Niet echt een groots probleem, maar ik heb een meningsverschil met mijn vriend over een uitstapje naar de Efteling. Onze zoon van ruim 3,5 is helemaal fan van alles wat met de Efteling te maken heeft. Nu hebben we het plan om over 2wk een dag daarnaartoe te gaan met z'n drieën. Onze zoon wil altijd graag weten waar hij aan toe is. Iedere ochtend vraagt hij steevast wat hij die dag gaat doen en waar hij naartoe gaat (gastouder, psz, thuis bij mama) en als we ergens heen gaan wil hij weten waarheen. Als we in de auto stappen zonder dat we tegen hem hebben gezegd dat we bv naar de bibliotheek/winkel/oma gaan dan is hij onrustig. Logisch, lijkt mij. Nu wil mijn vriend niet van tevoren zeggen dat we naar de Efteling gaan. Omdat hij dan 's morgens al helemaal enthousiast is en meteen zal willen gaan. Ik vind dat we het wel moeten zeggen. Niet dagen van te voren want dan kan hij inderdaad niet wachten, maar wel bv een uurtje voordat we wegrijden naar de Efteling. Mijn vriend is het daar totaal niet mee eens en wil zijn plan doordrukken en het pas vertellen als we al in Kaatsheuvel zijn of nog liever: pas op de parkeerplaats "want als we het vooraf vertellen vraagt hij iedere seconde of we er al zijn en wordt hij boos als er bv file is". Ik vind dat eigenlijk een beetje zielig voor onze zoon en ik vind zijn argumenten nogal slap. We moeten een uur rijden en al die tijd weet hij niet waar hij heengebracht wordt, terwijl hij daar duidelijk belang aan hecht. Tevens ontnemen we hem het "verheugen op" iets wat hij het allerleukst vindt. Vriend is totaal niet voor rede vatbaar hierin, vinden jullie dat het inderdaad verstandiger is om het geheim te houden tot bij wijze op de parkeerplaats, of toch vooraf vertellen?
Ik vind jouw idee de beste. Niet dagen van te voren vertellen, maar gewoon een uurtje (of half uurtje) voor je vertrekt. Mijn dochter (kalenderleeftijd 7, maar verstandelijk jonger) kunnen we het ook echt niet dagen van te voren vertellen als we wat leuks gaan doen, want dan vraagt ze het vervolgens elke dag, elk uur wel minstens 20 keer. Dodelijk vermoeiend. Maar ik ga haar niet zo in de auto zetten en dan maar rijden. Daar zou ik zelf ook heel onrustig van worden als ik niet wist waar iemand me heen brengt. Bovendien gaat ze dan gewoon aan één stuk door vragen waar we heen gaan en wat we gaan doen.
Ik zou het laten gebeuren. Dus het doen zoals je vriend zegt. Op de dag zelf merk je vanzelf wel allebei wat heteffect daaarvan is op je kind. Vind hij het prima of blijft hij nu elke minuut vragen waar jullie naar toe gaan. Ik denk dat je vriend zich vast wel aanpast als hij ter plekke merkt dat iets wel of niet werkt voor jullie zoon. Het heeft denk ik weinig zin om er nu tegen in te gaan.
Onze zoon wil ook altijd alles weten en daarmee zorgen we ook voor een stukje rust en duidelijkheid voor hem. Wel beperk ik het zoveel mogelijk tot de dag zelf. Ik vertel hem vaak de avond van tevoren wat de plannen voor de volgende dag zijn. Dan weet hij wat hij kan verwachten, vroeg uit bed omdat mama moet werken, lekker in pyjama aanrommelen s morgens of naar de peuterspeelzaal. Echt bijzondere uitjes, waar de Efteling hier dus ook onder zou vallen die vertel ik op de ochtend zelf. Ik heb liever dat hij 25x vraagt of we er al bijna zijn dan constant de vraag wat we gaan doen of waar we heen gaan.
Ik doe het precies zoals olifantje. Dé meeste kindjes houden nu eenmaal van duidelijkheid. Ik zou het zelf trouwens ook graag willen weten. Daarom behandel ik mijn dochter zoals ik het zelf zou willen.
Wij zijn er 2 maanden geleden geweest en hadden hem in de ochtend vlak voor weg gaan verteld: als je nu snel je jas en je schoenen aan doet, gaan we naar de Efteling! Hij heeft nog nooit zo snel klaar gestaan! Autorit vroeg hij wel vaak of het nog lang rijden was, maar dat hoort er mi ook een beetje bij. Tip: koop het boekje met alle attracties! Dat vind mijn zoontje heel leuk om terug te kijken! O en je kunt nu online kaartjes kopen met 25% korting, of ben je daar al bekend mee?
Ik zou ook kijken wat in de ochtend het beste voelt. Wij hebben thuis een week planbord waarop hij kan zien wat we wanneer gaan doen. Hij weet het dus wel wat dagen van te voren, maar weet ook dat er bijv. nog 3 nachten geslapen moeten worden. Werkt hier heel goed.
Ik zou ook op de ochtend zelf kijken wat het beste lijkt. Zelf ben ik wel iemand die zoiets graag als verrassing zou willen houden tot we er ook echt zijn.
Ik vertel zoiets altijd meteen, dus aan mij heb je niks Voorpret is hier idd ook erg belangrijk, en we hebben een planbord. Voor speciale dingen maak ik ook wel eens een afstreepkalender, dat ze elke dag iets in kan kleuren. En je kan voor in de auto leuke liedjes of spelletjes meenemen toch?
Aan mij heb je ook niets; ik zou het ook vooraf vertellen. Mijn kinderen vinden het helemaal niet leuk om op die manier verrast te worden. De dag is voor hem veel leuker als ze zich er opboor kunnen bereiden. Als ik onvoorziene omstandigheden als file als mogelijkheid zie, dan vertel ik ze dat ook en dan hebben we het erover. De onrust van het ‘niet weten’ is hier vele malen groter dan de onrust van iets leuks gaan doen en dan misschien even in de file staan (je moet er iets voor over hebben tenslotte ). Met een jong kind zou ik bovendien op tijd vertrekken, dus hoe lang kan hij nou zeuren als je het hem op de dag zelf in de ochtend vertelt...?
Ik zou het ook op de dag zelf vertellen. "Als het zo laat is/als iedereen klaar is gaan we naar...". Dan is het duidelijk wat we gaan doen en wanneer.
Toen wij op vakantie waren en 25 minuten rijden van Disney vandaan waren, vertelden we de kinderen niet dat we naar Disney gingen. We zeden dat we naar een Frans kasteel gingen (niet helemaal gelogen natuurlijk...) maar achteraf heb ik er spijt van. De voorpret is al een deel van de lol...een volgende keer zou ik het in de ochtend vertellen (en niet de dag ervoor omdat we dan een slapeloze nacht zouden hebben haha)
De keuze is nu, zoals ik het lees; - letterlijk stress en onrust van je zoontje als je het niet verteld - mogelijk (of zeker weten?) ongemak van een volwassen man Ik zou het wel weten. Vertellen. Niet dagen van te voren, maar de ochtend zelf als dat voldoende rust geeft. En als je zoontje enigzins tijdsbesef heeft kan je een klok tekenen en zeggen "als het zo laat is gaan we weg".
Ik zou het ook laten gebeuren, dan mocht vriendlief het van mij oplossen in de auto. Wellicht denkt hij er de volgende keer anders over. En dan natuurlijk hopen dat je zoontje flink onrustig is in de auto hahaha. Wel een beetje sneu voor hem maar dat komt wel weer goed als hij de efteling ziet!
beseft je vriend dat het nog veeeeel irritanter is om constant te horen, waar gaan we heen, ik heb geen zin, welke kant gaan we op, hoelang moet ik nog in de auto zitten. ik heb dan liever thuis een stuiterbal die gelijk schoenen jas etc aan trekt en kom we gaan zegt. ik zou het wel pas zeggen als ik alles al klaar heb en we ook binnen 5 min weggaan.
Aan mij heb je ook niet veel, wij houden van duidelijkheid. We gingen laatst voor het eerst met de trein een lange rit maken (2 treinen en 1 bus) en vertelde dat 3 nachten er voor. We hebben een planning voor de week gemaakt, dus nog een cadeautje maken, op een andere dag tas inpakken en wanneer we vertrokken. Een lijst uitgeprint met alle stations voor onderweg, geen enkele keer de vraag gekregen wanneer zijn we er. (Bijna 2.5 uur onderweg) Ik zou het dus vertellen en samen kletsen over waar hij in wil. Je zou onze uk ondanks hij zoveel pret zou hebben in de efteling absoluut geen plezier doen om hem zo voor het blok te zetten. Zou zich zelf in de weg zitten (3.5)
Gezien jouw zoontje juist graag weet waar hij aan toe is neig ik naar jouw aanpak. Echter, die totale verassing op het laatste moment kan ook heel leuk uitpakken! Wij willen later dit jaar met de kids naar Disney gaan en ze pas ter plekke vertellen waar we zijn. Zelfs in het vliegtuig en in de auto zullen we nog doen alsof het voor werk is. Pas op het allerlaatste moment als we Disney binnenrijden en naar het hotel lopen vertellen we het. Ik denk (hoop...) dat ze dan helemaal wild worden van vreugde! Als kind vond ik zelf die ultieme verassingen op het laatste moment ook altijd het allerallerleukste. Maar iedereen is anders natuurlijk. Ik kan me goed voorstellen dat de voorpret voor anderen weer zwaarder weegt dan de verassing en met een kind dat graag weet waar hij aan toe is, werkt een verassing misschien wel averechts. Veel succes! Hopelijk pakt het goed uit en heb je straks een heel erg blij stuiterend peutertje!
Bij ons zou de oplossing makkelijk zijn. Als ik niks vertel wil jongste echt niet mee en is het huilen en gillen om m in de auto te krijgen. Misschien kun je het je zoontje 'stiekum ' vertellen. 'niet tegen papa zeggen, want het is een verrassing'
Pfff wat is dat in mijn schoonfamilie toch met dat geheimhoudingsgedoe? In de lente mag onze zoon nog een keer met mijn schoonvader naar de Efteling en ook die wil dat we het geheim houden, kreeg ik gisteren op de mail. Ik heb schoonvader een vriendelijk mailtje teruggestuurd met de mededeling dat ik het de ochtend zelf WEL ga vertellen en ook waarom ik dat ga doen. Vriend zelf is gelukkig van gedachten veranderd. Vooral ook omdat in Waalwijk, dus vlakbij de Efteling, een modelspoorwinkel zit waar hij nog een keer naartoe wil. "Besef je wel dat zoon dan ook denkt dat we naar de efteling gaan?" Hij onthoudt de meeste plaatsen immers waar hij komt en zeker omdat er ergens op die weg tussen Tilburg en de efteling volgens mij wel een poster van Pardoes hangt. Dat had meneer zich niet gerealiseerd
Die van mij zou precies hetzelfde hebben. Die vraagt dan 100x "Waar gaan we nou heen?" Ik zou je vriend/man echt overhalen want dit lijkt me niet leuk voor je zoontje. En anders komt ie er vanzelf achter.