Ik heb eindelijk een parttime baan gevonden voor 20 uur per week en het ziet er naar uit dat ik de baan misschien krijg, verdeeld over 3 dagen. Het is wel een uur reistijd maar de baan is wel erg leuk. Ik ben vanwege omstandigheden al 2 jaar thuis, eerst tijdens mijn zwangerschap in de ziektewet en daarna tijdens mijn zwangerschapsverlof ontslagen, betaald gekregen door werkgever terwijl ik thuis mocht blijven met zoonlief, erg ideaal dus. Vanaf januari kreeg ik een ww en ben ik ondertussen naar een parttime baan gaan zoeken, wat erg moeilijk was om iets te vinden voor 2 of 3 dagen per week. Nu zit ik zo erg in tweestrijd, nu het dichterbij komt en ik uitgenodigd ben op tweede gesprek ga ik opeens twijfelen. Maak ik wel de juiste keuze?! Ook al verlang ik vaak ernaar om weer te werken, 3 hele dagen weg van mijn ventje, het lijkt zoveel van altijd bij elkaar zijn naar 3 dagen zonder elkaar. Eigenlijk had ik ook liever maar 2 dagen gewerkt maar het is onmogelijk om iets voor 2 dagen te vinden. Hij zal dus 2 dagen naar een kinderopvang gaan als ik de baan zou nemen en 1 dag met papa. 2 dagen opvang zal hij (denk/hoop ik) alleen maar spannen vinden als onderzoekend mannetje dat hij is. Moeilijke keuze hoor, vooral omdat hij dus al anderhalf is en we dus al zolang samen thuis zit (in buik en buiten buik). Daarmee bedoel ik niet te zeggen dat het makkelijk is voor een moeder om haar kind met 3 maanden naar een opvang te brengen, maar ik vond het toen hij 3 maanden was minder moeilijk (het idee) dan nu na zo'n lange tijd. Herkent iemand dit? Pfff hoe maak je zo'n keuze. Als ik niet zou werken zouden we het wel net redden, en we hebben allebei ruim genoeg spaargeld.
Tuurlijk, het is even omschakelen. Maar ik vind werken heerlijk. En zo te lezen heb je de opvang prima voor elkaar. 1 dag bij papa en 2 dagen kdv....dat zie ik dus als 2 dagen opvang En voor de meeste kindjes is de opvang echt genieten. Ander speelgoed, andere omgeving, andere vriendjes. Ik zou zeggen, ga er voor. Zelf doe ik door te werken altijd nieuwe energie op en vind ik de tijd dat ik thuis ben extra leuk!!
Ja ik vind het ook wel lekke rom weer te werken, nu vind ik de week soms zo lang en verlang ik ernaar dat mijn man thuiskomt, niet dat het erg is om naar hem te verlangen maar het betekent wel dat het me soms verveelt, en ik denk dat zoonlief dan ook te weinig contacten op doet, speeltuinen zijn best vaak leeg namelijk
Mijn dochter is nu 3,5 maand en ik ga over een paar weekjes weer werken en kijk er echt naar uit! Idd ff andere praat, andere mensen om je heen, maaarrrrr aan de andere kant zie ik er enorm tegenop om mijn kleine meisje weg te brengen naar het KDV.... Beetje dubbel gevoel maar weet in mijn hoofd dat ik het werken weer heerlijk vind
Voor mij zou dit vrijwel ideaal zijn. Je kindje is nu 1,5 jaar, de behoeft om met andere kinderen te spelen gaat nu komen. Hij zal maar twee dagen per week naar de dagopvang gaan. En misschien dat het ook nog twee niet opeenvolgende dagen zijn? Gewoon voor gaan! Succes!
Het is natuurlijk heel persoonlijk, maar als je het leuk lijkt zou ik er voor gaan, als je het niets vind kan je ook wel weer een keer terug. Toen mijn meisje kleiner was moest er eigenlijk niet aan denken, maar nu (dochter is 1,5) denk ik dat we allebei, wel eens behoefte hebben aan wat anders dan elkaar Maar ja hier eerst maar eens afwachten hoe het gaat/voelt als nummer 2 er is.
Die keuze is lastig,maar je twijfelt niet zomaar. Zet alle voors en tegens op papier en geef jezelf ook bedenktijd. Breng bijvoorbeeld je mannetje eens ergens heen en ga zelf wat doen, hoe voelt dat, hoe ervaren jullie beiden dit? Ik had na de geboorte van mijn dochter meteen volledig ouderschapsverlof genomen en vanwege de zomervakantie ging ik werken toen zij 6,5 maand oud was. Dochter naar kdv, ik werken. Iedereen tevreden, zou je denken. Dochtertje had het niet naar haar zin in de groep waar ze zat (verticale groep) en omdat ze veel ziek was (afweerprobleem), besloot ik om haar een poos thuis te houden en kon het gelukkig met de oma's regelen. Maar ik zat niet lekker op mijn werk. Na een paar maanden ging mij dochter terug naar het kdv, naar een andere groep, de dreumesgroep, en dat ging wel goed. Mijn dochtertje is ook een ondernemend meisje en op dit moment zit ze bij de peuters. Ze heeft het er erg naar haar zin, maar ze is en blijft een kat uit de boom kijker. Ik weet, ze speelt er, ze heeft vriendjes en vriendinnetjes en 's morgens staat ze te springen om er heen te gaan. Toch besloot ik begin dit jaar te stoppen met werken. Omstandigheden waren zo gunstig, de werkgever bood via een sociaal plan mooie opties, dat ik de knoop doorhakte. De bezuinigingen in het onderwijs gingen niet door en dus verviel het sociaal plan en kon ik niet weg. Ja, kon wel, maar dat was mijn glazen ingooien, want weggaan met alles was veel beter. Uiteindelijk heb ik het met mijn werkgever zo weten te regelen dat ik andere werktijden krijg, maar mijn hart voelt nog steeds naar stoppen. Veel zullen zeggen, of denken "ik moet er niet aan denken, de hele tijd thuis!", iets wat ik maar moeilijk kan begrijpen. Ik weet, je bent naast moeder ook vrouw,vriendin,collega, maar is het dan zo erg om bij je kind, misschien wel de allerbelangrijkste keuze uit je leven te zijn?? Vind ik niet. Ondanks dat ze momenten heeft dat ik haar weleens achter het behang kan plakken hoor
Hi dames! Bedankt voor jullie reacties, ik was even vergeten te kijken, dit ook omdat ik al een keuze heb gemaakt , ik blijf thuis!!! Ik voel me er gewoon niet prettig bij nu na anderhalf jaar (zoonlief is al gewend anderhalf jaar 7 dagen per week met mama te zijn) dit zomaar opeens te halveren naar 4 dagen. En als je een nieuwe baan begint kan je het ook niet langzaam opbouwen. Zolang we het financieel redden, en dat doen we net als we zuinig leven, wil ik toch nog even thuisblijven, ik bouw het liever op door eerst bijvoorbeeld te kijken of hij het leuk vind op de peuterspeelzaal over een half jaartje, en als dat allemaal goed gaat en hij telkens vaker gaat ga ik dan iets voor halve dagen zoeken in combinatie met een oppas die hem van de peuterspeelzaal haalt. Maar nogmaals, bedankt voor de reacties!
Helemaal top!! Welke keuze je ook had gemaakt, het is de juiste keuze,want het is jou keuze! Ik vind het super dat je niet alleen kijkt naar jou belang, maar ook naar het belang van je kind! Wat je zegt, hij is zo gewend om 7 dagen in de week bij jou te zijn. En, echt, als je weer wilt gaan werken, dan vind je in de toekomst echt wel weer wat! Geniet ervan!
Ja veel mensen maken je daar bang voor he? Je vindt geen werk meer, maar ik vraag me af of dat wel zo is, het zal misschien moeilijker zijn maar niet onmogelijk denk ik... En ik ga gewoon zo vaak mogelijk met hem naar de dierentuin/kinderboerderij/speelgroep en dan binnen een half jaar ook de peuterspeelzaal. Dus sociaal zal hij zich ook wel goed ontwikkelen, ik zal proberen hem zoveel mogelijk in contact te brengen met kinderen