Bij ons kon je niet meer doen dan afwachten, er moet zoveel gebeuren voordat je naar het sbo mag en meestal zullen ze er alles aan doen om het kind op het regulier te houden. Er moeten 2 deskundigheidsverklaringen geschreven worden, neemt heel veel tijd in beslag. School moet aan kunnen tonen dat ze alles hebben gedaan om je dochter te helpen. Wij kregen uiteindelijk beschikking voor 3 jaar sbo en zou dan als ze naar groep 8 gaat weer terug moeten naar het regulier. Mijn dochter is na de zomer begonnen op het sbo en is ontzettend opgebloeid. O en mijn dochter heeft bijna een schooljaar thuisgezeten en zelfs daardoor ging het niet sneller. Je moet in ieder geval een lange adem hebben en doen wat jij denkt dat goed is voor je kind en daarvoor strijden, want uiteindelijk werpt het zijn vruchten af.
Dankjewel voor je reactie. Ik geef ook zomaar niet op. Al begin ik wel heel erg te twijfelen aan de school. Zeer slechte communicatie of niet uitleggen wat er nog moet gebeuren. Ik moet zelf overal achter aan gaan. Daar ben ik zo klaar mee. School kan niet aantonen dat ze er alles aan gedaan hebben. Want ze doen namelijk helemaal niets met het rapport van de psycholoog. Vorig jaar heeft ze waar mogelijk extra begleiding gekregen en meer wilden ze niet doen. Terwijl in het rapport hele duidelijke adviezen staan, die we thuis ook gebruiken.
Wie weet welke stappen er genomen moeten worden voor het sbo? Vind het jammer dat er weinig reacties komen. Maar wel fijn om mijn verhaal hier kwijt te kunnen.
toelating op een SBO- of SO school - SPPOH - Elsenburgschool https://www.passendonderwijs.nl/in-en-om-de-school/toelaatbaarheidsverklaringen/toelaatbaarheidsverklaring-het-sbo/ Bekijk deze twee linken, daar staat het één en ander op beschreven. Als school niet meewerkt , kun je ervoor kiezen om de klachtenprocedure in te gaan. Ze hebben zorgplicht. Ik herken de frustratie. Bij mijn zoontje ligt er ook een rapport met tips en aanwijzingen en die volgt school niet op en je kunt er zo weinig aan doen als ouder. Ik zei laatst ook tegen de intern begeleider: ik zie het zo door mijn handen glippen en mijn zoontje afglijden. Groetjes Suzanne
Dankjewel voor je reactie Suzanne. Wat je schrijft herken ik helemaal. Niet alleen ik ben gefrustreerd, maar mijn dochter ook. Nu lukt het allemaal nog wel redelijk, omdat ze de kernen die ze nu behandelen vorig schooljaar al heeft behaald. Ik heb ook al het eea opgezocht over passend onderwijs en wat mijn verplichtingen zijn en die van school. Ik denk dat het donderdag een heftig gesprek zalworden. Ik laat me niet meer wegsturen met dat moet besproken worden. Heb een klachtenprocedure ook al overwogen, maar daar wil ik nog even mee wachten.
Ik zit in een soort gelijk traject (zoon heeft dcd, verbale dyspraxie, dysharmonisch IQ performaal 89, snel afgeleid en hij kan verbaal niet omzetten naar taak) en zat in dezelfde impasse vorig jaar geen medewerking en veel onbegripr. Ben op mijn strepen gaan staan en heb geëist dat er een groei document kwam, in 1e instantie wilden ze niet meewerken. Naar aanleiding van hun weigering heb ik gevraagd bij de directeur dat ik zijn documenten wilde inzien ( heb je recht op) is zij gaan verdiepen in zijn dossier. Gelukkig heeft zij toen de opdracht gegeven het groei document te gaan opstellen. Ondertussen hebben we na veel praten hem naar groep 3 gekregen ,ze wilden hem groep 2 overlaten doen terwijl hij door zijn dcd motorisch beperkt was en het knutselen hem frustreerde omdat ze niks aanpasten. Wij hebben het nu zover dat hij een arrangement heeft waardoor hij extra begeleiding krijgt ook hebben we elke 6 weken een zorg overleg met orthopedagoog, ib-er, juffen, directeur en hij heeft ook nu een ambulant begeleider die ook bij het gesprek zit. Het gaat nu " goed" dus, door de stappen die zijn ondernomen. Wat onze ervaring is, wij hadden hem het liefst ook op sbo gezien, is dat je echt moet knokken, moet praten en een heel lange frustrerende procedure door moet waarin je afhankelijk bent van anderen. En het enige wat je kan doen is hameren en vragen. Heel veel succes en ik hoop dat je gauw een ingang krijgt. En dat de hia snel wordt ingezet dat er een positieve uitslag uitkomt, zodat je meisje op de goede plek komt.
Dankjewrl voor je reactie Kieke. Ik zal het zeker meenemen in het gesprek vooral het in zien van de documenten die er moeten zijn voor haar. Vanmiddag het gesprek op school. Ben er best zenuwachtig voor. Gelukkig al een hoop uitgezocht mbt passend onderwijs. Ik laat me niet meet afschepen met jullie moet wachten. Het wachten duurt nu te lang. We zijn al 1 schooljaar bezig om te achterhalen wat er mis is. Dat weten we nu gelukkig. Nu nog een gelukkige en blije dochter.
Succes vanmiddag,maar hou er rekening mee dat er eerst een aantal gesprekken in de vorm van een zorg overleg ( sot) plaats moeten vinden waarin naar voren moet komen dat school niet capabel is om je dochter de adequate begeleiding te geven. Daar is het groei document voor en mocht dit duidelijk zijn op papier kun je pas een hia aanvragen ,dit is de laatste horde als ouders bij dit gesprek zitten heel veel disciplines en gezamenlijk komt men dan tot een positief of negatief advies speciaal onderwijs. Dit traject kan een jaar duren is ons gezegd. Versneld traject doen ze bijna nooit, ik heb dit 1 keer gehoord maar dit was een geval waarin andere kinderen met de dood waren bedreigd en lichamelijk geweld was uitgevoerd. In leer achterstanden of ontwikkelingsachterstand wordt het niet gedaan. Hoe erg dit is voor het kind. Wil je niet moed in de schoenen praten met bovenstaande, maar het is het traject dat nu gevolgd moet worden en het zou jammer zijn als je met valse hoop zit. Maar blijf vragen om een zorgoverleg met orthopedagoog, school maatschappelijk werk, schoolarts assistent, juffen, iber en directeur. En vraag om dat groei document, want dat is er nodig om het duidelijk te krijgen dat het niet zo gaat. Heel veel succes en blijf bij je standpunt en wees trots op jezelf dat je zo hard knokt voor je meisje.
Zorgoverleg is 13 oktober geweest op school met de personen die je noemt. Ze zouden voor dit overleg een groeidocument hebben gemaakt. Dat is wat ze me toegezegd hebben. School heeft gezegd, wij hebben alles gedaan wat we kunnen. Dat is alleen extra begeleiding met lezen geweest. Wij hebben alle adviezen van school opgevolgd. Extra huiswerk, wat achteraf veel te veel is geweest ivm overvraging. Logopedie zijn we mee gestart, dat gaat gelukkig goed. Onderzoeken laten doen met een uitslag. En dan wordt er met de tips die in het onderzoek staan helemaal niets gedaan. School is dit verplicht heb ik gelezen op sites van passend onderwijs. Als je dit niet weet, ga je daar mee akkoord. Pff het is een strijd, want je denkt dat je haar tekort doet. Maar je kunt niet meer doen omdat je afhankelijk bent van anderen. Ik wil haar thuis niet veel druk meer opleggen. We oefenen alleen nog logopedie.
Dotje: jullie proberen hemel en aarde te bewegen voor je dochter. Dus JULLIE zijn echt niet degenen die te kort schieten. Wij konden trouwens ook erg goed praten met onze logopediste... Die was schoollogopediste geweest en had een zeer sterke mening mbt wat echt te veel is aan werk en hoeveel je van school mag verwachten. Zij communiceerde ook rechtstreeks met de leraar (en hield ons ook op de hoogte van die communicatie!) en dat werkte eigenlijk heel goed.
Jullie schieten haar absoluut niet te kort, de school wel. Ten eerste zou ik thuis geen extra werk meer met haar doen, ze zit al op de max op school en dan komt ze thuis en vind ik ontspannen veel belangrijker dan proberen via extra werk het allemaal wat op te krikken. Gaan jullie vanmiddag alleen naar het gesprek of neem je nog een derde partij mee? Laat maar rustig het achterste van je tong zien hoor!
Dankjewel voor de lieve reacties. In weet dat we niet meer kunnen doen. Maar gevoel van machteloosheid blijft. Logopediste is nog een jonge meid. Maar ze geeft wel goede adviezen en vraagt telkens of we al wat meer weten van school. We oefenen logopedie 1 a 2 keer per week. Dat gaat goed zo. Ze heeft gisteren een test gehad en dat ging goed. Ze is wel een beetje vooruit gegaan. Reactiesnelheid is nog steeds snel waardoor ze niet alles begrijpt. @ pluk. Ik moet helaas alleen gaan. Mijn man moet werken en kan geen vrij krijgen vanwege zijn nieuwe baan. Maar hij denkt er hetzelfde over. Maar ga niet weg zonder oplossing. Anders ga ik een derde partij inschakelen en een klacht indienen. Als het goedschiks niet wil lukken, dan maar met een harde hand. Ow ja de psychologe die J behandeld heeft, die begrijpt onze situatie en heeft de school al een aantal keer gesproken. Dus dat is wel fijn.
Hoe is het nu gegaan? Hopelijk ben je een stap verder? Wat moeilijk zou het voor je zijn dat je machteloos voelt, hopelijk is het gevoel wat minder na het gesprek vanmiddag.
Helaas ze mag niet naar het sbo. Ze doet het op het moment te goed voor het sbo. Terwijl ze vorig jaar het echt heel zwaar had. Het is momenteel ook herhaling en ze geeft zelf aan dat het te makkelijk is. Ik lees in het verslag vooral dat dochter een onrustig meisje is dat wegloopt bij bijv zelfstandig lezen. Ze krijgt van leerkracht waar mogelijk wat extra begeleiding, wat op dit moment nihil is. Ook heeft ze een leesmaatje uit groep 8. Ik moet alles ff laten bezinken. Ik weet niet zo goed wat ik nog kan doen.
Ik heb het een beetje laten bezinken. Maar nu ben ik helemaal radeloos. Wat is nu verstandig? Haar op haar huidige school laten met weinig begeleiding. Mocht het slecht gaan dan wordt de procedure sbo opnieuw opgestart. Een andere regulier basisschool met meer begeleiding? Ik weet het niet meer. Het is fijn dat ze goed in de groep ligt, maar gaat dit haar leren verbeteren?
Jeetje, wat een slecht nieuws. Wat zal je nu radeloos voelen. Wat een naar systeem is dat passend onderwijs, kind wordt de dupe van deze regeling ouders radeloos en dan heb ik het nog niet over werkdruk leerkracht en andere kinderen in de klas die de dupe worden omdat juf bezig moet met een kindje dat normaliter in het speciaal onderwijs zou hebben gezeten. Het enige wat je kan doen is het aanvechten, maar dan gaan je wel tegen school vechten prima als je wint, maar mocht het dan nog niet doorzetten is de verhouding met school minder dan het al was. Is er nog een mogelijkheid dat ze alsnog extra begeleiding krijgt? Hoe ziet school dat ze het gaat redden? Een digitale knuffel, vindt het zo erg voor je dochter en jullie😑
Ik heb ff het verslag erbij gedaan. Dat is makkelijker. Mijn man weet het ook niet. Hij zegt iedereen heeft zo zijn kwaliteiten. Edit; krijg de foto niet gekanteld.
Wat een tegenstellingen qua lezen zeg wat ik hierboven lees. Maar wat ik zo lees vindt school dat het op deze manier goed gaat, wat ik nu mis is hoe zien ze het voor zich als ze naar groep 4 gaat? Nu kent ze nog de stof en volgend jaar is het nieuw voor haar. En hoe gaan ze om met de problematiek ik vind het nogal summier om een groep 8er voor het lezen neer te zetten en de juf aan haar zelfvertrouwen moet gaan werken. Terwijl ze op andere vlakken nog veel hulp nodig heeft hoe gaan ze dat invullen? Zoals het zelfstandig lezen en opdrachten doen. Concentratie en prikkel verweking daar moeten ze toch ook aan gaan werken op school. Wat ik me dan afvraag hoe ziet school jouw rol als ze denken dat er thuis hulp nodig is? Veel dingen die misschien al wel in het gesprek zijn benoemd maar die niet op papier staan. Je man staat er denk ik nu anders in dan jij, zo herkenbaar,maar blijf praten ten wille van je dochter. Probeer 1 lijn te maken zodat je gesterkt voelt. Samen zou je toch tot een volgende stap moeten komen.
Bedankt Kieke voor je uitgebreide reactie. Mijn man en ik praten er gelukkkg samen veel over. Mijn man herkent een deel van haar problemen in zijn gedrag en leerprestatie vroeger. Hij is vaak van school gestuurd en heeft nooit een diploma gehaald. Ik maak me vooral zorgen om de concentratie en prikkelverwerking. Leren komt nog wel, maar op haar manier en niet zoals school wilt. En daar komt het weer op neer. Ik heb aangegeven dat ze thuis alle frustratie eruit gooit vooral tegen haar zusje en mij. Elke dag weer ook nu het "goed" gaat. School zegt dat het niet alleen aan school ligt. We zijn al bij ggz geweest en weer doorgestuurd naar ggd of sociaal wijkteam. Verder nog geen stappen ondernemen. Ik ga alles op papier zetten, alle vragen en documenten opvragen. Ik kan er gewoon niet bij dat ze nu een ellendig jaar binnen 2 maanden goed scoort. Tuurlijk is het fijn voor dochter. Maar het blijft knagen.