan ben ik blij als papa het kan overnemen en ik kan slapen om op te laden. Noor zit momenteel in een sprong en ze krijgt tanden. Dus het is drammen/huilen/hangerig. (maar eigenlijk is dit al een paar maanden zo) Ik probeer daar op alle mogelijke manier op in te springen (knuffelen, eten/drinken, slapen, wandelen, spelen). Ze is rond 5 (soms 6 uur) uur wakker en dan slaapt ze niet meer en dan ben ik echt kapot rond het middaguur. Ik mag blij zijn als ze een half uur tot een uur een slaapje doet en dan probeer ik het huishouden te doen. rond het middaguur kan ik wel huilen, zo moe ben ik en kan ik haar gedrag veel minder verdragen dan als ik wat wakkerder ben. Ik vind dat verschrikkelijk, ik vind haar zo lief en ben zo blij met mijn meissie en verafschuw dan ook dat ik mijn geduld niet meer kan bewaren. Daar kan ze niets aan doen en verdient ze niet. Ik moet echt mijn best doen om lief te blijven en niet uit te vallen. Ik voel me zo een slechte moeder. En soms denk ik echt dat Noor mij niet verdient. Nou daar wordt ik helemaal niet gelukkig van, dus probeer mij te vermanen en er weer voor haar te zijn, maar het put me gewoon bijna uit. Er is vast niet iemand die dit herkent, ik hoop het niet althans, maar wilde het wel graag kwijt. Alhoewel ik me er vreselijk voor schaam. Want dit moet toch allemaal leuk zijn en het is mijn eerste. Ik wil ook een leuke moeder zijn, maar zo voel ik me niet.
He Daan, het klinkt alsof jij eens even een paar dagen slaap nodig hebt! Heb je mensen in je omgeving die jou eens wat meer kunnen ontlasten? Gaat Noor ook naar het KDV, dat je haar daar eens een dag vaker heen kunt doen? Het blijft vreemd dat ze overdag helemaal niet wilt slapen. Het is niet normaal dat je haar altijd maar moet entertainen om haar vrolijk te houden hoor. Julia kan ook wel even zelf spelen of zo... Blijkbaar is ze toch wel moe, maar iets weerhoudt haar ervan om te slapen overdag.. Blijft lastig, maar grijp echt terug op de mensen om je heen. Dit hou je zo geen maanden meer vol, dus let op jezelf en trek aan de bel!! Oh en het lijkt me ook geen gek idee om eens even naar de HA te gaan om wat dingetjes te laten controleren. Een laag HB of de ziekte van Pfeiffer kunnen ook de oorzaak zijn van je vermoeidheid!!
Ik herken het wel hoor! En je bent zeker geen slechte moeder! Mijn zoontje is nu 16 maanden en heb inmiddels geleerd dat het met fases gaat: fases waarin alles lekker loopt en helaas ook fases waarin het allemaal niet zo lekker loopt. En als je zelf vermoeid bent is het je sneller allemaal teveel; niks om je voor te schamen maar gewoon menselijk. Je zal zien: over een paar weken voel je je weer heel anders!
och meissie je bent echt niet de enige geloof me........ knuffel voor jou. en vergeet niet: jij bent een fantastische moeder!
Hee meid, Allereerst een dikke knuffel voor jou want daar ben je wel aan toe zo te lezen. En nee, je bent geen slechte moeder en ja, het is herkenbaar! Hier ook al heel lang zo'n periode, vallen van de ene verkoudheid in de andere, slapeloze nachten, kiesjes, noem maar op. Doodvermoeiend en ook ik moet soms mijn geduld bewaren en heel vaak tot 10 (100...) tellen! Vraag anders eens of ze bij iemand kan logeren die ze goed kent (oma's/vrienden?) zodat je even een nachtje goed kunt bijslapen? Of eens een avondje voor jezelf naar sauna oid? Succes, het is een heel vervelende periode (hier duurt ie al maanden en ben het ook zat maar ja, Charlotte kan er niks aan doen en ik verman mezelf dus maar dagelijks ). Sterkte meid, aan alle rotfases komt gelukkig wel een eind hoor!!
Hoi Hoi, Klinkt heel herkenbaar hoor! Er zijn periodes dat ik ook het geduld niet op kan brengen als mijn zoontje vervelend is en dan ben ik zoooo moe maar je moet door en er komt ook weer een periode dat je er wel weer tegen kan! Kan je man niet in het weekend de kids een keer doen zodat jij lekker uit kan slapen en even een dagje wat voor jezelf kan doen? Groetjes Lysanne
Op dit moment lijkt dat me niet echt het aller belangrijkst. Tuurlijk wil je dat alles aan kant is, maar lijkt me handiger dat nu je er zo doorheen zit dat je als ze slaapt ook ff je rust pakt. Het huishouden kun je ook 's avonds doen als je man/vriend er is. Wij hebben er zelfs voor gekozen om een schoonmaakster te nemen zodat we onze energie niet "verspillen" in dat soort klusjes, maar lekker van onze dochter kunnen genieten en bij kunnen tanken als zij lekker ligt te slapen. Uiteraard blijven er genoeg dingen over qua huishouden, maar die doen we dan 's avonds of in het weekend. Zo blijft alles toch redelijk aan kant en blijven wij het geduld houden die we op moeten brengen voor onze 16 maanden oude dreumes. En zoals al geopperd is het misschien handig om haar een keer uit logeren te doen naar de opa's en oma's. En dan niet het huishouden gaan doen, maar gewoon vroeg onder de wol en lekker uitslapen. Onze meid is ook altijd erg vroeg wakker en wij hebben gemerkt dat als we haar om 5,30 gewoon even laten liggen als ze ligt te piepen ze vaak nog even in slaap valt tot een uurtje of 7 en wij ook Moet ik er wel bij zeggen dat ze dan niet ligt te huilen, maar echt een beetje ligt te piepen/kreunen. Als ze echt wakker is ligt ze lekker te kletsen en hoeven we het ook niet meer te proberen om haar nog 5 minuutjes te laten liggen, want dan wil ze eruit! Veel succes! En slaap is echt zo belangrijk!!!
Natuurlijk ben je geen slechte moeder !! Gekkie ! Er zijn absoluut moeders die dit zullen herkennen. Ben ik van overtuigd. Voor je kindje zorgen is een hele zware taak en als je zelf niet aan voldoende rust komt dan kun je ook minder goed voor je kindje zorgen. Vandaar het aloude cliché: zorg eerst goed voor jezelf, dan kun je pas goed voor anderen zorgen. Maarja, je hebt nu eenmaal een kleintje rondkruipen, dus dat is iets waar je geen "pauze" van kunt nemen, behalve als je een dagje KDV kunt regelen of haar naar opa en oma kunt brengen ofzo. Ik heb dit zelf ook heel erg gehad rond de tijd dat Joleijn 9 maanden was... Toen had ze ook van die "rare" sprongen... de ene week sliep ze vreselijk veel en dan weer 2 of 3 weken zowat helemaal niet... Ik werd er heeeeel kriegelig van ! Soms krijste ze zooo hard en sloeg ze met haar handjes naar me dat ik haar op bedje heb "gegooid" (wel voorzichtig natuurlijk), op zo'n manier van: "Mama heeft nu even genoeg van je!"... Voelde me achteraf altijd wel meteen schuldig, maar soms ben je gewoon zooooo moe en voel je je zoooo uitgeput, dat je geduld ver op is... Enige tip is om niet te veel te proberen aan allerlei verwachtingen te voldoen (of verwachtingen die jij denkt dat anderen misschien hebben). Neem je rust en tijd voor jezelf. Huishouden is dan maar eventjes minder belangrijk. Of vraag iemand om er een keertje mee te helpen... Moeder, vriendinnen, vrienden... vinden ze vast geen probleem. Misschien niet alleen extra slapen, maar ook eens een lekker dagje weg met vriendinnen... Kan ook weer wat extra energie opleveren. Zoek de positieve dingen op... ookal lijken die soms erg ver weg... (Ik ken het... huishouden, kindje, man, 4 dagen werken, etc. etc... Ben al 3 weken overspannen thuis geweest van mijn werk ook... en toen ging het thuis ook echt niet goed... Voelde me ook een slechte moeder en had het idee dat ik voor alles en iedereen tekort schoot... Ppfff). Sterkte ermee. En vooral genieten van de momenten dat je je wel even lekker voelt !
Hoi Daan, Heel herkenbaar hoor, jammer genoeg. Hier gaat het ook met ups en downs. Mijn dochter van 2,5 zit nu ook weer in een hele dwarse fase. Alles is nee. Niets wat ik doe is goed. Ze is 's middags hartstikke moe, maar slapen ho maar, en dus is ze strondvervelend. Als ze al slaapt, is mijn jongste dochter van 2 maanden wel wakker, dus slapen komt er 's middags 9 van de 10 keer voor mij ook niet van. Ik kan rond de middag mijn dochter wel achter het behang plakken. Heb totaal geen geduld meer, en meestal is het rond die tijd erg ongezellig hier . Ik probeer rustig en vrolijk te blijven, maar door die vermoeidheid is dat erg moeilijk. Gelukkig weet ik nu dat het een fase is, en dat het over gaat. Dat neemt niet weg dat het nu gewoon echt even niet leuk is. Jammer genoeg heb ik ook niet echt advies voor je. Het is even uitzitten, maar het wordt echt beter Achter deze donderwolken schijnt de zon!!
Dat klinkt heftig meid.. Ik heb zelf ook zo'n heftige fase gehad. Het is ook een leeftijd dat er nogal eens wat frustratie/pijn zijn (tandjes, sprongen, willen kruipen/staan). En als je dan zelf ook niet 100% in je vel zit, raak je in een negatieve spiraal. Ik merkte hier ook heel sterk dat de kleine meer huilde als ik moe was. Dus we haalden elkaar het negatieve in. Dat heb ik wel bewust proberen tegen te gaan. Dus echt ontspannen momentjes creeren, ook gewoon voormezelf tijd vinden tijdens slaapjes. Niet alleen maar huishouden en kind verzorgen. En ook samen met de kleine. Al was het maar een wandeling, of een boekje voorlezen. maar dan viel een deel van de spanning weg, en waren we beide weer iets gezelliger.. Heb je dit al lang trouwens? Want als je echt moe bent, kun je ook nog eens je ijzer laten checken bij de huisarts. Soms is dat ook een reden van extra vermoeidheid..
O zeker wel dat ik dit herken hoor! Meisje hier heeft een tijd gehad dat ze minimaal 8x per nacht wakker werd en ik dus geen nacht meer sliep. Dacht dat ik doordraaide, Mama's hebben nl ook slaap nodig, zijn net gewone mensen. Ik was al kapot bij het opstaan en kwam nergens meer aan toe. Ook werd mijn lontje steeds korter en korter. Heb mijn meisje toen een weekendje bij opa en oma gebracht en hen 2 dagen bijna non-stop geslapen. Was hierna helemaal opgeladen en kon er weer even tegenaan. Meid, dit maakt je echt geen slechte moeder hoor, je bent ook maar mens! Probeer je rust te pakken daar waar je kan en misschien kun je Noor een keer uitbesteden?
Ook ik herken het hoor. Mijn lontje is af en toe zo kort dan ik me zelfs afvraag waar het lontje gebleven is . Wat ik dan ga doen, is boos worden op alles wat ze doen, terwijl ze helemaal niets doen. Ik merk dat dan aan mezelf en ik besef dan weer dat ik even met een kop thee op de bank moet gaan zitten. Wat maakt het namelijk uit dat ze er een rotzooi van maken in huis, maar soms kan ik me daar zo druk om maken. Ik las nu dan ook regelmatig een dagje helemaal voor mezelf in en dan gaan de kindjes naar de oppas. Heerlijk rustig en kan ik tot mezelf komen, hebben de meisjes ook meer aan hun mama .
Hier ook heel herkenbaar hoor! Hier ook een meisje dat in een sprongetje(verschrikkelijk last van verlatingsangst) zit en met tandjes bezig is, ik heb geen moment van de dag voor mezelf en er loopt nog een peuter rond die aan het puberen is.. Je hoeft/moet je helemaal geen slechte moeder voelen,die gevoelens van het af en toe te veel worden is heel normaal en hoort erbij. Ik weet niet of je werkt, maar voor mij is dat op dit moment echt de "ontspanning' die ik nodig heb, ik ben ook blij als ik ze sávonds om half 8 alle 3 op bed heb liggen! Daar heb ik me ook weleens "schuldig"om gevoeld maar dat blijkt ook heel normaal te zijn en veel moeders zijn blij dat ze de avond even voor hun zelf hebben! Dikke knuffel voor jou!
Hoi, Wat vervelend dat je zo moe wordt van de gang van zaken! Je schrijft dat je het huishouden wilt doen in dat halve uurtje dat je dochtertje slaapt. Mijn tip: niet doen! Ga gewoon met een kop thee en een blad op de bank zitten. Of ga zelf even liggen als je dat wilt. Dat huishouden loopt niet weg hoor - jouw energie wèl. Mijn dochter slaapt ook weinig en is ook vroeg wakker, maar ze kan zich steeds beter zelf vermaken. Dat gaat vast met jouw meisje ook de goede kant op binnenkort! Succes!
heb je geen verkapte vorm van een postnatale depressie misschien? of gewoon bloedarmoede? veel sterkte meid.
Hé Daan, Met tranen in mn ogen lees ik je berichtje want heb exact hetzelde. Léonie doet al een poos niet anders dan huilen/jengelen/drama met eten. En ik trek het niet. Verlies mn geduld en moet dan even de kamer uit. Léonie is normaliter zo'n vrolijke dame, zo'n makkelijke baby..ligt het dan aan ons? hebben die hummels door dat we erdoor zitten en reageren ze daarop, of is het tandjes en een groeispurt? Ik weet het ook ff niet meer..