Niet specifiek op jou gericht maar vind dat @Stampertje1 nogal wordt aangevallen hier in dit topic. Ja kanker is mega erg. Maar chronisch vermoeid is ook mega heftig en wordt inderdaad onderschat. Heel weinig mensen weten wat het inhoudt en de naam geeft echt een vertekend beeld. Ik heb zelf een tijdje met de klachten rondgelopen en omdat t 2 jaar duurden waren we heel bang voor het chronisch vermoeidheidssyndroom. Gelukkig was t waarschijnlijk "enkel" een burn out in combinatie met hormonale disbalans want na mijn zwangerschap en door toevoeging van hormonen na de zwangerschap knap ik in rap tempo op. Maar in de twee jaar hiervoor lag ik 18 uur per dag op bed en nee niet omdat ik moe was maar omdat ik zoveel hoofdpijn had dat ik geen geluid of licht kon verdragen. Elke inspanning die ik deed leverde mij enorm veel hoofdpijn op en ik werd letterlijk ziek van inspanning: koorts, grieperig voelen, spierpijn en ga zo maar door. Ik kon bijna geen uitstapjes maken, altijd ziek. Ik zat letterlijk gevangen in mijn lichaam. Ik kon niet werken en had vrijwel geen sociaal leven meer. Bij CVS is de kans op genezing nihiel. Ik was als de dood dat ik zo door zou moeten gaan heel mijn leven. Je kan geen vergelijking maken met kanker. Zeker als je t niet beide hebt meegemaakt. Zoals ik lees maakt stampertje1 deze vergelijking ook niet maar kiest ze ervoor het risico op CVS niet te nemen. Ik koos er destijds ook voor om zwanger te worden. Ook al zou ik er mogelijk niet altijd helemaal zelf voor kunnen zorgen. We hebben dit overlegt met omgeving en t werk van mijn partner. Gelukkig gaat t nu beter maar ik snap zeker dat stampertje ondanks haar ziekte kinderen wil. Je bent gigantisch beperkt maar je kindjes heb je in huis en hoe zwaar ook ik zou dat niet willen missen. Dus de keuze voor kinderen wil niet zeggen dat haar ziekte niet ernstig is. Jeetje ik schrik soms echt hoe mensen kunnen oordelen over iets dat ze niet gehad hebben of niet hebben meegemaakt.
Helaas is dit heel normaal gedrag bij bijna iedere ziekte die men niet goed kent. En wordt je bijna standaard afgebrand als mensen ook maar denken dat je zegt dat het een "zwaarder" is dan het ander. (Wordt hier niet gezegd maar maken sommigen er wel van)
Ben ik het helemaal mee eens. Ik heb zelf nu al 12 jaar regelmatig last van pijn in mijn been en bekken/heup. Dit wordt vooral getriggert door belasting, bijv wandelen of een stukje fietsen. Vaak wordt dat niet begrepen, vooral omdat ze het niet kennen zomaar pijn door even winkelen o.i.d. Nu had mijn schoonzusje een tijd geleden trombose in haar been en snapte ze eindelijk hoe vervelend het is. Er blijft evengoed wel een stukje onbegrip omdat er bij haar een oorzaak is gevonden en voor mij is het gissen waarom. Ik hou het dus voornamelijk op onbegrip waarom mensen zo kunnen reageren. En ik denk dan ook wel eens dat ik voor hun dan eigenlijk ook wel blij ben dat ze het niet begrijpen.
Ik heb haar in mijn ogen niet aangevallen. Ze begon over haar chronische vermoeidheid maar ging er daarna totaal niet meer op in. Wel zeggen dat mensen je moeten begrijpen, maar geen (korte) uitleg willen doen. Wie doet dan mee aan het creëeren van onbegrip terwijl je begrip wilt? Beetje dubbel. Om dat laatste vroeg ik immers en ook of ze het nou vergelijbaar vond. Zonder aanval of iets. Was van mijn kant puur interesse waar de vergelijking vandaan kwam en hoe het dan zit. Roepen dat het zwaar is, er vragen over krijgen maar dan geen uitleg willen doen... begin er dan niet over. Je weet toch dat mensen kunnen reageren en vragen kunnen hebben nav je bericht. Daarnaast ben ik wel de laatste die oordeelt over vermoeidheid. Heb er zelf ook mee te maken gehad en ruim 1,5 jaar niet naar school kunnen gaan destijds. Het beheerste heel mijn leven. Maar alsnog vind ik persoonlijk de vergelijking, waarvan nog steeds niet zeker is of dat het nou was maar als het zo was, met kanker absurd. Mijn mening, die ik overigens wél wil onderbouwen omdat ik erover begin
Ik heb ook gezegd dat ik dit niet allemaal openbaar ga zetten internet Wil het prima uitleggen maar niet op deze manier
Begin er dan ook niet over. Ik pleur ook niet alles op internet maar ik hou dan gewoon helemaal mn mond dicht.