Hallo dames, Ik moet even mijn gal spuwen en horen of er anderen zijn met een vergelijkbaar gevoel/ervaring. Ons zoontje is geboren met 23+4, wij hebben die keus gemaakt omdat hij diverse zware afwijkingen had. Na 8 weken ben ik weer gaan werken volgens een schema dat de ARBO arts heeft opgesteld. Dit schema volg ik nog steeds (ik werk nog 1 dag minder dan ik voor de zwangerschap deed). Naast het traject met de ARBO arts, is er dan ook het UWV, dat bepaalt of je werkgever jouw verlof krijgt doorbetaald (hij moet mij volgens de CAO gewoon doorbetalen ivm arbeidsongeschiktheid/ziekte). Dat staat dus los van elkaar. Bij het UWV moet ik iedere keer dat ik telefonisch contact heb weer opnieuw iets uitleggen/vertellen omdat ze het niet onthouden of mij verkeerde informatie hebben gegeven. Maar het toppunt was mijn afspraak bij het UWV vorige week. Ik ben, omdat de ARBO arts dat schema heeft gemaakt, dus nog niet ft aan het werk. De verpleegkundige met wie ik een afspraak had wist NIKS van mijn situatie, dus het hele verhaal nogmaals moeten vertellen. Inclusief hoe het nu gaat (beter, maar nog niet 100%). En dan krijg je te horen dat je klachten niet 'zwangerschap gerelateerd' zijn. En dat de uitkering dus stopt. Voor mij niet erg, voor mijn werkgever vervelend, maar dat is zijn probleem op zich. Gaat er om dat er wordt gezegd dat het NIET ZWANGERSCHAP GERELATEERD is, maar een 'life event'. Daarmee wordt mijn verdriet, mijn zwangerschap/bevalling en mijn kindje dat er helaas niet mag zijn, een soort van ontkend, weggeredeneerd. Alles wat ik nu voel en meemaak is toch een direct gevolg van mijn zwangerschap en helaas niet levensvatbare kindje? Anders was ik nu 'gewoon' met verlof of (als ik niet zwanger was geweest) nog 'gewoon' aan het werk! Dat moet toch anders kunnen en gaan? Voelt echt vreselijk. (al weet ik heus dat ze ergens een grens moeten trekken enz enz). Herkenbaar?
Hey Lenali, voor mij heel herkenbaar. Ik moet ook deze week op gesprek om aan de hand daarvan de beoordeling te kunnen maken of mijn werkgever terecht claimt, of niet. En dit heeft er dus ook alles mee te maken of het ziek door zwangerschap is, of 'gewoon' ziek. Ik vind het ook echt niet netjes hoe dit wordt gezien. Ze benoemen dan ook nog wel zelf dat ze snappen dat je zonder deze zwangerschap nu gewoon aan het werk was, maar toch.... Erg vervelend die formaliteiten. Vind het ook eigenlijk niet correct dat ze onszelf als informatiebron nodig hebben. Dat ze hier de verloskundige of het ziekenhuis niet als informatiebron voor kunnen gebruiken, geloof dat er genoeg medici zijn die informatie hebben. En dan te bedenken dat ik 5 weken geleden pas bevallen ben, en alweer deels aan het werk. Wat willen ze nu nog meer verwachten. Groetjes Sofie
Hoi Lenali, bij mij hebben ze uiteindelijk na mijn gesprek bij het UWV besloten dat het toch ziek door zwangerschap is. Het UWV betaald dus aan mijn werkgever. Dit was tegen de verwachting van iedereen in en is blijkbaar ook niet gebruikelijk. Groetjes Sofie
Hoi Sofie, Bij mij hebben ze op zich ook bijna de hele 'normale' verlofperiode (12 weken) betaalt aan de werkgever, dus dat valt zeker wel mee. Het ging me meer om de manier waarop het gesprek nu verliep en het feit dat in dit gesprek een soort van gezegd werd: het is heel vervelend, maar dat je nu nog niet aan het werk bent, dat komt niet door je zwangerschap. Want omdat je nog geen 24 weken zwanger was en er geen complicaties waren, was het eigenlijk geen bevalling en dus kunnen we er nu niets meer mee'. Ik ben al een stuk verder als jij, dus vandaar dat het net even anders is (voor mij is het al bijna 4 maanden geleden en ben al ruim 2 maanden aan het werk) Maar fijn dat ze bij jou ook hebben besloten wel te betalen. Zou ook eigenlijk niet anders moeten kunnen!
Dit is helaas zo, omdat voor de wet, een kind van voor 24 weken geboren nooit heeft bestaan. Je bent dus in feite nooit zwanger geweest en hebt ook geen recht op zwangerschapsverlof. Dus is het niet zwangerschapsgerelateerd.. niet zozeer met het uwv te maken, maar meer met de abortuswetgeving.
Wat Babyengel zegt klopt inderdaad... alleen had de medewerker van het UWV het wel even iets anders kunnen inkleden. Het ligt vaak gewoon aan de manier hoe dingen worden verteld. Ook ik heb een kindje moeten afgeven, rond 20 weken, maar bij mij is er door nooit gesproken over wel/niet zwangerschapsgerelateerd ziekzijn oid. Moet heel eerlijk zeggen dat ik mijn werkgever er ook niet meer over heb gehoord (ben sinds begin november 2012 weer FT werkzaam) Dikke knuffel meid! En je werkgever zal je er echt niet anders om aan kijken hoor!
Ik vind het trouwens wel slecht dat je steeds maar weer het verhaal moet doen. Ik ben gedurende de gehele periode door een vaste contactpersoon gebeld! Dus dat scheelt een hoop uitleggen.
Het lijkt me ook niet meer dan logisch dat je klachten zwangerschapsgerelateerd zijn. Zelfs al ben je nu niet meer zwanger, dan kun je toch nog steeds ziek zijn ten gevolge van je zwangerschap? Wat geven zij als oorzaak dan? Ik irriteer me mateloos aan de weinig persoonlijke aanpak van het UWV. Alles gaat volgens de regeltjes, maar er is daar niemand die zijn mening of advies omtrent persoonlijke situaties kan geven.
Dank voor de reacties. @Babyengel en Hopmarjanneke: UWV en abortuswetgeving zijn in deze 2 verschillende dingen en hebben eigenlijk niet zo veel met elkaar te maken. Ik was zeker wel zwanger voor het UWV en ben ook wel bevallen. Ze zeggen ook duidelijk dat ik niet MEER arbeidsongeschikt ben door zwangerschap/bevalling, ik heb wel het 'normale' verlof gehad. Dus dat deden ze wel. Maar idd, de abortuswetgeving en het geen onderscheid maken tussen medische en sociale abortus is nog steeds een grote fout in de NL wetgeving. Sowieso blijf ik abortus een vreselijke term vinden voor wat wij hier hebben meegemaakt... @Verox: ze noemen het een 'life event'. Hoe dat niet gerelateerd is aan mijn zwangerschap en bevalling is mij ook totaal niet duidelijk, want zonder de laatste 2 was het eerste niet opgetreden, maar goed... Ik probeer me er niet druk meer om te maken omdat ik gewoon geen puf heb voor nog meer negatieve energie. Ben al moe genoeg
Euh, wat is het normale verlof?? Je hebt geen recht op zwangerschapsverlof voor 24 weken.. je zit dan eigenlijk gewoon in de ziektewet wat je werkgever dus betaalt. Het UWV leeft gewoon de regels uit de wet na en die zijn heel cru dat een kind voor 24 weken niet levensvatbaar is en dus nog geen rechten heeft, daarom mag er nog abortus gepleegd worden tot 24 weken.. zwangerschapsafbreking valt nu eenmaal onder abortuswetgeving. Ziek tgv zwangerschap was je op het moment toen je nog zwanger was en toen had je recht op uitkering via het uwv, maar toen je beviel was je niet zwanger meer. Op dat moment verdwijnt gewoon alles qua zwangerschapsrechten.. Helaas kunnen de medewerkers van het uwv het niet mooier brengen dat de wet het brengt, het is gewoon de wet die aangepast moet worden.
@babyengel: ik weet hoe de wet in elkaar steekt idd en dat daar een groot gedeelte van het probleem zit, maar zwanger was ik hoe dan ook. namelijk 23 weken. de weken dat ik thuis was vanaf de echo tot de bevalling vielen dan ook onder ziek door zwangerschap (betaalt het UWV, niet de werkgever, is anders dan normale ziektewet) en na de bevalling heb ik van het uwv recht gekregen op het 'normale' zwangerschapsverlof van 10 weken na de bevalling. heel coulant dus. het gaat me nu om de manier waarop je te woord wordt gestaan, je verhaal steeds opnieuw moet doen en de formulering van e.e.a. Als je dit meemaakt is het zeer moeilijk te accepteren dat je arbeidsongeschiktheid na 10 weken ineens niet meer komt door je zwangerschap/bevalling maar door een 'life event'. Terwijl dat 'life event' je zwangerschap/bevalling is! Ook wordt in de richtlijnen die dit beschrijven gesproken van een "bevalling" voor 24 weken. Dus "bevalling" tussen aanhalingstekens, terwijl het toch een behoorlijk echte bevalling was! Uiteraard weet ik dat de medewerkers van het UWV de regels niet kunnen veranderen, en realiseer ik me ook dat ze in mijn geval al behoorlijk coulant zijn geweest, maar het ging me in het algemeen om de manier waarop er op zo'n moment met dit soort situaties wordt omgegaan. Zo, laten we er nu maar genoeg over gezegd hebben: ik moest even gal spuwen en ben verder uiteraard niet boos op wie dan ook hier hoor!