Hallo allemaal, gisteren ben ik tot een verschrikkelijke ontdekking gekomen.Mijn vriend blijkt al een jaar een seksuele relatie met een collega te hebben. Ik weet niet wat ik moet, de grond is onder mijn voeten weggeslagen.Ik schaam zo tegenover vrienden en familie.Ik dacht namelijk dat we de laatste tijd zo gelukkig waren.Dat gevoel gaf hij mij ook. Hij is ook actief betrokken bij de baby.(Ik ben 34 weken zwanger) Maar hij was niet gelukkig genoeg in de relatie en zocht dat bij een ander. Terwijl het voor de zwangerschap toch zeker wel twee keer in de week gebeurde. Nu ben ik er zelf bij toeval achter gekomen, hij zegt dat hij het me wel verteld had. Hij was er namelijk al mee gestopt. (zei hij) Hij heeft veel spijt.(uiteraard) En wil echt met mij en de baby verder. Ik voel me verschrikkelijk, ik weet niet wat ik moet doen? Ik moet nog maar 6 weken...eergisteren was alles nog prachtig mooi en nu....
Ik zou er eerlijk gezegd niet op vertrouwen wat hij allemaal zegt. Dit is niet zomaar een slippertje maar iets wat een jaar aan de gang is! Dan zou ik er echt een punt achter zetten. Je kunt hem nooit meer vertrouwen. En hij geeft zelf al aan niet gelukkig te zijn met je.
Jeetje wat een rotsituatie zeg en dan vooral net nu je 34 weken zwanger bent. Ik ga je niet vertellen wat je allemaal wel of niet moet doen. Wie weet is bij jou de regel 1x en nooit meer of geef je het nog een kans. Dit moet je helemaal zelf gaan beslissen, het is jou gevoel, jou vriend/man, jullie kindje, hoeveel willen jullie er zelf aan gaan werken etc etc. Het vertrouwen is kapot, maar door hard te werken kan het misschien hersteld worden. (weet ik uit ervaring). Heel erg veel sterkte.
jeetje meis , wat een ontdekking. vreselijk. maar ja dat hij zegt t is al over ik wil met jouw verder en ik wilde t al vertellen. dat zijn in mijn ogen van die cliche opmerkingen.\t kan natuurlijk zo zijn dat hij t wel meent, maar ja daar kan alleen jij over beslissen. ik snap dat jij je schaamt tegenover anderen. maar er is er maar 1 die dat moet doen en dat is hij!! wat een rotstreek hoogzwangere vrouw bedriegen! . meid je moet heel goed bij jezelf ten rade gaan wat wil jij nog uit deze relatie? wat kan hij jouw nog bieden? succes! mocht t zo zijn dat je besluit hem een kans te geven , dan moet je dat ook doen. je moet naar jezelf naar je eigen hart en gevoel luisteren!
Jeetje meis wat een rot situatie!!! En dat zo kort voordat jullie kleine komt. Al een jaar is dit aan de gang en nu pas heeft hij door dat hij met in dit geval jullie door wilt gaan? Is dat omdat je erachter bent gekomen? Om zijn kind niet te verliezen? Wat als je er nooit achter was gekomen, zou hij dan nog deze keuze maken? En haar echt "vergeten" in die zin? Hij ziet haar iedere keer op het werk! Hij wordt steeds met haar geconfronteerd. En get is al voor je zwangerschap begonnen die relatie. Denk je echt, of liever gezegd hij, dat hij van de een op andere dag met haar kan stoppen? Wat als die vrouw ook zwanger raakt, voor wie kiest hij dan?!
Wat verschrikkelijk om achter te komen. Ik kan je verder geen adviezen geven, maar wil je wel heel veel sterkte wensen.
Jeetje meid, wat verschrikkelijk. Ik kan je idd ook niet vertellen wat je wel of niet moet doen. Wat ik wel weet uit ervaring is, als je het opnieuw gaat proberen is er echt een vertrouwensbreuk, en dan is het misschien handig om ook hulp te zoeken? Om jullie hier beide doorheen te slepen, want vertrouwen doe je niet zo snel meer. Ik wil je heel erg veel sterkte wensen! Knuffel!
Och meid Wil je vooral op je hart drukken dat jij niet degene bent die zich moet schamen... hij moet zich de ogen uit zijn kop schamen... onthou dat goed hoor!! Luister goed naar je eigen gevoel en verstand. Maar hou er wel rekening mee dat hormonen (nu en straks ook nog) een grote rol zullen spelen... en da's niet erg.... hij heeft de keuze gemaakt om vreemd te gaan en jouw gedrag is een direct gevolg daarvan... hou dat goed voor ogen meid!
Allemaal super bedankt voor jullie lieve reacties, wat ik wel weet is dat het puur een seksuele relatie is geweest en dat het geen wekelijks terugkomend iets was...ik vind het heel moeilijk want het liefste wil je natuurlijk een gelukkig gezinnetje.Hij zegt er al een tijdje mee te zijn gestopt en van plan te zijn geweest het mij te vertellen over een paar maanden.(ivm de zwangerschap)Maar goed...is dit waarheid?Mijn vermoeden zegt van wel...het is een rotsituatie en ik gun het niemand toe.
meis je bent nog helemaal in shock, neem de tijd om dit te verwerken en beslis dan pas of hij de waarheid spreekt en of je hem ooit weer kunt vertrouwen. het kan maar zo zijn dat je je nu aan hem vastklampt omdat je bijna moet bevallen en omdat je (onder invloed van hormonen) hem met heel je hart WILT geloven. heel veel sterkte met dit verwerken, ik vind het echt vreselijk voor je!