Zo, mijn hormonen moeten even klagen hoor. Wij zijn ongeveer een jaar geleden verhuisd naar een nogal dorps buurtje in de stad. Heel fijne buurt en o.h.a. leuke buren maar moet erg wennen aan mijn overbuurvrouw (ergens in de 70, heeft man en zoon en veel kennissen en vlgs mij absoluut niet eenzaam of zielig ) die zich opwerpt als moeder overste van de straat en zich overal mee bemoeit... als je haar tegenkomt op straat kom je nauwelijks van haar af, en het gaat echt nergens over: de stoeptegels aan de overkant die losliggen, onkruid wat ergens groeit, haar gezondheidsproblemen, altijd dezelfde verhalen over de vorige bewoonster waar ze dagelijks over de vloer kwam. Mijn man ergerde zich al dood aan haar (ze kan ook rechtstreeks bij ons naar binnen kijken voor zijn gevoel), en ik dacht altijd: ach, wat maakt dat nou uit, is toch grappig? Maar nu ik al maanden thuis zit met bedrust vw de zwangerschap heeft ze mij tot project gebombardeerd geloof ik en komt minstens een keer in de week aanbellen of achterom lopen en hier haar verhaal doen en mij beklagen. Ik probeer haar altijd aan de deur te woord te staan, anders gaat ze helemaal niet meer weg maar dan zegt ze doodleuk: mag ik even binnen komen? en mijn man zei een keer: 'nou, het komt eigenlijk niet zo goed uit nu...' en dan zegt ze: 'oh, maar ik blijf maar even hoor!'en loopt gewoon naar binnen. Ik bied haar bijna nooit wat te drinken of een stoel aan, wat echt niks voor mij is, maar wil gewoon niet te uitnodigend doen anders blijft ze helemaal lang plakken. En ik heb haar toch niet uitgenodigd? Nu durft ze vanwege de sneeuw niet naar buiten, en heeft mij vandaag al 3x gebeld (niet opgenomen). Volgens mij om weer te vragen of ik al bevallen ben, want een paar dagen geleden belde ze ook al: 'Is er al wat gebeurt? ja want ik zag de auto niet staan dus ik dacht al het is vast begonnen en misschien is j... (zoontje van 3) wel alleen thuis nu (???) en blablabla' (alsof wij mijn zoontje alleen thuis zouden laten??). Dus nu neem ik gewoon niet op als ze belt, is dat nou heel onaardig van mij?? Het is een aardig mens maar ik heb gewoon geen behoefte aan haar! Zou ook niet weten hoe ze aan mijn nummer komt. Heb gewoon geen zin om haar verslag te doen, als ik al ben bevallen is zij een van de laatsten die dat hoeft te weten! Ben ook bang dat ze meteen op de stoep staat de eerste dag na de geboorte, hoe ga ik dat nou weer afwimpelen... Het voelt heel onhartelijk, het is goed bedoeld allemaal, maar ergens word ik ook een beetje boos dat ze geen rekening houdt met mij, en zich blijkbaar niet afvraagt of ik het wel zo leuk vindt als ze de hele tijd langs komt. Zo, heb even mijn hart gelucht. Ben benieuwd hoe jullie hier over denken...
Ik vind dat je nog erg schappelijk en beleefd blijft naar haar. Ik zou gillend gek worden. Je mag best tegen haar zeggen dat je hier geen behoefte aan hebt. Jij hebt je rust nu hard genoeg nodig!
Je blijft nog super beleefd en ik zou bij de kraamverzorgster aangeven dat ze de eerste dagen niet welkom is! Dan komt het helemaal goed!
Ja, ik wil ook beleefd blijven. Heb geen zin in vervelende band met buren. En tis geen kwaad mens. Alleen nogal een bord voor dr kop. Ik zou het echt niet in mijn hoofd halen om bij buren aan te bellen en vragen: 'mag ik binnen komen', en al helemaal niet als iemand zegt het komt nu niet uit, zeggen: 'oh ik blijf maar even hoor!'. Ik heb haar ook al eens gezegd dat ik niet wilde dat ze binnen kwam omdat ik moe was of iets dergelijks. Maar de week daarop komt ze gewoon weer :-/. Maar ga denk inderdaad tegen de kraamverzorgster zeggen dat ze haar niet binnenlaat, 'eerste week alleen familie' of iets dergelijks.
Oh oh oh oh.. toen ik je verhaal las moest ik gewoon lachen omdat ik helemaal gek zou worden als ik zo iemand tegenover mij had wonen! Als ik jou was zal ik gewoon een keer goed praten met haar en duidelijk aangeven dat je van je rust houd en niet op zoek bent naar een persoon die constant aandacht nodig heeft. Zeg dat je zwanger bent en genoeg vrienden en familie om je heen hebt en dat als je lekker alleen bent dat je dan de rust ook heerlijk vind.. Als je niet eerlijk bent tegenover haar zal het niet stoppen ben ik bang.. Dus ik wens je heel veel succes en zet hem op! Laat je nog wel even weten wat je doet en hoe het ging?
Haha ik moest wel enigzins lachen toen ik je verhaal las Wat voor bord kunnen sommige mensen voor hun hoofd hebben he, hahaha. Maar hormonen of geen hormonen, ze is gewoon irritant! Wij hadden ook zulke achterburen, een jong stel. Die kwamen dan gerust 3 x in de week kijken toen wij nog aan het klussen waren en toen heeft mijn vriend een x de fout gemaakt ze een biertje aan te bieden.... Nou de x daarna kwamen ze weer, met zelf meegenomen bier... En zo bleven ze steeds maar komen... toen we er eenmaal gingen wonen heeft t een hele poos geduurd voordat ze eindelijk door hadden dat we er geen zin in hadden... Die liep nl ook zo langs me heen het huis is als ik de deur open deed... Idd maar beetje proberen te negeren, niet echt netjes. Maar jezelf zo opdringen, is dat wel netjes? Succes iig en ook met je bevalling!!
ik kan me heel goed voorstellen dat je het goed zat bent. het is natuurlijk allemaal goed bedoelt van die vrouw maar jij zit er nu gewoon niet op te wachten en wil wat rust . ik denk dat je beter de volgende keer de telefoon wel op kunt nemen en dan proberen om op een ardige manier duidelijk te maken. dat je liever hebt dat ze niet onaangekondigt elke keer langs komt. je kan er bij zeggen dat je het allemaal super lief vind maar dat je ook je rust wilt en even niemand om je heen wil hebben. ook al komt ze maar even.
Pfff ik ken het.! Wij hebben ook zo'n buurvrouw.! Hier is het zo als wij de straat in komen rijden en we zien haar dan zorgen we dat we binnen no-time binnen zijn zodat ze ons niet kan aanspreken. Ik lag een keer heerlijk in mijn pyama broek op de bank te relaxen. Lange werkdag gehad en even nergens zin in. Yoehoe Yoehoe hoorde ik plots en voordat ik het wist stond mevrouw in de keuken. Ik werd boos en vertelde dat ik dit niet wilde en als ze iets wilde melden dat ze via de voordeur kon komen. Bleek dat mijn lamp van de auto nog op parkeerstand stond. Lief natuurlijk dat ze dit wilde vertellen maar had liever gehad dat ze via de voordeur kwam. Het is een vrouwtje die zwaar Drents praat en waar je gewoon niet vanaf komt. Toen wij hier kwamen wonen werden we al gewaarschuwd door de buurt. Wij hadden in het begin nog geen schutting om de tuin en we konden niet buiten zijn of zij kwam aanlopen. Gelukkig zien we haar niet zoveel, maar zien we haar voor het huis lopen dan dan bukken we snel. Ik weet het, heel flauw, maar soms heb ik er gewoon geen zin in.! Dus ik vind dat je het heel netjes hebt gedaan. En inderdaad wat de rest als zegt, kraamzorg zeggen dat ze haar niet binnen moeten laten. Succes met de buuf.!
Nou uhh, ik zou denk ik niet meer beleefd kunnen izjn hoor. Gewoon recht voor de raap, luister mevrouwtje, ik wil rust! Geen onverwachte bezoekjes graag, en u merkt vanzelf wanneer het kindje er is. Graag mijn deur voorbij lopen.... ik zou dat echt doen denk ik ....maar goed ben dan misschien te recht voor zijn raap..maar manlief had het overigens al veel eerder aangepakt hahaha...
Ik denk dat sommige mensen het woord NEE niet verstaan als het niet uitgesproken wordt... misschien moet je het eens letterlijk zeggen? Mag ik binnenkomen? NEE Ik blijf maar even. NEE succes!
GEwoon aan de kraamverzorgster aangeven hoor. Aan de andere kant als ze komt terwijl je kraamverzorgster er is heb je kans dat ze eerder weg gaat omdat de kraamverzorgster haar en dan uit kan zetten. Voor de rest helpt, denk ik, alleen heel duidelijk zijn. Gewoon Nee zeggen.
Ook ik moest even lachen. Ik zie jullie straatje al helemaal voor me en een 70 jarige jouw kant op schuiven. Zelf zou ik helemaal gek worden van der. Het is waarschijnlijk heel goed bedoelt, maar oh wat kan het vervelend zijn. Heb zelf een dwingende buurvrouw. Elke keer als ze me ziet vragen of we het geslacht al weten of dat ze wel een leuke naam weet. Bij de tweede had ze zelfs al een naam in de kerstkaart geschreven terwijl we helemaal nog geen naam hadden. Is niet alleen met de kinderen maar ook met kleuren voor een fiets of kinderwagen bijvoorbeeld. Heel irritant. Ik hoop dat je haar op afstand kunt houden zolang je dat wilt.
Het is ook wel grappig... als het iemand anders' buurvrouw is... tja ik ben inderdaad niet zo goed in heel direct zijn. Voor mijn doen ben ik al vrij afwijzend geweest door een keer te zeggen dat ik niet wilde dat ze binnen kwam omdat ik me niet lekker voelde (en volgehouden na haar aandringen, applaus voor mezelf. maar das nog vrij indirect. Maarja, ik vind t best heftig om, ook op een aardige manier, te zeggen dat ik geen behoefte heb aan haar bezoekjes. Klinkt in theorie goed, maar eigenlijk is de boodschap dan toch: 'Ik moet je niet!'. Weet niet of dat nog goed komt dan. Ze kwam eerst ook vaak achterom, lag ik inderdaad op de bank (bedrust door complicaties), dook ze daar ineens op bij de achterdeur, schrok me dood. Met een bloemetje, dat ook nog, ze neemt vaak iets kleins mee, meestal voor mijn zoontje (4 koekjes in een plastic zakje, een pop die ze op straat heeft gevonden ), dat maakt t ook wel lastiger haar af te wimpelen. 'We leven met je mee hoor!' Zucht... Toen heeft mijn man haar dus gezegd dat ze dat niet meer moet doen, in de tuin opduiken, maar nu belt ze dus elke keer aan. Maar wat fijn, er zijn nog een paar mensen met dit soort hardnekkige buren. Dat van de kraamweek durf ik ook nog wel aan om zelf te zeggen dat ze later maar eens moet komen. Is voor mij ook een beetje een principe kwestie, dat ik vind dat zij gewoon niet een van de mensen is die als eerste ons kindje hoeft te zien. Maar ik vind het lastig om gewoon nee te zeggen omdat ik geen zin in haar heb. Ik zit er me ook al druk over te maken voordat het zover is, misschien komt ze helemaal niet meteen, maar t zou me niks verbazen
Ik had precies hetzelfde. In mijn hoofd kwam in thuis uit het ziekenhuis en kwam de buurvrouw meteen naar buiten om der kop in der maxicosi te steken. Gelukkig gebeurde dit niet. Je hebt maar een kraamweek en laat het niet door haar verpesten
ik kreeg trouwens van een vriendin bij wie ik mijn beklag deed over de buurvrouw een heel grappig filmpje opgestuurd: Koefnoen - Ipie Hoera een buurmeisje - YouTube Dat is dus mijn angst voor de kraamweek
Ik weet niet of je thuis gaat bevallen, maar ik zie het al voor me dat als jij een flinke wee hebt en die goed wegschreeuwt dat ze zo ineens voor de deur staat om te vragen of alles wel goed gaat? Even goed duidelijk maken dus! en blijkbaar is dat nogal nodig met zo'n betonnen plaat. ik bedoel, als ze niet eens snapt dat als je zegt dat het niet uitkomt en ze dan toch effe door gaat.:x
Ik vind ook dat je ontzettend netjes geweest bent!! Respect hoor dat zou ik dus echt niet kunnen.. helemaal niet met al die hormonen die door mijn lijf gieren.. Had denk ik allang hatelijk gevraagd hoe ze in hemelsnaam aan mijn telefoonnummer komt en of ze me nou eindelijk eens met rust wil laten.. Misschien helpt het als je een brief schrijft waarin je het uitlegt dat je eigenlijk gewoon niet wil dat ze langs komt dat je het wel lief vind maar gewoon wel wat beters te doen hebt.. En daarin dus ook zegt dat je niet zo goed bent om dit recht in haar gezicht te vertellen.. Ik zou er wel iets mee doen in ieder geval anders komt het echt nog zo ver dat je gillend gek word!! Heel erg veel succes in ieder geval!! Ook met je bevalling!!
oei ik ken het.. woon tegenover een oude van dagen complex haha ook hier zo'n overbuurvrouw die zelfs dr stoel zo zette dat ze binnen kon kijken. die bij de buren op de koffie ging om onze situatie te bespreken uhum... en op facebook ook hele verslagen bijhield. ik heb er uiteindelijk wat van gezegt.. en toen werd mevrouw heel boos. ze bleef uiteindelijk wel vanuit haar raam bij ons binnenkijken...en toen heb ik [ niet zo netjes] uiteindelijk van frustratie geroepen dat ik dr van dr balkon af zou trekken.. haha ja erg ik weet het... het was daarna wel afgelopen....nu zegt ze helemaal niets meer en ik vind het wel prima... sterkte. x en fijne kraamtijd.
Oh ik zou ook helemaal gek worden. Het enige wat helpt is duidelijk je eigen grenzen aangeven. Als jij niet wil dat ze niet binnenkomt gewoon zeggen dat het niet uitkomt en dat ze eerst even moet bellen om een afspraak te maken. Ik heb laatst een tante van mijn vriend ook buiten laten staan. Jaha we zagen dat je thuis was en neefje heeft het huis nog niet gezien... Ik heb gezegd dat het niet uitkwam en dat ze eerst maar even moeten bellen in het vervolg. Achteraf voelde ik me behoorlijk lullig, ze proberen ook aardig te doen. Maar aan de andere kant, als je onverwachts langskomt moet je er maar rekening mee houden dat het niet uitkomt. Waarschijnlijk blijft ze het bij jou proberen omdat je het toelaat, bij een ander geeft ze op omdat ze weet dat ze het niet willen. Wij hebben trouwens ook een keer een huis bezichtigd en toen we na de bezichtiging buiten nog even met de makelaar aan het praten waren kwam er een buurvrouw naar buiten om even te vertellen wat er allemaal gedaan moest worden aan het huis. Die zat dus inbegrepen in de prijs van het huis... We wilden het al niet, maar dit bevestigde het nog meer.