Je gaf aan dat je tot zijn vierde geen straf gaf, dus ik was benieuwd wat voor de ommekeer heeft gezorgd.
Nee dat gaf ik niet aan Ik gaf aan dat we mbt het specifieke voorbeeld van niet eten eerst dat gelaten hebben. Voor andere dingen kreeg hij wel degelijk straf. Had dat dus ook echt nodig, want hij kon gewoon echt onmogelijk dwars zijn. En echt nergens om, gewoon uittesten van grenzen, moeten voelen waar die grens lag. Mbt eten hebben we het eerst gelaten, maar bij hem werd het dus van kwaad tot erger, wilde helemaal geen groente meer eten vanuit het idee dat hij dat niet zou lusten. Hielp niets tegen, proeven wilde hij niet, weigerde hij pertinent. Toen hij eenmaal moest, ging hij ervaren dat het WEL lekker was. Met de twee grootste meiden konden we wel onderhandelen: even proeven en als je het echt niet lust, dan niet. Hij ging dat dus echt echt niet doen, wat we ook probeerden, (en niet dat we wekelijks een andere strategie aanhielden hoor). Alleen hem dingen ontzeggen als hij niet wilde proberen werkte dus bij hem. Heeft hij ook niets aan overgehouden, hij kan er nu om lachen, ziet zelf ook dat hij echt heel dwars was. Bij de meiden had deze aanpak vreselijk averechts gewerkt, maar voor stiefzoon was dit dus juist goed.
Aha. Dan heb ik het verkeerd opgevat. Er zijn situaties denkbaar waarin je orde op zaken moet stellen voordat je verder kunt. Supernanny staat bol van (vaak extreme!) voorbeelden die je niet verhelpt met uitleggen. Dan kan straffen en belonen helpen om bepaalde dingen (weer) normaal te laten worden zodat je na een poosje weer zonder straffen en belonen kan.
Klopt. Bij supernanny zit ik me altijd wel te verbazen over hoe ver ouders het hebben laten komen hoor. My goodness, dat staat hier toch wel als een paal boven water: wij hebben altijd de regie. Hoop aandacht hier voor wat de kinderen willen en voelen en weet ik wat, maar puntje bij paaltje hebben wij de eindregie en die gaat ook niet uit handen. Nog zo'n voorbeeldje trouwens waarbij uitleggen niet werkte: stiefzoon is dol op z'n zusjes, en behandelde ze echt als levende poppen. Zeker met de medische problemen die ze hadden, waren ze snel overprikkeld, dus ook daarin vaak fors moeten begrenzen. Belang van de kleintjes ging dan toch voor op zijn belang... De theorie is mooi, en als je 1 kind in huis rond hebt lopen nog wel rdelijk vaak uitvoerbaar, maar zodra er meer kids zijn, komen er ook meer en meer situaties waarin de tijd om te leren via uitleg er gewoon even niet is.
Dat heeft ze ook wel uitgelegd hoor. Maar in haar opvoedvisie haal je het kind alleen uit een situatie als het gevaarlijk is voor jouw kind (want dan beslist de ouder wat er gebeurt), in alle andere situatie wacht je totdat het kind uit eigen beweging opzij gaat. Tja, dat doet een peuter niet zomaar, dus hebben andere mensen en andere kinderen dan maar pech. Hoe zou het zijn als alle peuters zo opgevoed worden dat ze mogen doen wat ze doen totdat het bij ze doordringt waarom dat niet wenselijk is, en totdat ze zelf stoppen? In voorbeeld van ts: als alle ouders het prima vinden dat hun kinderen stelen totdat ze zelf beseffen dat dat fout is? Ik zou geen eigenaar willen zijn van een snoepwinkel in zo'n wereld..
brrr kippenvel krijg ik ervan.. Hoezo niet laten zien dat er grenzen zijn? Zowel aan leuke dingen als aan dingen die niet door de beugel kunnen.. Gedrag heeft nu eenmaal consequenties en als je ze dat niet laat merken, wat voor een volwassenen krijg je dan? Vandaag ook een hele lieve vriendin op visite gehad, maar toen haar zoon voor de tweede keer de stoel door de kamer smeet (2,5) en zij nog steeds liefhebbend zei, dat hij zich bij andere mensen wel een beetje moest gedragen, kreeg ik eerlijk is eerlijk, torenhoog kippenvel. 1 waar is het respect voor andermans spullen? en twee; twee keer?? Na een keer had die van mij een berisping gekregen. ja, mijn dochter is niet perfect en mijn opvoeding zeker ook niet, maar gedrag, goed of slecht heeft consequenties. Bij goed gedrag, goede consequenties en bij minder gewenst gedrag, minder leuke consequenties.
Een kind heeft het nodig om gecorrigeerd te worden, anders kan hij niet leren wat goed en fout is. De manier waarop is natuurlijk wat anders. Net als Loraine heb ik een vriendin die niet op durft te treden tegen haar kindje, als haar dochter zegt rechts dan gaan ze rechts want oweee als ze eens boos wordt, poeh! En het dan gek vinden dat ze onhandelbaar is.
Oei daar krijg ik dus echt jeuk van. Als ouders in dat soort situaties niet reageren dan grijp ik zelf in, als het in mijn huis plaatsvindt dan of mijn kind betreft. Dan worden ze misschien boos maar ik zou de verjaardag van mijn kind niet laten verpesten door een moeder die haar kind niet opvoedt. Als ze dat niet begrijpen zijn ze bij mij niet welkom.
Ik denk ook echt dat kinderen grenzen nodig hebben en moeten leren dat sommige dingen consequenties hebben en dat niet alles zomaar kan. Ik denk ook echt dat een kind op jonge leeftijd echt nog niet beseft dat hij iets niet mag doen ondat het zo hoort, dus vanuit het innerlijke. Ik las ook iets over het uitoefenen van macht als ouder zijnde. Ik vind het nuet zo zwart wit. Ik wil mijn kind leren dat haar mening telt en dat ze mag zijn wie ze is, maar als ouders vind ik tich echt dat je de verantwoordelijkheid hebt om je kind ook voor te bereiden op get volwassen leven en ze te leren dat sommige acties, reacties veroorzaken.
En ondertussen is dit topic nog steeds niet waar ik het voor had geopend. Ik vind dat zo jammer. Ik wil over situaties praten die ik tegen kom en niet discussiëren over of up wel of niet goed is. Dat heb ik al twee keer gezegd en de discussie gaat maar door. Jammer. Ik zou liever een nieuw topic openen en die dan wel houden waar het voor bedoeld is want hier word ik niet vrolijk van n met dit soort reacties help je me ook echt niet verder.
Je hebt nu een situatie genoemd; het eten en drinken. Wat zijn nog meer situaties waar je tegenaan loopt?
Misschien zeg ik nu iets heel doms maar kun je haar niet gewoon laten eten en dan meer vocht door middel van thee en water aanbieden? Dan hoef je die strijd niet te voeren als ze goed brood eet en gevarieerd fruit avond eten en groente dan krijg ze toch voldoende voedingsstoffen binnen. Al is ze pas 8 maanden. Ik zeg gewoon proberen, dan leg je de keus bij haar en is er geen strijd lijkt me.
Ze is pas 8 maanden. Ze heeft de melk nog veel te hard nodig om niets te kort te komen. Het gaat nu trouwens iets beter. Drinken doet ze nog niet maar ze lijkt sinds vanmiddag iets rustiger. Niet meer zo'n wild ongeremd projectiel . Nu hopen dat dat morgen nog zo is.
Op dit moment even niets maar er zou zo morgen bijv iets kunnen zijn. En voor die vastloop momenten leek het me leuk om een klein groepje mensen met dezelfde visie bij elkaar te hebben om daarover te praten.
Heeft ze misschien ergens last van (gehad), dat ze er zo druk van werd? Krijgt ze sinds kort wat te eten, wat ze eerder niet kreeg?
Nou heel veel natuurlijk. Ze word ouder en mag steeds meer hebben dus haar menu word steeds wat uitgebreid. Maar ik denk vooral dat een enorme ontwikkelings sprong de oorzaak is want ze is zo actief bezig met alles ontdekken en nieuwe dingen leren. Ze heeft echt geen geduld om rustig te gaan zitten als er zo veel te doen of te zien is.
Ik snap dat ze nog maar acht maanden is en misschien ben ik een beetje ouderwets hierin maar met 8 maanden als ze goed bthm at dan vond ik de fles erna echt niet meer zo spannend en wat ik dan ook wel eens deed bv om extra vocht binnen te krijgen was fruit op de bthm was extra vocht. Maar was dan ook van mening dat met 8 maanden vaste voeding al redelijk belangrijk was als bron van mineralen en voedingstoffen. Ipv van alleen maar de fles als bron van voedingstoffen. Hier ook iemand die niet houd van strijden en straffen en soms ook tegen situaties aan loopt
Ja dat is zo lastig want er zijn ook mensen die zeggen dat tot 1 jaar bv of de fles de hoofdvoeding blijft dus eerst dat en dan pas bijvoeding aanbieden. En onze dochter is in vergelijking met haar lengte wat licht dus ik wil daar wel goed op letten dat ze eerst drinkt en dus voldoende van de hoofdvoeding binnen krijgt. Misschien zou ik het makkelijker vinden als ze wat zwaarder was maar nu vind ik het ernstig beetje eng om die melkvoedingen te gaan los laten.