Je stopt met de pil en gaat er samen met je partner vol voor! Blijft dit jullie geheimpje of weten je vriendinnen/ouders/etc van jullie plannen? Ik ben hier ZO slecht in! Wij hebben dus besloten te stoppen met de pil en het liefst schreeuw ik het van de daken. Maar we hebben afgesproken niets te zeggen.. Ik vind het zo verdomd lastig
Bij mijn eerste wisten twee vriendinnen het. We gingen er alledrie voor en het gesprek kwam er tijdens het sporten eens op en toen vertelde een van de meiden dat ze gestopt was met de pil... Bij de tweede wist niemand het. Bij de derde wisten onze vrienden en directe familie dat de wens er was omdat ik een miskraam heb gehad. Nu weten mijn broertje (die tijdelijk bij ons op t erf woont) en mijn twee beste vriendinnetjes het. Vorige week heeft mijn man het ook aan zijn beste vriend verteld omdat ze het over kinderen hadden.
Haha ik ben precies zoals jou! Na veel gepraat eindelijk de knoop door gehakt en gestopt met de pil sinds kort. Kerstmis dit jaar gaan we voor het echt en het liefst wil ik het ook van de daken schreeuwen. Mijn moeder kon direct aan mij zien dat er wat was omdat ik zo ontzettend vrolijk was. Mijn ouders weten het (schoonouders niet) en mijn beste vriendin is op de hoogte. Maar verder helemaal niemand en dit hou ik ook zo. Zou heel vervelend zijn als er elke maand aan je wordt gevraagd: en en en en ? Veel plezier! Geeft ook wel een kick toch dat jij en je vriend zon grote beslissing hebben genomen haha.
Hier de 2 beste vriendinnen die ik over heb gehouden aan forum van 1e kindje. En collega op werk. Ben er niet geheimzinnig over, moeder heeft laatst net gekochte testen gevonden, zus vroeg of we kerstnieuws brengen, ja wie weet was mijn antwoord
Wij hadden het aan niemand vertelt. Dit om te voorkomen dat je telkens de vraag krijgt : 'en? Ben je al zwanger?' Maar omdat wij een miskraam hebben gehad, en dit wel aan familie hebben verteld. Weet iedereen nu wel dat we bezig zijn..
Ik heb het een paar goede vriendinnen verteld. Ik kan het ook echt niet voor hen verborgen houden Na mijn eerste miskraam zijn er meer mensen op de hoogte, omdat ze hiervan weten. Dan weten ze dus ook dat je bezig bent met kinderen.
Ik begrijp jouw gevoel volkomen Naomi! Ik ben dus ook zojuist gestopt met de pil en wil het echt van de daken afschreeuwen Eigenlijk zouden we 'pas' in mei stoppen en dat heb ik een paar mensen (ouders, vrienden) verteld.. maar nu we eerder daadwerkelijk gestopt zijn, hou ik wijselijk mijn mond dicht. Ik vind dit erg moeilijk, kan bijna niet slapen van de spanning of het misschien gaat lukken etc., maar tot nu toe is het gelukt Eigenlijk best wel vreemd, dat ik gewoon slapeloze nachten heb omdat we deze stap hebben genomen. Droom van innestelingsbloedingen en posi testen etc.. hebben meer meiden dit?
Wij zijn er vanaf het begin heel open over geweest. We schreeuwen het niet van de daken, maar als het ter sprake komt zeggen we het wel gewoon. Inmiddels (we zijn al een behoorlijke tijd bezig) vind ik het ook heel fijn dat meerdere mensen het weten zodat we erover kunnen praten. Wij hebben niet gehad dat mensen ons iedere maand gingen vragen of het al raak was en nu het wat langer duurt is iedereen heel begripvol en leven ze met ons mee als we er even doorheen zitten.
In eerste instantie niemand... Weken / maanden na de mk steeds meer mensen, ook omdat ze erna vroegen dus vond dat niet prettig.. Daarna bij de tweede ook pas na de 12 wk echo, met uitzondering van familie en beste vrienden
Bij mij weten een aantal mensen het toch wel, familieleden en vriendinnen.. Ik wou het in het begin ook niet echt vertellen maar op de 1 of ander manier praat je je mond toch voorbij, jammer genoeg! Haha. Voor dat ik het besefte wisten heel veel mensen het al. Aan de ene kant ook niet fijn want telkens je sommige dan terug ziet is het; 'En? Nog niets??'. Die vragen zorgen dan voor een bepaalde druk en echt gezond is dat niet als je graag zwanger wil worden. Sinds ik gestopt ben met de pil ben ik een aantal kilo aangekomen, en dat zie je ook wel daarom dat ik altijd vermeld dat het daardoor komt. Toen ik aan de pil was voelde ik me echt goed in men vel, ik kwam absoluut niet bij en had geen last van pukkeltjes enzo.. Nu weer wel.. Maar ik heb het daar wel voor over.
Haha zo grappig!! Precies het geeft zo'n kick! Mijn moeder was gister hier op bezoek en net voor ze weg ging begon ze te lachen en vroeg ze : waar zit jij met je hoofd!?! Ehh hoezo...? Toen begon ze te lachen en zei ze ik weet niet wat er allemaal in je omgaat maar je bent behoorlijk afwezig meid! Ze merkt het gewoon meteen... Haha ik ben benieuwd hoelang ik dit stil kan houden!
Dit had ik in het prille begin ook! Het was echt niet normaal meer, door het ontpillen had ik zoveel last van allerlei kwaaltjes en bij het minste dacht ik dat het raak was! Wat absoluut niet zo was.. Begon gek te worden van mezelf. Nu gelukkig weer met men beide voetjes op de grond, ik besef heel goed nu dat het nog een tijdje kan duren. Door die teleurstellingen die ik telkens had in het begin van niet zwanger te zijn ben ik anders gaan beginnen denken, omdat ik absoluut niet weer een naar gevoel wou hebben als ik weer ongesteld werd.
Wij ook open er over geweest, in het begin alleen als iemand er naar vroeg, maar toen het maar duurde en duurde, steeds meer mensen zelf verteld. Moest ook mijn werk inlichten i.v.m. de vele onderzoeken en nu behandelingen, en momenteel is eigenlijk iedereen op de hoogte. En dat is nu wel fijn, we krijgen daardoor nauwelijks vervelende vragen meer en vrij veel steun. Plus heb zo, in de vriend/kennissen en collega kring veel lotgenoten leren kennen.
Hahahah ja ja en nog eens ja! Toen wij dit hebben uitgesproken heb ik geen oog meer dicht gedaan. Sindsdien ben ik aangemeld op dit forum en lees ik ALLES wat los en vast zit over zwanger zijn. Ik heb vanmorgen in de stad al bijna een boek voor mijn ouders gekocht: hoera jullie worden opa en oma! Maar het leek me wat voorbarig Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik mezelf alvast (ja, heel voorbarig ik weet het) heb getrakteerd op een hoera je bent zwanger boek waarin je alles kunt beschrijven. Maar ik heb hem als cadootje ingepakt en in mijn kast verstopt... Haha Vreselijk ben ik haha! Zelfs nu ik er over typ voel ik weer kriebels in mijn buik.
Haha geweldig he. Die moeders toch altijd . Verder willen we het tegen niemand vertellen. In onze vriendengroep verwacht iedereen het van ons omdat we al 11 jaar bij elkaar zijn, beide een baan hebben en samen wonen. Het leukste is dat mijn vriend altijd tegen iedereen zegt dat hij nog langggggg geen kinderen wil en veel te veel geniet van zijn vrije leventje en dat altijd met een dikke vette knip oog naar mij. Heb het idee dat veel van onze vrienden dit wel geloven en denken dat het bij ons nog wel een tijdje kan duren. Des te leuker als het eenmaal zo ver is . Ze weten niet dat binnen onze 4 muren het de laatste tijd alleen maar over baby'tjes gaat haha.
Ik heb het niemand verteld toen ik gestopt was met de pil, pas toen ik voor het eerst zwanger was heb ik het twee vriendinnen verteld. Helaas werd dat een MK en hebben we meer mensen ingelicht waaronder onze ouders en broers / zussen. Na de tweede MK zijn we nog opener geworden, zeker omdat ik het prettig vond om er over te kunnen spreken omdat de vraag 'en wanneer bij jullie?' steeds vaker gesteld heb. Doe waar jij je goed bij voelt, houd er wel rekening mee dat mensen gaan vragen hoe het gaat. Weet niet of je daar op zit te wachten?
Het enige waarmee ik een beetje in mn buik zit is mijn beste vriendin. Zij probeert al een tijd zwanger te worden wat maar niet echt wil lukken.. Bij zowel haar als haar vriend is er medisch het een en ander waardoor dit niet zomaar lukt. Zij wil al vanaf dat ik haar ken (18jaar kennen we elkaar) wil ze al moeder worden. Als kind al. Dus dit ligt haar heel zwaar. En tijd geleden zei ze wel dat ze ondanks dat alles wel blij voor me zou zijn als ik ooit zwanger ben. Ik ben aan het twijfelen of ik haar zal vertellen dat ik met de pil stop. Enerzijds wil ik het haar sowieso vertellen want ze is mn beste vriendin maar we hebben afgesproken het in elk geval nog even voor ons zelf te houden. Maar stel ik mag zwanger worden (en in het ergste geval nog voor dat zij zwanger wordt..) wil ik haar niet zo plotseling overvallen met Hoi, ik ben zwanger! Lastig.. Ik weet ook niet hoe ze zou reageren als ik zeg dat ik stop met de pil..
Hier alleen een collega verteld die ik privé ook vaak zag. Kwam ook doordat zij een kinderwens had en alleen met icsi zwanger kan raken en mij regelmatig vroeg of wij nog geen kinderwens hadden. Verder wist niemand het, soms wel erg moeilijk hoor!