Ik lees hier veel topics over het juist spellen van een naam om verwarring van uitspraak te voorkomen... Maar het is toch helemaal niet vreemd wanneer de roepnaam en officiele naam verschillend van elkaar zijn? Ik ken een hoop mensen waarvan ik de naam op papier niet uit kan spreken, of een afkorting, verbastering of tweede naam gebruiken in het dagelijks leven. Ook op geboortekaartjes zie ik weleens staan "geboren .......... (naam op papier)" "We noemen haar ....... (Uitspraak roepnaam)" Zelf zit ik ook nog erg te twijfelen over de aparte naam voor onze toekomstige uk. We weten al hoe ze gaat heten, maar zijn het nog niet eens over spelling en uitspraak. Als voorbeeld... We noemen haar Evelyne, waarbij ik het gewoon op zijn Nederlands uit wil spreken Evelien, terwijl mijn partner het steeds over Evelijne heeft. Eigenlijk vind ik het beiden wel leuk. Hoe raar is het om Evelyne op het geboortekaartje te zetten en vervolgens beide uitspraken te accepteren? Na een tijdje zal een van de uitspraken vast vaker voorkomen en zal dat de roepnaam worden toch?
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje raar dat je de uiteindelijke uitspraak laat bepalen door de manier waarop de meeste mensen het uitspreken. Jullie als ouders kiezen toch voor 1 bepaalde naam mét bijbehorende uitspraak? Ik denk ook dat mensen aan jullie gaan vragen hoe de naam uitgesproken moet worden als dat niet helemaal duidelijk voor ze is. Ga jij dan Evelien antwoorden en je man Evelijne? (om even jouw voorbeeld te gebruiken)
Jullie bepalen de uitspraak van de naam, en het is straks heel verwarrend als de een het als evelien(e) en de ander het als evelijne uitspreekt. Net alsof het kind 2 namen heeft. En omstanders laten "kiezen"? Zou ik nooit doen. Dan had onze dochter wel een heel gekke naam gekregen
Dit lijkt mij niet handig. Je moet er eerst zelf samen uitkomen hoe je kind gaat heten en hoe je het uitspreekt. Ik zou het als kind heel verwarrend vinden. En voor anderen is het ook verwarrend. Als je Evelien wil zeggen, dan zou ik ook Evelien of Eveline schrijven. Dan lijkt die Y leuk, maar is hij eigenlijk heel onhandig. De spelling Evelyne suggereert namelijk de Engelse uitspraak (Èvelin met de è zoals in 'het') en niet één van de uitspraken waar jij het over hebt. Als je Evelijne wil zeggen, dan zou ik het ook met een Nederlandse lange IJ schrijven dus niet met een Y. Onze dochter heeft een iets andere roepnaam dan haar officiële naam. Het is namelijk een verkorting. Daarom stond op haar kaartje ook: Geboren [3 officiële namen] We noemen haar: [roepnaam, duidelijk afgeleid van 1e voornaam] maar dat heeft een een andere reden (speciale naam die in mijn familie voorkomt) en hiervan is de uitspraak niet de reden.
Wat mij betreft moeten uitspraak en schrijfwijze toch wel echt hetzelfde zijn. Anders lijkt het me logischer om het ook meteen anders te schrijven, zodat er geen verwarring over kan bestaan.
Een geboorte- en een roepnaam hoeven niet hetzelfde te zijn. Daar is niks vreemds aan. Maar een naam spellen op een manier waarop het niet uitgesproken wordt, vind ik wel vreselijk. Zo ken ik een meisje dat Sanae heeft. Hoe zou je dat uitspreken? Het schijnt Senna te zijn. Je gebruikt toch de juiste letters voor de juiste klanken?! Ik schrijft toch niet in een naam -au- terwijl het als -oe- uitgesproken wordt? Of ergens een accent opzetten, terwijl je het niet zo uitspreekt. Volgens mij heb je dan een spraakgebrek of je wilt origineel zijn, waardoor niemand weet hoe je heet. En je schrijft toch geen Jop als je Jip heet? Bovenstaande was meer in het algemeen. Wat jullie naam betreft: Jullie kiezen de naam en de uitspraak, lijkt mij. Je zult met één uitspraak moeten komen. Het kan toch niet zo zijn dat jullie kind een naam met twee verschillende uitspraken heeft. Hoe heet ze? Ach, zie maar... Welke uitspraak jij het mooist vindt. Lijkt me heel onduidelijk naar de buitenwereld toe. Ik zou -ie of -y doen als je een ie-klank wilt. Ga je voor een ij-klank, dan als -ij of -ei schrijven.
Ik mis nu echt de 'vind ik leuk' knop . Mooi voorbeeld ook. Sa schrijven terwijl je Se uitspreekt vind ik echt nergens op slaan. Waarom het altijd apart moet...? Als je de naam Senna zo mooi vind, waarom kun je het dan niet gewoon zo schrijven?
Het slaat inderdaad echt nergens op. Als ik de naam Sanae lees, zou ik het uitspreken als Sanee. Ik zou overigens ook niet weten of het om een meisje of een jongen zou gaan. Leuk om origineel te zijn, als niemand weet hoe het zit.
Je bepaald toch samen hoe je kind gaat heten en daar pas je dan toch de spelling op aan. Evelyne is een amerikaanse naam met als uitspraak èvelin en spreek je niet uit als Evelien/Eveline en ook niet als Evelijne. Ik zou uitspraak en spelling wel hetzelfde laten zijn. Verder heb ik zelf drie doopnamen waaruit dan weer een roepnaam is gehaald. Heel lastig nu ik in het buitenland woont want daar wordt mijn roepnaam dus niet erkend als mijn naam zijnde, wordt ik overal aangesproken met mijn doopnamen (niet de meest moderne ) en moet ik vaak uitleggen waar mijn roepnaam dan toch vandaan komt. Wordt heel vreemd gevonden allemaal. Een of twee duidelijke voornamen die ook tevens je roepnaam/-namen zijn is wel het makkelijkst.
De naam die ik in gedachte heb is de naam van iemand die ik ooit ontmoet heb. Deze naam werd eenvoudig geschreven maar chique uitgesproken. Dat vond ik helemaal niet vreemd. Het is een naam die ik verder ook alleen maar aan deze persoon kan linken, zelfs zoekresultaten op google verwijzen enkel naar deze persoon. Mijn vriend vind de naam inclusief uitspraak ook mooi, maar wanneer we het fonetisch zouden spellen zouden we ergens een (accent aigu of kuut) é, (accent grave of graaf) è of (trema) ë op moeten zetten. Dat vind ik eigenlijk niet mooi en onnodig ingewikkeld. Zelf vind ik het niet erg als mensen de naam verkeerd uitspreken, ik vind alle mogelijke uitspraken wel mooi bij deze naam. Maar misschien moeten we alle opties dan toch nog maar eens goed bekijken. Moeilijk als je de naam geheim wilt houden.
Aha, ik zie dat Evelyne slechts een voorbeeld is. Kan me voorstellen dat je de naam niet wil noemen, maar het wordt wel lastig om er zo wat over te zeggen. Ik zou in ieder geval zorgen dat jij en je partner de naam hetzelfde uitspreken. Dus daar moet je het écht over eens worden voordat je de naam wereldkundig maakt. Dus gewoon 1 uitspraak kiezen. Moet een beetje denken aan Mrs. Bucket die het uitsprak als Mrs. Bouquet in Keeping Up Appearences maar ik zou echt de naam en de uitspraak moeten zien voordat ik hier wat over kan zeggen... Accenten worden wel vaker weggelaten, dus daar zou ik -denk ik- geen bezwaar tegen hebben. Zo ken ik een Adriënne, maar dan zonder het trema op de e. Je zegt toch echt Adri-enne en niet Adrienne (geen ie-klank). Dat moet je gewoon even weten. Je zou het niet als een ie uitspreken, dus dan is het geen probleem. PS: Je hoeft het ook niet fonetisch te schrijven, maar wel zo dat het niet nodeloos verwarrend wordt voor mensen. Bij Charlotte zeg je ook niet Garlotte, hoewel een Ch best als een G uitgesproken kan worden in sommige woorden. Maar de meeste mensen weten gewoon hoe je Charlotte uitspreekt.