Zo nu even met m'n hart in m'n keel, brr! M'n dochter eet d'r avond eten altijd geprakt, ik maak t gewoon klein want dat vind ze fijn. Vandaag besloot ik om dat niet meer te doen maar gewoon erwtjes en aardappeltjes in kleine stukjes te geven. Dit ging prima, zelfs hard vlees lukte d'r. Alleen op een gegeven moment lukte het dus niet meer, ze verslikte zich in een brok met eten. En het bleef opgekockhalst worden en weer doorgeslikt worden, ze wist zich er geen raad mee. Ik had zo de neiging op d'r te helpen maar weet dat je het dan erger maakt. Dus opeens had ze t definitief doorgeslikt en pakte ik d'r op en liep even een rondje door de kamer met d'r. Toen d'r toetje gegeven ( vla haha ) en nu speelt ze lief.. Wat hebben jullie meegemaakt met verslikken? En wat deden jullie? Ik liet d'r gaan maar schrok wel en was op m'n hoede.
Proberen rustig te blijven.. De eerste paar keer is eng, maar bij mn kinderen kwam het wel vaker voor. Als het echt er bijna niet uit wil, proberen het eruit te halen met je vinger in haar keel/mond.. wel rustig.. Maar eigenlijk kwam het er altijd vanzelf wel uit. Verslikken vanwege drinken of kruimeltje, handen in de lucht doen.. Daardoor krijgen de longen meer ruimte om zich goed te vullen met lucht wanneer ze hoesten en is het zo over
Je hebt super gehandeld! Hoe reageerde je dochter? Was ze in paniek met tranen en overstuur, of verbaasd en kon ze zichzelf redden en ging verder met de orde van de dag? Ik zou vooral kijken hoe zij reageert. De babys schrikken hiervan minder dan de ouders. Ik snap echt dat je even schrikt de eerste keer. En ze is oud genoeg om dit te moeten kunnen, komt goed! Hier hebben ze zich ook een paar keer verslikt, ongeveer hetzelfde wat jij beschrijft. Ik dacht wel elke keer 'kom op, werk het eruit, het moet niet te lang in de keel blijven hangen', maar voor de rest wist ik wat ik kon verwachten. En vooral: dat het gewoon normaal is. Dat geeft best veel geruststelling. Ga zo door!
Dankje, ik probeer altijd niet te kijken zodat ze niet ziet dat ik schrik. Ze had tranen in d'r ogen en was bang. Ik werk al 3 jaar in de kinderopvang maar je eigen baby Handen in de lucht is wel een goede. Ik zat al te denken, wat als het niet weggaat... Aja nu speelt ze super lief! Maar ben zo gek op m'n kleine meisje.