Wat zou jullie reactie zijn als dit zo zou zijn? Ik ben er heel nonchalant mee. En een flapuit als ik zou dan gelijk roepen O leuk kunnen we samen jongens/meisjes kijken
tja... ikzelf zal er niet zo problemen mee hebben, als ze maar gelukkig zijn. al zou ik het wel jammer vinden dat er dan zeer waarschijnlijk geen kleinkinderen komen. mn man zal het er wel iets moeilijker mee hebben denk ik. maar uiteindelijk wel accepteren.
Zou mij ook niks uitmaken, en ik hoop dat als het zo is dat mijn (nog ongeboren ) kind hierover durft te praten met ons en het niet jarenlang als een geheim met zich meesleept!
Ik hoop echt dat mijn kinderen niet eens het idee hebben uit de kast te moeten komen. Voor ons is homoseksualiteit, en biseksualiteit heel normaal. Mijn reactie? Oh, okay, en heb je al een vriend/vriendin?
Dit, hoop eerder dat ze komen met "Maaam, heb een vriendin" (of vriendje als ik ooit een jongen krijg) dan "Ik ben homo"
Kleinkinderen dat heb ik ook al zitten denken maar tegenwoordig kan er zoveel. Dat ik denk dat als ze echt kinderen willen dat er dan altijd wel een mouw aan te passen is
Ik zou in eerste instantie wel een beetje schrikken en niet een dansje van blijheid doen maar uiteindelijk gaat het om zijn geluk en ik hou onvoorwaardelijk van hem dus ik zou na de schrik het accepteren en hopen dat hij gelukkig wordt. Al weet ik dan wel dat ik geen oma zal worden en dat is toch wel een jammer iets. Al wil het niet eens zeggen dat hij het wel zou willen later ook al zou hij hetero zijn.
Vanuit mijn geloof ben ik er geen voorstander van, maar dan nog zou ik het accepteren. Wie ben ik om daar wat van te zeggen, dat is in mijn ogen iets tussen mijn kind en God. En mocht het zo zijn dat een van mijn kinderen homo/lesbisch zou zijn, hoop ik dat ze ondanks dat ze weten dat wij daar geen voorstander van zijn, er gewoon open over durven te zijn tegen ons. Mijn kind blijft gewoon welkom bij ons, inclusief partner.
Bij ons thuis is het nooit een big issue geweest.. Gelukkig! Ik heb mijn moeder ooit eens verteld dat ik nog niet wist of ik met een jongen of meisje thuis zou komen, omdat ik eigenlijk allebei leuk vond. Ik heb haar verteld dat ik op het karakter viel, en niet wat er wel of niet tussen hangt ( of niet) .. Uiteindelijk is het mijn man geworden even over de opmerking dat er dan waarschijnlijk geen kleinkinderen zullen komen.. dat is niet vanzelfsprekend! Er zijn genoeg koppels die er wel voor kiezen om samen te proberen voor kinderen te gaan Ik zou er dus geen enkel probleem mee hebben..
Waarom niet? Genoeg homovrienden van mij hebben kinderen hoor, 1 van de mannen is de bio vader, de andere heeft het kindje geadopteerd. Een van de stellen heeft van beide vaders 1 biokindje bij dezelfde draagmoeder.
Is ook zo hoor dat heb ik ook wel we zijn ook heel open hier in huis ook als het gaat om naakt oid. Dus ik hoop dat ik het gewoon al weet zonder dat ze iets zeggen
Ik zou er geen probleem mee hebben, hoop juist dat mijn kinderen net zo snel durven te vertellen dat ze homo/lesbisch zijn als dat ze 'normaal' zouden vertellen dat ze een relatie hebben met iemand. Over kleinkinderen maak ik me ook niet druk, mijn lesbische nichtje zit nu tenslotte ook in het medische proces om zwanger te worden, dus homo/lesbisch zijn sluit geen kleinkinderen uit.
Ik ben gelukkig als mijn kind gelukkig is. Is dat met een man of een vrouw, het zal mij aan mn derrière oxideren.
Gewoon nieuwsgierig hoor iets tussen je kind en god. Zie je het dan als iets slechts of iets was god hem heeft mee gegeven?
Ik hoop dat ik mijn kind goed genoeg ken om te weten wat er in zijn/haar hoofd omgaat en ze niet "uit de kast" hoeven te komen. Voor mij zou het geen enkel probleem zijn en ondanks dat mijn man Islamitisch is zou het voor hem ook niet een probleem zijn. Geluk van onze kinderen is het belangrijkste!
Ik hoop dat onze kids gewoon zeggen pap, mam ik heb een vriend(in) ipv ik ben homo/lesbisch. Voor mij is het totaal niet relevant of het iemand is van hetzelfde geslacht. Veel belangrijker vind ik (wij allebei) dat onze kinderen gelukkig zijn.
Moeilijk om te zeggen. In de Bijbel staat dat man en vrouw voor het huwelijk geschapen zijn en dat geslachtsverkeer met het zelfde geslacht verboden is, slecht in Gods ogen. En om heel eerlijk te zijn geloof ik dat er 2 soorten homo's zijn: degenen die er daadwerkelijk mee geboren worden en degenen die zichzelf zo maken (die dus jaren een vriend/vriendin hebben en ineens homo worden terwijl ze bijv kinderen hebben etc, heb ik het niet over degenen die dat niet durfde te zeggen destijds en om die reden gewoon zijn gaan trouwen, maar echt om diegenen die ineens op het zelfde geslacht vallen) Maar ik geloof zeker wel dat er homo's/lesbiennes zijn die echt zo geboren zijn. En die dit dus zo door God geschapen zijn. Tja, en dan kun je zeggen: jij mag geen relatie hebben met hetzelfde geslacht. Ik denk dat wanneer 2 mensen echt van elkaar houden, die monogaam zijn aan elkaar net zo eerbaar zijn in hun relatie, als een getrouwde man en vrouw. Ook in Gods ogen (al staat in de Bijbel wat anders) aangezien Hij dit kind zo geschapen heeft. En daarom zeg ik: zoiets is iets tussen mijn kind en God. Zou mijn kind rondwippen, en met iedereen naar bed gaan, en of dit nu met partners van hetzelfde geslacht zou zijn of met het andere geslacht, zou hij/zij hier thuis wel een pittig gesprek kunnen krijgen, dat dit zo niet hoort. Maar als hij/zij monogaam is, maakt mij niet uit of dat met hetzelfde of het andere geslacht is. Hopelijk begrijp je mijn uitleg een beetje.
het zou mijn niet uitmaken. of ze met een vriend of vriendin thuis komt. maar ja misschien ook logisch als je ons verhaal kent. dochter geboren uit een draagmoeder. en draagmoeder is getrouwd met een vrouw en met die vrouw heeft draagmoeder 2 kids van sperma donoren. dus ook al komt ze met een vrouw thuis, als ze kinderen zou willen en het geluk heeft dat ze die mag krijgen kan dat ook door middel van een donor. zou absoluut geen probleem zij bij ons als ze maar gelukkig is met haar partner!