Ook honden gaan naar de hemel..

wij hadden 3 vogels en dat was te druk dus heb er ook 2 weggedaan.... Onze zoon ging na de kooi en zag dat ze weg waren en riep coco en pietje en toen heb ik gezeg coco en pietje zijn dada.... en coco en pietje komen niet meer terug zijn bij andere kindje spelen.... en zo heb ik ongeveer een half uur gezeten met onze boy...

ik zou ook zoiets zeggen tegen je zoontje niet over hemel beginnen want ze weten nog niet wat het is zou gewoon zeggen dat je hond weg is en ook met andere kindjes nu aan spelen is....

 

Ik zou juist niet zeggen dat de hond met andere kindjes aan het spelen is.. Zelf zijn wij gewoon eigenlijk altijd eerlijk in/bij/met/over dit soort vervelende en verdrietige gebeurtenissen. Niet in de zin van hebben haar in laten slapen (op deze leeftijd), maar wel dat de hond al heel oud was en niet meer goed kon lopen bijv (net wat er ook echt zo was) en dat de dierenarts het niet beter kon maken.

Afgelopen week is mijn oma overleden en beide kids hebben bijv in de kist gekeken waarbij ik ze verteld heb dat oma heel oud en ziek was. De dokter kon haar niet meer beter maken en daarom is haar hartje uiteindelijk gestopt. Misschien heel hard voor kinderen, maar ik ben an mening dat ze op hun manier heel veel begrijpen. Jongste ging na het kijken bijv uit zichzelf ook zwaaien en handkusjes geven aan oma. In hun huis was het 'we(g) we(g)'. Dus was zelfs voor haar duidelijk dat oma weg was.

 

Ik denk dat beide bovengenoemde opties kunnen.
Zou idd niet beginnen over een hemel, omdat dit heel vaag is voor zo'n klein kind. (was da?)
Ik denk dat ik zelf voor de optie over 'spelen met andere kinderen' zou gaan. Puur omdat een klein kind zich daar iets bij voor kan stellen. Maar dat is gevoelsmatig.
De dood is denk ik ook nog iets heel vaags.
Wel duidelijk maken dat de hond 'weg' is en niet meer terug komt en dat dat beter is zo...
Moeilijk hoor! Sterkte

 

oh echt heb jij ze gewoon laten kijken in de kist?

Geloof me ik heb daar als klein kindje een zwaar trauma aan over gehouden.
Dat begon 2 maanden na de begrafenis van mijn opa. Ik voelde telkens of mijn hart nog klopte nachtmerries en anderhalf jaar aan de kalmeringstabletjes. Als een meisje van 7.

Ts toen ik je topic titel zag moest ik meteen aan die tekenfilm denken.

Heel veel sterkte morgen meid. Xxxxxx

 

ik zou net doen als abri

en ja ook ik heb mijn kinderen in kist laten kijken bij onze dierbare het hoort bij het leven! ook ik was erg jong toen ik voor het eerst iemand zag in de kist en nee absoluut geen trauma, alleen erg blij dat ik afscheid heb kunnen en mogen nemen!!! de oudste weet nu wat het is en dat zijn tante er niet meer is en in de hemel is het leven is vaaak oneerlijk maar ook de dood hoort erbij je kunt ze er niet voor behoeden het is zo en eerlijk heid werkt bij de kinderen het best ook omdat je emoties hebt
we zijn maar mensen!!

sterkte meid met het afscheid nemen van jullie hond!

 

Wat vreselijk meid! Sterkte alvast de komende tijd.

Wij hebben zo'n 3 weken geleden hetzelfde meegemaakt, onze Joy (Golden Retriever reu van bijna 14) hebben we toen moeten laten inslapen omdat het niet meer ging met hem.

Nu is Dennis nog een stukje jonger dan jouw zoontje (nog geen anderhalf) maar we hebben 'gewoon' tegen hem verteld dat Joy er straks niet meer is en ook niet meer thuiskomt. (Dennis hebben we die ochtend naar de gastouder gebracht). Hij heeft toen thuis 'afscheid' van Joy genomen, even geaaid en een lekkere lebber van onze lobbes gekregen en Dennis heeft 'dada' gezegd, en dat was het eigenlijk.
Hij weet nu nog wel heel goed wie Joy was.... als we hem vragen wat Joy 'doet', kijkt hij naar de lege plek (vreselijk verdrietig is dat trouwens) en maakt een hijgend geluidje om Joy na te doen. En soms zegt hij woefwoef en kijkt naar de foto van Joy.

Kindjes van deze leeftijd missen iemand nog niet zoals wij dat doen, met herinneringen etc. maar meer als ze er toevallig aan worden herinnerd. Ik zou er dus ook niet teveel bij nadenken, je zoontje afscheid laten nemen (en dat is verdrietiger voor jou om te zien dan voor je zoontje, geloof me ) en dan in hele simpele woorden zeggen dat Chelsea er strakjes niet meer is en dat hij haar maar een hele dikke knuffel moet geven. Evt. zeg je er idd. bij dat ze naar de 'hondenhemel' is, maar dat hebben wij dus niet gedaan.

Nogmaals sterkte, het is zo verschrikkelijk om je hond te moeten missen! Ik mis Joy nog iedere dag zo erg!

 

Off topic: ik werk zelf op een intensive care en er mogen niet voor niks geen kinderen onder de 14 jaar op bezoek (eigen kinderen van patiënten bij hoge uitzondering) dit ivm met de mogelijke trauma's die kleine kinderen van al die indrukken op kunnen doen.....
Maar ieder zijn eigen ding natuurlijk

 

Wij hebben vorige week hetzelfde helaas mee moeten maken. Onze dochter is bijna 2 en half.

Ze was hier niet bij aanwezig, dit vind ik te ingrijpend voor haar.

De dierenarts gaf als tip niet te zeggen dat de hond ingeslapen is, dit kunnen kinderen (juist jonge kinderen) koppelen aan slapen, waardoor de kans bestaat dat ze niet meer durven te slapen. Want dan komen ze ook niet meer terug.
De dierenarts zij niet eromheen draaien gewoon zeggen Kay is dood, Kay komt niet meer terug.
Hoe moeilijk het ook is, de dood hoort bij het leven en hoeft niet iets engs etc. te zijn.
Zo hebben wij het dus ook gedaan. En nu zegt ze wel Kay is dood. Maar verder lijkt het goed te zijn..

Heel veel sterkte met de moeilijk perioden.

 

ik zou dus absoluut niet tegen mijn kinderen zeggen dat ze met andere kindjes aan het spelen is.
ik denk dat ze dan over een tijdje veel moeite krijgen om je te vertrouwen..

want je verteld dan eigenlijk gewoon dat je de hond naar andere kindjes hebt gebracht..
en waarom vraagt zo'n kind zich dan af?
was ik niet lief genoeg?
zijn de andere kindjes liever?
geeft mama mijn hond zomaar aan andere mensen?

ik zou er zeker niet voor kiezen..
ik zou idd zeggen dat de hond heel erg oud was en dat de dierenarts hem niet meer beter kon maken en dat hij dood is gegaan..
nu heeft hij rust en geen pijn meer..

 

Mja en met nog geen 2 jaar oud denkt zo'n kindje niet veel verder dan bij is er niet meer. Het is niet leuk en niet fijn... Maar ze zien dood niet als iets verschrikkelijks. Ze denken niet van "nu kan ik nooit meer.." of "had ik maar.."
Kinderen van 2 leven vooral in het heden en denken niet na over de toekomst. Dat maakt dood gaan een stuk makkelijker.

Overigens heeft onze dochter van bijna 2 ook in de kist gekeken van ouwe opa... Die kon daar veel beter mee overweg dan dr oudere neef en nicht.
@babyhope: als je 7 bent.. Denk je daar veel meer over na denk ik
Je bent je al veel bewuster vanalles.. Dus dan kan ik me voorstellen dat het veeeeeel indrukwekkender is. En dus ook veel enger.
Want je beseft dat het jou ook kan gebeuren.
Daar hebben peuters gelukkig weinig last van nog.

Het is maar net wat je zelf prettig vind dus.

 

Precies wat ikkelies bedoelt is waarom ik liever eerlijk zeg dat de hond, een opa of oma dood is. Dat zijn ze ook en inderdaad zoals meerdere andere dames zeggen voor hun is dat een heel begrip dat ze niet echt hebben.

Over de kist.. Tja, oudste wilde heel graag zelf kijken dus vooraf wel gezegd hoe en wat en dan de jongste die ook wil 'kije'. Was voor hun niet echt of zelfs helemaal niet emotioneel. Ja, zielig voor ouwe opa hè, heeft de oudste gezegd.

Maar TS, doe wat voor jullie goed voelt. Jullie kennen jullie kindje het beste! Heel veel sterkte morgen en de komende tijd, gemis zal nog heel lang aanwezig zijn.

 

Juni idd het lijkt mij ook teveel voor kleintjes.
Ik durfde dus ook niet meer te gaan slapen,

abri Ik wilde ook zelf kijken de mocht dat niet van mijn moeder ben dus wel gegaan en vond het er zo erg uit zien,
Maar idd denk dat er wel een verschil is tussen een kindje van 7of2

 

mijn zoontje is 22 mnd en als hij vraagt naar onze hond ( kort geledne in laten slapen)

dan zeg ik kuma is er niet meer, maar wel op de foto!...dus dan gaat ie met een foto spelen en naar kijken, meer zeg ik niet

 

Mijn dochter is ook nog een stuk jonger maar je ziet al wel duidelijk dat ze iets missen op deze leeftijd.
Bij mijn ouders is 2 weken geleden hun hondje overleden en daar speelde ze ook veel mee. De eerste keer dat ze er weer kwam zonder hond kroop ze verloren rond en was ze echt aan het zoeken. Wij hebben er "... is slapen" van gemaakt en er staat nu een foto in de kamer en als oma zegt "Waar is .." dan wijst ze naar de foto.

Hoe ouder ze worden hoe meer je uit kunt en dient te leggen, maar ik denk dat "hondje was ziek gaat nu voor altijd slapen" ofzo voorlopig voldoende is. Persoonlijk denk ik dat ze het over een paar weken al vergeten zijn (mits wij er naar blijven vragen). Kinderen zijn enorm flexibel...

 

Sterkte meissie

Ik zeg gewoon dat oude mensen dood gaan en dat ze dan naar de hemel gaan en dit wordt gesnapt, een vriend van mijn man is laatst plots overleden en toen zeiden we dit en toevallig zei ze van de week ,, Mike is in de hemel he, mama ? Dus ze snapt het wel ...

 

Ben ik het wel mee eens.
Onlangs is ons hoog bejaarde konijn ingeslapen. De oudste, bijna 5, heb ik het verteld. Konijn zijn lichaampje is heel oud, het is op, het werkt niet meer goed. Konijn heeft pijn, en hij krijgt morgen een speciaal pilletje van de dierenarts. Daardoor houdt zijn hartje op met kloppen en is Konijn dood.

Geen ziekte/slapen of i.d. noemen, maar er ook niet omheen draaien.
Hij heeft het die dag moeilijk gehad, moest huilen ( 'mama, er komen zomaar tranen uit mijn ogen' , toen moest mama ook huilen ).
De volgende dag kwam de DA toen hij naar school was. We hebben van te voren afscheid genomen, een tekening gemaakt en nog wat mooie foto's.
Konijn was dood toen hij uit school kwam. Hij heeft hem nog een knuffel gegeven en papa geholpen met het graven van het gat.
Die dag geen traan gelaten en daarna niet meer verdrietig geweest.
Onze jongste van 2 zegt elke keer 'ssssttt' als we langs het grafje lopen; die is er van overtuigd dat Konijn slaapt.

Gecondoleerd en sterkte. Het verliezen van een huisdier kan verschrikkelijk zijn. Geef het de tijd om het te verwerken.
Ik ben zelfs een paar dagen van slag geweest om ons Konijn, wat voor sommige mensen onbegrijpbaar is.