Ik moet het even kwijt hoor. Ik zit ziek thuis, op advies van de arbo. Ik ben oververmoeid en heb las van duizelingen, dus advies was om een paar (4)weken niets te doen en rust te houden. Ik ging al met tegen zin naar mijn werk, kreeg geen pauze/extra pauze terwijl ik dit echt nodig had en ze hielden totaal geen rekening met mijn zwagerschap. Ik had het alsmaar warm warm en nog eens warm en mijn lieve collega's weigerde een raam open te zetten, wat wel extra open ging was de knop van de verwarming. Vooral de spanningen op het werk heb ik moeite mee, geroddel en het uitlachen van anderen :x ik kan daar zo moeilijk mee om gaan. Ik zit er met een hoop spanning en knoop in mijn maag. Ik worstelde me er maar door heen met het iedee dat mijn contract toch niet verlengt zou gaan worden, al op zoek naar ander werk. De sector waar ik in solliciteerde was het niet mogelijk (door de zwangerschap) om de opleiding in te gaan dus hebben we in overleg besloten dit uit te stellen tot na de bevalling) Dus ik moest mijn tijd uit zitten bij mijn huidige werkgever. Ik wist nog niet officieel dat mijn contract niet verlengt zou gaan worden maar ik had heel sterk het vermoeden, vooral omdat ik straks partime wilde gaan werken en mijn werkgever daar tegen is. Mijn werkgever stuurt mij dus een brief met de mededeling dat mijn contract niet verlengt gaat worden, geschreven op de dag dat ik me bij hem ziek meld! Z'n fauwe kinderachtige brief, bah, ik heb er helemaal klaar mee. Niet eens het fatsoen dit normaal te bespreken/mede te delen. Ik moet nog 2 maanden werken maar moet eerlijk bekennen dat ik er helemaal geen zin meer in heb, alleen de gedachte al geven mij spanningen en kloppingen. Ik weet het gewoon niet meer wat ik moet doen. over 2 weken moet ik 6 uur per dag gaan werken maar ik wil niet meer terug. (pff voel me net z'n klein kind dat niet naar school wilt )
Kan het me helemaal voorstellen! Als ik dit zo lees... Maar wat je nu moet doen? Geen idee! Sorry.. Sterkte in ieder geval!
Pff om gek :x van te worden, ik maak me ook te druk. De tijd dat ik thuis zit heb ik niet eens echt kunnen genieten van de zwangerschap. Ik maak me veelste druk om deze hele situatie. Misschien dat ziek melden idd de oplossing is maar er is iets wat mij tegen houd. Ik heb altijd al die jaren netjes gewerkt en dit soort dingen nog nooit mee gemaakt. In je zwangerschap ben je (ik) al zo extra emotioneel dat het gewoon moeilijk is hier mee om te gaan.
Misschien kun je het hele zaakje eens bij de arbo voorleggen? Deze situatie is voor niemand goed en zeker niet voor je baby... Misschien weten zij een oplossing. Sterkte!
Ja hoor! Ziek blijven! Jouw gezondheid en dat van je kindje, daar moet je aan denken en niet aan een achterlijke werkgever en dito collega's die ook geen rekening met jou houden. Lekker thuisblijven en tot rust proberen te komen. Arboartsen zijn meestal de rotsten niet. Je contract is niet verlengt en de werkgever krijgt 100% vergoed van de zwangerschapgerelateerde ziektekosten van werknemers (dus je kost je werkgever geen stuiver als je thuiszit). Dus voel je niet schuldig!
Je verhaal is iets anders als het mijne maar ik herken er heel veel in. Ik ben uiteindelijk naar de ARbo gegaan met mijn man erbij, die kan de dingen wat beter verwoorden dan ik. Zeker toen, ik was echt een emotioneel wrak Uiteindelijk heb ik in overleg met haar en mijn leidinggevende op papier kunnen zetten dat er geen passend werk voor me was. Werkgever tevreden, Arbo tevreden, UWV tevreden (ze gaan je nog wel bellen maar gewoon aangeven dat alle mogelijkheden bekeken zijn en er echt niks voor je is) en toen kon ik eindelijk gaan genieten van mijn zwangerschap. LAat je niet gek maken meis, dat is het niet waard. Zeker niet als ze je op zo'n manier eruti gooien. Deze zwangerschap kun je niet overdoen en is belangrijker als wat dan ook! Als je nu al rust meot nemen kan het vast niet moelijk zijn om bij je arbo hard te maken dat je het nu al helemaal niet aankunt..... Succes en sterkte. En als je toch naar je werk moet, ga dan gewoon en denk vooral aan je kind. Als het na een paar uur niet meer gaat meld je je ziek en bel je ZELF de ARBO op om het door te geven. Dit heb ik ook altijd gedaan, ik ging ook pas naar huis als ik de arboarts gesproken had (zat bij ons intern) en deze mij 'toestemming' gaf. Zo kunnen ze je echt nooit iets maken!
Bedankt voor jullie steun Ik heb me inmiddels weer ziekgemeld bij mijn werkgever. Gewoon aangegeven (en dat is ook nog zo )dat ik nog te moe ben etc. Ik wacht rustig af op evt.bericht van de arbo......... Het UWV heeft wel al contact opgenomen en gevraagd hoe het nu gaat. Ik heb mijn verhaal gedaan en mijn gegevens van de verloskundige doorgegeven. Over 2 weken nemen ze weer contact op. Ik ben benieuwd hoe dit gaat aflopen, pff ik wil gewoon niet meer terug. Ik heb het wel puur bij me zelf gehouden, dat gedoe met de werkgever heb ik voor me gehouden. Ik ben ziek naar huis gegaan omdat het met mij niet goed gaat/ging en dat gedoe met de werkgever is er later bij gekomen waardoor de motivatie helemaal verdwenen is. Wat ik me wel afvraag....... ik zit nu in de ziektewet maar weet wel dat mijn contact afloopt. Normaal gesproken ben je verplicht te soliciteren en je in te schrijven bij het CWI, in dit geval gaat het niet op toch?
Heyy.. Wat ik als ik jou was zou doen,, is nu in de ziektewet blijven tot dat je contract verlopen is. Gewoon niet meer terug gaan, het is mischien moeilijk omdat je waarschijnlijk niet zo in elkaar zit, en je altijd gewoon gewerkt hebt enz.. ik weet er alles van. Maar het beste is om niet terug te gaan, en je ziekteverzuim te houden op dat je het even allemaal niet meer ziet zitten, je hebt geen overzicht meer. Alles word je even te veel, en je bent heel erg moe. Dan hoef je namelijk niet opzoek naar een andere baan, en kun je nog even genieten zolang je zwanger bent van een maandelijkse inkomen, en van je vrij heid en rust. Mischien klinkt het voor sommige als misbruik maken van de situatie maar ja.. bijdehandte mensen hebben de halve wereld. Een vriendin van mij heeft dit ook zo gedaan, en heeft na haar bevalling nog 1 jaar in de ziektewet gezeten. Nou heerlijk toch je kunt ongestoord van je baby genieten en je krijgt betaald. Groetjesss
Wordt tijd dat iedereen zo gaat denken en doen. Dan is het snel afgelopen met profiteurs, die het voor mensen die echt ziek zijn, moeilijk maken. :x
Ik heb tijdens mijn verlof al gewoon gesolliciteerd vorige keer, en in mijn brief gezet: Ik begrijp dat u mij vanwege mijn zwangerschap op dit moment niet zult aannemen voor deze functie, maar ik hoop dat u mij in gedachten wilt houden voor de periode na mijn zwangerschapsverlof. En met succes. Ik ben aangenomen toen ik 8 maanden zwanger was, voor na mijn verlof. Een uitzicht op iets beters maakt het ook allemaal wat zonniger. Dus als ik jou was zou ik gewoon ziek blijven en brieven schrijven, en daarin aangeven dat je na je verlof beschikbaar bent.
Zit ook in zo een soort situatie. Ik ben door prive omstandigheden overspannen geraakt en mijn werkgever die echt verschrikkelijkkkk met mensen omgaat heeft er nog een dubbele schep erbovenop gegooid... Heb me 26 maart ziekgemeld. Arbodienst reageerde goed. Daarna heb ik volgens de regels mijn leidinggevende gebeld en die zei alleen maar: "Ik ben niet geinteresseerd in jouw verhaal!" Doodleuk krijg ik 28 maart een brief van mijn werkgever dat ze mij geen ziekteverlof willen toekennen en dat ik 31 maart weer op het werk moet verschijnen. Ook stond er in de brief dat ik nooit te kennen heb gegeven dat ik met klachten kampte. Totale onzin want de eerste keer toen ik erover begon zeiden ze: "Je denkt toch niet dat wij aanpassingen gaan maken, puur voor jou?" Sja en de tweede keer kreeg ik dus door de telefoon te horen: "Ik ben niet geinteresseerd in jouw verhaal!" Mooie werkgever he :S Ik had al mijn ontslag ingediend en ben eind april al weg. Maar ik zie het ook niet zitten om terug te zijn want ik weet dat ik dan echt helemaal in de ziektewet terecht ga komen. Ze nemen mijn klachten absoluut niet serieus. Ga trouwens morgen dus niet naar mijn werk. De gevolgen neem ik voor lief. Heb al een brief geschreven waarin ik toelicht waarom ik niet kom..Klachten, etc..
Pff wat een verhaal meid, ik wens je veel sterkte toe. Sommige werkgevers zijn echte kl...... . Ik hoop dat je er voor je zelf uit komt, ik moet je eerlijk bekennen dat ik totaal geen rust heb met deze situatie. Sterkte!
Het zit me toch niet lekker en kan ook niet echt van mijn rust genieten. Dacht ik vanmorgen...goh, laat ik de arbo eens bellen aangezien ik niets meer van hen vernomen heb en al weer bijna 2 weken thuis ben. Blijkt heeft mijn werkgever niet aan hun doorgegeven dat ik nog ziek ben. De arbo ging er van uit dat ik al weer 100% aan het werk was . Volgens de arbo is het de taak van de werkgever dit in orde te maken dus hoef ik me daar geen zorgen over te maken. Ik heb vrijdag weer contact met het uwv, ben benieuwd hoe ze hier op zullen reageren. Ik kan het niet aan om weer aan het werk te gaan dus wat dat betreft is er niets veranderd maar ik vindt het zo vreemd hoe mijn werkgever met deze situatie om gaat.....
Waarom zijn sommige werkgevers zulke *******!? begrijpen ze dan niet dat je het als zwangere vrouw al zwaar hebt en dan ook nog eens zulke dingen zeggen!? pfff.... bij mij gaat het ook niet zo lekker, maar dat komt ook omdat ik niet zo assertief ben en nooit durf te zeggen dat het niet lekker gaat, bang dat ik een zeikerd ben in hun ogen...... Er zijn zo veel wetten die deze dingen voor een zwangere makkelijker zouden moeten maken, maar volgens mij houdt de helft van de wg zich hier niet eens aan.... succes in elk geval verder! hoop dat je nu wat rust krijgt voor jezelf en de baby....
Er zijn genoeg werkgevers die zich wel aan de wet houden. En niet iedere zwangere heeft het zwaar en zeker niet allemaal 9 maanden lang. We moeten niet overdrijven, zwangerschap is niet niks maar is ook niet zwaar ziek zijn... Je kunt als zwangere lichamelijk echt nog wel wat hebben hoor, maar geestelijk soms wat minder. Uitzonderingen daargelaten.