Ik had er over t algemeen positieve verhalen over gehoord..dus het verbaast me dat dit zo'n effect heeft op mn menstruatie..Snap het ook niet.
Na utrogestan werd ik ook niet altijd snel weer ongesteld of niet zelfs. Ik moest dan 10 dgn duphaston gebruiken om vervolgens een week daarna ongeveer ongesteld te worden. Dat is niet waar je dan op zit te wachten hè, je wilt graag zsm door!
Echt? Jeetje, dat je nog eens een menstruatie moet gaan opwekken vind ik wel erg. Had je van nature een lange cyclus of gewoon normaal? Vind het wel eigenaardig want Duphaston is ook progesteron.. Dus dan zou je ook na het stoppen met utrogestan hetzelfde effect moeten kunnen bereiken. Dat er na het stoppen een menstruatie wordt opgewekt..Maar misschien werkt het met duphaston anders? Ik lees net op een Amerikaanse site dat het tot 21 dagen kan duren met utrogestan.. Maar dat is niet gangbaar, meestal na een paar dagen tot een week.
Heeeeel onregelmatige cyclus. Erg lang geduurd om daar met stimulatie, remmers en pregnyl enige regelmaat in te krijgen. En te zorgen dat er überhaupt een eitje sprong. Ik kreeg altijd 10 dgn duphaston om een ongesteldheid op te wekken. Dat gebeurde bij mij sowieso niet vanzelfsprekend! Misschien daarom? Maar iig herken ik het wel dat je na stoppen utro niet meteen ongesteld wordt!
Ik heb nog niet gebeld helaas, het spreekuur was precies op het moment dat ik de hort op was met moeders en die weet van niets. Dus maandag maar eens bellen als het niet komt.
He bah daar word je ook niet vrolijk van, we hangen allemaal ook van hormonen aan elkaar zeg . En inderdaad dat vind ik nog wel het ergste dat je niet verder kan. Erger nog eigenlijk dan het feit dat ik niet zwanger ben.
JEEEEEE!!!! Vanmorgen was het zo ver! Blij dat het bij jou nu ook weer verder kan haha Erg he? dat we er zo blij mee zijn...
HOERA!!!!! (ja heel erg!) Ik weet ook niet wat ik erger vond, dat ik niet zwanger was of dat ik gewoon niet verder kon. Phoe wat moeten we een geduld hebben he, ben jij trouwens ook zo'n emotioneel wrak? Ik ben wel zo verschrikkelijk lastig, vervelend en sjago...echt sneu voor VL die heel erg zijn best doen maar echt op eieren loopt.
Pffff...Hou op, schei uit...Hier exact hetzelfde. Ik kan niet meer relativeren, neem dingen zwaar op..Huilen hier huilen daar..Mn man vindt het echt moeilijk. Het liefst wil ik het loslaten maar dat lukt me niet..En wat een moeite moeten we doen! Alsof ik nog niet genoeg uitdagingen had. Ik vind het echt lastig.
Alsof ik mezelf hoor praten zeg! Hier idem dus... Huilen heb ik niet zo'n last van maar ik ben zo boos de hele tijd. En zelfs nu nog is mijn seksleven echt in de ijskast beland, ik heb geen zin meer en als ik het probeer dan ben ik net een stuk schuurpapier :x. Ben inmiddels al weer druk aan het spuiten en dinsdag weer folikelmeting. Ik zie echt op tegen nog een ronde met utrogestan, want ik heb echt nu pas het idee dat ik weer een beetje mijn oude zelf word alleen daar beneden nog niet dan . Lastig voor onze mannetjes ook he, die hebben echt geen idee hoe het voelt als al die hormonen door je lijf stromen. En die krijgen de volle laag omdat ze toevallig dichtbij zijn. Ik loop ook echt de hele dag sorry te zeggen.
Die utro is inderdaad vervelend en ik kan vanaf het inbrengen gewoon geen sex hebben, heb geen zin door het hormoon en al zet ik me er toe dan ben ik super droog daar. Het gaat gewoon niet. H Dat is ook waarom ik er tegenop zie om er weer mee te moeten beginnen.. Tja... ik moet zeggen boos ben ik ook..en dan afgewisseld verdrietig. En mn vent zegt dan dat hij niet echt had verwacht dat ik me nog zo zou voelen, maar het gevoel zwakt niet echt af. Hij heeft wel veel begrip maar vind het lastig me zo te zien. Maar de woede komt vooral boven op momenten dat het te confronterend wordt. Ik moet het eventjes kwijt hoor...Ik weet dat het niemands schuld maar ik vind het wel heel moeilijk dit; Mijn overbuurvrouw... zij is uitgerekend op dezelfde dag dat ik dat was. Er werden allemaal blije doos pakketten en andere baby dingen bij ons afgeleverd (man had open gedaan omdat hij zelf n pakket verwachtte) en toen kwam ze dat even vrolijk vertellen toen ze de pakketten kwam halen. En nu zie ik haar steeds bezig met het babykamertje vanuit onze slaapkamer. En ja ik ben gewoon boos eigenlijk... Het was al erg genoeg en ik wil het achter me laten, maar het feit dat ik over drie weken zou zijn uitgerekend en zij krijgt wel het kindje en ze heeft al drie kinderen..En ik zit hier van alles te slikken, moet er een studie van maken bij wijze van spreken..En het is nogmaals niemands schuld maar die pakketten waarin allemaal babykamer spullen en zo zitten en daarna diezelfde datum horen dat werd me echt even teveel. Ik hou er nu maar over op. ik moet maar voor me blijven zien waar ik het voor doe en positief blijven. Maar daar heb ik nog even de tijd voor nodig.
Ja kan ik me voorstellen dat je er tegenop ziet om weer te moeten beginnen. Ik zie er ook erg tegenop. Maar sex hebben met utro vind ik ziezo vies, al die smurrie vanbinnen bah. He dat van je buurvrouw is ook wel erg confronterend . En je mag je best zo voelen hoor, het is allemaal ook gewoon niet makkelijk (of eerlijk for that matter). En jij bent ook maar een mens. Ik denk dat heel veel vrouwen die gevoelens wel hebben. Dikke knuffel, wou dat ik meer voor je kon betekenen maar jou tijd komt echt nog wel. Betrap mezelf er ook op hoor dat ik soms echt jaloers ben en het moeilijk vind om geconfronteerd te worden met al die zwangere vrouwen die heel blij en gelukkig zijn. En ik zit me hier als een junk vol te spuiten met rotzooi waar ik echt niet gelukkig van word en het probleem ligt eigenlijk niet eens aan mij maar aan VL's kant. Nou maakt dat niet uit je hebt dat voor elkaar over maar ik vind het soms echt niet eerlijk. En tot nu toe nog geen teken dat er ook maar iets gebeurd en ondertussen wachten we en wachten we. Ben toch bang dat dit tijd rekken is en ivf straks onze enige hoop is. Ik zie het met IUI niet gebeuren. Maar als ik dat hier hardop zeg dan vind VL me negatief en mag ik dat eigenlijk niet zo voelen. Lekker om het even er uit te gooien eigenlijk...
Dankje voor je lieve woorden..Ben echt even blij dat ik het kwijt kon. Ja wat je zegt, ik ben ook maar een mens. En ik laat alle gevoelen toe want wat je voelt van binnen dat is er gewoon en daar moet ik ook niet teveel tegen willen vechten. Vandaag wel weer gehoord dat een collega die ivf heeft gedaan nu zwanger is. En dan al begin ik te twijfelen of ik daar ook niet een beetje over na moet gaan denken...om het allemaal in een stroomversnelling te brengen. Heb er gewoon steeds minder geduld voor en deze periode is een behoorlijke belasting voor mij en onze relatie. Er moet gewoon weer een succesmoment komen zodat we weer een boost krijgen.. Dus dan kan ik helemaal begrijpen dat jij dat gevoel hebt tijdens de iui periode. Ik denk eerlijk gezegd niet dat ik heel lang iui zou willen doen. Ik denk dat ik na een tijdje ook gewoon verder zou willen. Dit zeg ik omdat er hier op het forum iemand na de 12e of 13e iui geloof ik zwanger was. En toen had ik al zoiets van..Poe, knap dat je het zoveel rondes hebt volgehouden.. Maar ik denk dat onze tijd zoals je zei zeker aan het komen is en ga op je gevoel af..Geef jezelf een termijn van als het dan nog niet gelukt is dan wil ik overgaan op ivf. Dat geeft misschien wat meer een gevoel van controle en rust. En wie weet is het uiteindelijk helemaal niet nodig en ben je straks gewoon zwanger. Ben wel heel benieuwd hoe het gaat lopen met ons!
In wat voor traject zit jij nu? Een tijdje afwachten of zelf proberen oid? Ik ga nu naar iui 3 pas, en ik krijg er maximaal 6 maar ik geloof dat ik na deze iui al een afspraak krijg over het vervolg. Ik heb vandaag trouwens een afspraak gehad en geklaagd over de utro. Ik mag nu halverwege de week pregnyl bij gaan spuiten inplaats van utro. Kijken of ik daar beter op reageer. Ze zei nog tegen me dat het ook helemaal niet bewezen is dat utro zin heeft, en dat zelfs een korte cyclus van 8 dagen misschien wel voldoende is maar daar geloof ik niet zo in eigenlijk. Ik had vandaag in ieder geval een ei van 17mm en moet morgen nog een keer menopur spuiten en avonds pregnyl. En vrijdag is het weer feest. Hebben jullie de optie iui niet gehad? Ik snap wel hoor dat je op een gegeven moment gewoon uitgerommeld ben en je toe bent aan actie. Hier willen ze altijd standaard 6 keer iui met hormonen doen voor IVF dus als ik dat gehad heb ga ik ook door. Maar heel eerlijk...ik ben zo bang he, ik weet niet of ik durf. Jullie zijn ook al een mooi tijdje bezig dus misschien is het inderdaad iets om gewoon voor actie te gaan. Weet niet hoe makkelijk ze zijn in jullie zhuis? Ben ook wel benieuwd waar we gaan eindigen ja, ik hoop gewoon op een grote vette dikke roze wolk straks .
Ja ik weet dat 6 keer iui wordt gedaan en dan over op ivf meestal. Maar sommige vinden ivf dan een zodanige stap dat ze toch nog doorgaan met nog wat iui behandelingen. De puncties lijken mij ZO eng..Snap helemaal dat het lastig is...Ik hoop dat het voor ons beiden niet nodig is! Bij mij is het meer een kwestie van herhaalde miskramen dus ik moet van alles proberen voordat ze over willen gaan op ivf en ik zou het zonde vinden om dan weer een miskraam te krijgen als er misschien nog iets niet is onderzocht wat het veroorzaakt. Dan heeft het niet veel zin denk ik..Als ik de zwangerschap niet kan 'vasthouden'. Ik moet nog immunologisch onderzoek krijgen en nog wat andere onderzoeken. Dit doe ik allemaal in Gent en de wachttijden zijn super lang dus het duurt nog even voordat ik weer een afspraak heb. Had trouwens onlangs op een amerikaanse site gelezen dat met Pregnyl goede resultaten zijn behaald. En het werd dan gedaan ipv utrogestan en het had goede effecten. En veel vrouwen werden er snel zwanger mee. Ben benieuwd hoe je het gaat vinden. Wel heb ik ook twijfels over een korte cyclus van 8 dagen..Het kan natuurlijk wel maar iets langer zou mooi zijn natuurlijk. Heel veel succes met de menopur nog en de Pregnyl. En zal aan je denken vrijdag! En idd, we zitten vast snel op een roze wolk! JEEEE!
Jeetje dat lijkt me ook wel heel heftig hoor als je steeds wel zwanger raakt maar het niet vast houd. Hoor wel goede dingen over gent, maar de wachtlijsten zijn dus best pittig? Ik zou inderdaad ook wachten om te kijken of je eerst de oorzaak kan opsporen. Hoop dat je dat gauw kan gaan starten. Wel fijn om te horen dat pregnyl positief in onderzoeken voor komt. Dat geeft mij weer hoop. Ik heb er geen bijwerkingen van dus dat is prettig. Helaas hier ook slecht nieuws, van de week weer inseminatie gehad maar met veel te weinig zaad. 0,5 . Dus het woord ivf viel hier ook en ik heb donderdag een afspraak. Ben ergens echt wel huiveerig hoor voor wat komen gaat. En af en toe denk ik waar ben ik in vredesnaam mee bezig allemaal. Ik heb de inseminatie wel door laten gaan, een halve kans is er ook eentje maar ik denk niet dat ik deze maand zwanger uit ga.
Oh wat jammer dat de er te weinig zaad was tijdens de inseminatie...Dat is even een teleurstelling, maar toch goed dat je het hebt doorgezet. Het is toch weer een kans inderdaad en die heb je iig benut. Wel heftig hoor wat je dan als vrouw moet doorstaan als de zaadkwaliteit van je vent te laag is...Ik heb een vriendin waarvan haar vriend helemaal geen enkele zaadcel heeft. Hij is 100% onvruchtbaar. Zij zijn nu bezig met een donor maar ze hebben het heel zwaar. Ivf was voor hun echt een droom die niet door kon gaan. Als je het zo weer bekijkt hebben wij het zo slecht nog niet maar toch... En dat gevoel van waar ben ik mee bezig heb ik ook heel erg..Zag het zelfs deze week even niet meer zitten. Ik was moe en had zoiets van, al raak ik zwanger, straks heb ik weer een missed abortion en weer een curretage. Dat kan ik gewoon niet aan. Ik ben best een gevoelig type den het i mij geestelijk en lichamelijk zwaar gevallen. Als ik dat weer moet doorstaan laat dan maar zitten denk ik dan. Om de volgende dag weer braaf mijn utro in te brengen..Maar goed. In ieder geval veel succes met het gesprek donderdag. Als je deze maand niet zwanger bent dan is hoe eerder ivf alleen maar beter. Maar wel heel spannend hoor meid...En je gaat tenminste weer een stap verder. Laat je weten hoe het is gegaan?