Hey allemaal, Moet ff zeuren..haha Tijdens mijn zwangerschap heb ik me geen enkele keer zorgen gemaakt over de bevalling...Ik zei altijd ik kan me niet druk maken om iets wat ik nog nooit eerder heb mee gemaakt zoals oa de pijn. maar ik ben nu 35 weken en de bevalling komt nu steeds dichter bij en ik ben zo bang dat ik het niet aan kan,ze zeggen wel als vrouw zijnde heb je die oerkracht....ik twijfel soms of ik dat ook heb..over de weeën maak ik me nog niet eens zoveel zorgen maar het persen ai ai.... Mijn man zegt ook elke dag het komt goed, samen kunnen we het, maar het idee dat er zo'n hele baby uit me moet komen... uiteindelijk zal het wel allemaal goed komen, maar toch... liefs Ramona
natuurlijk kun je je druk maken om de bevalling, het is ook spannend en je weet niet wat je te wachten staat. Ik zou zeggen als je gewoon goed luistert naar de vk die je ondersteunt en haar/zijn aanwijzigingen goed opvolgt gaat het meestal goed. Spanning hoort er wel bij, maar het zal toch gaan zoals het gaat. De baby zal er uit moeten en je zal nog verbaasd zjn over je krachten! Veel sterkte en succes! Je kan het!
Je bent niet de enige hoor. Ik ben ook best wel bang voor de bevalling en bang dat ik het niet aan kan ofzo. Ik zie er eigenlijk best wel tegenop.
yep hier nog een hoor! heb af en toe ook van die momenten dat ik me eigen ongerust maak of ik t wel kan enzovoorts.. ik denk dat t gewoon normaal is bij een eerste we kunnen t wel!
Ik dacht tot nu toe ook van, ik bang, helemaal niet maar ik merk nu het dichterbij komt dat ik me steeds meer zorgen begin te maken, ook omdat ik al last hebt van oefenweeen die aardig pijnlijk kunnen zijn.....en dat te denken dat echte weeen nog veel meer pijn doen.
Heel herkenbaar. Ben nu zwanger van de 3e en de eerste 2 keer razendsnel bevallen (amper 3 en 5 uurtjes). Had er tot nu toe niet echt veel bij nagedacht, tot afgelopen weekend. Werd badend in het zweet wakker van de gedachte dat ik weer moet gaan bevallen. Met name het feit dat er nu 2 meiden rondlopen en stel je voor dat nu midden in de nacht mijn vliezen breken, wat dan. Of dat ik mijn man niet kan bereiken en alles weer zo snel gaat. Kan mijzelf helemaal gek maken. Gelukkig troost ik mij dan met de gedachte dat de vorige bevallingen allebei rond 06.00 uur 's morgens zijn begonnen en dat toen iedereen nog thuis was en alles goed kwam. Maar toch.......je weet maar nooit. gr. Naja
Raar he dat je het ene moment denkt dat je de hele wereld aan kan en het andere moment je zelf zo druk kan maken om de bevalling.maar het zal er allemaal wel bij horen, haha
mwah... ik kan je vertellen.. het persen is echt het fijnste van allemaal.. Die weeën, dat is pas het zware werk!
Hahaha heel herkenbaar, bij m'n dochter had ik zoieds van miljoenen/ miljarden vrouwen zijn mij oorgegaan, waarom zou ik het dan niet kunnen! maar heb nu ook wel weer zoieds van o jee maar denk maar aan je kindje dan komt het wel goed, ik kreeg zo'n adrealine dat ik m'n kindje wilde zien! kom goed hoor meid jessica
Ik heb het zelfde.... nu zit ik in mijn verlof en nu heb ik tijd om erover na te denken. eerst leek het allemaal zo ver weg, maar nu komt het toch wel heel dicht bij. mijn vriend heeft trouwens ook wel de kriebels nu. maandag op dinsdag nacht hebben we allebei de halve nacht wakker gelegen (voor mij is dat de laatste tijd eigenlijk wel standaard door dat geplas de hele tijd) maar ook hij heeft zoiets van jeeee nu gaat het echt gebeuren. maar het gaat ons allemaal wel lukken!
Moontje! Meid toch... Wij vrouwen doen dit al sinds ons bestaan, die baby's eruit 'gooien' Als ik er al 2 heb uitgekregen, dan kan jij dat zeker, je bent sterker dan ik op mentaal blak