Hoi meiden, Ik ben een beetje ten einde raad... ik schaam me er zo diep voor en heb het dit weekend eerlijk verteld aan mijn man, en ouders... Ik krijg van iedereen dagelijk op mijn kop dat ik TE veel doet die zwangere niet mogen, en dan maak ik er weer een dolletje van johhhh kom op ik ben niet ziek (wel heb ik ziekte van crohn en een eetstornis) kan gewoon alles hoor daag.. heb al vanaf 17 weken enorm harde buiken en moet van de gyn ook echt rusten. Nu hebben we het hele huis moeten verbouwen en zijn we gelukkig klaar maar heb wel een hoop zelf gedaan. Mijn buik is nog best klein en kan al mijn eigen kleding nog aan, me meisje groeit goed en ligt perfect op schema en ik kom goed aan.. Maar ik voel me gewoon niet zwanger, en leef echt niet zoals al die vrouwen om me heen op een roze wolk en vind dit best erg dat ik er ook niet van geniet...ik weet door het trappen en de echos dat ik zwanger ben maar voelen totaal niet, genieten doe ik alleen met als ik er voel of hoor met de doppler, en de echo's en net als nu haar kamertje klaar maken.. het besef dat ze daar over 3/5 maand in ligt is niet te vatten. Ik hoop echt niet dat ik de enige ben die dit heeft !!! Voel me zo rot er door vooral omdat iedereen zegt leuk he dat gevoel, jaa heerlijk genieten... en eigenlijk voelt het niet zo bij mij. ( nu ook omdat ik vanaf week 5 enorm ziek bent, en me darmen zijn opgevlamd, eetstornis toch mee speelt ) Help Snik Groetjes
Hoi hoi, Wat ik iig denk is dat je je niet zo druk erover moet maken, als je gaat forceren dat je moet genieten gaat het zo ie zo niet. Ik ben nu zwanger van de 3de en zwanger zijn is echt niet mijn leukste bezigheid zeg maar. Ik heb ook altijd ontiegelijke last van hormonen en heb soms dagen dat ik sochtends wakker wordt en gewoon even vergeet dat ik zwanger ben en dan kom ik langs de spiegel en denk ik oja die buik zit er haha. Ken het gevoel wat je beschrijft heel goed... Maar toen ik bevallen was van de 1ste was ik meteen verliefd op ons kleine mannetje en dat compenseert voor mij de hele zwangerschap. Miss ben je net zo'n vrouw als ik waarbij zwanger zijn gewoon niet haar ding is, maar moeder zijn wel! Probeer er gewoon het beste van te maken. Mijn vriend weet ook dat ik de hele zwangerschap niet te genieten ben, maar tegenover de buitenwereld doe ik heel enthousiast, meer omdat het zo hoort..
T is dat ik graag een kindje wil, maar zwanger zijn valt mij ook vies tegen hoor! Nu heb ik zware BI, en zat al vroeg thuis... Verveling alom dus! Mensen blijven maar roepen: "ja, maar je krijgt er iets moois voor terug hè!" Wat een dooddoener! Ik ben super blij dat er een kindje op komst is, begrijp me niet verkeerd, maar dat zwanger zijn... pfff.... Dat ben ik nu wel beu... Hoe verder ik in de zwangerschap kom, hoe onrealistischer het ook lijkt te worden dat er straks echt een meisje in de babykamer gaat slapen... Die roze wolk is echt niet voor iedereen weggelegd hoor meis! En schaam je zeker niet omdat jij er niet op zit! Ik moet wel zeggen, ik ga naar de zwangerschapsyoga, en die uurtjes dat ik dan bewust bezig ben met t meisje in mn buik, vind ik wel weer erg fijn! Misschien heb je daar iets aan? Succes meis!
pff ik snap je helemaal... Ik schaam me er ook vaak voor hoor, aangezien ik via icsi ben zwanger geraakt heb ik voor mijn gevoel nog meer druk dat ik de zwangerschap leuk moet vinden, maar ik vind er echt niets aan! Vanaf dag 1 al een rot zwangerschap en de enige momenten dat ik heb kunnen genieten is van de echo's en idd in het begin de dopler.. Ik vind zwanger zijn helemaal niet leuk, gewoon echt niet leuk! Ik vind ook dat er door andere mensen veel druk wordt opgelegd hoor, je moet er maar van genieten en zwanger zijn is leuk! en als je zegt dat je absoluut niet kan genieten kijken ze je aan alsof je kind niet welkom is,, wat absoluut niet het geval is!!! Kan namelijk niet wachten tot ons mopje er is!
Je bent niet de enige. Ik ben nu 18wk en heb in het begin alles vervloekt, wilde er niks van weten, ik was niet zwanger. Naar de buitenwereld toe kort af gehouden e.d. Uiteindelijk komt het wel, maar een echte roze wolk ? Nooit voorbij zien komen hoor Denk dat het bij heel veel mensen naar de buitenwereld toe een roze wolk is, en ook het commerciële gedeelte. Ow wat leuk een zwangere, en dan moet je dit en dat. Je bent zwanger, ja er groeit een mensje in je waar je nu al goed voor zorgt, een naam voor bedenkt en hoopt dat alles goed mee gaat zodat je hem/haar straks kan zien opgroeien tot een eigen persoontje. Geniet van de dingen waar je vrolijk van word en laat de mensen maar gaan. Iedereen beleeft het anders.
Hi meiden, Eerlijk waar wat een opluchting dat ik niet de enige bent !!! Poehhhh hahah dat is wel een gerust stellend gevoel. Inderdaad ik ben jaar bezig geweest om zwanger te worden, en vind het iedee geweldig dat ik dalijk een mooi klein meisje heb, maar het zwanger zijn bah vreselijk vind er niks aan, niet zoals ik gehoopt en gedacht had, en inderdaad ook die druk die er word opgelegd met ooh geweldig he, heerlijk genieten , heerlijk meid het zwanger zijn, en zelf lach ik het er vanaf, en nu ben ik gewoon eerlijk nee sorry ik voel me niet zwanger, en nee geniet daarom ook niet. Ik ziet er niet zwanger uit. Word af en toe zo gek van hoe het hoort plaatje in nederland, Je mag niet te dik zijn, maar kleine buik is ook niet goed. Je mag niet sjouwen, maar je moet wel iets doen anders ben je weer lui en gooi je alles op de zwangerschap.. Je hoort te genieten, je hoort op een roze wolk te zitten, bah gaat zo maar door over alles...!!
Gelukkig is er één ding zeker meis... Het gaat over! Maximaal 42 weken, langer duurt t in ieder geval niet! Ik heb altijd gezegd, nooit één kindje, maar zie nu al op tegen een eventueel tweede zwangerschap... Ook al hoef ik dan geen BI te krijgen natuurlijk, ik kijk er in ieder geval niet naar uit Ik probeer het tijdelijke aspect ervan te blijven zien, en het duidelijke doel voor ogen te houden (het kindje).
Gelukkig wel hahaha, kunnen we daarna hopelijk wel genieten van onze kleintjes !!. Jaa precies hoeft niet maar toch wel iets waar je ook nu al aan denkt, Ik zei al voor de zwangerschap nee ik wil er maar een en nu weet ik het alleen maar nog zekerder !! Het word en blijft er een haha voor meerdere redenen hoor . Ik had niet verwacht dat het zo zou lopen natuurlijk, en jullie ook niet Liefsx
Ik wist al heel lang dat ik moeder wou worden. Mijn vriend wou steeds wachten. Vaak over gehad en ik vaak over gedroomd. Uiteindelijk zei hij laten we er voor gaan. Zo blij, kon het wel van de daken schreeuwen. Goed, elke maand dat ik ongesteld werd en grote teleurstelling. Oh wat voelde ik me ellendig. Zelfs naar de dokter geweest, want ik vond het te lang duren. Uiteindelijk zijn we maar 7 maanden bezig geweest. Heel keurig dus. En ja toen stond er op de test zwanger. Blij! Ik heb me altijd voorgesteld trots zwanger te zijn met een mooie buikband enzo. Ik voelde het niet. Ik was niet trots Ik was niet happy ik voelde me niet zwanger. Maar dit wou ik toch zo graag? Ik vond me zelf zo egoïstisch. Andere mensen waren blijer dan ik. En idd: gefeliciteerd meid geniet ervan. En ik dacht alleen maar hoe moet dat. Elke dag heb ik gehuild omdat ik mezelf zo haatte. Mijn moeder was bang dat ik depressief was. Het heeft echt even geduurd maar gelukkig ben ik nu blij. Ik voel hem nu duidelijk elke dag. We zijn bezig met verven en spulletjes kopen en nu pas kan ik zeggen dat ik er van geniet. Al zie je nog niet veel, (draag Nog altijd mijn gewone kleren) Ik voel me nu wel zwanger
Ja heel herkenbaar, al was in wel in het begin en nog heel blij ermee, alleen genieten en voelen Nopes. Wat onwijs fijn voor je dat je je nu wel zwanger voelt meid, heeft dan wel even geduurt maar ach toch positief blijven, denk inderdaad dat het ook wel mee speelt ergens als je een klein buikje hebt, of net als bij mij elke keer de vraag krijg jij zwanger waar je ziet niks alleen maar dat soort reacties.. Ik heb me maar voor genomen om te genieten van de momenten dat je het kindje voelt, ziet of hoort.. en wij genieten dubbel ( hoop ik )als ze er eenmaal zijn
Ik doe het niet weer, dat zwanger zijn. Het enige waar ik echt warm van word zijn de bewegingen van mijn ukkie maar verder, nee ik heb er niets mee. Ik kijk echt uit naar de bevalling met maximaal 10 weken. Dan is ukkie er en weet ik zeker dat het goed is. Het begon in week 5, ik kreeg erge krampen en bloedingen, ik dacht zelf 7 weken te zijn, miskraam werd aan gedacht, geen hartje, maar kon alle kanten opgaan. Na 2 weken echo, wel een hartje en geen hartje, dus 2 vruchtjes. 2 weken terug gezet. Week later weer bloed en krampen weer een echo, vruchtje was goed en groeide goed. Ander vruchtje was weg. Week 9 hele erge krampen en weer spoedecho, maar hier zaten echt dikke stolsels bij, ws het andere vruchtje dat werd afgedreven. In week 11, 13 en 16 weer bloedingen die niet te verklaren waren en mij iedere keer angst opleverden. Pas vanaf week 19 toen ik haar echt kon voelen en ik had bloedverlies werd ik niet meer bang. Ik ben 3 keer opgenomen geweest in het ziekenhuis, van week 7 tot week 20 lopen kotsen iedere dag, bijna 2x opgenomen geweest ivm uitdroging, vanaf week 25 meerdere onderzoeken gehad ivm harde buiken, bloeddruk en voorweeen. Vanaf week 30 ging het wat beter, nu voel ik mij tot nu toe het beste, maar echt genieten en die roze wolk? Nee nooit gehad. Maar zwanger zijn, nee, niet mijn ding. Het lichamelijke vind ik lastig aar te doen, hoort er vaak bij en heb ik geen moeite mee, maar de angsten die ik heb/had of alles goed gaat met de kleine, daar heb ik een paar opdonders van gehad emotioneel.
Hier nog 1.. Zoveel mensen die zeggen: ga er nou eens van genieten! Waarvan dan? Haha.. Ik kan niet wachten tot ze er is!! Ben veel te ongeduldig. Ik heb tot nu toe weinig kwaaltjes dus mag absoluut niet klagen, maar vind het hele zwanger zijn nou niet echt een ge-wel-dig iets... Ja Natuurlijk is het mooi, een wonder en nog veel meer. Maar ik zou het zwanger zijn liever in 3 maanden doen. Dus die roze wolk is hier ook ver te zoeken.. Door veel mensen krijg je het gevoel dat je er van MOET genieten, maar ja de 1 ervaart het gewoon anders dan de ander. Ik ben ondertussen al lekker aan het aftellen hoor! Lekker kroelen en showen met de kleine meid.. Ja daar doe ik het voor! :-D
Hahaha dat heb ik dus ook. Kan niet wachten tot hij er is. Oktober duurt echt nog lang. Ik wil wel weten hoe hij eruit ziet en hoe hij voelt. 9 maanden vind ik ook onnodig lang duren Haha. Maar zal wel nodig zijn om iedereen zowel wij als onze partners er geestelijk op voor te bereiden
Nou meiden echt een opluchting zeg om even eerlijk over de 'stomme' zwangerschap te praten !! En het valt me ook wel op dat hoop van jullie hoop pijn en kwaaltjes hebben en hoop zorgen om de kleine, denk dat dat toch ook ergens wel een kleine rol zal spelen !! maar we hebben elkaar gelukkig hahaha. Inderdaad ik ben ook enorm ongeduldig en wil weten hoe ze er uit ziet en welke kleur haar en oogjes SPANNEND...oktober duurt inderdaad nog lang maar het is zo voorbij (Gelukkig !!!) En tuurlijk houden we nu al onorm van onze kindjes daar ligt het absoluut niet aan..<3 Zelf doe ik nu de box beneden klaar staat de muziek mobiel aanzetten voor wat meer besef en dan gaat ik er even voor zitten.