Interessant. Voor mij geldt het uitstellen zeker. Maar...ik ben sowieso een chaoot. Ik gebruik geen agenda.( nooit gedaan) Ik probeer het...maar het lukt nooit. Ik ben super snel afgeleid en ik ben ook erg snel weer klaar met iets en wil weer door. Ik heb overal projecten en ik ben met soms wel 3 dingen tegelijk bezig op een dag. Heerlijk vind ik dat. Dus ik maak bijna nooit iets af maar vind dat prima. Ha ha Toen ik jonger was dacht ik dat er iets mis was met me. Maar sinds een paar jaar besef ik dat ik gewoon zo ben. Ik laat het dus nu ook gebeuren. Wat ik ook doe...ik doe het omdat ik het leuk vind. Vind ik het niet meer leuk...laat ik het lekker weer vallen en ga ik door. Ik ben verre van een perfectionist. Waarschijnlijk het tegenovergestelde. Vandaag denk ik bijvoorbeeld dat ik echt weer eens iets moet doen...de dag daarna weet ik dat niet meer en ga ik iets anders doen. Zo zijn mijn ramen weleens zomaar een jaar lang niet gewassen. ( huis is wel schoon...dat is wel iets dat moet. Vooral voor de kinderen...dus dat doe ik braaf. Alleen wel op mijn eigen tempo. Zo doe ik wel elke dag de wc...maar niet elke dag stofzuigen)
Goed plan! Ben ook chaotisch dus altijd vanalles een klein beetje...schiet niet op. Tijdens mijn zwangerschap wel serieuze aanvallen van nesteldrang gehad. Ik strijk nooit maar toen ik de lakens van het babybedje voor het eerst had uitgewassen en er tijdens het drogen zoveel kreukels in zag wilde ik spontaan gaan strijken. Gelukkig kwam ik nog net op tijd bij zinnen.. heel snel de deur van de waskamer achter mij dichtgetrokken
Ik ben koningin uitsteller! Daar worstel ik nog wel eens mee, dwz dat ik de balans een beetje zoek. Want voor een heel groot gedeelte heb ik dit van mijzelf geaccepteerd. Er zitten zoveel goede kanten aan uitstelgedrag. Die omarm ik dan ook! Toch merk ik ook wel dat ik het heerlijk vind om zaken aan te pakken en dan heb ik daarna ook echt een bevredigd gevoel. De balans die voor nu werkt: het beste van 2 werelden. Ik ben niet de persoon die elke dag klusjes in huis doet. (Weet heus wel dat de vaatwasser klaar is met draaien en die uitgeruimd moet worden maar lig as we speak in bed en ben van plan te netflixen.) Het helpt ook niet die persoon te willen zijn dat ik elke dag klusjes doe. Ik merk op het gebied van huishouden dat de zaterdag doorpezen hier heel goed helpt. Dat is een vaste afspraak met mijn man. Zaterdag lopen wij in de joggingbroek en worden er boodschappen gehaald, wasjes gedraaid en het huis gepoetst. Dat zorgt er voor dat ik dus t/m vrijdag mag uitstellen wat ik wil. Helpt ook wel dat wij geen kinderen hebben dus alleen wij hebben er (geen) last van. Zo hetzelfde met mijn opleiding. Deze wordt in blokken van 10 weken opgedeeld en in week 10 is het een aantal grote opdrachten inleveren. Ik zal dus never nooit niet in week 1 of 2 alvast beginnen. In week 9 plan ik op zondag niks in qua vrije tijd en zit dan makkelijk een uur of 16 achter de laptop stuk voor stuk die opdrachten in elkaar te flansen. Geen leuke dag maar dat zorgt er wel voor ik 9 weken lang mag uitstellen. Zo zorg ik ervoor dat ik wel mijn zaken af krijg maar met sterk rekening houdend met mijn persoonlijkheid en voorkeur.
Qua werk ben ik super gedisciplineerd, stipt en accuraat. Privé ben ik een ramp. Ik bedenk me vandaag iets wat moet gebeuren en twee tellen later is het alweer drie dagen later. Te weinig uren in een dag en een geheugen als een zeef. Tijd om lijstjes te maken, dat helpt me altijd wel!
Herkenbaar dit. Maar thuis gaat het dan vooral over het huishouden en klusjes. Papierwerk (rekeningen etc) ben ik wel altijd heel stipt mee.
Ja daar ben ik ook stipt mee! Ik krijg nooit herinneringen, betaal gelijk want wat heb je er aan om dat uit te stellen. Maar de rest..? Nu moet ik zeggen dat ik op dit moment in mijn hoogseizoen zit (ben zzp-er) en werk zo'n 50 uur per week. Tel daarbij een baby van 8 maanden op en je snapt wel dat ik elk vrij moment bij hem wil zijn. Dan kan dat ene rot-klusje wel blijven liggen vind ik
Ik was vroeger heel erg van het uitstellen. Ik heb mijn scriptie in 2 dagen en 2 nachten geschreven bijvoorbeeld, omdat ik de deadline al een paar keer overschreden had en ik een soort 'laatste inleverkans' had gekregen van mijn docenten en ik anders moest stoppen met de opleiding. Waar ik al 7 jaar over deed, terwijl die maar 4 jaar duurde. Over uitstellen gesproken. Het had bij mij vooral te maken met faalangst, maar ook met sociale angst. Ik maakte er een sport van om pas rond 19:55 bij de AH aan te komen (ging om 20:00 dicht) om mijn boodschappen te doen, omdat ik de angst van het naar buiten gaan en onder de mensen komen, opbouwde. Of ik miste hele dagen college terwijl ik gewoon klaar zat om te gaan. Ik stond om 6:00 op terwijl ik pas om 10:00 college had, maar het lukte gewoon niet om op te staan en de deur uit te lopen. Ik zag de tijd wegtikken: "Nog 10 minuten voor ik moet gaan, nog 5 minuten, nu moet ik gaan... ik had 5 minuten geleden moeten gaan, ik had 10 minuten geleden moeten gaan... als ik nu ga rennen haal ik het nog... nu ben ik zeker weten te laat." etc. Waanzin. Toen kreeg ik een serieuze baan en een man en een kind en nu doe ik alles meteen. Nu verzin ik zelfs extra dingen om te doen. Als ik me voorneem om iets schoon te maken verzin ik erbij dat het nog een keer moet, of dat ik ook nog iets anders moet doen. Ik vermoei mezelf.
Ik heb het tegenovergestelde: mijn natuurlijke neiging is te blokkeren onder druk (lekker handig als verloskundige... ). Ik leer dat wel meer, maar ik werk dus juist heel goed op mijn to do list van morgen (volgende week/maand). Dan ben ik super productief, dat gevoel van 'alles wat ik doe is mooi meegenomen, maar het hoéft niet'
Als ik ergens qua huishouden onderuit kan komen doe ik dat met liefde. Maar omdat de kabouters het niet doen, moet ik, ondanks dat man en oudste zoon best wat klusjes op zich nemen toch nog zelf het meeste doen. Om mezelf te motiveren maak ik een lijstje per dag. Die van morgen ligt al klaar
@mamabri heb jij ook al van die luie kabouters..... ik ook Uitstellen ....,ehh ik wou om 22.30 in mijn bed boven liggen .... ik ga nu ! Naar de wc en naar boven ..Volgens mij ben ik niet gewoon goed on uitstellen maar heb ik er talent voor..
Geen tijd om filmpje te kijken, maar ik doe de vervelendste dingen altijd het eerste. Anders blijven ze toch in je achterhoofd spoken (en dan druk ik ze weg en vergeet ze compleet). Zelfs als je iets voor een deel doet, is het daarna al minder vervelend om weer op te pakken. Hier ook todolijstjes. (Al moet je daar ook klaar voor zijn; mijn studietijd bestond vooral uit het maken van planningen (en minder uit daadwerkelijk studeren )
Hier ook een uitstellen en 0,0 zelfdiscipline. En excuses zoeken voor waarom het niet gaat ook.. Nu zwanger en bekkenpijn en rug ed, maar vorig jaar in juli maakte ik een huishoudschema met elke dag enkele taakjes, zo was het weekend dan vrij voor dingen samen te doen en was op het einde van de week alles gedaan. Geen chaos, werkt een stuk beter. Een bullet journal zou voor mij niet werken denk ik, die structuur zelf maken en dat elke dag strict invullen ed, ik zou dat waarschijnlijk een week volhouden om dan eens een week niet te doen en daarna helemaal te vergeten.. Nu blijkt oudste zoon ASS te hebben en moet ik elke dag een schema (incl tijdstippen) voorzien. Plan was om de 2 dagen savonds de komende 2 dagen op het bord te schrijven. Hij is sinds zondag thuis en vandaag en morgen staat er nog niet op omdat ik gister kapot was en vanmorgen nog geen tijd gehad.. Oeps. Zo begint dat dus! Heb ook een schema met weekmenu, maar ook dat heeft al een paar keer stil gelegen, maar pikken we toch elke keer weer terug op gelukkig. Koken gaat vlotter als ik op voorhand weet wat ik moet/ga maken. Minder afval want we kopen enkel wat we ook effectief gaan gebruiken en niet losweg wat groenten ed waarvan een hoop dan slecht wordt.
Heel herkenbaar. Het volhouden van terugkerende taken en het aanbrengen van structuur is voor mij ook een belangrijk struikelblok. Toch kan ik zelf mijn Bullet journal wel volhouden. Omdat dit zo een heerlijk flexibel systeem is wat je precies zo in kan kleuren zodat het werkt voor jou. Ik verander daarin ook vaak dingen zodat het voor mezelf boeiend blijft. En daar leent het zich uitstekend voor. Voor het bullet journal had ik overal losse briefjes en lijstjes en apps en vooral ook veel rommel in mn hoofd.
Wat ontzettend knap dat je dat hebt kunnen veranderen zeg. Ik ben wel heel benieuwd hoe je dat dan precies gedaan hebt? De dynamiek is trouwens wel pijnlijk herkenbaar, op het allerlaatste moment naar de winkel rennen. Bij mij was het vaak allemaal 'net niet' zeg maar. Altijd net niet op tijd komen, scriptie wel uitgelopen, net niet op tijd, wel in de tweede ronde afgestudeerd etc. Ik raak er zelf ook gewoon gefrustreerd van. En snap zelf niet waar mijn gedrag soms vandaan komt. Omdat ik het gevoel krijg dat ik mezelf ermee in de weg zit. Ik weet dat ik de volgende dag een drukke dag heb en op tijd naar bed moet, maar om 00:30 zit ik dan nog op de bank naar de klok te kijken. En waarom?? Faalangst heb ik niet, ik heb geen hekel aan mezelf, is het zelfdestructief gedrag, luiheid? Geen idee.
En vandaag weer heel wat van mijn lijstje mogen strepen: beddengoed van de kinderen in de was keuken opgeruimd vaatwasser uitgepakt kattenbak verschoond wc schoongemaakt was weg gevouwen en opgeruimd (vooral dat opruimen stel ik zo lang mogelijk uit ) ben met een grote beurt vd badkamer bezig, douchecabine is al ontkalkt, de wasbak ook, nu nog de muren en vloer schoonmaken, maar heb even pauze En voor straks staat op mijn lijstje nog: voorraadkast uitzoeken rollade braden oud papier wegbrengen Er staat ook nog strijken, maar dat ga ik niet redden vandaag, dat doe ik volgende week wel een keertje of zo. En denk vooral niet: Oef, wat heeft Mamabri toch veel gedaan, wat moet het daar schoon en netjes zijn zeg!!! Morgen heb ik wel weer van alles op mijn lijstje staan en nog kom ik niet door die puinhoop en rommel heen, het is hier serieus nooit écht goed schoon en opgeruimd genoeg naar mijn zin Maar goed, een huis is om in te leven, niet om voor te leven
Oh hier ook, uren op gsm en dan 'kut, weeral 23u voorbij' doodmoe natuurlijk want ik word snachts vaak wakker, zeker nu met de zwangerschap. Gsm op zich is sowieso weer zoiets, verslavend! Weten dat je die tijd met wat anders (nuttigs!) kan vullen, maar toch niet doen. Ugh! En chaos in huis zorgt hier ook voor chaos overal, maar dan moet ik eerst een systeem vinden om die chaos in huis te structureren. Rommel opruimen ed maar blijf het gevoel hebben dat ik nergens controle over heb, heel irritant. We verhuizen binnenkort, hopelijk kan ik daar veel weggooien en een nieuwe start nemen, maar dat kan evengoed weer een loze illusie zijn in mijn uitstelhoofd Examens pas 2e keer slagen hier ook trouwens, stage gebuisd owv niet behalen van de deadlines (overzicht kwijt in alle chaos, hoe kon het ook anders), eerste jaar 7 van de 10 examens gebuisd. Herexamens voorgenomen om vroeg te beginnen, 19 augustus was eerste examen. Wanneer begin ik? 1 augustus natuurlijk .. wel 5 van de 7 nog gehaald dus ook hier onder druk betere prestaties. 2e jaar zowat hetzelfde verhaal, en dan 'oh, vorig jaar is dat ook gelukt zo' wel, dat jaar dus niet natuurlijk. Druk valt dan voor een stuk weg en het was om zeep. Heb dus ook geen bachelor diploma om die reden.. Te veel afgeleid en te veel uitstelgedrag. Echt kak!
Nou, zo knap is het niet, want ik heb het niet echt opgelost. Maar doordat ik me ineens enorm verantwoordelijk ging voelen voor mijn baan, man en kind, lukte het me wel om dingen te doen. Sterker nog, ik ging daar dus heel gestressed over lopen doen, teveel tijd insteken, perfectionistisch gedrag etc. En uiteindelijk, de dingen die ik voor mezelf zou moeten doen, doe ik nog steeds niet. Ik ben wel eens gevraagd om een wekelijkse column te schrijven, maar dat durf ik niet/lukt niet. Gastcollege geven, idem. Spreken op een conferentie, idem. De faalangst is nog steeds niet weg. Alleen in mijn atelier lukt het me om te werken, maar dat komt eerder omdat ik een onbedwingbare drang heb om dingen te maken. Waar ik vervolgens niks meer mee doen wanneer het af is. Ik vind het al heel wat dat ik er foto's van maak en op ZP zet. Misschien vind je het niet belangrijk genoeg? Of je bent misschien verslaafd aan dat gevoel van spanning op het laatste moment? Ik weet ook niet hoe het werkt bij anderen. Ik weet alleen van mezelf dat de oorsprong ligt in twijfel, angst, onzekerheid, dat soort dingen.
Ik stel ook altijd alles maar uit, en de enige die ik ermee heb ben ikzelf. Naast alles uitstellen vergeet ik ook alles. Ik gebruik de app Wunderlist en houd hierbij alle taken bij die ik moet doen, van de meest simpele dagelijkse dingen (wc schoonmaken oid) tot de (3)maandelijkse dingen (wasmachinefilter, koelkast schoonmaken oid) en die vink ik af wanneer ik ze heb gedaan. Wat ik het meest jammer vond aan dit gedrag van mezelf is dat ik nog nooit mijn rijbewijs heb hierdoor, en aan tijd en geld geen gebrek afgelopen 11 jaar nu gelukkig wel mee bezig. 1,5jr na verhuizing nog steeds tig dozen op zolder die ik moet uitzoeken.
Oh ja, wat bij mij ook helpt is echt realistische doelen stellen/plannen maken. Als ik van mezelf vraag om het hele huis schoon te maken, een muur te schilderen, de speelgoedkist uit te zoeken, mijn mails te beantwoorden en te sporten op 1 dag dan gaat dat niet gebeuren. Als ik 1 of 2 grote(re) dingen op het lijstje heb (en dan dus het liefst het lijstje voor morgen, zodat vandaag niet hoeft ) dan lukt het wel.