Binnenkort loopt mijn contract af en ben ik bezig met het opnieuw solliciteren. Nu heb ik een aantal gesprekken lopen, maar zit ik ook midden in een ivf-traject( in Duitsland). In mijn geval gaat het vaak om startersfuncties of traineeships waar je eerst een fulltime opleiding moet volgen en het dus wel lastig te combineren is allemaal. Ik durf het niet zo goed aan te geven omdat ik bang ben dat ze me anders niet aannemen maar tegelijkertijd lijkt me niks zeggen ook niet handig... Heeft iemand misschien ervaring met een soortgelijke situatie?
Ik heb 2x in een vergelijkbare situatie gezeten en beide keren heb ik het wel gezegd. Omdat ik het zelf gewoon een fijner idee vond dat als ze me aannamen en ik kort daarop zwanger zou zijn, ik wel eerlijk was geweest en ze me daar niet op aan zouden kijken. Beide keren werd er erg positief op gereageerd en ben ik ook gewoon aangenomen. De eerste keer duurde het toen nog 1,5 jaar voordat ik daadwerkelijk zwanger was, de tweede keer speelt nu (vandaag aangenomen en volgende week terugplaatsing van cryo). Ik heb ook ooit meegemaakt dat ik kort na het starten met een nieuwe baan spontaan zwanger was en daar werd erg vervelend op gereageerd. Terwijl ze toen niks hadden gevraagd (mag natuurlijk ook niet) en ik vond dat het vanuit mijn situatie niet heel erg als een verrassing kon komen (29 jaar, net getrouwd, jaar daarvoor huis gekocht, lag wel voor de hand zegmaar). Dus al ben je niks verplicht, ik zou het wel zeggen.