Na vele miskramen en een bbz afgelopen oktober merk ik dat het lastig is om de moed erin te houden dat deze zwangerschap goed gaat komen. Bij het verwijderen van mijn eileider tijdens de bbz is aangegeven dat mijn buikholte vol zit met verklevingen. Hoe zijn jullie door die eerste periode heen gekomen?
Wat erg dat je dat allemaal hebt meegemaakt. Ik kan me voorstellen dat het dan lastig is voor je. Wellicht meer echo's inplannen tussendoor, zodat je zelf kunt zien dat het goed gaat met je kindje.
Ik vond het fijn extra echo’s te krijgen en verder op standje overleven. Nu is het relaxed omdat ik haar iedere dag voel maar de eerste periode. Vreselijk. Gefeliciteerd trouwens
Gefeliciteerd! wat een verdrietige weg krijg je wel meer/eerder echo's? Hopelijk stelt dat toch wat gerust.
Lastig zeg! ♡ ik heb ook altijd een beetje het gevoel alsof dat de reden is geweest van m'n miskramen. Ik herken de kwaaltjes en had ook echt erge pms klachten maar ze nemen je daarin totaal niet serieus. Ik had toen ik de 3x hiervoor testte geen blij gevoel. Heel gek. Dat had ik nu wel. Ik heb dagelijks gezegd "dit gaat goed, dit kindje gaat er komen" en kreeg zo vanzelf ook wat meer vertrouwen. Maar momenteel maak ik me ontzettend veel zorgen. We zijn tot hier gekomen maar stel je voor dat nipt of 13w uitslag niet goed is?? Het spookt gewoon erg door mn hoofd ik ben daar zo angstig voor... en tegelijkertijd voelt het nog steeds goed en denk ik nee maak je niet druk alles is ok Maar ik wil het wel weten. Mijn gevoel zegt dat ik me dan niet druk hoef te maken over al die dingen die ik anders niet zou weten. Blijft lastig he na zoveel miskramen...
Lastig hoor! Ik had er na 1 miskraam al moeite mee om de moed erin te houden, na 13(!) zou ik denk ik ook niet weten waar ik het moest zoeken. Veel afleiding zoeken valt ook niet mee tijdens deze lockdown maar zou je dat toch adviseren. Verder idd uitzitten en proberen voorpret te creëeren, zelfs als het mis gaat heb je dan wel die voorpret gehad (namen zoeken, kinderkamers uitzoeken zonder te kopen) dit hielp mij na m'n 2e miskraam. (Miskraam, toen een zoon. Miskraam en toen een dochter)
Overleven en elke week een extra echo.. veel slapen tussen de misselijkheid door. Elke keer als ik het hartje nog zag kloppen op de echo had ik weer even een paar dagen rust. Sterkte!
Nou ondertussen een vroege echo gehad met 7 weken een mooi kloppend hartje. Qua afmeting was het kindje wel formaat van 6 weken. Nu aftellen tot woensdag dan hebben we de intake bij de verloskundige en 14 februari termijn echo. Voor alsnog alleen vermoeid en verder geen kwaaltjes maar ook geen bloedverlies gehad dus we blijven duimen.
Hier was het vooral de nipt en de 13 weken echo die me geruststelden. Dus tot die tijd beetje overleven. Onze verloskundige doet niet elke week een echo maar je mag wel elke week het hartje komen luisteren (hebben ze speciaal spreekuur voor), dus dat hielp wel.
Ik mocht elke week een echo en had thuis een angelsound om elke dag eventjes te luisteren. En verder is het hopen en bidden en afleiding zoeken en elke dag is er eentje.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!! Wat ontzettend heftig al die miskramen en een bbz. Dat hakt er enorm in. Hopelijk lukt het je een beetje om niet te ver vooruit te kijken maar kleine stapjes te nemen, elke week is er eentje (en in jouw geval zou ik denk ik wel veel extra echo's aanvragen?). Ik kreeg zelf na de termijnecho wat meer vertrouwen maar na de uitslag van de NIPT en een goede 13 wekenecho kon ik echt gaan genieten (heb ervaring met herhaalde miskramen). En hopelijk heb je wat afleiding, zoals een vermakelijke netflixserie of een verslavende (gezonde) hobby.