Net een 20 weken echo gehad en alles zag er goed uit behalve dat de ze niet de voorhoorn kon zien van de hersenen door twee cyste op haar schedeldak. We gaan dinsdag voor een guo, maar ik wilde toch weten of er meer mensen waren die dit hebben mee gemaakt. Ik vind het echt heel eg eng.
Oh Patri wat rot zeg! Kan me voorstellen dat je het erg eng vindt. Succes komende dagen, dat afwachten is niks.
Hi Koon, tja leuk is anders, maar hoe meer ik er over nadenk hoe rustiger ik word. Ze hebben het niet kunnen zien door die twee cystes, maar dat hoeft niet te betekenen dat het mis is, toch? Ik heb eerdere pret echo's gehad en volgens mij zat het toen goed. Ook eentje bij 18 weken. Nou ja, afwachten en hopen dat het goed zit.
Gelukkig voel je je al wat rustiger. Zeker als je goede pretecho's hebt gehad, zegt dat echt wel iets ja.
Ik heb geen idee wat het is of kan zijn, maar snap dat je je hier zorgen om maakt. Gelukkig waren de pretecho's wel goed, hopelijk kun je je daar aan vast houden. Ik hoop dat het allemaal heel erg meevalt!
Patri, Heb jij zelf 2 cystes in je baarmoeder waardoor ze het niet hebben kunnen zien? Dan wil dat niet zeggen dat de voorhoorn er niet is, misschien zitten de cystes er dan voor. En bij de pretecho met 18 weken hebben ze het wel gezien?
Ze zei iets over dat er 2 cyste zijn die het zicht belemeren, maar niet in mijn baarmoeder. Ik heb de video van de pretecho vaak gezien en ik denk ze echt te zien. En voor de rest was alles perfect. Hoofd omvang was perfect, achterhersenen ook, geen waterhoofd, alleen die voorhornen! Gek wordt ik er van! Maar goed, ik mocht al dinsdag komen.
Ok, dat is wel fijn dat ze bij de pretecho gezegd hebben dat het goed was. Ik denk dat je dan ook wel vertrouwen mag hebben dat het goed zit. Maar ik kan me voorstellen dat je dan zit te stressen, dat is ook niet leuk. Hoop dat ze het over een paar dagen wel kunnen zien en dat je dan weer gerustgesteld naar huis kan!
Hey Manoes, nou ze hebben niet gezegd dat het niet goed was. Ze heeft toen het hoofdje gemeten en ik denk alles te kunnen zien, maar het blijft spannend hoor. Soms gaat het heel goed, dan kan ik gewoon mezelf zijn, maar op andere momenten, zoals toen schrik ik toch wel. Zou het misschien een cyst zijn die de hersenen wegdrukt? Ik weet het allemaal niet en ik kan niet wachten tot het morgen is.
Vandaag de GUO gehad en er zitten twee cysten in de voorhoornen van de hersenen. Dat is niet typisch, dus goed dat we zijn doorgestuurd. Ik moet over 4 weken weer komen want het kan zijn dat ze de hersenen weg drukken en dat het vocht niet goed kan worden uitgevoerd en dan kan het alsnog een waterhoofdje worden. Er werd ook gelijk gesproken over Trisomie 18, aangezien de cysten een kenmerk daarvan is. Voor de rest was er echt niets te zien, alles zag er perfect uit, dus de kans is dan volgens mij erg klein. Ze vroegen of ik een vwp wilde, maar dat ik wil ik absoluut niet. Ik ga over 4 weken weer om te kijken hoe of wat, en dan waarschijnlijk ook bij 32 weken, maar ik weet zeker, ze zal geboren worden. Ik ga de zwangerschap absoluut niet afbreken. Ik ga er gewoon van uit dat alles goed zit, maar helemaal gerust ben ik niet. Pfff, arm kind, GBS bacterie, cysten, het zit ons niet mee.
Veel sterkte toegewenst in deze onzeker tijden.... aangezien alles wel goed uitzag is er een kans dat t allemaal wel goed zal zijn... wacht het rustig af.
Sterkte de aankomende 4 weken. Zo slopend als je dan weer op een volgende echo moet wachten. Hopelijk krijg je dan goed nieuws! Ik duim voor je.
Nou, ik ga er dus NIET van uit dat alles goed zit. Ik maak me zo veel zorgen dat ik een NIPT heb weten te regelen voor morgen. Ik moet weten wat er aan de hand is en dan kan ik verder. Ik heb het gevoel dat ik in limbo zit. Ik denk dat de cysten plexus choroideus cysten zijn. En ik weet het, er is niets anders te vinden en het gaat zo veel vaker goed dan fout als je voor de rest geen markers hebt. Toen las ik in een onderzoek dat bij 11% van de kinderen die trisomie 18 hebben, daar hebben ze alleen die cysten gevonden. En toen werd ik helemaal gek. Ik had in eerste instantie een afspraak voor de 22ste staan, maar ik kan nu morgen al terecht. Mijn man was niet happy, want dat betekent dat we lessen moeten missen (zitten beide in het onderwijs). Ja, het is lastig om vervanging te regelen, maar ik ga echt niet drie weken wachten om me te laten testen om daarna nog eens 2 weken te moeten wachten voor de uitslag. IK HAAT DIT ZO ERG! Ik heb zo veel gehuild en echt ook op verkeerde momenten. Mijn kleine manneke van bijna 2 die begrijpt het allemaal niet en zegt dan met een heel lief stemmetje "hey mama" en geeft me een knuffel en kijkt me serieus aan. Ik moet dan echt een glimlach opzetten en met hem spelen anders gaat hij ook huilen. Ik wou dat ik alles rustig kon relativeren, maar het gaat niet. Dat ging niet bij mijn eerste zwangerschap en nu ook niet. Sorry, lang verhaal...
Ocharme, wat een onzekerheid! Ik wil je veel sterkte wensen. Je hebt gelijk dat je hebt aangedrongen op die NIPT, 3 weken wachten zou echt niks zijn. Je zoontje zal dit vast snel weer vergeten, ik heb ook wel al eens zwakke momenten gehad dat mijn kinderen me zagen huilen, maar ik heb niet het gevoel dat ze daar onder lijden. Ik hoop voor je dat er een goede uitslag uit de NIPT mag komen!