Bijna een jaar uit elkaar. Ex heeft een nieuwe woning in de buurt. Wij gaan nog zeer goed met elkaar om. Sinds een paar weken moet ik mijn dochter huilend achter laten. Mama ik wil bij jouw blijven. Nu is het zelfs zo erg dat ze sinds een week zegt dat papa niet lief is. Als ik door vraag komt er niks bijzonders uit en als ze thuis komt van hem is ze hardstikke enthusiast. Ik heb buikpijn met weg brengen elke keer. Moet ik dit serieus nemen? Kan ik er iets aan veranderen? Ik wil haar zo graag lachend achter laten bij hem. Wie heeft hier ervaring mee?
En als je het nu eens omdraait, dat papa haar ophaalt?hier was het altijd drama als ik haar bracht, gillen, krijsen..kwam papa haar halen, vloog ze in z'n armen en wist ze niet hoe snel ze mee moest. Succes ermee!
Mijn ex komt eens per week een middag hier. In vakanties gaat mijn zoon ook wel dagjes naar hem toe. Mijn dochter wil absoluut niet naar hem toe zonder mama. Dus het is wel herkenbaar. Ik neem mijn dochter hierin wel serieus, ze is een erg gevoelig type. En mijn ex zou niet weten hoe hij om moet gaan met haar als ze overstuur is (ex is overigens ruim een jaar uit ons leven weg geweest, nu gaat het allemaal prima maar ik volg hierin dus wel mijn kinderen)
Ik denk dat het een fase is.. Ik heb aan de andere kant gestaan. Bonuskind wilde niet bij ons zijn en begon ook verschrikkelijk te huilen als hij bij ons gebracht werd. Weekenden waren uiteraard wel altijd leuk. De tip die je kreeg om haar op te laten halen werkte bij ons wel! Het is ontzettend vervelend voor jou om je kind zo achter te laten, maar het is ook ontzettend naar voor de vader om z'n kind zo te moeten ontvangen... Lastige situatie! Sterkte!
Ik zou er met je ex over in gesprek gaan, hoe kijkt hij hier tegen aan, en wat gaan jullie hier samen aan doen? Je bent toch samen ouders van.... en beslissingen ten aanzien van het kind kan je niet alleen nemen als beide ouders in het spel zijn. daarnaast denk ik ook dat het voor jou zelf zwaarder zal zijn, hoe meer je er aan toe geeft, hoe meer je dochter het als negatief zal ervaren.. zie het als de eerste fase van de basisschool, heel veel kinderen gillen als hun ouders hun gedag zeggen, ouders die daar op toe happen zorgen er voor dat het kind ook daadwerkelijk gaat denken dat het eng is dat mama of papa er niet meer is... ouders die omdraaien (hoe moeilijk het ook is) komen middags op school en zien een enthousiast kind die het leuk gehad heeft... uit jouw verhaal maak ik niet op dat ze het niet leuk vind, gewoon heen brengen en even doorbijten... hoe hard dat ook klinkt. je kind moet gewoon leren dat beide huizen veilig en leuk zijn, er aan toe geven kan er voor zorgen dat een kind zich op de locatie waar hij/zij minder is niet veilig hecht welke voor problemen kan zorgen op latere leeftijd... dan moet je ex partner er natuurlijk ook voor open staan. Ik heb het eerder ook gehad dat mijn oudste zoon niet bij zijn vader wou slapen, hoe moeilijk ik het ook vond, ik had steeds zoiets van " je blijft daar gewoon, bij papa is het ook leuk en dat is ook je huis en daar is het net zo goed veilig als hier" zijn vader bracht hem dan vaak terug onder het mom van " hij wil niet, hij huilt en ik weet het niet" toen mijn zoon dat door had wou hij daar nooit meer slapen... Uiteindelijk goed gekomen, inmiddels 9 jaar verder haha... maar goed... kijk naar de positieve dingen, jullie zijn ouders en zo te lezen gaan jullie goed met elkaar om! das fijn! je kind komt er vrolijk vandaan en heeft het er dus leuk! das ook fijn! dan is het voor mama helaas even door de zure appel heen bijten, zorg er in ieder geval voor je samen met de andere ouder erover praat, dan weten jullie van elkaar hoe de vork in de steel zit, dat scheelt ook al heel veel!