Hallo, Ik las hier laatst eens een topic over dat de baby niet kan wennen jn de begin periode in eigen wiegje en dat jullie dan de baby vaak gewoon nog lekker tussen jullie in laten slapen! Prima plan vind ik alleen hoe doen jullie dat? Is dat wel veilig ? Ze raden het af toch? Of zit ik nu helemaal mis ? En zijn jullie niet bang een verkeerde beweging te maken ? Of wat dan ook ? Graag jullie reacties
Ik viel vaak gewoon in slaap tijdens het voeden, en in mijn ervaring ben je als moeder je helemaal bewust van je kind en gebeuren er echt geen gekke dingen. Meisje lag dus eigenlijk altijd in de borstvoedingshouding, beneden haar lagen mijn benen, voor haar mijn lichaam en boven en achter haar mijn armen. Ze kon dus nergens naartoe, en je ligt er echt niet zomaar bovenop. Ik heb inderdaad weleens papa tegen moeten houden, maar ook die went er snel aan. Moet wel zeggen dat meisje in de zomer geboren is, wanneer je dus niet te maken hebt met dikke dekbedden. Wat ik ook weleens gedaan heb: het palmrieten matrasje uit het mandje gehaald en meisje strak ingestopt naast mijn hoofdkussen gelegd.
Ik heb ze wel eens tussen ons in gehad dan gebruikte ik het aankleedkussen als matras. Dan strak indekken met een dekentje.
De eerste paar dagen sliep onze dochter in ons bed, tussen onze hoofdkussens in een slaapzakje en ons dekbed tot haar heupen. Ik kon er niet goed van slapen, daarna hebben we haar in haar wiegje laten slapen.
Ik heb het ook wel gedaan, omdat mijn kindje echt niet alleen wilde slapen in het begin. Ik legde hem dan op een aankleedkussen naast mijn hoofd.
Hier lag ze in het begin op mn buik, ik lag dan op 2 kussens zodat ik hoger lag. Ze is nog nooit gevallen, maar ik was/ben alleen dus ging ook midden in het bed liggen. Later sliep ze in mn armen naast me. Nu slaapt ze bij een onrustige nacht naast mn kussen en k hou mn hand op haar buik. Overigens vanaf t begin al in een slaapzakje en ligt verder niet onder de dekens als ze bij mij ligt
Aankleedkussen vind ik wat betreft warmtestuwing geen heel veilig idee. Je kunt dan beter het wiegmatrasje tussenin leggen. Overigens is uit meerdere onderzoeken gebleken dat bij de ouders slapen (ook bij oudere kindjes) veel veiliger is, mits je bepaalde veiligheidsvoorschriften in acht neemt. (Hier wat artikelen) In het overgrote deel van de wereld wordt samengeslapen, alleen in het westen bijna niet. Het is heel natuurlijk en (bio)logisch.
Hier hebben ze tussen ons in geslapen of op het aankleedkussen of gewoon tussen de kussens in met eigen dekentje/slaapzak. Nu hebben we een bed van 1.80 breed dus dat kon echt makkelijk zonder dat ze erg weinig ruimte had of iets.
Het ligt er ook wel aan wat voor bed of beddengoed je hebt. En hoe je slaapt. Ik vnd het absoluut onveilig, in ieder geval in onze situatie. De gevaren bij ons: - twee matrassen dus een spleet - twee hoofdkussen - brede spijlen aan het hoofdeind (zou prima een babyhoofdje tussen passen) - dekbed - vader die erg vast slaapt - moeder die soms 's nachts wild om zich heen slaat Dat buiten de westerse wereld vaak wel samen wordt geslapen, vnd ik geen goed vergelijk. Tenzij je hetzelfde gaat slapen als in de rest van de wereld. Dus geen hoge bedden met zachte matrassen, maar een matje op de grond. Geen dekbed of hoofdkussen, maar alleen een deken en eventueel een rol voor je hoofd. Juist onze manier van slapen maakt het voor een baby onveilig, dat is ook de reden dat het bij ons wordt afgeraden. Je kunt het wel veiliger maken door een co-sleeper te gebruiken (wel op de juiste manier).
Ik had het wiegje naast ons bed staan, zodat ik haar kon troosten als ze onrustig werd. Werkte prima. Een enkele keer had ik van het voedingskussen een bedje gemaakt tussen onze hoofdkussens in. Voedingskussen deed ik dan een waskussenhoes omheen als lakentje (zodat ze er niet in zakte) en dan vouwde ik een lakentje/dekentje er strak omheen. Maar dit deed ik dan alleen als ze bijv. om 6:00 uur 's ochtends wakker werd en na het eten niet meer wilde slapen. Ik ben geen voorstander van een baby in bed. Het wordt niet voor niets afgeraden. Kindje kan met z'n gezichtje in je kussen rollen of je zal (of vader) er per ongeluk oprollen of je dekbed net te hoog optrekken.
Ik zou er nooit voor kiezen om het kind tussen ons in te laten slapen. Je kan wel zo makkelijk zeggen dat er niets gebeurd, maar mij niet gezien. Het wordt niet voor niets afgeraden, lijkt me. Onze dochter ligt ook wel bij ons in bed hoor, maar dan alleen sochtends als ze uit bedje wil, en wij ook klaarwakker zijn. Dan mag ze bij ons in bed komen liggen. Maar dat doen we niet als we zelf ook gaan slapen of nog slaperig zijn. No way !! Slapen doet ze in haar eigen bedje al vanaf de geboorte, en bij elk slaapje. Wel zo veilig.
Veilig samen slapen is heel goed mogelijk. Een co-sleeper is dan bijvoorbeeld een idee. Of inderdaad een bedje creeëren in je eigen bed, met eigen lakentjes. Zodat ze toch bij je ligt, maar er geen gevaar is van onder de dekens komen. Hier is mijn dochter regelmatig in ons bed in slaap gevallen. Na een nachtvoeding sliep ik vaak in en zij ook. Dan lag ze op haar zij met haar gezichtje naar mij toe. En ik ben in die houding in slaap gevallen en ben echt niet gaan draaien of woelen. Je bent je zo bewust van een klein lijfje in je buurt dat je dat gewoon niet doet. Nu ze ouder is leg ik haar altijd wel terug in haar ledikant, naast ons bed.
wij slapen ook regelmatig samen in ons bed, ook al staat haar wiegje naast ons bed. we slapen allemaal beter als ze tussen ons in ligt in het begin ging het automatisch doordat ik ook weer in slaap viel bij de nachtvoedingen, maar als ik te lang in een dezelfde houding slaap krijg ik pijn in mijn lijf, dus dat is voor mij niet zo fijn. trouwens wel bewijs (voor mezelf) dat ik de beschermende voedingshouding in mijn slaap aanhield als mijn dochter naast me lag! wat we nu doen: wiegmatrasje tussen onze kussens in leggen, gaat prima! wat helpt is dat we van die voorgevormde kussens hebben, en we zelf ook rustige slapers zijn. aan de ene kant word ik een beetje moe van alle regeltjes die er bestaan over 'veilig slapen' (net als de regeltjes over slaaprituelen/tijden/aantalvoedingen/etc, maar dat is weer een heel ander topic ), omdat ik denk dat het wel een heel vertrouwd en natuurlijk iets is/kan zijn. net als sommige anderen hier vertrouw ik er dan ook op dat het echt niet mis gaat. aan de andere kant kan ik dat heel hard roepen tot er een keer wel wat gebeurt natuurlijk, want als er iets misgaat bij iemand komt dat natuurlijk niet omdat diegene dat van te voren aan voelde komen.. nouja, ik wijk af. ik zou zeggen: het kan zeker, doe wat goed voelt en denk logisch na, dan komt het vast goed!
Onze jongste lag de eerste nachten op het aankleedkussen tussen onze kussens. Het dekbed kwam daar niet eens in de buurt. Inmiddels slaapt hij wel in zijn eigen bedje (cosleeper), maar overdag niet zo goed. Als ik er naast ga liggen wel, dus blijkbaar heeft hij mijn aanwezigheid nog een beetje nodig om in te kunnen slapen. 's Nachts gaat het namelijk prima. Soms ligt hij wel na de tweede nachtvoeding tussenin of naast mij, omdat ik dan zelf in slaap gevallen ben tijdens het voeden. Ik ben me wel altijd van hem bewust, volgens mij slaap ik heel ondiep als hij zo dicht naast me ligt.
Hier slaapt ons dochtertje ook vaak in ons bed, maar niet tussen ons in, maar in de armen van mijn vriend hahaha. Na het voeden, neemt mijn vriend haar bij zich. Ikzelf durf niet zo goed te slapen met ons dochtertje naast mij. Ik ben nogal een wilde dromer, en daardoor echt heel beweegelijk. Mijn vriend heeft mij een paar keer betrapt dat ik bijna op haar ging draaien of bijna een elleboog op haar gezicht wilde leggen. Sommige kunnen hier wel zeggen, dat je er echt bewust van bent, dat je zoiets niet doet, maar voor mij persoonlijk geldt dat niet. Ik vertrouw mezelf er niet mee.
Inderdaad op het aankleedkussen en dan tegen ons hoofdeinde aan, zodat wij snachts de dekens er niet overheen konden trekken. Ik kon er niet van slapen. Waaarom niet??? Ik lag de hele nacht naar hem te kijken. Met voeden vielen we ook weleens samen in slaap (hij op mijn borst) Doodeng maar wel een heerlijk gevoel. Mini is na de kraamtijd op zijn eigen kamer gaan slapen en mis hem wel
In het ziekenhuis heeft mijn dochter, met alleen een pamper aan, ook de eerste dagen alleen bij mij huid op huid geslapen. Ze kon zo mijn pyjama in Dat kleine warme lijfje tegen je aan is echt een onbeschrijfelijk mooi gevoel! En ik lag gewoon op mijn rug, slapen doe je niet echt, maar wat een bijzondere tijd net na je bevalling!
Eerste dagen na de bevalling zit je nog met adrenaline in je lijf, waardoor je gewoon klaarwakker bent. Heb toen ook de eerste 2 nachten met mijn dochtertje in mijn arm gelegen. Maar nu durf ik het echt niet. Ga alleen met haar op bed liggen als het voor mij nog geen bedtijd is.