Note to self: Ik moet niet meer op dit topic kijken. De manier waarop hier gereageerd wordt op TS, ik vind het keihard. Ik spreek je nog wel als je moeder overlijdt en jij je eigen boontjes moet doppen, niemand zich om jou bekommert, en om jouw gevoelens denkt. En daar mag je dan niet van balen? Mijn vader had ook heel snel een ander. Natuurlijk gunde ik hem iemand. Nieuw geluk. Niet hele dagen alleen zitten. Maar daarin mag hij nog wel rekening houden met de gevoelens van zijn kinderen. Wij waren samen op vakantie om de dood van onze moeder te verwerken en meneer ging de hele tijd geheimzinnig zitten bellen. Was er uiteindelijk de eerste jaren niet voor ons, maar alleen met haar bezig. Ineens hadden we geen moeder EN geen vader. Anderhalf jaar lang? Mijn moeder is ruim 8 en een half jaar dood en ik kan nog steeds hartverscheurend huilen. Ook al ben ik 33. Bah!
+1 Ik laat dit ook voor wat het is. Gevoelens onredelijk.. Verwachten van een analfabeet dat die een examen foutloos aflegt is onredelijk. Of iemand jou eigen manier van verwerken opleggen.. dat is onredelijk. Gelukkig zijn er ook mensen die reageren om de TS een hart onder de riem te steken ipv van reageren puur om hun ongezouten mening over iets te kunnen geven!
ow natuurlijk mag TS er van balen en de manier waarop vervelend vinden. Mar de opmerking dat hij zielig verdriet heeft lopen veinzen om haar moeder..sorry, maar dat soort dingen vindt ik dan weer keihard. dus wij mogen niet onze (mischien harde) mening geven over haar mening..maar zij mag dat wel over haar vader...zijn rouw zo in twijfel trekken? nee sorry..
Iedereen rouwt op zijn eigen manier de 1 laat het merken en de ander gaat gewoon door ... Zo gaat dat niet alleen met de ouder maar ook kinderen die er zo mee omgaan. Wij kunnen en mogen niet oordelen over hoe iemand rouwt, en TS zit ermee op de manier waarop haar vader ermee omgaat, ipv hier een topic te openen waarmee je dus dit soort reacties kunt verwachtten moet ze juist dit voorleggen bij haar vader. Straks als ze bevallen is heeft ze juist de steun van haar vader nodig! en niet alleen een vader maar ook een opa voor haar kind
Heb ik commentaar gegeven over die reacties? Nein Iedereen heeft zijn eigen mening. De reden waarom ik die topic open is ook om te zien of er iemand ervaring mee heeft en hoe andere reageren! Met bébé is alles in orde gelukkig, wel een beetje te mager maja soit die groeiecho's.. jullie weten het zelf wel ene week is het zo andere week zo Bloeddruk was beetje te hoog maar alles is oke Het kan voor elk moment zijn maar ze kan ook nog een maandje blijven zitten. Ik zal mijn vader er zeker over aanspreken. En vragen waarom hij zijn kleinzoon nu laat vallen en de rest van mama's familie. Dan gaat zijn nieuwe vriendin zeker niet snel geaccepteerd worden. En haar zien als oma? Das nog veel te snel. Maar dat gesprek zal niet voor deze week zijn. Eerst mijn meisje gezond op de wereld zetten, heb genoeg problemen gehad tijdens de zwangerschap. En geloof me, ik wil hem heus niet verdrietig zien tot zijn tijd komt maar voor mij is het gewoon nog te snel & de manier waarop.. = ne dikke no no!
Ik (en mijn man nog veel meer) had graag gewild dat mijn schoonvader een vriendin had gevonden na de dood van mijn schoonmoeder ... dan had hij wss nu nog geleefd. De man is zichzelf zo verloren in het rouwen om zijn vrouw (en de drankinname die daarop volgde) Ik denk dat TS misschien geschrokken is, maar ik zou haar toch willen adviseren om dit te accepteren. Omgaan met verlies en rouw EN daarnaast gevoelens hebben voor een ander kunnen prima naast elkaar leven zonder af te doen aan de nagedachtenis van je moeder. Dat zijn namelijk twee totaal verschillende dingen.
Dat jij het te snel vind is je goed recht, Jij kan niet oordelen over of het te snel is voor hem. En dat hij andere laat vallen vind ik persoonlijk daar moeten hun hem op aanspreken...Jij stoort je eraan maar hij laat jou niet vallen!! En of zijn vriendin wel of niet geaccepteert word mag jij nooit voor spreken, Spreek voor jezelf als het gaat om het accepteren van zijn vriendin. Laten we eerlijk zijn of iemand nu 16 of 70 is iedereen die verliefd is in begin heeft minder tijd voor andere!
Oh maar ik heb papa ook al even niet meer gezien hoor, tot een 2 tal weken geleden zag ik hem nog elke dag.. nu al eventjes niet meer ik zei al tegen mijn vriend: dees is verdacht! Jah minder tijd voor een ander.. maar 2 feestjes waar je al 2 maanden van weet wanneer ze zijn? Ze hebben voor hem gereserveerd in het restaurant enzo (oke da restaurant gaat daar nie moeilijk over doen) maar ik vind zoiet echt respectloos!
Denk dat je het moet accepteren dat je hem gewoon niet meer elke dag ziet omdat hij een nieuwe vriendin heeft. De tijd zal heus wel weer komen dat hij meer tijd heeft. En het is mischien respectloos als hij niet komt opdagen, Maar dat is zijn keuze en had je ook zo gereageerd als hij netjes had afgezegd? Kom mischien hard over maar het is je vader, ook al is het moeilijk accepteer zijn geluk die hij nog heeft mogen vinden voor de 2e keer op zijn leeftijd ..
eu met geldige reden misschien, niet omda ge u lief wilt zien eh. Da moest ik is proberen toen ik 16 was, niet naar de kleine zijn feest gaan omdat ik zooooooooooooo graag bij Kenneth wou zijn. Ja minder zien, goed en wel maar zijn timing: vriend werkt hier 45min vandaan, papa zou normaal de laatste 2 weken van de zwangerschap hier komen logeren want ik heb zelf geen auto meer voor als mijn water breekt me naar het ziekenhuis te voeren. Ach dat hij doet en laat wat hij wilt. Maar dan moet ik ook niet meer zijn handje vasthouden als een peuter eh? Als hij zijn dates kan regelen kan hij denk ik toch ook wel is zelf gaan tanken niet? Of eens naar de ziekenkas gaan voor een terugbetaling? Ben er zeker van dat madam daar ook wel verstand van heeft
Mijn vader heeft een vrouw leren kennen op de dag van de begrafenis van mijn moeder. Ze waren al wel een jaartje uit elkaar, maar toch. Dat uit elkaar gaan was ook nog een beetje rommelig en niet echt helemaal afgerond, had ik het idee. Maar aan de andere kant, je kan het niet plannen wanneer je iemand tegenkomt met wie het klikt. Ik begrijp je gevoel. Je ouders zijn je ouders, een ander komt er toch een beetje ongewild tussendoor. Die hoort niet bij jullie gezin. Maar aan de andere kant heeft je vader ook recht op geluk. Het is zijn leven, zijn (eventuele) toekomst. Moet hij dat laten lopen omdat jij er nog niet aan toe bent dat hij met een ander is? Ik heb toen ook tegen mijn vader gezegd dat ik er moeite mee had, maar dat ik wel wil dat hij gelukkig is. Gevraagd: ben je gelukkig. Hij zei van wel. Nou, daar ging het voor mij om. Ik hoop dat het jou lukt om het in een groter geheel te zien. Want ergens weet ik zeker dat jij het je vader ook gunt, maar dat je dat op dit moment gewoon nog even niet voelt. Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat je hier open en eerlijk met je vader over kan praten. Het zou eeuwig zonde zijn als dit tussen jullie in zou komen te staan.
Zit je blijkbaar meer dwars, bespreek het met je vader allemaal op een rustige manier Alle reacties die je krijgt nu daar tegen ga je je verdedigen Je kan beter je energie gebruiken voor een goed gesprek met je vader En stel jezelf eens de vraag, Wil je hem gelukkig zien met zijn nieuwe vriendin?
Nogmaals: ik wil helemaal niet dat die de rest van zijn leven depressief in de zetel zit. Maar het is ook niet verplicht om die vrouw zomaar welkom te heten in mijn leven en dat van mijn dochter? Ik weet niets over haar en ik heb geen zin om ze nu op deze moment, 3 weken voor mijn due date, te leren kennen. Hoe mijn vader voor mjn mama gezorgd heeft de laatste dagen zullen er niet veel hem na doen, hij heeft haar letterlijk gedragen, en daarvoor ben ik hem voor altijd dankbaar maar dit geeft mij gewoon echt zo een slecht gevoel!
& mijn vader heeft met zijn eigen familie gebroken, nog voor ik geboren was, om een stom meningsverschil! Ik heb mijn nonkels en tantes langs die kant nog nooit gezien EN hij heeft met zijn eigen kinderen (die met zijn eerste vrouw) ook al +20 jaar geen contact meer. Dus het zou mij eigenlijk niet verbazen als hij nu ook mij en mijn halfzus en broer gewoon laat vallen als wij niet direct met zijn nieuwe vriendin akkoord gaan. Maar dat is dan zijn keuze I guess, iedereen heeft tijd nodig om iets te verwerken
Je hoeft haar toch ook niet direct in je leven toe te laten? Lijkt me dat je vader en zijn vriendin eerst tijd moeten hebben om elkaar te leren kennen, voordat hij haar introduceert in de familie. Geef ze gewoon de ruimte, zeg tegen je vader: goh papa, leuk voor je maar ik schrik er een beetje van. Als het serieus is, dan wil ik haar graag ontmoeten, maar nu niet.
Succes en gooi alles eruit wat je dwars zit, En vertel hem ook dat je wilt dat hij gelukkig is maar vooral hoe jij je voelt de laatste tijd! Komt vast goed
Ik heb er daarnet rustig met mijn vriend over gepraat. Hij zei ook dat dit misschien helemaal niet serieus is en meer een kreet om aandacht.. en als het serieus is dat ik haar zo maar niet moet welkom heten in ons leven, dat ik mijn tijd moet nemen om haar te leren kennen en dan een oordeel moet vellen. Maar hij vindt het ook maar raar dat mijn vader plots geen aandacht meer schenkt aan de klein mannen... Maar Kenneth heeft liever dat alles opgeklaard wordt na de bevalling... heeft niet veel nut dat we nu in discussie gaan en er misschien ruzie van komt..
Nu je kracht en energie gebruiken voor de bevalling en jullie dochter en daarna verder kijken en rustig praten. Goed dat je er met je vriend over praat, Probeer het beetje los te laten hoe moeilijk het ook is
Mooi toch voor je vader dat hij een vriendin heeft. Wie ben jij om te zeggen dat het een show was dat hij huilde om je moeder. Liefde en rouw kunnen gewoon samen gaan. En iedereen rouwt op zijn eigen tempo. Snap dat je er van schrikt en dat je misschien nu anders reageert omdat je zwanger bent.