Mijn zoontje is twee weken geleden bij een vriendje van school gaan spelen. Ben hem toen op gaan halen en even kennis gemaakt met de mama en papa. De week erop kwam het vriendje hier spelen en mijn zoontje vond het geweldig. (Het is op school zijn beste vriendje) Einde van de dag kwamen de ouders hem halen en hebben we weer even gekletst. Nou goed, leuk denk je... Zaterdag avond, mijn man is met werk een avondje uit, Krijg ik een berichtje via Facebook van die papa. Met de vraag wat wij met carnaval gingen doen enz. Dus even een paar berichtjes over en weer. Hij maakte ook een groepsgesprek aan met zijn vrouw en mijn man zodat we samen konden praten. Maar hij bleef dus ook apart tegen mij praten. Ineens begint ie erover dat ik alles tegen hem kan vertellen, Hij me er geweldig uit vind zien...ik heb t gelijk afgekapt en gezegd dat ik dat wel raar vond. Toen zei hij dat geen Een huwelijk perfect was en hij het raar vond dat mijn man zonder mij op stap ging. ook omdat hij niet in de groepsapp reageerde moest ik mijn man maar niet vertrouwen! Hij sprak me aan met schoonheid. Heel vreemd en hem genegeerd. Volgende dag aan mijn man laten lezen, die was razend. Meteen verwijderd van Facebook enz. Sinds toen ook Gelukkig niets meer gehoord. Ik weet nu alleen niet goed wat ik met zijn vrouw aan moet. Die weet van niets en komt op school meteen gezellig bij me staan. Mijn man wil niets meer te maken met ze hebben...ik liever ook niet maar vind het wel zielig voor de kinderen! Iemand advies?
Wat een rare gast.. Je kent zijn vrouw dus ook nog maar net, ik zou oppassen met wat je zegt, anders zijn jullie nog de boosdoeners straks in haar ogen. Ik zou het heel voorzichtig aanpakken en een keer iets luchtigs zeggen als van: 'weet je waarom we geen groepsapp meer hebben?' Ik zou niet gelijk alles vertellen, wie weet wil ze het niet horen en hebben jullie ruzie.
oehhhh dat is heel vreemd.. moet je het haar ook vertellen of niet zou ik ook denken. ik zou damien wel met hem laten spelen want hij zal t altijd onthouden als dat niet mag. maar wel moeilijk he jeetje
die vent heeft er duidelijk jeuk aan. bah bah wat een ongeneerd figuur. idd afkappen en op grote afstand houden
Ik zou haar niets vertellen, maar haar man wel even heel duidelijk laten weten dat je daar niet van gediend bent! En mocht hij weer zoiets flikken, dat je dan meteen zijn vrouw inlicht! edit: Zou de kindjes wel gewoon met elkaar laten spelen! Die kunnen er ook niets aan doen!
Precies dat heb ik dus ook...Denk ook als ze vraagt waarom ik hem verwijderd heb ze dat maar aan hem moet vragen . Mijn man wil dus ook geen speel afspraken voor de kinderen meer...maar wat ga ik zeggen als zij vraagt om af te spreken?
Zelf zou ik de man verder negeren voor zover dat gaat. Bij een volgende toenadering van deze strekking zou ik daar meteen korte metten mee maken en dus heel duidelijk maken dat je er absoluut niet van gediend bent. Maar voor nu zou ik er verder niets mee doen.. Zou er zelf de vriendschap tussen de kinderen dus niet om laten 'stuk'lopen door ze niet meer samen te laten spelen etc.
Jeetje zeg wat lastig. Ene kant snap ik je man wel, maar andere kant die vrouw en haar zoontje kunnen er niks aan doen. Plus dat de kinderen hiervan niet de dupe mogen worden. Ik zou niks zeggen tegen die vrouw. Je hebt alles afgekapt en ik mag hopen dat die hint duidelijk genoeg is voor haar man. Je hebt nu ook geen bewijzen meer. Dan zou het jouw woord tegen zijn woord zijn. Mocht hij opnieuw toenadering zoeken op zo'n zelfde manier, dan zou ik die correspondentie bewaren en met z'n vrouw in gesprek gaan.
Nou zeg wat een rare kwibus. Ik zou denk ik gewoon normaal en aardig blijven doen tegen zijn vrouw (zij kan er immers ook niets aan doen). Ik denk eigenlijk ook niet, dat het aan jou is om haar zoiets te vertellen. Daar ken je haar niet goed genoeg voor, en dat wordt altijd bonje. Jij vertelt het aan haar, met al je goede bedoelingen, en zij gaat het jou echt niet in dank afnemen. Waarschijnlijk blijft zij toch altijd achter haar man staan en dan ben jij de boeman. Ik zou gewoon een beetje afstand bewaren, hoe moeilijk dat misschien ook is.
ja ik wil t ook niet zeggen...van de andere kant als mijn man zoiets zou doen zou ik het ook graag weten. en de kinderen, vind ik ook dat ze er niet de dupe van moeten worden. Maar ik wil niet dat die kerel nog hier in huis komt! Bewijst heb ik bewaard; )
Jakkes wat naar. Heb het ook een keer gehad, maar gelukkig niet met een vader van een vriendje. Ik zou het contact met de kinderen wel houden. Die kunnen er niks aan doen. En zeker als het op dit moment beste vriendjes zijn. Ik zou gewoon 'normaal' blijven doen tegen beide ouders. Je hebt immers al tegen hem gezegd wat je er van denkt toch? Ik neem aan dat het kwartje wel gevallen is bij hem. En als hij je nog een keer op die manier aanspreekt zeggen dat je het tegen z'n vrouw verteld. Succes!
Ik vind niet dat je die speelafspraken kan voorkomen, de kids kunnen er niks aan doen en hebben er ook niets mee te maken. Zo maak je er nog meer een groot iets van dan wat het is. Mocht de vader weer een toenadering doen kan je altijd nog duidelijk zijn en er korte metten mee maken..
Ik zou je man eens met hem laten praten/duidelijk maken! Dan weet die vent waar hij aan toe is en niks meer hoeft te proberen maar de kindersafspraken zou ik wel laten doorgaan. Dat manneke kan er ook niks aan doen dat zijn papa een eikel is. En die kleine mannetjes zullen het ook nooit begrijpen dus dat vind ik zielig
Ik ook hoor je kunt het aantonen en dan maar sneu voor haar op dat moment. Het is nog erger dan niks weten. Als mijn partner zoiets zou flikken zou ik het namelijk zeker willen weten!
Zolang je het kunt afkappen zou ik het zo laten. Als hij echt te opdringerig wordt, zou ik toch wel een (vriendelijke) opmerking naar zijn vrouw maken. Of je man erop afsturen. Daarnaast zou ik de speelafspraakjes zo vaak mogelijk via de moeder proberen te regelen. Op stap gaan met hen ... dat zou bij mij voorlopig een brug te ver zijn, hoor. Laat de kinderen maar samen spelen, maar de ouders ... die houden elk hun eigen ruimte, tijd en eigen relatie. Als hij al zo "snel" bij jou reageert, zal je overigens waarschijnlijk niet de eerste zijn die hij het hof maakt. Niet dat er bij de vorigen iets hoeft gebeurt te zijn, maar een echt gezonde relatie kan je het niet noemen (tenzij ze een open relatie hebben).
Wat een rare kwibus. Ik heb geen idee wat ik zou doen, sowieso zou ik proberen om alle speelafspraken via de moeder te doen. Misschien je man met hem laten praten! of hem melden dat je hier niet van gediend bent! je verwacht dat alle speelafspraken via zijn vrouw gaan lopen en dat je verwacht dat hij zich voortaan gedraagt en indien niet je alsnog zijn vrouw in ligt. Misschien zoiets?
Wat een creep! Ik zou de kinderen ook samen laten spelen, maar kan me voorstellen dat je niks meer met hem te maken wilt hebben. Mocht hij ooit het vriendje van jouw kind ophalen, dan zou ik hem duidelijk maken dat hij nooit meer welkom is in jouw huis. Als hij nog ooit komt, dat je dan zijn vrouw inlicht. Laat zijn vrouw maar het kindje ophalen. Maar ja, met daar spelen heb je er weer minder controle op. Je kunt moeilijk verbieden dat hij dan thuis is..... Moeilijk, moeilijk! Ik zou toch kijken wat een mogelijkheid is om de vriendjes wel samen te laten spelen. En zijn vrouw kan er ook niks aam doen. Sneu...
Dit is weer de eeuwenoude vraag eigenlijk: vertel je iemand dat haar vent buiten zijn boekje gaat. TS zou jij het willen weten als het jouw man betrof? Ik vind het erg sneu voor de kinderen in iedergeval, zij zouden niet de dupe mogen worden van dit gedoe. Dus dat zou ik in iedergeval wel bij mijn man duidelijk proberen te maken als ik jou was. Ik zou het niet zeggen tegen die vrouw uit mezelf, maar wel als ze zou gaan doorvragen. Als haar vent dit bij jou doet, bij wie dan nog meer?