Ja, waarom vraag je dan of ze is weggegaan en terug is gekomen onder deze naam als ze al sinds 2006 actief is
Windows... lees al je eigen topics eens terug? Je lijkt wel een stuiterbal die van JA naar NEE naar MISSCHIEN en weer terug knalt. Kijk nou eens kritisch naar jezelf. Word je hier nou écht blij van? Dit zegt echt iets over je zelfrespect. Je laat je gebruiken, manipuleren en keer op keer trap je er in. Mijn ex was een wiet-verslaafde, kon niet eens opstaan zonder een joint te roken. Elke verslaafde die zegt 'maar zo vaak doe ik het niet' lult uit zijn nek. Dat horen ze zichzelf graag zeggen en elke keer dat iemand er intrapt triggert dat de onbewuste conclusie 'zie je, zo erg is het dus niet'. Je zegt nu een lange time-out te nemen. Alweer? Gezien je topics van begin tot nu gaat het over een maand ineens weer 'goed'. De ellende is alleen niet gestopt, de ellende wordt verzwegen. Keer op keer blijkt er iets belangrijker te zijn voor hem. Iets anders is hem meer waard dan zijn vriendin/vrouw en kinderen. Je kinderen zijn niet blind. Ook je kinderen voelen hetzelfde als jij. Maar jij geeft ze constant valse hoop door steeds weer in zíjn manipulatie trappen. Ik snap je, ik snap de emotionele achtbaan. Dat zeg ik niet om de rest van de 'kritiek' te verdoezelen of te bagatelliseren. Nee, dat zeg ik omdat ik je écht snap. Ik snap hoe het voelt, ik weet hoe het is om niet je vertrouwen, liefde en hoop in iemand op te willen gegeven. Echter, door verslaafd te zijn en de verslaving voor jou en je kinderen te stellen.... heeft hij zichzelf al opgegeven. Wanneer doe jij dat? Hoe "cru" dat ook klinkt, het IS zo. Je hoeft het goede in die man niet te vergeten, maar hou je daar ook niet wanhopig aan vast. Het goede wordt overschaduwd door het slechte, in dit geval zijn verslaving. Het is al erg genoeg dat hij daar zelf voor koos, maar maak in Godsnaam niet jezelf en kinderen daar het slachtoffer van door constant bij hem te blijven... Time-out impliceerd dat je uiteindelijk weer terug gaat. Wanneer kom je voor jezelf op en zeg je "tot hier en niet verder, ik zet mijzelf en kinderen hoger in rang dat jou en je verslaving"? Meis, je bent écht zoveel meer waard dan deze ellende, hij doet dit zelf.. Dat is niet jouw schuld, dat is niet de schuld van de kids. Maar júllie zijn nu slachtoffer. Accepteer dat niet meer!
Ben ook heel duidelijk geweest,dat,als ie niet veranderd,dat m'n deur GESLOTEN blijft. En dat ik OVEREIND blijf staan!!!
Geloof er geen bal van, sorry... Gezien al je vorige topics. Er vanuit gaande dat je kinderen het allerbelangrijkste in je leven zijn: kies dan nu voor hen en gun ze rust/stabiliteit. Zo, lekker kort
Maar meid dit zei je in een topic van 4 of 5 mnd terug ook al.. En verslaafde veranderd pas als hij af gekickt is! En clean blijft. En dit is niet binnen 1 maand gebeurd. Dat duurt soms jaren!!
Wát wil je veranderd zien? Weet hij dat? Geloof je hem op zijn woord als hij zegt veranderd te zijn? Of wil je bewijzen zien? En welke vorm van bewijs dan, want als je dat niet weet en daar onzeker over bent steekt zijn manipulatie de kop op! Blijft de deur ook echt gesloten? En zo ja, hoe maak je het hem dan duidelijk? Hoe breek jij het contact af? Kun je jezelf écht aflsuiten van zijn smeekbedes, zijn lieve berichtjes of weet ik het hoe hij je terug wil zien te krijgen? Dingen die je nú voor jezelf op een rijtje moet zetten. Schrijf het op. Weet wat je moet doen, weet naar welke instanties je kunt gaan, weet dat je misschien je eigen verhaal wel honderd keer zal moeten vertellen aan mensen en wéét ook dat je het verhaal volledig verdraaid zal terughoren van anderen. Hij zal namelijk niet accepteren dat zijn manipulatie niet meer werkt of geen effect meer op je heeft. Geeft hij dat ooit toe aan wie dan ook? Nee. Hij zal de manipulatie voortzetten, niet direct tegen jou maar wel tegen anderen. Dat zal vreselijk zeer doen, maar de waarheid haalt hem vanzelf wel in. Nogmaals, ik snap je. Begrijp echt waarom je je ex toch steeds weer gelooft. Ik begrijp het, ik begrijp hoe de gedachten in je hoofd gaan. Weet wat je denkt, weet wat je hoopt, weet wat je voelt. Maar ik weet ook dat je nu al in het dieptepunt zit. Lager val je niet, je zit al onderin die put. Telkens klim je er een stukje omhoog en telkens duwt hij je terug door gebruik te maken van je liefde, vertrouwen en hoop. Doordat je constant terugvalt voelt het hopeloos, dat gevoel word naarmate van aantal keren 'vallen' steeds erger. Dat kun je doorbreken. En man.... ik kan je vertellen... om dat stuk omhoog te krabbelen, het vertrouwen in jezelf te behouden en door voor jezelf en je kinderen op te komen; uiteindelijk sta je naast die put. Dat wil niet zeggen dat je dan helemaal 'klaar' bent. Want je weet nog steeds wat het goede is in die man. Zelf opende ik er een tijdje terug nog een topic over. Echt volledig raak je het allemaal niet kwijt in je gedachten, natuurlijk niet. Maar hee... boeiend! Je bent ook maar een mens!
En dat is de tigste keer dat je dat tegen hem gezegd hebt, niet waar? En op dit moment vóel je dit zo ook, twijfel ik geen seconde aan..TOTDAT: hij voor de tigste keer zijn 'spijt' komt betuigen en voor de tigste keer toe zal geven dat je gelijk hebt, en je voor de tigste keer zal laat denken dat ie nu eeeeindelijk écht zal veranderen. Jij zal weer toegeven want 'hij lijkt het nu echt te menen' en tja 'hij is toch de vader van mijn kids' (diezelfde kinderen waarvan je steeds zegt ze te willen beschermen maar die je keer op keer toch laat zien hoe hun moeder zich helemaal leeg laat zuigen en laat misbruiken).. dus je zal hem een kans geven totdat je uiteindelijk WEER op dit punt zult belanden en het allemaal van voor af aan zal beginnen en dan hier vervolgens weer een topic over zal starten. Misschien een idee om in plaats van nog langer energie in hem te steken eens wat energie in jezelfte steken door op zoek te gaan naar een professioneel iemand die je eventueel zou kunnen helpen LOS te komen van zo'n parasiet.