zucht tot nu toe kan ik nog niet met volle teugen genieten van de zwangerschap helaas. gelukkig is mijn hyperventilatie afgenomen en heb ik het goed in de hand en blijft het nog maar bij het voelen aankomen heel af en toe. de maanden van misselijkheid zijn ook al voorbij jeeeeeeeeeheeee. maar ik voel me vaak wel moe en er komt helemaal niks uit mijn handen. ik voel me vaak schuldig naar mijn vriend toe. hij heeft best zwaar werk en ik werk niet. en soms dan krijg ik het niet voor elkaar om veel te doen in het huishouden. was wat blijft liggen en ook strijkgoed. ik doe echt mijn uiterste best maar het lukt me vaak niet. ben vaak moe niet eens zo moe dat ik wil slapen maar gewoon moe... maak me ook vaak zorgen over dingen en helaas kan ik niet zo heel goed met mijn vriend er over praten. hij is niet zo een prater en heeft de ballen verstand van het zwanger zijn en wat er straks allemaal gaat komen... de bevalling evt keizersnede en mijn zorgen daar over... hij zegt ach dat zien we dan wel loop niet op de zaken vooruit. nee maar ja hij sluit zijn ogen als hij in bed ligt en hij slaapt en ik pieker nog wat na voordat ik slaap en wordt vaak wakker in de nacht. ookal had iker wel over kunnen praten denk ik niet dat hij mijn zorgen weg kan nemen... 26 sept moet ik weer naar de verloskundige en dan ga ik met haar praten over mijn gevoelens en angsten en zorgen.... Ook ga ik volgende week naar mijn huisarts om te vragen of ik met iemand kan gaan praten aangezien ik veel heb meegemaakt de afgelopen 2 jaar en ik dnek dat het wijs is om dat allemaal een plekje te geven voordat het kindje er is....ík zit dus niet helemaal lekker in mijn vel en kan niet genieten... wil leuke dingen doen en genieten maar iets houdt mij tegen.... moest even van me afschrijven maar dat doet al heel goed. sorry voor het lange verhaal
Meid, wat vindt ik het vervelend om te lezen dat jij niet met je vriend over je gevoelens kan praten!!! Dit is zooooooo belangrijk, voor jullie beiden!!! Je geeft aan dat je naar de HA wil voor eventuele hulp. Hier neem ik mijn petje écht voor af!!! Misschien is het idee om sámen met je vriend te gaan? Praten is écht heel belangrijk voor de relatie en geloof me als ik zeg: praten kan je leren!!!! Ik was ook altijd een gesloten boek en praatte nooit over mijn gevoelens etc. Mijn vriend moest de woorden soms echt uit mij trekken.... Maar hoe vaker je dingen bespreekt, al zijn het maar de kléinste meest onbelangrijke dingetjes, of hoe vaker je over je gevoel praat hoe makkelijker het wordt! Misschien kan je nogmaals aan je vriend duidelijk maken dat jij wel de behoefte hebt om bepaalde gevoelens/gebeurtenissen te bespreken. Verlang dan geen zinnig woord van hem; een luisterend oor is al genoeg. Maak hem dat dan duidelijk! Voelt hij zich misschien niet zo opgelaten? Hoe vaker je dit zal doen, hoe groter de kans is dat je een keer respons van hem krijgt... Ik weet natuurlijk niet of jij al die dingen al hebt geprobeerd, maar het heeft mij heel goed geholpen!!! Meid, ik wens je heel veel sterkte en laat je mannetje weten dat jij hem nodig hebt!!! Veel liefs!!!
voel je niet schuldig als niet alles lukt. zwanger zijn is zwaar, en alhoewel er vele doorheen vliegen zijn er ook mensen die gewoon 9 maanden moeten afzien. (ik ook, zwanger zijn is niet mijn hobby) praten om dingen te verwerken is goed om te doen, dus naar je huisarts en een doorverwijzing vragen is zeker een goed idee. mijn man werkt zwaar en veel, en ik ben thuis bij de kinderen. mijn huishouden is een chaos. ik ben moe, slaap slecht, en red het gewoon even niet. hij weet dit, en neemt me niets kwalijk. ik heb wel mazzel met mijn man. ik wil ook genieten. het is vreselijk dat het niet lukt, maar ik zal in ieder geval genieten als de zwangerschap voorbij is. tenminste dat hoop ik dan maar. dus weer een reden om met iemand te praten. ik schoot in een depressie na de eerste bevalling door onverwerkte gebeurtenissen... het komt goed, maar het kan even tijd nodig hebben. doe rustig aan, zoek hulp bij je huisarts. (psycholoog, thuiszorg,...) probeer smiddags even te gaan liggen, en pas je tempo aan... strijk alleen de noodzakelijke dingen, en kijk waar je kan schrappen in het huishouden. (minder zuigen, minder soppen...) uiteindelijk komt het genieten echt. misschien zit het m nu alleen soms in kleine dingen. kijk of je leuke kleine dingen kan doen, pret echo, kan je vaak naar kijken, rompertje kopen, dat soort dingen. blijf hier gewoon schrijven. je bent echt niet alleen hierin... oh, en je mag ook best met een heeeele grote zakdoek een uur op de bank zitten huilen....lucht mij wel eens op. knuffel, lidwina