hoi hoi, ik heb nog 1 weekje zwangerschapsverlof, en dan moet ik weer aan het werk! Wat is de tijd voorbij gevlogen zeg :x 5 weken verlof voordat mijn kindje geboren werd, 11 weken daarna. ik heb er geen 'weken' verlof aan vast geplakt, maar wat ik wel gedaan heb is de hele maand november de maandag vrij genomen. Dat zijn 5 maandagen dus, en ik werk de maand november dus maar 2 daagjes. Mijn kleine ventje hoeft dus nog maar 1 dag naar het dagverlijf deze maand (andere dag is papa thuis) en vanaf december moet hij dus 2 dagen naar het dagverblijf. Ideaal zo. Ik ben ZO BLIJ met deze keuze....heerlijk beginnen zo, 2 daagjes werken per week...rustig aan!! (terwijl mijn baas hele grote plannen heeft en ik echt weer aan de bak moet zeg maar....maar ja...lastig in 2 dagen hahahahaha) (mijn baas heeft me zelfs gevraagd of ik voor 4 dagen wil terugkomen in 2010...maar ja, ik neem ouderschapsverlof op en dat ga ik niet uitstellen naar 2011...Gezin gaat voor alles he!!) Toch heb ik ook wel weer 'zin' om te gaan werken. Niet heel veel zin hoor of te 'werken', maar meer gewoon het ding van: even 2 dagen in de week wat anders....even geen mama zijn. Ik 'vlucht' de afgelopen 3 weken telkens vaker even het huis uit, even boodschappen doen, naar de stad, naar een vriendin...even iets anders...Dus wat dat betreft ben ik voor het werk wel klaar! Ik ben benieuwd of jullie dit ook zo voelen!
Hai, Ik ben blij dit topic te lezen. Afgelopen weekend heeft mijn dochter voor het eerst een nachtje gelogeerd bij opa en oma. Ik heb er eerlijk gezegd de hele week naar uit gekeken. Een avond, nacht en ochtend alleen met mijn vriend.. gewoon weer ff ik zijn ipv mama. Ik hoef pas weer in januari te gaan werken. De afgelopen week was ik zelfs aan het twijfelen of ik eerder zou gaan werken. ( ik heb door allerlei mazzeltjes ( vakantie die ik terug krijg etc) langer verlof... heb nu nl al verlof vanaf 17 juli ( zomervakantie). IIk ga het niet doen..eerder werken.. puur een rationele beslissing..ik krijg die vrije tijd nooit meer terug en die tijd kan ik ook van mijn dochter genieten... Maar diep in mijn hart .. wil ik ook weer graag werken.. Dat zeg ik nu dan..geen idee of ik er zo ook nog over denk als ik weer werk Voel me aan de ene kant een slechte moeder als ik deze gedachtenheb..of ze openbaar aan mijn vriend. T gekke is alleen dat hij het begrijpt.. hij zegt ook..je stond altijd midden in het leven..dag en nacht sociale contacten..en nu ben je veel meer thuis en een halve huisvrouw.. De gedachte blijft moeilijk...je leest een ieder die niet meer wil werken..die het moeilijk vindt weer te beginnen na het verlof....en ik.. agh ..ik kan op dit moment eigenlijk niet wachten. ( hoewel afgelopen weekend me erg goed gedaan heeft ) Maar goed..heel verhaal..terwijl de strekking is.. k herken je gevoel dus erg goed
Ik herken het gevoel ook wel. Ik ben in totaal bijna 6 maanden thuis geweest, (verlof, vakantie en nog een maand ouderschapsverlof) en ik was ook blij dat ik weer aan het werk kon. Nou kwam dat, in mijn geval, ook doordat wij vrij achteraf wonen, en ik daardoor gewoon niet zo makkelijk even wegging. Even een boodschap doen moet al meteen met de auto, en de buurt heb ik ook wel gezien na een paar keer wandelen... Komt nog bij dat vrienden, vriendinnen en familie allemaal werken of ver weg wonen, dus even hier of daar een kop koffie doen is er ook niet bij. Ik vond het een erg geïsoleerd leventje, als ik heel eerlijk ben. Ik werk nu 2 dagen per week, al is dat wel wisselend omdat ik in de zorg werk, en dat is goed te doen. Ik vind het nog steeds wel vervelend om weg te gaan maar als ik er eenmaal ben is het goed... Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om tbm te zijn, ik heb dan ook echt alle respect voor de dames die dat wel zijn!
gewoon weer even niet-mama-zijn...ook weer iets anders te vertellen hebben! Ik moet nog wel zin maken om weer echt te gaan functioneren op het werk, maar ik heb wel zin om er gewoon 2 dagen even tussenuit te zijn...ik zie het nu nog als een uitje...hahaha, terwijl mijn baas verwacht dat ik flink aan de bak ga! Waarschijnlijk als ik volgende week begin, zal ik ook weer direct lekker aan de slag gaan! ik moet wel zeggen, ik vind het heel moeilijk mijn kleintje naar het dagverblijf te moeten brengen. Ik weet namelijk dat hij daar minder goed zal gaan slapen, ze hem af en toe zullen moeten laten huilen/jengelen etc. Daarom is die 1e maand maar 1 dagje helemaal prima. In december is hij alweer wat ouder en kan hij t beter hebben allemaal.
Allemaal erg herkenbaar dus... ook wij wonen tegenwoordig in een *dorp* terwijl ik zelf opgegroeid ben en altijd midden in het centrum van adam woonde.... maar voor kinderen vonden we het beter om wat rustiger te gaan wonen. Voor mij is het nu inderdaad erg geisoleerd. Want als ik inderdaad ff een bakkie koffie ofzo wil doen bij iemand dan ben ik ook een uur onderweg ( lang leve het ov..ik heb geen rijbewijs) Straks in januari ben ik dus ook ongeveer een half jaar thuis geweest en nee ik denk dus niet dat ik een huismama ga worden... geloof nu al niet dat het mijn ding is Eventuele stress over een kdv heb ik niet.. wij zijn in de luxe positie van een oma die 2 dagen per week gaat oppassen...
ik heb er heel erg gemengde gevoelens over. ik heb veel langer verlof dan jullie (in Engeland krijg je een jaar verlof, ik neem 9 maanden aangezien de rest onbetaald zou zijn)), dus je maakt dan veel meer mee van je kindje. Daar ben ik erg blij mee, want het is veel leuker om thuis te zijn met een wat ouder kindje waar je mee kunt spelen dan met een baby die vooral in de wieg ligt. Vooral nu ik ook mijn peuter thuis heb, die hier helemaal van profiteerd. Ik geniet zo ontzettend van de tijd met die twee. Ik denk wel dat ik gek zou worden als ik full time huis vrouw zou zijn. Ik heb dus wel zin om weer te gaan werken, maar ik weet nu al dat ik ze zo ga missen. je kunt zoveel leuke dingen met ze doen, zwemmen, naar het park, peuermuziek, baby yoga. Ik vermaak me wel! Ik ben heel dankbaar voor mijn lange verlof. Wat ik van vriendinnen in Nederland hoor is dat ze bijna allemaal blij zijn weer te gaan werken omdat het zo zwaar is thuis. Het is denk ik niet goed dat je in Nederland vaak net weer gaat werken als ze ruim 3 maanden zijn. Dan begint het eigenlijk net leuk te worden! Ik moet over ruim een maand weer aan het werk, en ik heb er wel zin in. Maar ik weet ook dat ik het heel jammer ga vinden dat ik niet meer zo veel tijd voor ze ga hebben als ik 4 dagen werk...
dat is absoluut waar! Tegen de tijd dat we aan het werk moeten (zo rond de 3maanden) dan worden de kleintjes wat meer wakker en kan je gerichter gaan spelen met ze. wat dat betreft zie ik de termijn van 16 weken verlof ook meer als noodzakelijk kwaad dan dat je er ook een beetje van kan genieten. vaak zijn de eerste weken echt om te wennen aan elkaar, een soort van ritme te creeren, de eerste kwaaltjes te doorstaan etc. maar ja, geen reden om fulltime ouderschapsverlof er aan vast te plakken. Wel een goede reden om lekker parttime te gaan werken en volop te gaan genieten van die kleine op de dagen dat ik wel thuis ben.
wat een fijn topic! ik heb heel veel zin weer te gaan werken (vandaag over een week) Ties heeft ook al eens bij mijn ouders gelogeerd zodat mijn vriend en ik een dagje naar een pretpark konden (=mijn verslaving) en konden uitslapen. vond ik heerlijk! ik hou zielsveel van mijn zoon, maar idd af en toe even Marieke zijn ipv mama is broodnodig! ik word gek van het thuiszitten!
Ik had 3 weken voor mijn bevalling en 13 weken erna. Ik werkte maar 2 dagen en dat zou ik daarna ook weer gaan doen. Nou, ik vond het heerlijk om weer te werken. En nog steeds. Ik heb nou tenminste ook weer besef van de dagen.
god...wat ben ik blij dat ik niet de enige ben hiermee...dank je voor t openen van dit topic petra.. grin was zelf nog woorden aan t zoeken voor dit gevoel Ik ben erg blij dat ik pas ga werken als ze 4 maanden is...maar aan de andere kant kan t me niet vlug genoeg zo ver zijn
Dat is absoluut waar, de eerste tijd kon ik soms jaloers zijn als mijn man lekker naar zijn werk ging. Nu, sinds een paar weken kan Vigo veel meer, zit hij beter in zijn vel etc. Ik zou normaal gesproken al weer aan het werk zijn, maar ik heb tot 31 december ouderschapsverlof opgenomen, en daar ben ik nu heel blij mee. Ik geniet er nu veel meer van dan de eerste drie maanden.
Dat is bij mij ook de reden geweest waarom ik nog vakantie en ouderschapsverlof heb genomen. Bij Jelle had ik ook vakantie na mijn zw-verlof en hij is ook pas met 4 maanden naar het kdv gegaan. Nu is Jitte oook met 4 maanden gegaan, alleen had ik toen dus nog mijn ouderschapsverlof. Ben dus lekker een paar weken op vrijdag vrij geweest zonder kinderen, wat ik erg lekker vond om thuis even de boel op orde te brengen. En het was ook prettig dat als het met Jitte niet goed ging op het kdv, ik haar meteen op kon halen. (Is niet nodig geweest, trouwens) Na 4 weken moest ik weer gaan werken en dat ging een stuk relaxter als toen met Jelle, omdat hij meteen een volle dag ging en ik ook moest werken die dag.
Wat ben ik blij om deze verhalen te lezen zeg... IK dacht dat ik een slechte moeder was zeg, aangezien ook ik zin heb om te werken! Ik begin na 1 november weer, voor 3 dagen in de week, ons kleine meisje is nu vandaag 10 weken, we vinden het prachtig en genieten volop van haar, alleen mijn wereldje wordt zo klein. Ik ben dus totaal geen meid wat thuis zat, altijd weg altijd haast en onderweg,..en nu ben ik alleen even mama en ben ik altijd met haar bezig! Dalijk 3 dagen werken en dan de rest van de week heerlijk genieten, ik denk dat we dan nog meer van onze kindjes genieten als dat we er 24 per dag bij zijn! toch? x
Oeps, ik ben een moeder die graag thuis zou willen blijven. Mijn zin om te gaan werken is helemaal verdwenen . Oké ik heb dan ook al drie kids en misschien twijfel ik omdat ik mijn werk beu ben.. Ik heb het ontzettend druk thuis met mijn meiden, ik rij van hot naar her. De oudste twee zitten net op de basisschool. Ik geniet zo van mijn kleinste. Nee, werken daar moet ik niet aan denken. Ik heb nieuwe ambities; huismoenen. We denken aan een vierde telg en om dan nog te gaan werken, nee. Ik ga wel terug werken in januari na ruim 8 maanden verlof. Zo zie je dat iedereen er weer anders over denkt.
Ik denk dat je daar helemaal gelijk in hebt, Pink150. Ik heb nu net een hele week vrij gehad, en ik ben het eerlijk gezegd even helemaal zat! Het is slecht weer dus Jelle kan niet buitenspelen en gaat hierbinnen tekeer, Jitte heeft bijna de hele week slecht geslapen, 's nachts en overdag, omdat ze tandjes kreeg. Als ze dan al slaapt was het een half uurtje per keer, en dan ook nog op de tijden dat Jelle wakker was. Hier is het nu dus zo dat er altijd wel 1 wakker is die vermaakt wil worden. Normaal gesproken kan ik daar heel goed tegen, maar niet na een hele week met korte nachten, vroeg opstaan en een man die achterlijk laat thuis komt omdat hij een project heeft wat af moet. Vanmiddag mag ik weer werken! Yay!!
Hier is het echt met gemengde gevoelens. Van een kant vind ik het ook heel fijn dat ik me over 2 weken weer nuttig kan gaan maken op een andere manier. Maar van de andere kant weet ik dat ik ons meisje ook heel hard zal gaan missen als ik op het werk ben, zeker de eerste tijd. Ook jammer dat je weer moet werken als de kleintjes steeds meer zelf kunnen. Heb op zich wel het geluk gehad dat Kelsey met precies 37 weken geboren is zodat ik in ieder geval 3 weken extra heb gehad met haar.
ohja hoor..Ik kan niet wachtten om weer aan het werk te kunnen -1-12...Ik zit al thuis vanaf begin juni ivm vroegtijdige weeen...ben het thuis zitten nu dus wel zat
Ik ben vorige week maandag weer begonnen en vind het heerlijk om weer te werken. Ik had best nog een paar weken of maanden thuis willen zijn hoor maar dit is ook weer fijn. Andere dingen aan je hoofd en inderdaad het gevoel op een ander vlak weer nuttig te zijn Gezellig weer met collega's, helemaal goed
Hier in Ierland krijg je 6 maandene zwangerschapsverlof en dat was wat mij betrof net iets te lang. Terugkijkend op die periode, vond ik het voornamelijk lang omdat je hier natuurlijk niet je netwerk hebt wat je thuis zou hebben om je mee te vermaken. Het was echt Nathan en ik de hele dag en dan wordt je wereld inderdaad wel heel erg klein. Bij een eventuele tweede zou ik echter wel weer 6 maanden willen. Ik vind 3 maanden echt nog heel erg klein voor creche. Ik werk nu full time en wil graag naar 4 dagen, voor mij is dat de perfecte balans. Overigens, even een side-note: waarom voelen vrouwen zich toch altijd maar schuldig over vanalles en nog wat. Je voelt wat je voelt en je zou je verder niet zoveel moeten aantrekken van wat anderen vinden. Natuurlijk is het bizar om mama te worden en te verwachten dat je geen eigen behoeftes meer hebt!!