tijdens de zwangerschap al een afwijking bij het kindje werd/ wordt geconstateerd? of moeders waarvan het kindje ook niet geheel gezond is geboren?
Yep. Tijdens de zwangerschap werd hydronefrose bij mijn kindje geconstateerd. Meestal verdwijnt dit gedurende de zwangerschap of vlak na de geboorte. Alleen bij Finn niet. Hij heeft het nu nog steeds. Ik zoek wat herkenning van andere moeders. Bijvoorbeeld over de zorgen tijdens de zwangerschap. Of hoe lastig het kan zijn om consequent te zijn als je kindje huilt, omdat je niet weet of het ligt te drammen of dat het huilt van mogelijke pijn. Of hoe mensen kunnen reageren als ze ervan horen. Etc. Etc. Etc.
hoi mijn dochtertje heeft een hazelipje we wisten het niet van te voren ze heeft er geen last van alleen als ze geopereerd wordt met de eerste operatie was k erg bang dat ze pijn had als ze lag te jammeren of te huilen k belde wel 10x per nacht de dokters
Hoe reageren mensen bij jou? Bij jouw kindje is het natuurlijk aan de buitenkant te zien. En hoe vaak is je dochtertje al geopereerd? Ik zat trouwens even in je album te spieken, maar wat een ontzettend leuke foto's staan daarin, zeg!
Kan me voorstellen dat het voor jullie nog moeilijker is als je kindje huilt. Ik vind het vaak al moeilijk om te zien of het jengelen is of bijvoorbeeld krampjes...
hoi renate ja de mensen doken gewoon met hun kop in de kinderwagen en deden heel geschrokken zo van oh wat zielig wat heeft ie en heel overdreven gingen doen extra hard op de markt zeggen enz ze is nu 1x geopereerd en het is heel goed gegaan ze dachten dat ze het in 2x moesten sluiten maar het is in 1x gelukt nu moet ze over ong 4 maand weer en dan gaan ze de zachte gehemelte sluiten ohja nog bedankt voor je complimentje
@marline1983, jeetje wat zijn sommige mensen toch verschrikkelijk bot! Ik vind dat jullie een prachtig kindje hebben!
O, ik moet er niet aan denken dat sommige mensen zo kunnen reageren. Ik zou niet goed weten hoe ik daar dan zelf weer op zou reageren, denk ik. Wat dat betreft heb ik het iets makkelijker. Bij Finn zie je het niet aan de buitenkant. Maar zodra mensen het horen, zie je ze in eerste instantie toch schrikken. En dan krijg je de standaard beleefdheidsvragen, natuurlijk. Soms worden ze helemaal zenuwachtig, hahaha! En dat terwijl wij er eigenlijk helemaal niet zo vaak mee bezig zijn, of 'last' van hebben. Ja, tegen de tijd dat hij weer naar het ziekenhuis moet, spelen de spanningen wel op. En zoals ik al eerder zei, als hij zo hard huilt en ik weet niet waarom, dan begin ik toch weer te twijfelen (hij zal er toch geen pijn door hebben?). Of als hij minder plasluiers heeft...dan ben je er toch mee bezig, omdat je daar dan extra op let.
Dat zijn 'waterniertjes'. Er blijft teveel vocht in zijn niertje staan, wat voor stuwing zorgt. Hierdoor is zijn niertje wijder/ groter dan normaal. De oorzaak hiervan ligt bij Finn in een vernauwing van 'het buisje' dat van de nier naar de blaas toeloopt. Hier kan het vocht nauwelijks door afgevoerd worden. Dus blijft het te lang in zijn nier staan. We weten nog niet of dat gevolgen bij hem kan hebben op de lange termijn. Begin april weten we meer. Dan weten we ook pas wat het, op dit moment, met zijn nierfunctie doet.
bij ons niet, maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen heel irritant reageren! vreselijk bot inderdaad!
Bij ons ook niet. Maar idd ik weet me meestal ook geen houding te geven. Vooral ook omdat de een wel erover wil praten en de ander niet (de ouders). Wat vind jij dan prettig hoe de mensen erop reageren? Belangstellende vragen of wil je gewoon er niet over praten? We zijn trouwens wel een paar keer met mijn zoontje naar het zkh geweest en wat ik niet prettig vond is de bemoeienis, wat je vooral niet moet doen of nog erger, wat je vooral niet HAD moeten doen. Je zit toch al in de put en dan wordt je nog meer depri van. We hadden toen ook de telefoons gewoon een paar dagen uitgezet (ook 's nachts) kon me helemaal niet meer schelen of iemand anders bezorgd was of niet. Wilde helemaal niet horen, je moet je sterk houden.... Wordt nu nog weer emotioneel terwijl het 2 jaar terug is (zal ook wel met mijn zwangerschapshormonen van nu te maken hebben), toen hij nog maar 3 a 4 dagen oud was achteraf bleek dat hij niet genoeg voeding had gekregen, maar ze gingen uit van een infectie, maar die infectie konden ze niet vinden dus iedere ochtend/avond werd er bloed geprikt en een ruggeprik en hij werd geel...... Maar nadat hij dus uit het zkh werd ontslagen had hij niets meer en hebben we dus niet met kenissen te maken gehad die "medelijden" hoefden te hebben.
Is ook wel logisch, hoor. Ik heb dat zelf bij anderen ook. Je weet toch nooit wat iemand zelf het prettigste vind. Dat verschilt natuurlijk ook. Ik vind het zelf altijd wel prettig om erover te kunnen praten. Omdat ik dat bij mijn naaste familie en vrienden niet voortdurend wil blijven doen. Voel ik me zo'n zeur of zeikerd. Bovendien weten die het nu wel. Dus als mensen het voor het eerst horen en oprecht belangstellend zijn, vind ik het helemaal niet erg om erover te praten. Integendeel zelfs! Maar ja, als ik merk dat sommige mensen zich er geen houding mee weten te geven of zenuwachtig worden. Dan liever niet. Het is voor hunzelf niet leuk, maar ook voor mij niet. Alsof ze medelijden hebben, ofzo. Ik kan het niet goed verwoorden. Zoals ik al zei is het voor ons eigenlijk geen issue. En als dat voor anderen wel zo is, of als je het gevoel daarvan krijgt....brrr, nee dat hoeft niet zo.
wat is het al mooi geworden na die eerste operatie...knap grietje is het hoor, en na de tweede operatie wordt ze vast nog knapper!
ja dat heb k duzz ook wil er best over praten hor maar bij sommige mensen loop k gewoon weg zoals overdreven over de markt schreeuwen van och wat zielig dank je wel voor jullie lieve complimentjes of hoe je het ook schrijft haha
@Marline 1983 Mijn man is ook geboren met een hazenlipje en dat is GEWELDIG MOOI weggewerkt dankzij chirurgische ingrepen! Toen ik hem leerde kennen, merkte ik het zelfs niet. Maar 't is natuurlijk niet fijn voor zo'n kleintje om zulke ingrepen te moeten ondergaan op zo jonge leeftijd... Veel sterkte wanneer je nog van die vervelende reacties moet aanhoren, maar geniet vooral van je kleintje. Ze kunnen niet genoeg aandacht krijgen Groetjes, Elpee
Sam heeft een gaatje in haar hartje, maar dat is weer heel wat anders dan wat jullie kindje hebben. Ze kwamen er bij toeval achter Sam had een pusblaasje in haar hals vanaf de geboorte toen ze 9dagen was moesten we daarvoor naar het zh. Toen moest ze dus blijven ivm haar hartje, nou ik was in shok. Nu moeten we onder controle blijven en het gaatje is wel aan het meegroeien. Als het mee blijft groeien moet ze wel geopereerd worden maar dat doen ze dan pas als ze 5 is.
Hoi Sam, dat klinkt best heftig, een gaatje in het hartje. Maar als ik je berichtje lees, ben je er vrij nuchter onder. Klopt dat?