Ik dacht, dat doen we wel even... Kwamen we daar even mooi op terug. Gisteravond kreeg ze de speen niet meer bij het naar bed gaan en ze viel eigenlijk wel snel in slaap zonder problemen. Ze vroeg na het verhaaltje voorlezen wel waar de speen was, maar verder niet meer naar gevraagd. Toen ze vanochtend wakker werd hebben we haar natuurlijk de hemel in geprezen. Dat het zo knap was dat ze zonder speen de nacht is doorgekomen. 's Middags ga ik altijd samen met haar naar bed sinds ik zwanger ben. Het was 1 groot drama. Huilen en zoveel verdriet. Mama, waar is mijn speentje nou? Ik ben zo verdrietig Ik ben een uur met haar bezig geweest, ze deed namelijk ook steeds een duim in de mond en uiteindelijk heb ik toegegeven, ikzelf ook met dikke tranen. Ik voel me nu zo'n slechte niet consequente mama Hebben jullie tips om het speentje af te leren? Ze is bijna 2,5. Een cadeautje mocht ze uitkiezen als ze eenmaal speenloos zou zijn, maar zelfs dat wilt ze niet. Ik hoef geen cadeau mama, ik wil alleen maar mijn speentje.
Samen weggooien/opsturen. Er zijn genoeg manieren om samen afscheid te nemen van een speentje met een begrijpelijk verhaal erbij. De speentjes zijn nu voor de kleine baby's die ze nodig hebben, jij bent nu een grote meid, de spenenfee, etc. En als ze erom vraagt kan je haar gewoon herinneren dat jullie samen de speen weg hebben gedaan. Als je huilen 'beloont' door hem terug te geven dan zal ze dat ook blijven volhouden. Ze moet er aan wennen dat ze geen speentje meer krijgt is en dat kan wel even duren.
Hier hebben we het op 3 jaar meegegeven met sinterklaas. Heeft serieus indruk gemaakt: ze spreekt er nu nog van. De Sint was toen uiteraard ook zo lief om een megacadeau (een winkeltje) te brengen Ik vond de externe factor van sinterklaas een heel handig aspect. Hij had de tutjes mee, dus ik kon er niets aan doen... Dat was duidelijk voor haar, en ook voor mij handig om vol te houden op momenten dat ze erg verdrietig was.
Ze gewoon echt weg laten gooien, hier heeft dochter ze in de container gegooid. ' s avonds vroeg ze erna, nee kan niet zei ik want ze zijn toch in de container. Oja was het antwoord en niets meer over gehoord. Ze dus echt weg doen, als je ze gewoon ergens in huis neerlegt kom je steeds in de verleiding ze haar terug te geven.
Wij hebben 8 helium ballonnen gekocht toen ze 3 werd. Mooi de speentjes aan gehangen en een kaartje erbij geschreven voor andere kindjes. Ze mocht de ballonnen zelf loslaten. Daaaggggg tuttieesssss riep ze en ze heeft er nooit meer om gevraagd
We gaan dit doen, wat een leuk idee. Ik zag ook iets over een spenenfee. Speen in de tuin ophangen in een boompje, volgende dag hangt er een cadeautje ipv de speen. Thanks voor de reacties allemaal!
Ik zal wel weer de zeur zijn, maar let alsjeblieft op met die ballonnen. Heel gevaarlijk voor vogels die het achtergebleven plastic oppikken
Hier zou ik inderdaad niet over nadenken, maar goed dat je het zegt. We gaan dan voor de spenenfee en het cadeautje in de boom
Hier een paar keer geprobeerd, en kwam het telkens van mijn kant af en kwam het uiteindelijk neer op nachtelijke drama's (de eerste keer) en continue haar duim/vingers in haar mond (tweede poging). Twee maanden voor ze 3 was bij de derde poging heb ik haar er echt samen op voorbereid, dat kindjes van bijna 3 geen speen meer hebben, en ook geen duim. Maar dat liep toen tegelijkertijd samen met geen nachtluier meer, 's nachts zelf naar de wc mogen, geen kinderwagen meer (verkocht), ledikantje verkocht, ze kon los fietsen. Dus toen was het wel een ware transformatie, ze was groot! Ze vindt knippen erg leuk. Dus de laatste nacht duidelijk gezegd van dit is echt de laatste nacht, neem maar afscheid. De volgende ochtend heeft ze hem door midden geknipt. Kleiner afgeknipte speentje hebben we bij het kinderdagverbijf naar de baby groep gebracht (want babies hebben een kleinere mond ). Die waren er natuurlijk heeeel blij mee, en omdat alle juffen erbij waren heeft ze veel positieve aandacht gekregen die dagen van wat goed dat de speen bij de babies is! Toen nul drama en veel trotsheid, dus misschien moet je net nog een paar maanden wachten dat ze er wel echt bewust achter staat dat hij weg gaat (en dan echt weg).
Ze stopte inderdaad direct haar duim in de mond toen ik geen speen meer gaf.. Als ze in haar eigen bed ligt heb ik daar natuurlijk ook geen zicht op, dus dan nog liever de speen als dat we straks weer duimen moeten afleren
Toevallig slaapt onze zoon (2 jaar en 3 maanden) sinds gisteravond zonder speen! Hij vroeg er s avonds zelf niet naar dus zo gelaten en heerlijk geslapen.... Vanmiddag wilde hij m wel weer... Ook tranen met tuiten, maar uitgelegd dat we m kwijt zijn en er dus niet meer is en voorgesteld dat er dan ipv speen een extra knuffel mee ging... En dat was goed! Nu slaapt hij ook weer zonder speen en met extra knuffeltje!