Uitsluitingsclausule schenkingen

Volgens mij, maar dat weet ik niet 100% zeker, mag hij in het huis blijven tot de kinderen een bepaalde leeftijd hebben. Dan kunnen de kinderen het volgens mij opeisen. Maar hoe en wat weet ik niet precies.

 

Je kunt gewoon vast laten leggen dat de man het vruchtgebruik heeft bijv totdat hij het huis verkoopt (of een ander moment)

 

Jep wij hebben t huis van schoonouders overgenomen en dat blijft bij scheiding van man omdat het geschonken is en ook al van zijn opa was dus het blijft in hun familie en dat snap ik ook wel
Getrouwd wel in gemeenschap van goederen

 

Dit hebben wij ook gehad, mijn man erfde van zijn moeder waarbij ook vermeld was dat dit voor de eigen kinderen was en niet voor de partners. Ik snapte volkomen waarom ze dat ooit bedacht had, absoluut niet vanwege mij haha, maar door voorbeelden in haar familie.
We vonden het zelf echter op dat moment wel wat gekkig. Ook wij zijn namelijk in gemeenschap van goederen getrouwd en het bedrag ging gewoon op de spaar omdat er niet direct een doel voor was, gewoon op de grote hoop van spaargeld wat er al was. En dan blijft dat raar, want als je vervolgens iets uitgeeft geef je dat uit van die grote hoop. Geef je t aan een verbouwing dan zou je dat theoretisch kunnen 'terugeisen' maar geef je t uit aan bijv een vakantie dan is t gewoon op erna. En van welk geld betaal je dan wat? Dan zou je, als je t echt zwart wit wil zien, dus op moeten schrijven met handtekening van samen, dat je bijv de vakantie van het gekregen geld betaald....want daarna is t op en weg. Ik noem maar wat hoor .
Het maakt het er dus inderdaad niet makkelijk op, zo'n schenking aan één persoon binnen een huwelijk die in gemeenschap van goederen getrouwd is.
Mijn man vond het zelf in ieder geval maar raar en wilde het op de spaarrekening zetten en erna niet meer over nadenken als dat het gewoon 'opgebruikt' is aan de dingen die geen bezit worden, dan hoeft hij er nooit meer over na te denken, ook niet als we ooit zouden gaan scheiden.

 

Het ligt er natuurlijk ook aan (vind ik) om wat voor bedragen we het hebben. Als het om bijv eenmalig 10.000 euro gaat dan zou ik het ook niet zo snel doen. Maar als het om grote bedragen gaan dan vind ik het niet gek als ouders het willen "beschermen ". En je kunt nu wel denken dat jou nooit zal overkomen dat bijv je man er vandoor gaat met iemand anders maar helaas komt dat in de praktijk toch voor.

Mijn vader heeft super hard gewerkt om zijn vermogen op te bouwen en dan snap ik heel goed dat hij wil dat het bij evt scheiding van mij is en niet van mijn man.

 

Nou, ik vind 10.000 euro al een groot bedrag hoor.

 

Klopt, ik weet alleen niet precies hoe het bij ons vastgesteld is. Misschien ook wel zoals jij zegt. Wij (ik) krijgen nog een erfenis en ik wil dan zelf ook een testament laten opmaken, en dan even kijken hoe het er nu in staat.

 

Eerlijk gezegd snap ik dat wel, want eigenlijk mengen jouw ouders zich in jullie gezamenlijke financiën. Door het geld te gebruiken voor de aflossing van de hypotheek, wordt het huis daardoor iets meer van jou dan van hem, het is niet meer 50:50. Bij een scheiding zou het voor hem veel moeilijker zijn om jou uit te kopen dan andersom. Dit speelt alleen bij scheiding dus hopelijk vind dat nooit plaats, maar dit gevoel draag je wel tijdend je huwelijk mee. Het lijkt me nooit goed als (schoon)ouders zich in een huwelijk mengen, maar nu doen ze dat indirect op het financiële vlak wel, als je begrijpt wat ik bedoel. Dus ik snap jouw man wel en ik zou me zeker afvragen of je dit wel zo wil. Het is toch anders als je het uitgeeft aan een vakantie, een eigen auto of op een aparte spaarrekening zet.

 

Ik kan het me enigsinds ook voorstellen dat iemand zich gepikeerd voelt hierdoor.
Toen ik mijn huidige man leerde kennen was ik gescheiden en had 2 jonge kinderen. Ik heb echt hard moeten vechten om voor ons 3en destijds een mooi huurhuisje te kunnen krijgen en ook hard moeten werken om alles financieel rond te breien. Ik had geen bijstandsuitkering (wilde ik niet) maar wilde ook niet fulltime werken (ivm jonge kinderen), dus had een inkomen onder bijstands niveau, maar ik ben heel creatief met geld dus we hadden het goed met ons 3en.
Toen mijn man (Toen nog vriend) een mooi vrijstaande woning ging kopen en daar met ons wilde gaan wonen moest ik eigenlijk alle schepen achter me verbranden, ik had alles weten op te bouwen en zou dan in zijn koophuis intrekken. Dat voelde voor mij heel eng omdat ik niks had in te brengen qua financiën.
Mijn man wist hoe dit voor mij voelde dus hij stond er op dat het huis ook op mijn naam kwam te staan en alles is dus 50/50 van ons samen, en uiteindelijk ook getrouwd in gemeenschap van goederen.
Ook qua schenkingen die we nu nog ontvangen is het voor ons beide.
Ons huis is helemaal gestript en opnieuw opgebouwd ook ik heb daar hard aan meegewerkt, en zoals nu ben ik degeen die alles buiten schildert. Ik werk (bewust) niet maar man werkt 4 dagen en ik neem alles qua tuin, huis en onderhoud op me. Het voelt voor mij ook echt als mijn (ons) huis, zou denk ik best anders zijn als er niets van mij bij was, terwijl je er wel hard voor werkt om het goed te onderhouden.
Dus ik ben blij dat het bij ons altijd gezamenlijk geregeld is.
Als zijn ouders er voor gekozen hadden het echt alleen mijn man te schenken, zou dat voor hem dus een keus zijn om het geld niet te aanvaarden. Omdat hij niet wil dat een buitenstaander zich in onze keuzes mengt. Gelukkig hebben zij er nooit een probleem van gemaakt en snappen ze hem volkomen.

 

Ik snap het gevoel van deze man helemaal. En de manier van het geld gebruiken zou voor mij op deze manier ook niet goed voelen. Of samen uitgeven of weigeren.

 

Ik snap het ergens wel als een partner er moeite heeft maar tegelijkertijd kan een ander er niets aan doen dat ouders of grootouders grote schenkingen geven waar een clausule aan vast zit. Bij ons hangt er ook een clausule aan vast en wanneer ik en de kinderen de rest van het geld ontvangen ook. Mijn man heeft er geen enkel probleem mee. De gedachte bij mijn grootouders was dat ik en de kinderen dit kunnen investeren voor een toekomst met minder geldzorgen. Stel wij gaan uit elkaar, en er zou geen clausule zijn, dan gaat er echt een enorm (bedrag van 5 nullen) naar mijn man. Een bedrag waar mijn grootouders kei en keihard voor hebben gewerkt. Ik snap heel goed dat zij dat niet hadden gewild en gelukkig heeft mijn man daar alle begrip voor. Ik zie dat ook niet als een indirecte menging in onze relatie. Ik en de kinderen hebben hierin gewoon 'geluk' en mijn man kan in dit geluk meedelen.

 

Je kunt er wel voor kiezen het samen uit te geven. Zoals hierboven beschreven loopt het scheef in een huwelijk, want met al die aflossingen is het huis meer van de vrouw dan van de man.
Als je het uitgeeft aan vakanties e.d. kun je er samen van genieten.

 

Ja dat klopt. Hier hebben we 1/3e in de hypotheek gestopt omdat dit een eenmalige schenking was. De rest van het geld moet nog komen. De bedoeling is om dat te investeren in vastgoed. Wat we daaruit krijgen gebruiken we (deels) om wat royaler te kunnen leven. Ook wil mijn man voor zichzelf beginnen, dus help ik hem t.z.t. financieel op weg zodat hij niet voor een groot bedrag naar de bank hoeft. Op die manier kan hij dus meedelen in het geld. Maar bij scheiding krijgt hij er verder niets van.

Ik snap @Koraal82 wel dat ze het ook gebruikt voor aflossing van de hypotheek. Het hebben van lagere maandlasten of hypotheekvrij leven is gewoon een prettig idee. Ik denk ook niet dat ze dat bedoeld om het huis meer van haar te maken dan van haar man maar meer om bovenstaande reden. Het maar op de bank laten staan of uitgeven aan spullen en vakanties is ook zonde. Maar als haar man zich er niet fijn bij voelt is het investeren in een andere woning o.i.d. ook een optie misschien.

 

Ik denk ook niet dat ze het om die reden in het huis gestoken heeft, maar dat is wel het gevolg. En bij scheiding profiteert ze dus dubbel. Ze heeft veel geld achter de hand en ook nog eens meer aandeel in het huis. Haar man heeft dan zogezegd "niks". Het zal bijna onmogelijk zijn haar uit te kopen en heeft ook geen zak geld achter de hand.

 

Wat ze wel kunnen doen, is het bedrag verrekenen. Dus stel je hebt een ton hypotheek. Zij lost 75.000 af. Dat er over het afgeloste deel van 75.000 word berekend hoeveel geld ze op een normale manier hadden afgelost en dat hij daar dan zijn deel uit krijgt. En dan natuurlijk gewoon de rest waar hij recht op heeft. Ik denk dat er uiteindelijk altijd wel wat mogelijk is.

 

Nou het is niet zo dat mijn man het dusdanig vervelend vindt dat hij het geld niet wil . Ik heb ook meteen gezegd dat we schenkingen van zijn familie nu ook apart zetten en gezegd dat zijn ouders ook de uitsluitingsclause moeten gebruiken. Alleen krijgt hij van hun een stuk minder dus per saldo zal ik inderdaad altijd meer hebben. Het was voor hem meer een gevoel dat mijn ouders mij op de eerste plaats zetten bij een evt scheiding. Wat ik overigens ook gewoon normaal vind maar goed.
Zolang wij samen zijn is er in principe geen onderscheid omdat ik dus alles aflos op het huis. Hierdoor heeft hij ook heel veel voordeel omdat onze lasten dus nog maar heel laag zijn. Hierdoor hebben we maandelijks meer geld over en dat is ons gezamenlijk geld. Mochten we toch ooit uit elkaar gaan dan zou het voor mij inderdaad makkelijker zijn om het huis aan te houden. Ons huis is bijna afgelost maar wat ik daarna met het geld (toekomstige gelden) ga doen weet ik niet. Misschien een vakantiehuis kopen of ik maak een deel op aan vakanties enz.

Ik vind het nogal vreemd @tuc om te zeggen dat ik dubbel profiteer. Want hoezo profiteer ik? Het is mijn geld dus als ik het zo niet zou regelen zou hij juist profiteren in mijn ogen (bij een scheiding). En daarnaast heeft hij nu al jaren heel veel voordeel omdat ik het heb afbetaald. Wij hebben beide een goede baan dus zonder schenkingen zouden we ook prima kunnen leven maar nu hebben we het extra luxe.

@brownielover : hoe jij het beschrijft is het bij ons ook. Mijn ouders hebben er heel hard voor gewerkt en willen dat het bij mij of de kids terecht komt. Zolang mijn man en ik samen zijn mogen we er mee doen wat we willen. En als we er samen van op vakantie gaan of wat dan ook dan vinden ze dat ook prima. Het enige wat ze willen is om het te beschermen bij een scheiding. En dat vind ik heel normaal want het zou ook raar zijn als mijn man een miljoen van mij krijgt omdat we gaan scheiden terwijl ik dat geld van mijn ouders heb gekregen.

 

Profiteren omdat je in gemeenschap van goederen getrouwd bent (anders zou dit sowieso geen issue zijn. Dan loopt het voor mij te scheef zeg maar.

 

Ik vind het dan weer raar dat mensen vinden dat ouders hun geld aan een schoonzoon of schoondochter "horen" te geven. Allemaal heel schattig zolang het goed gaat, maar de realiteit is dat veel huwelijken het niet overleven... Heb je hard gewerkt om vervolgens de ex van je kind te onderhouden. Zulke dingen moet je wat mij betreft met verstand en zakelijk afhandelen en niet vanuit gevoelens op dat moment.

 

Dat denk ik ook. Los daarvan is het nooit helemaal gelijk. Welke partners in een huishouden hebben exact hetzelfde inkomen? bij ons gaat het op 1 pot en houden we hetzelfde over voor eigen besteding, maar ons inkomen is zeker niet gelijk.
De problemen ontstaan met name op het moment dat de relatie niet meer goed zit en je elkaar niets meer gunt. Dan snap ik heel goed dat ouders het goed geregeld willen hebben voor hun kinderen. Dus wat @Novi zegt.