Hoi allemaal, Ik moet het even kwijt! Ik ben gisteren weer ongesteld geworden..... Dan mag ik altijd even een dagje balen van mijzelf. Begin november 2013 heb ik de mirena spiraal laten verwijderen, werd meteen ongesteld en ben mijn cyclus in de gaten gaan houden. Begin mei zwanger geraakt, zonder temperaturen en ovulatietesten. Was echt een kadootje.....eerste echo, en een tweeling. De wereld stond op zijn dak, super leuk en spannend. Helaas mocht het niet zo zijn en bij de 12weken echo was de tweeling ook overleden......echt heel je toekomstbeeld en plan gaat ten onder en ik moest met weeeopwekkers de tweeling laten komen. Heb veel bloed verloren en erg lichamelijk ziek geweest, maar nu voel ik mij sinds een maand helemaal goed hersteld. Cyclus is meteen op gang gekomen na miskraam, maar nog geen kindje op komst. Zoals ik al schrijf, gisteren ongestekd geworden. Twee weken geleden vertelden vrienden wij zijn zwanger. Zij hebben het niet eerder durven te vertellen ivm met jullie ervaring. Ze zijn nu 14weken..... Hartstikke leuk voor hun, echt dat meen ik en gun het iedereen dat geluk.....ben absoluut niet jaloers....maar moest wel even slikken. Vanavond komen er drie collegas van mijn vriend over de vloer, twee daarvan zijn net ouder geworden en 1 is er zwanger..... Dus er wordt daar natuurlijk alleen over gespraat...... Zit ik een beetje tegen op. Ik weet dat ik op een leeftijd ben gekomen, dat je het veel gaat zien en horen in je omgeving.... Ik weet ook wel dat het ons ook een keer gegunt is. Maar het is niet altijd even makkelijk...... Zijn er dames die dit herkennen??? En hoe gaan jullie ermee om??? Liefs Susanne
Hi Suzanne, Kan alleen maar zeggen dat ik het kut vind voor jullie! Een tweeling verliezen (#!**/-) gewoon kut leef onwijs met je mee. Ik heb een vroege miskraam meegemaakt, was niet heel heftig eigenlijk. Wel heeeeel erg jammer, nu paar maanden verder en er gebeurd niets. Wel veel zwangeren om me heen en je ziet er ook zoveel van op tv... soms gewoon gruwelijk irritant. Het enige wat ik dan als een mantra afspeel in mn hoofd is, onze tijd komt nog, onze tijd komt nog.. Hopelijk is het ons snel gegund! Ik duim voor je en wens je snel een fijne zwangerschap toe! Liefs
Hoi Lala, Lief jou berichtje! Ja de tweeling verliezen was echt ongelofelijk kut...ik liep met 10weken al met zwangerschapsbroeken want buikje was al zichtbaar. Veel mensen wisten het dus ook al..... En dan geen levende tweeling meer op echo...... Echt was en is verdrietig! Maar wij kunnen het achter ons laten......maar er gebeurd nu niks.... Echt het eerste wondertje is zo gewenst en zo welkom!!! Jij een vroege miskraam, echt dat is ook kut! Je bent in het hoofd al zo veel verder dan de buik. Je denkt al na over kamer, spulletjes en namen.,,,,echt dan verlaat het je...... Wanneer is onze tijd! Hopelijk snel, gun ik jou ook Lala! Hoe lang zijn jullie al bezig? En waar zit jij nu in je cylcus?
De gynaecoloog vertelde me dat het bij ons vruchtje al mis is gegaan bij het innestelen. Vandaar dat ik me er verder niet heel rot over heb gevoeld, er was niks bijzonders te zien op de echo.. maar 2 beebs na 12 weken kwijtraken is echt veel erger dan mijn innestel foutje. Vind echt (#$&*-!) voor jullie. Ik ben nu niet eens zwanger maar heb ook al een naam voor meisje en jongen en weet al helemaal hoe de kamer gedaan moet worden maarja.. dat bevruchte, goed ingenestelde sterke beebje in je buik, dat is het lastigste ooit! Ik ben begonnen met temperaturen en ovulatie testen maar dat geeft natuurlijk geen garantie. Wel geeft het me geruststelling dat er wat gebeurd Nogmaals heeeeel veeeel geluk en onthoudt "onze tijd komt nog" Liefs!!
Oh wij zitten in ronde 7, en zit nu rond mijn eisprong. Gister donkere test, nu licht dus toi toi toi
Ja zeker, onze tijd komt zeker!!! Spannend, een positieve ovulatie test! Lekker klussen dus!!!! geniet ervan en heel veel succes....ik duim voor een goede bevruchting en innesteling....klinkt gek...hihihihi! Dikke knuffel
Hoi meis, ik snap jou gevoel helemaal. Wij zijn al 3,5 jaar bezig met inmiddels 2 miskramen achter de rug. Bij de laatste was ik er helemaal stuk van en ik kan op 50 mtr afstand al een zwangere dame ontdekken daar ben je echt op gefixeerd. Ik heb ook geen idee hoe we er goed mee om moeten gaan. ik heb soms momenten dat ik echt even moet huilen en boos ben op alles en iedereen en dat laat ik ook gewoon toe. Verder probeer ik gewoon positief te blijven en ik ga er gewoon vanuit dat ons kindje wel komt wij moeten alleen wat meer geduld hebben. Ik wil jou wel even een knuffel geven want een miskraam van een tweeling met 12 weken moet verschrikkelijk zijn. Sterkte meis en hopelijk snel een positieve test het is jullie gegund.
Hoi wiessss, Ik laat ook zeker die boosheid en verdrieti toe...soms bevliegt het je gewoon en dan moet je het even laten gaan! Vriend vind dit vervelend voor mij, hij heeft dat niet en is een stuk nuchtiger.....dus dat brengt mij weer in balans..... Dat is erg fijn. Jullie al 3,5 jaar dat zou echt slopend zijn......echt! En dan elke maand die teleurstelling, hoe ga jij daarmee om? Ik heb nu met mijzelf afgesproken....de eerste dag van de menstruatie ff hard balen, dat mag, ff huilen en schelden....laat het even toe....savonds dan een wijntje en heel slecht eten....koop iets voor jezelf en de volgende dag weer een frisse start...... Gisteravond een wijntje, patat met satesaus en twee broeken, drie truitjes en een jasje gekocht heerlijk..... Hoe pak jij jezelf weer op na ongi en niet zwanger? Dikke knuffel
Hey Suzanne, Dat is echt een goed idee van je 1e menstruatie dag! Ik eet tijdens mijn menstruatie lekker filet americen Het is goed soms goed te balen en lief voor jezelf te zijn X
Hoi Susanne, Dan hoop ik dat je ze al snel niet meer past! Mijn vriendinnen hadden allemaal al kinderen die al bijna tieners waren toen het eindelijk voor mij zover was. Dat verdriet herken ik dus wel en dat moet je ook lekker de ruimte kunnen geven. Misschien nadat die collega's zijn geweest even uithuilen bij je man en iets leuks plannen wat je met kinderen niet zo makkelijk meer kunt doen. (Lekker uit eten, sauna, bios) En echt meid, over een poosje is het ook voor jou (weer) zover!
Ja hoe ga ik ermee om?? Dat wisseld echt per maand hoor, ik heb tijden gehad dat het voor mij een obsessie was en ik er echt elke dag chagerijnig over was daarvoor ben ik bij een psycholoog geweest en dat heeft mij wel geholpen. Ik heb geen vaste manier om ermee om te gaan het komt zoals het komt, soms ben ik op de dag van mijn ongi niet eens verdrietig omdat ik het al verwachtte ik ken mijn lichaam op dat gebied inmiddels zo goed, de vorige keer wist ik gewoon dat ik zwanger was dus ik weet nu ook echt wannner het niet zo is. Maar soms wordt ik gewoon halverwege de cycles overvallen door verdriet. Maar ik probeer echt zoveel mogelijk positief te blijven en mezelf er elke dag weer van te overtuigen dat ons kindje ooit komt. Maar je verlegd steeds je grenzen hoor, toen ik `1,5 jaar bezig was zei ik nog als ik 3 jaar erover moet doen wordt ik gek, nu ben ik 3,5 jaar verder en je weet gewoon je wordt niet gek je moet er op je eigen manier mee proberen te dealen. Maar ik heb wel heel veel aan dit forum, hier zitten meiden die je ECHT begrijpen en dat voelt heel fijn . In je omgeving zegt iedereen 'het komt wel goed''je bent nog jong\'bla bla dat wil ik helemaal niet van jullie horen haha.
Lief! Ik hoop zeler dat ik snel uit deze nieuw gekochte kleren groei Hihihi..... Ja sauna...daar heb ik zin in! Komt goed.... Mijn vriend is ook extra lief tijdens menstruatie verwend me en houd erg rekening met me.... Dus komt zeker goed! Hopen snel op een mooi blijvend wondertje Dankje joppie... Met jou wondertje alles goed? Heerlijk lijkt mij dat...het moederschap
Ja het is zeker af en toe killend..... En zeker heel herkenbaar....omgeving zegt, ja je bent nog jong...komt goed hoor! Daar heb je echt niks aan....ik zit sinds twee maanden op dit forum...echt, had ik veel eerder moeten doen. Dit is zo fijn zeker mensen die mij snappen en waar je lekker je verhaal kwijt kan..... Vanavond nog maar eens een wijntje drinken, morgen uiteten Sushi...heerlijk en dan weer volle moed aan de nieuwe ronde.... Wij wachten op ons wondertje....je bent zo welkom
Ik ben moeiiiii!! Zo moeiiii... En heel veel waar ik kotsneigingen van krijg. Veel meer dan bij m'n dochter. Vind veel meer dingen niet meer te eten (zoals pasta; ik hou van pasta met lekkere tomatensaus) maar nu smaakt t naar karton. Gebakken aardappelen ga ik van over m'n nek door de vetgeur die ervan af komt. En dan eet je een paar hapjes en dan moet je niet meer. Afijn.... Algehele malaise hahaha! bij de vk heb ik 2 december de intake en 8 december de echo. Maar heb verwijzing naar gyn, moet ik 9 december heen. Dus waarschijnlijk kom ik niet meer terug bij de vk. Maar omdat ik dat niet zeker weet toch even de intake en echo laten staan bij vk. Duurt lang dat wachten zeg... Maar goed, dit topic gaat niet om mij. Gaat om jou. En jij voelt je sip. En ik wil je troosten maar weet niet goed hoe. 😘
Aghhh...wat lief! Net bezoek de deur uitgelaten.... En ja hoor, vriendin is zwanger.... 11weken....super leuk...maar ik weer een beetje sip!
Zo..... Ik raap mijzelf weer bij elkaar.... Net bij mijn vriend zitten huilen.....bah; ongi, chago en hormonen... Gister dus leuk betichtje van vrienden...was wel weer even pittig...werd ook weer gevraagd naar miskraam, was een pittige avond. Vanavond komen andere vrienden eten en bijkletsen, zijn ook zwanger nu zo'n 14-15weken, dus wordt weer pittig..... Gelukkig snapt mijn vriend het en is heel lief!!! Even een baalmomentje en nu weer verder! En komende tijd tussen sint en de kerstman lekker klussen..... Heb daar wel weer zin in
Inderdaad knuffel! Ik ken die momenten gewoon ff boos zijn en huilen.. heel fijn dat je vriend je zo steunt. Veel plezier met klussen en nogmaals ik wens je spoedig een fijne zwangerschap toe! X