Wij zullen niet de enige zijn, maar vraag me af hoed jullie ermee omgaan. We zijn net 3 weken in België geweest waar mijn man werkt (dus echt op vakantie was het niet). Eerste 2 nachten heeft de oudste 2 jr en 4 mnd lekker in zijn eigen bed daar geslapen. Alleen in nacht 2/avond was er een spetterend vuurwerk voor de deur. We hebben hem laten liggen in de hoop dat hij door zou slapen. Wij dachten ook dat hij door had geslapen, maar de dag/nacht erop was hij doodsbang om te gaan slapen. Nachtje bij mij in bed. Nachtje Ml op de bank met zl op een slaapbank...Ml die bij zl kruipt tot hij slaapt en toen zl in de nacht wakker werd en met deken naar hem toe kwam weer bij zl in bed gekropen. Na een week hebben we het opgegegeven en is hij op de grond bij ons komen slapen. De jongste (8mnd) sliep ook bij ons op de kamer. Zelf het grondslagen verliep biet altijd vlekkeloos. Hij moest of bij ons op de bank in slaap vallen of iemand moest bij hem komen liggen. Ik ben dan hard, en ga de strijd aan, maar Ml gaat pappen en nathouden. Zelfs af en toe een nacht dat zl huilend wakker werd, hij hem bij mij in bed legde en zelf op de bank ging liggen. Gisteravond zijn we thuis gekomen. We hadden zl in zijn eigen bed gelegd. Krijsen, huilen...helemaal overstuur. Ik ben naar Ml heel duidelijk geweest, hij komt niet bij ons in bed. Ml is morgenavond weer naar België en ik zit ermee. Zl hield goed vol. Op de kamer getroost, beneden warme melk aangeboden, later op eigen kamer aangeboden. Bij hem gezeten tot hij sliep....niks hielp. Uiteindelijk is Ml naar beneden gegaan omdat hij er niet meer tegen kon en uiteindelijk heeft hij zl uit bed gehaald en zijn matras bij hem beneden op de grond gelegd. Iemand tips? Ik wil ook wel weer eens samen met mijn man in 1 bed liggen. Hebben tot op heden al flink gebroken nachten met de jongste gehad, als dit er ook nog bij gaat komen..... Hoe overleef ik dat dan? Volgende week gaan we vervolgens als gezin een weekje echt op vakantie. Heb er enerzijds veel zin in, maar zie als een blok tegen de avonden en nachten op. En de spanningen tussen Ml en mij lopen momenteel door dit alles hoog op. Pffff. Need help!!! Tips! Alvast bedankt.
Bog een kleine aanvulling. Later is er nog een x vuurwerk voor de deur geweest. We hebben hem toen bewust wakker gemaakt om het te kunnen zien en hij vond het geweldig.
tja gewoon doorzetten is de enigste remedie. Bij mij was het de nacht na het vuur werk al in je eigen bed blijven.
Tja, als je iet wil dat hij bij jullie slaapt kun je alleen maar doorzetten. Wij zijn juist voorstanders van samen slapen dus hier kruipen ze dan lekker bij ons in bed. De oudste 2 nooit meer eigenlijk, de jongste nog bijna altijd en zeker op vakantie. De tijd dat ze dat willen gaat vanzelf voorbij.
Waarom zou je een kind dat bang is dwingen om in zijn eigen bed te slapen? Ik zou het gewoon even aanzien en een bedje naast jouw bed zetten en als de gemoederen weer wat rustiger zijn, langzaamaan wennen aan het eigen bed. Dat laatste zonder druk en dwang. Met jonge kinderen heb je niet alles in de hand. Beetje meeveren en zonder jouw stress lost het zichzelf waarschijnlijk wel weer op. Zou jij alleen bang willen zijn?
Het is moeilijk inschatten of het echt nog angst is. Hij is slim en kan goed mensen bespelen. En als er 1 een peuterpuber is. Dat maakt het zo lastig. Natuurlijk wil ik hem niet doodsbang alleen achterlaten. Maar Joe krijg ik hem weer rustig en we kunnen er niet nog een bedje bij hebben op de slaapkamer. Er is nu wel een wonder geschiet. Hij lugt nu in zijn eigen bedje te slapen. Alweer een kleine stal.
Kleien stapjes werken hier meestal het beste. Misschien kun je hem duidelijk maken dat hij in zijn eigen bed slaapt maar dat je er bij zit als hij in slaap valt? Dat kun je dan daarna weer afbouwen. Dan moet je man natuurlijk op dezelfde lijn zitten
Hey schmidt! Ik ben ook voorstander van samen slapen zoals je weet. Als je echt nier meer wilt dat hij bij jullie slaap moet je indd doorzetten maar ik wil en kan dat eigenlijk nooit. Ik zou zeker nu jullie al van huis geweest en volgende week weer weg en zo laten het is voor hem ook telkens wennen. + hij krijft ook de prikkelingen rondom r. mee. Allemaal best spannend voor een2 jarige. Ook goed blijven praten. We gaan op vakantie en En gelijk ook alles laten zien. Kijk dit is jou bed. Dit is papa mama.s bed.....alles laten zien, uitleggen en vertellen. Vertel meestal letterlijk tegen mn dochter waar we waar toe gaan en wat we daar precies gaan. Wat er gaat gebeuren. Zij heeft daar echt baat bij. Ook tegen de kleinste vertel ik.alles precies. Mensen verklaren me soms voor gek haha
Carino dat heb ik idd geprobeerd. Mamalindaa, bedankt voor je reactie. En wat je zegt, hij maakt momenteel ren hoop mee rondom de kleine man. Net als vorige week, ben je al in een vreemde omgeving, ligt je broertje ineens in het ziekenhuis. Deze week gaan we er na wikken en wegen wat soepeler mee om. Vannacht is Ml bij hem op de kamer gaan slapen. Vanavond is hij weer terug naar België, maar wanneer nodig komt hij maar in het grote bed, of mss beter, op een matrasje op de grond. Kan d'r jongste de nacht niet alleen laten, want dan kan ik elk uur eruit. En idd op vakantie vertellen we ales en laten we zien waar zijn bedje is en dan zien we wel.
Na Darwin op vakantie zijn geweest en meneer op een groot bed geslapen heeft naast mama was het thuis ook weer heel moeilijk. Hij wilden niet meer in zijn ledikant en viel dan ook savonds bij een van ons in slaap en daarna sliep hij snachts heel de nacht door. Wij hebben toen besloten om een peuterbed aan te schaven en zijn toen savonds bij hem gaan liggen. Dit hebben we steeds wat af gebouwd en na 1 a 2 weken was het over. Merkte echt dat hij het vertrouwen weer terug moest vinden dat we niet weg gingen en dat het allemaal goed was. Misschien werkt het dus voor hem en jullie ook wel om er tijdelijk aan toe te geven inplaats van de strijd aan te gaan. Hij moet misschien eerst weer even het vertrouwen terug vinden.
Bedankt voor de tip. Helaas ben ik door de week dus single Mother, waardoor ik ivm de extreme onrust van de jongste die ik ook Bv geef niet bij hem kan gaan liggen. Heb hem net al vrij snel op zijn matras bij ons op de kamer gelegd. Hij moet echt flink bijtanken. Na de vakantie gaat hij al snel over in een groot bed en er staat een slaapbank, dus komt uiteindelijk allemaal goed.
Hier wil zoonlief soms ook nog bij ons in bed als hij niet meer makkelijk in slaap komt na een droom. Hier kan ik strijd om maken en dik 3 uur verder pas weer slapen, of ik leg hem bij ons in bed met de mededeling dat hij later weer in zijn eigen bed gelegd wordt. Als hij dan weer lekker slaapt (niet te snel dus) dan leg ik hem weer in zijn eigen bed en dan slaapt hij lekker door. De ene keer val ik ook in slaap (dan ligt hij wat langer bij ons) en de andere keer niet.
Vandaag is mijn vader gekomen om hem mee te bed te leggen. Hij is wel geschrokken. Vanalles geprobeerd om een fijn eigen stekkie te creëren, maar die angst. Hij slaapt nu in zijn bedje, maar voor hoelang.