Hoi, Mijn zoontje van 6 maanden heeft een werkelijk formidabel stemgeluid. Al toen hij net geboren was, zeiden we: "Oei, die laat wel van zich horen" en dat is niet bepaald minder geworden. Ook anderen vinden dat hij ontzettend hard huilt. Waar een andere baby ligt te jengelen, krijst hij z'n longen uit z'n lijf. En als hij echt boos of verdrietig is, vergaat horen en zien je. Het doet soms letterlijk pijn aan onze oren. Heel vervelend, want daardoor reageren we soms heel geirriteerd als hij weer eens huilt. Ik vraag me ook werkelijk af wat de buren wel niet denken dat we met hem uitspoken, zo kan hij tekeer gaan, als hij bijvoorbeeld op zijn buik gerold is en weer terug wil, of als hij net niet bij een speeltje kan, of gewoon honger heeft. Hij is de laatste tijd ook 's nachts erg vaak wakker en huilt dan gelijk weer op volle toeren. Bij onze oudste probeerden we dan om hem toch even te laten huilen (wel steeds even kijken natuurlijk), maar dat kunnen we bij deze echt niet doen. De oudste slaapt er redelijk doorheen, maar niet als het te lang duurt. Doordat we 's nachts zoveel met hem bezig zijn, heb ik al 3 weken niet meer dan 4 uur per nacht geslapen en het begint me aardig op te breken. Een nachtje uit logeren doen om even bij te tanken is geen optie, onze ouders hebben al gezegd dat ze geen trek hebben in onze schreeuwlelijk 's nachts. Nou zijn er natuurlijk geen tips om een kind een zachtere stem te laten krijgen, maar ik vroeg me af of er nog meer mensen zijn met zo'n lawaaiierige baby. Gewoon benieuwd naar lotgenoten
Ik heb geen tips voor je, helaas, maar ik herken het wel. In de hoogtijdagen van mijn dochter (toen was ze 8/9 maanden) werd er 's nachts wel eens op het raam van haar slaapkamer geklopt (we wonen in een benedenwoning). Mensen dachten wellicht dat we haar wat aandeden. Het is wel weer overgegaan gelukkig, maar temperamentvol is ze nog steeds Veel sterkte ermee!
Ja, hoor. Hier ook iemand die behoorlijke decibellen produceerd. Als baby al en dat was niet altijd grappig. Mensen die verschrikt omkijken wanneer benthe bijv begon te huilen en elkaar niet meer konden verstaan. Oeps . Zelfs mijn moeder d'r gehoorapparaat begint te piepen wanneer ze het op het huilen zet . Ach ja, wie weet kan ze dat volume later wel voor iets gebruiken, operazangeres oid .
Hier ook een aardige schreeuwlelijk in huis. Tijdens het huilen gaat ze helemaal 'los' en lijkt het minstens of ze wordt afgeslacht!! Tja, het is niet anders, maar niet altijd fijn. Misschien komt het door haar felheid dat het zo hard is, het kan ook zo uit het niets ontstaan, waarbij een ander kind een beetje begint te pruttelen is het hier al drama!!! Een temperamentvolle dame dus!!
Ja herkenbaar. Het is niet altijd, maar toch wel regelmatig een gevalletje luchtalarm. Ik ben dan ook vaak bang voor de buren, vooral als ze dan op zo'n demonstratieve manier hun raam dichtklappen..
Haha Lotte kan zo hard huilen dat ze: - Haar na de eerste prik bij naam kennen op het cb - Ze op de creche apart met haar gaan zitten om de andere kinderen te ontlasten als ze huilt - Ze op de creche haar niet laten huilen in bed tbv de andere kinderen van ALLE groepen - De verpleging in het zk iedere keer vroeg of ze niet klem zat ofzo - Ik letterlijk een piep in mijn oor heb - De buren haar horen ondanks dat er iets van 20 meter tussen zit En zo kan ik wel even doorgaan! Weet je wat het leuke is...naar mate ze ouder worden gaan ze alleen maar harder! Maar gelukkig wel een heeeeel stuk minder vaak.
Ha,ha.. ja hier hetzelfde, laatst zeiden ze op de creche dat ze boven de wettelijke richtlijn zit, qua db en dat het eigenlijk niet meer ARBO verantwoord is. (zei ze echt, met een knipoog) Ze mag toch nog steeds terug komen.
Ja, mijn zoontje halen ze ook uit bed op de creche als hij huilt, want hij houdt iedereen wakker. Gelukkkig huilt hij verder overdag niet zoveel daar, want er is zoveel te zien, dat hij zich geen seconde verveelt.
haha hier ook zo,n meisje met een enorm stemgeluid. Ze huilde toen ze pas geboren was ook vrij veel, de overburen werden er snachts wakker van En inderdaar naarmate ze ouder word gaat het nog harder, maar veel minder
- Ik letterlijk een piep in mijn oor heb Hahahaha, waarom denk je dan dat de meeste moeders slecht horen of doof zijn aan een oor??
Hier ook (al) eentje hoor. Hadden we bij Kylian al het idee dat hij een hard stemgeluid had, bij hem hadden we tenminste nog een babyfoon nodig. Die heeft hier nog niet aangestaan bij Kinley want je hoort ons mager speenvarkentje luid en duidelijk. En ook meteen , de ogen gaan open en krijzen omdat ze honger heeft. Heeft ze krampen (dus pijn) dan vergaat het horen en zien je helemaal. Groetjes Anita
mijn dochter is net zo haha en moet gewoon me oren dichthouden als ik der troost. als klein kind kon ze niks duidelijk maken en als ze dan begon te huilen pff dan vroegen ze echt of er wat was gebeurd of erger nog alsof ik der geslagen had zo hard en huild ze. ze wordt nu de sirene genoemt haha leuke bijnaam. soms is het echt verschut en kijken mensen hou als ouder aan alsof je ze iets hebt gedaan. echter is mijn dochter eenmaal zo en als ze valt of der eigen stoot roep ik alvast "oren dicht" haha maar de meeste hebben dit na 1 x al door en hoef het dan niet meer te vertellen. ik moet echt me oren dicht houden met het troosten omdat anders mijn oren piepen. heb al een keer gehad dat de buurvrouw naar buiten rende totaal in paniek omdat ze dacht dat me dochter was omgereden ofzo omdat ze zohard huilde. maar nee ze mocht geen snoepje dat was alles . mijn dochter heet dus de sirene en heb wel is gedacht een decibelmeter er bij te houden. ik denk dat ze de 100 zeker wel haald. als ze huilt hoor je dat eind van de straat en als ze binnen huilt hoor je haar in de poort en er zit nog een hoekhuis tussen ons huis en de poort.
babyfoon hebben we bij haar trouwens ook nooit nodig gehad en is nu bij mijn zoontje voor het eerst uit de doos gegaan. nu roept ze heel hard mama wat ze ook goed kan. gillen
Oei, dus als ik het zo lees gaat het nooit meer over! Tja, wij zijn gewoon verwend, de oudste had als baby juist een heel zacht lief huiltje. Daar hoorden we dus van iedereen dat ze dat zo schattig vonden en "je hoort hem ook bijna niet zeg". Nooit gedacht dat zijn broertje dan zo anders zou zijn (maar verder verschillen ze ook heel veel in karakter en ontwikkeling, alleen uiterlijk lijken ze op elkaar)
Whoehaaahhhaaaa, ik lig hier letterlijk helemaal in een deuk om alle reacties. Geweldig!!! Die van ons is ook zo'n schreewerd; ze krijst of ze vermoord wordt. Dit is waarschijnlijk ontstaan omdat ze de eerste twee weken van haar leventje een gebroken armpje had en veel pijn had. Mijn moeder wilde tijdens de eerste keer dat ze oppaste al 112 bellen omdat ze dacht dat er iets vreselijks met het kind aan de hand was. Ze kreeg alleen de fles niet snel genoeg. Gelukkig horen de buren haar niet door de dikke betonnen muren. Ik moet er wel om lachen nu, maar af en toe heb ik oordopjes in hoor. 't Is de enige remedie...