Na een loodzwaar half jaar is nu het moment gekomen dat we onze scheiding vorm gaan geven. Eind oktober ontvang ik de sleutel van mijn huurhuisje, waar ik (onder de omstandigheden) enorm dankbaar voor ben. Op loopafstand van onze huidige woning waarin mijn man blijft wonen. In de herfstvakantie gaan we het onze meiden vertellen . Nu bezig met oriënteren voor een mediator zodat we de afspraken kunnen gaan vastleggen. Bedoeling is op basis van co ouderschap. Waarschijnlijk ene week 2 dagen bij mijn man/5 dagen bij mij. Andere week 4 dagen bij mijn man/3 dagen bij mij (de gedachte alleen al ). Ik weet dat hier meer mama's zitten die een scheiding hebben meegemaakt. Hebben jullie wellicht nog tips waar ik op moet letten? Of misschien in praktische zin of zo.... Of gewoon ervaringen van het co ouderschap? Hoe reageren de kinderen hierop? Hoe is het contact met jullie ex na de scheiding? Ik denk en hoop dat wij er uiteindelijk een prima verstandhouding aan over houden. Dit is steeds mijn doel geweest. Hoewel mijn man zeer moeilijk met de situatie om kon gaan (terwijl hij nota bene een andere relatie heeft, maar goed), begint de acceptatie nu te komen en daarmee lijkt het contact ook iets te verbeteren. Alvast bedankt voor tips, tops, ervaringen, etc.!
Hey wat vervelend. Maar fijn dat je een huisje hebt. Ik ben zelf al een aantal jaar uit elkaar met ex. Wij vonden het zelf heel prettig om een vaste regeling te hebben. Dus elke week hetzelfde. Zondagmiddag, ma en di is zoon bij hem en woe haal ik hem uit school, dan weer bij mij tm zondagmiddag. Voor zoon is dit ook heel overzichtelijk want elke week is hetzelfde. Wij hebben gelukkig goed contact met elkaar. Het gaat meestal over praktische zaken. En je merkt in de loop van de tijd dat je allebei dingen anders doet en dat is ook prima. Als er dingen zijn waar we over willen praten ivm zoon dan bellen we meestal. Vraag op tijd kgb aan. Hier was ik laat mee en miste echt wat geld in het begin. Je moet toch opeens meer betalen per maand (meestal) En maak het gezellig thuis. Nodig vriendinnen uit als je kinderen er niet zijn. Zeker in het begin is dat best wennen. En het went nooit helemaal maar gaat echt beter worden. Heel veel succes en pb mag altijd!
Van zeer dichtbij meegemaakt (zowel werk als privé omgeving). - Praat vooraf met elkaar wat jullie gaan vertellen. Wees eerlijk zonder teveel details te noemen. -Schuif niemand als schuldige naar voren (dus niet papa is vreemdgegaan of heeft een nieuwe vriendin etc). Kinderen zijn loyaal aan beide ouders. Dus nooit kwaadspreken! -Vertel het ook samen en geef antwoord op vragen die ze hebben. Woorden als "we zijn niet meer verliefd op elkaar en willen niet meer in een huis wonen. We hebben geen ruzie en dit is niet jullie schuld". Kinderen betrekken het namelijk snel op zichzelf. - Regel alle zaken met je ex zo snel mogelijk. Betrek daarin nooit de kinderen! Dit zijn zaken voor volwassenen. Uithuilen of boos worden doe je bij je vriendinnen of familie. - Maak je eigen huis weer gezellig en betrek de kinderen bij het inrichten van hun kamers. - Geef het de tijd. Een jaar gaat het zeker duren. Vraag hulp aan je omgeving of de POH voor de verwerking. Bespreek het ook op je werk zodat ze op de hoogte zijn. - Vraag hulp bij de financiën en regelzaken. - Richt je op jezelf en je eigen toekomst. Hoe moeilijk ook maar laat je ex los. Geen concurrentie over dat hij het beter voor elkaar heeft of commentaar op zijn huishouding of omgang met de kinderen.