Ik vind het jammer dat zovele mensen zo negatief zijn over up en ernstig discussie over of het wel werkt of niet werkt was ook helemaal niet de bedoeling van dit topic. Ik hoopte op een groepje mensen met dezelfde visie als wij om ervaringen mee uit te wisselen. En niet een groep mensen die komen vertellen dat up niet kan werken. Ik heb geen zin om die discussie hier te voeren. Dat moet ik in het dagelijks leven al meer dan genoeg doen.
Dat ben ik wel met je eens, maar ik zoek die situaties graag een beetje uit. Ik laat mijn kind niet een brandende houtkachel inrennen en evenmin met een haarscherp mes spelen. Dat gevaar is veel te groot en met verstrekkende gevolgen. Ze voelt ook aan de cv wat heet is en dat laat ik gebeuren want daar voelt ze de hitte zonder dat ze direct een brandwond oploopt.. Ook laat ik haar straks na waarschuwen gerust aan het stroomdraad bij de paarden zitten, doet ze vast ook maar 1 keer, maar houdt ze niks aan over. Maar sommige situaties zijn gewoon té gevaarlijk en daar is jouw taak als ouder om ze daarvoor te behoeden. Uitleggen zeker, maar niet er van uitgaan dat je uitleg direct begrepen en toegepast wordt! Oefenen met luisteren doen we bij voorkeur in veilige situaties
Waarom zou je de discussie niet aangaan. Iemand die niet overtuigd is van deze manier van benaderen kan daar door uitleg en voorbeelden wel milder over gaan denken of er aspecten uit pikken die voor de opvoeding van haar kind het proberen waard zijn.
Ok. Dat is dan misschien een verschil tussen Gordon en UP. Gordon vindt het belangrijk dat je oprecht bent. Dan hoort een boze bui er soms een keer bij.
Uit je slof schieten kan toch juist ook uit liefde gebeuren? Om ze voor iets gevaarlijks te behoeden of gewoon een keer een grens te verduidelijken? Daar leren kinderen van. Als je kind dan meteen denkt dat je niet meer van hem/haar houdt is er mijns inziens iets mis met de hechting.
Omdat die discussies altijd hetzelfde eindigen. Ik ben raar en de rest weet hoe het wel moet. En dat is ook niet wat ik wil. Ik wil liever gewoon mijn vraag kunnen stellen en dan van wat up'ers horen hoe zei dat zouden aanpakken. Maar als we in dit topic alleen maar gaan discussiëren is daar geen ruimte voor.
Ik vind jou niet raar hoor en ik weet het ook niet beter, dat is je eigen veronderstelling. Ieder voedt op op een manier die bij haar past en jij doet dat op jouw manier. Dat is helemaal goed. Het is toch niet raar als anderen er vraagtekens bij hebben, jij hebt ook vraagtekens bij het niet opvoeden volgens up, daar moet gewoon over geproken kunnen worden. Geen enkele manier van opvoeden is perfect.
Het gaat ook niet over de lange termijn, maar op het moment zelf. Een kind denk heel primair, mama is boos op mij, dus vind ze mij niet lief. Als ze ouder zijn koppelen ze dit pas aan het gedrag dat ze vertonen.
Ik vind het eerlijk gezegd allemaal te. Natuurlijk zullen er ouders zijn die facetten van deze methode gebruiken, dat lijkt me beter. Het niet straffen vind ik een goed uitgangspunt, maar uitleggen dat en waarom iets niet mag zal echt niet direct helpen om een kindje niet te ?laten doen. Een omdat ze dat niet direct begrijpen en twee omdat ze als peuter grenzen op zoeken, dus die grens geven met "straf" is niets mis mee. Vind het vooral erg betuttelend; als ik boos wordt denkt kindje dat ik niet van ze hou... nou mijn ouders werden echt wel eens boos, maar deden genoeg om te weten dat ze echt wel van me hielden. Daar heb ik echt nooit over getwijfeld.
Meid, ook al zie ik het anders, je bent echt niet raar Je hebt gewoon een andere visie. Het is jouw kind en jij bepaalt zélf hoe je je kind opvoedt. Als dat via de UP-manier is, wie ben ik dan om te zeggen dat je dat niet mag doen? Persoonlijk vind ik het wel interessant / leuk om over dit soort dingen te discussiëren, maar ik heb niet de illusie dat ik voor mensen kan (of wil) bepalen hoe ze bepaalde dingen moeten doen. Dat bepaal je nog altijd zelf
Uitleggen maakt inderdaad niet dat een kind iets nooit meer doet. Straffen echter ook niet. Hoe vaak belandt een kind niet voor hetzelfde delict op de strafplek? Geduld, herhalen en je woorden ondersteunen met handelingen. Zo doe ik het. Dus ook het grijpgrage handje vastpakken en weghalen van de dure vaas van om (en hem uiteindelijk misschien gewoon maar ergens anders zetten). Ook je toon en gezichtsuitdrukking doen een hoop. Er moet heel wat gebeuren voordat een kind het gevoel krijgt/denkt dat zijn moeder of vader niet van hem houdt. Rozemarijke gaf dat ook al aan. Waar het om gaat is dat straffen een manier is waar kinderen niets door gaan begrijpen en bovendien maak je gebruik van macht. Daar krijg ik persoonlijk geen goed gevoel bij en bovendien krijg je dit net zo hard weer terug van je kind. Die leert namelijk dat het werkt om te dreigen met iets vervelends ('Dan plas ik in mijn broek!') of om te kopen ('Als ik geen koekje mag, dan ruim ik niet op') of eenvoudig iets te weigeren ('Ik ga niet eten'). Ik heb daar niet zo'n zin in en ik wil ook niet dat mijn kind dit bij anderen gaat doen. Natuurlijk kan hij dit altijd nog ergens oppikken, maar het goede voorbeeld geven is erg krachtig. Je kinderen doen je na. Ik vermoed dat ze bij UP dan niet zullen dwingen of straffen of belonen. De uitkomst zal misschien hetzelfde zijn als een aanpak met straf, namelijk een kind dat nog steeds niet eet (dat noemen we dan koppig, maar ik denk dan 'Laat maar zien dat je daar niet gevoelig voor bent'), maar de sfeer in huis in heel anders! Wel zeg ik: Veiligheid voor alles! Je trekt een kind dat de straat op rent of aan de hete thee komt gewoon weg. Geen tijd voor uitleg, maar actie! Ik zie dat echter niet als straf. Je kunt daarna nog steeds uitleggen waarom je dat deed. Veel mensen worden boos als ze schrikken. Het is voor de ander echter veel duidelijker als je aangeeft dat je schrok. Daaruit blijkt veel meer jouw zorg en liefde. 'Lieverd, ik schrok zo! Ik was bang dat je een ongeluk zou krijgen'. Mocht je kind overstuur zijn dan kun je nog toevoegen: 'Schrok jij ook van mij? Lieverd toch' en dan een dikke knuffel!!
Ik denk dat het komt door onbekendheid met die manier van opvoeden. Dat heb ik ook gemerkt met de Gordonmethode. Die hebben we op mijn werk (in de kinderopvang) ingevoerd. Veel medewerkers waren sceptisch, maar nu zijn ze om en nemen ze het mee naar huis! Geweldig om te zien! Ik ben geen officiële UP-aanhanger, maar kan me in een hoop zaken goed vinden. Ook ik laat mijn oren niet hangen naar de maatschappij. Straffen werkt gewoon niet. Mijn man rijdt na een bekeuring gewoon opnieuw te hard... Thuis lekker doen wat jij goed vindt.
Ts heeft dit topic toch niet geopend om een discussie aan te gaan? Ze is op zoek naar lotgenoten. Misschien moet er anders een discussietopic hierover door iemand anders geopend worden...
Normaal weet ik prima hoe ik iets aan wil pakken. Maar nu zit ik vast in iets. Mijn dochter eet veel maar drinkt niet. Melk is veel belangrijker dan bijvoeding dus op dit moment hebben we de regel ingesteld dat ze eerst gedronken moet hebben voordat ze mag eten. Want als ze eerst eet drinkt ze echt niet meer. En deze aanpak voel echt niet goed. Als ze een boterham wil en dat kan of mag even niet wil ik niet simpel nee zeggen maar het onderbouwen en uitleggen. Maar nu is die uitleg: als je heb gedronken mag je iets eten. En dat voelt niet goed. Het is voor haar bestwil maar dat weet zij niet en wij zijn nu de hele dag aan het strijden met haar. Het is een oneerlijke strijd die ik niet wil voeren en een machtsspelletje. Wie geeft het eerst op en wie wint? Ik zou haar liever op een andere manier aan het drinken willen krijgen. Wat meer up. Maar hoe dan? Ik denk dat mensen met dezelfde visie meer zullen begrijpen hoe ik me hierbij voel en daardoor beter mee kunnen denken. En met een andere tip komen dan dat wij gewoon moeten laten zien wie de baas is. Ik wil de baas niet zijn.
ik denk dat je hier even anders naar moet kijken. Fem dronk ook niet graag. We hebben weken lopen klieren met water en thee. Nu weten we waarom ze niet drinken wil. Ze lust het gewoon niet. Ik bied haar nu elke dag vers mandarijnensap of sinaasappelsap aan, verdund met water. Ze drinkt nu super graag, en veel. Ze krijgt bij het brood thee, en bij het avond eten water. Om 18.30 een fles melk met pap, en de volgende ochtend om 07.00 fles met melk. Misschien is het voor jullie ook zo simpel, of hebben jullie het al lang geprobeerd? Ik denk dat je dit niet als macht spel of baas of niet 'moet' zien.
Maar KV drinkt ze wel zonder strijd. Ik zou persoonlijk dan echt liever KV geven, dan de Bv door blijven zetten. Tuurlijk is BV qua samenstelling vele malen beter dan KV, maar: dan moet het er WEL zijn! Je vrouw heeft overduidelijk erg weinig productie, dus als je de BV nog een kans wilt geven, zou ik gaan kolven en dan kun je vanzelf zien of ze dat uiteindelijk uit een bekertje wel wil drinken, maar voor nu denk ik dat ze veel te veel moeite moet doen om het kleine beetje dat er nog is, uit de borst te krijgen. Die strijd lijkt me verre van prettig. Ik moet met onze jongste een aantal dingen echt dwingen, (medicatie) en dat is echt niet fijn. Jij hebt een alternatief. Ik zou dat alternatief met beide armen omarmen als dat betekent dat je gewoon lekker gezin met elkaar kunt zijn...
We hebben echt alles al geprobeerd en ik denk dat ik ook de oorzaak weet namelijk de 8 maanden sprong. Ze is heel erg bezig met ontdekken en ontwikkelen en heeft voor de borst geen geduld want dan kan ze natuurlijk niets en ziet ze niets. Dus ik snap haar wel. Uit een beker drinkt ze wel maar enkel als ze niet daarvoor heeft gegeten. Anders duwt ze gewoon ook de beker weg. Ze is enorm eigenwijs en als ze iets niet wil dan wil zr het ook echt niet en kan ik op mn kop gaan staan maar ze doet het niet. En dat maakt van het drinken nu een strijd want ze moet wil vocht binnen krijgen.