bijna 4 maanden terug heb ik mijn mirena spiraal eruit laten halen, ik heb mijn lichaam een maand met rust gelaten en ben toen met de normale pil begonnen. Ik heb sinds ruim een maand (ong. 5 a 6 weken) last van misselijkheid in de ochtend en na elke maaltijd of hapje klaagte ik over dat ik er zo misselijk van werd. maakt niet uit of het zoet of hartig is. na elke keer iets gegeten te hebben werd ik misselijk. ongeveer 3 weken terug begonnen ook mijn borsten pijn te doen (vooral in mijn tepels) en toen begon ik me zorgen te maken. want bij mijn eerste zwangerschap kwam ik erachter omdat ik dus zo'n last van mijn tepels had. Ondanks dat ik wel gewoon ongesteld was geworden 3 weken terug deden mijn vriend en ik een test. Deze was Negatief. Nu heb ik sinds gister eind van de middag buikkrampen maar aangezien ik net hersteld ben van een kleine buikgriep bedacht ik hier dus niets achter. deze buikkrampen hielden aan tot nu nog. vanmorgen ging ik naar de wc om gewoon te plassen. ik ben sinds Zaterdag gestopt met de pil en ben dan ook meteen ongesteld geworden en dit zou mijn 2e ongi dat zijn En dit was ook allemaal prima ik ben nog steeds ongi en vorige maand is mn ongi ook gewoon doorgekomen niets vreemds mee en omdat ik eerst aan de prikpil was, toen een zwangerschap had en daarna mirena spiraal dacht ik dat deze klachten maar gewoon erbij horen en ik niet meer wist wat het was om ongesteld te zijn ik ben het immers voor deze 2 keer ongeveer 5 jaar niet meer geweest. Maar vanmorgen bij het plassen kwam er mega en echt MEGA veel bloed uit de hele pot inclusief water kleurde rood en ik zag een grote prop in de wc liggen met daarin dus iets wat (ik weet het echt zeker) leek op een kindje. het had alleen een hele rare vorm hoofd en het had geen handjes en voetjes maar wel beentjes en armen. Ik was zo in shock en ik had geen telefoon op zak en ik loop niet met een camera naar de wc dus kon geen foto nemen, er stond een collega te wachten en in pure shock heb ik doorgetrokken. Maar ook als er geen collega had staan wachten durf ik dat niet zomaar achter te laten om mijn telefoon te halen. Zowiezo vind ik het een vreemd gevoel om er een foto van te maken. Ik had het niet verwacht na een test enzo. Meteen de ha opgebelt die dus om die foto vroeg en het maar weg wuifde van zit je ongi maar uit, wacht dan 8 a 10 dagen en doe dan maar een test en als deze positief is kom je maar langs. Ik ben zo verdrietig en boos!! wat moet ik hier nu mee... snap er helemaal niets van. ik ben 22 en kerngezond! wat nou als mijn vriend en ik WEL nog een kleine willen zometeen, mijn lichaam heeft zich zo raar gedragen. gewoon ongesteld worden niets aan de hand, zelfs een negatieve test en nog komt er zoiets uit. ik vertrouw mn lichaam niet meer... ik wilde graag nog een kindje maar nu durf ik dat dus niet. zowiezo komt er voorlopig geen kleine maar wat nu als we daar wel voor klaar zijn? Hoe kan ik mn lichaam nou vertrouwen na zoiets raars?! t heeft me gewoon in de steek gelaten. ik keek naar foto's van hoe ik het ongeveer zag en dan kom ik op een zwangerschap van ongeveer 7 a 8 weken uit...
Ik kan er geen zinnig antwoord op geven. Maar ik merk dat je erg ongerust bent geworden. Misschien een afspraak maken met je huisarts en persoonlijk langsgaan zodat hij merkt hoe ongerust je bent? Dan kun je het in ieder geval face to face met hem/haar bespreken.