Ik ben eigenlijk nooit ziek eet redelijk gezond beweeg genoeg maar sinds januarie 8 kilo aangekomen van 54 naar 62. Ik ben maar naar de dokter geweest voor een verwijzing voor de diëtiste want ik zal ergens toch iets fout doen anders komt ik niet aan. De dokter wou toch eerst maar even bloedprikken wat ik grote onzin vond want ik voel me behalve zwaar toch echt prima! Ik moest vrijdag bellen maar heb dat niet gedaan omdat ik zeker wist dat ik niks mankeer. Vanmorgen toch maar even gebeld zegt ze dat ik toch echt aan de medicijnen zal moeten en over zes weken terug moet om bloed te prikken omdat mijn schildklier toch echt niet goed werkt. Ik weet dat het niet erg is maar ik voel me nu toch even niet zo heel erg lekker in mijn vel en wou het even tegen iemand kwijt.
Hier ook een traagwerkende schildklier. Heb je ook last van de "symptomen" die bij traagwerkende schildklier horen? Ik was niet aangekomen voordat ik met medicijnen startte, maar wel dat ik minimaal 14 uur op een dag moest slapen omdat ik zo ontzettend moe was. Nu ik helemaal in balans ben, heb ik daar een stuk minder last van. Ook andere kwaaltjes heb ik minder last van. Met hoeveel moet je beginnen? Het lastige vond ik dat je er waarschijnlijk heel je leven aan vast zit en elke dag een pil slikken is voor mij ook een hele opgave. Ben niet zo strikt in dat soort dingen, daarom ook een spiraaltje ipv de pil elke dag slikken want dat vergat ik regelmatig..
Nou als ik het lees denk ik bij een paar dingen ja dat heb ik ook maar bij een aantal ook niet. Ik heb het altijd koud mijn ogen werken niet hoe dat het moet ik ben vaak duizelig lage bloeddruk ik ben dus aangekomen en dat was het eigenlijk wel. Op het aankomen na gaf ik eigenlijk alles de schuld aan mijn te lage bloeddruk. Medicijnen heb ik ook moeite mee heb om dezelfde reden een spiraal 😃😃 welke dosis ik krijg weet ik niet ik moet het morgen pas ophalen en heb er niet om gevraagd omdat ik het gewoon niet verwacht had. Wanneer ben jij je beter gaan voelen?
Ik zou echt willen dat mijn dokter niet zo moeilijk zou doen en zou prikken en op zulke dingen zou checken.. Wanneer ze dat niet doen, dat is wanneer het een probleem word... Gewoon je medicijnen gaan halen en gaan innemen.. Iets leuks voor jezelf plannen en voor je het weet, voel je je 6 weken later weer stukken beter!
Hier zit ik sinds kort ook aan de thyrax voor mijn schildklier. Ik baal er ook van, maarja, voor mij is het gedaan om te voorkomen dat ik straks eventueel vergrote kans heb op miskramen en slechte innesteling. Dus ik heb het er allemaal voor over. Ik merkte er ook niet zo veel van, behalve dat ik ook was aangekomen het afgelopen jaar en dat ik ook met gemak 12 uur per dag slaap. Hopelijk ga ik snel verbetering merken, want ik slaap nu nog steeds de klok rond, haha.
Het duurde bij mij een tijd voordat ik goed ingesteld was. Dit kwam mede doordat ik zwanger werd en daardoor kan het ook ontregelen. Na m'n zwangerschap duurde het ongeveer een week of 8 voordat ik ingesteld was en begon ik me langzamerhand beter te voelen.
Als je begint met een goede dosering dan voel je in twee weken een eerste verschilletje. Verder instellen kan langer duren, steeds met stapjes van 6 weken waarschijnlijk (behalve als je zwanger bent). Ik voelde me zwaar beroerd daarvoor en had ook meteen verbetering van de startdosering. De beste dosering zoeken heeft nog even geduurd. Ik had ook een spiraaltje (oa) omdat ik de pil toch vergat. Schildklierpillen vergeet ik bijna nooit. Vóór het opstaan innemen. En anders bij je tandenborstel leggen . Er zit 1 (verpakt) pilletje in mn handtas voor als ik het ooit vergeet, maar ik denk dat ik het in 8 jaar tijd maximaal 5x vergeten ben en mijn handtas moest aanspreken. Als je niet zwanger bent, kan je best een keertje een vergeten zonder grote consequenties
Vervelend! Maar je zal je gauw beter voelen! Ik ben heel benieuwd naar je waardes en dosering! Ik ben al een paar jaar schildklierpatient en zag ook op tegen dagelijks 'medicijnen', maar je moet het zien als belangrijke hormonen die je zelf niet voldoende aanmaakt. Het juist instellen duurde bij mij twee jaar. Begonnen met 25 mcg (vaak startdosis), daarna zat ik lange tijd op 175 mcg en nu op 167,5, omdat ik veel ben afgevallen.
Hier ook schildklierpatient, enige verschil bij mij is, is dat het is aangeboren en ik dus al vanaf m'n geboorte medicatie krijg. Vond het vroeger ook heel gek dat vriendinnetjes nooit geen medicijnen hoefden te slikken want dat was toch normaal? Haha! Ik zou bij je ha toch ff vragen om je waardes. Mijn ervaring is dat huisartsen er niet altijd genoeg ervaring mee hebben waardoor je medicatie soms net niet hoog genoeg is of juist net Iets te hoog. Als het mogelijk is zou ik om een doorverwijzing vragen naar de internist. Succes! En je gaat je gegarandeerd anders voelen over een tijdje!