Het verhaal gaat over mijn broer en zijn dochter. Mijn broer heeft een dochter met zijn ex. Toen zij zwanger was is de relatie over gegaan. Mijn broer wil graag contact hebben met zijn dochter maar zijn ex doet erg moeilijk. Mijn broer betaald al jaren geld voor zn dochter en ook heeft hij haar erkent maar toch mag hij zijn dochter niet zien. Als vader heeft hij allemaal plichten maar blijkbaar geen rechten. Ik vroeg mij af of er hier mischien mensen zijn die ook eens in zo'n situatie hebben gezeten of meegemaakt hebben? Kan het zomaar dat een vader zijn kind niet mag zien? Er is overigens niks gebeurt waardoor hij zijn dochter niet zo mogen zien. Mijn broer is getrouwd, ze kunnen helaas zelf geen kinderen krijgen, beide een goeie baan en hij zou graag iets met zijn dochter op willen bouwen. Iemand tips?
naar de rechtbank gaan en een omgangsregeling afdwingen...... en een ouderschapsplan opstellen en vast laten leggen door de rechter.... dan kan zn ex niks meer en werkt ze niet mee kan haar een sanctie van 1000 euro per dag worden opgelegd als ze hun dochter niet mee laat gaan naar haar vader..... ik zou zeggen meteen een kort geding aanspannen!
Heeft hij ouderlijk gezag? Als hij dat heeft dat kan hij dus aanvechten via een advocaat en alles dat hij gewoon zijn kindje te zien krijgt. Ouderlijk gezag is echt een must in dit soort gevallen. Als hij dit niet heeft dan zit je met een ander verhaal,dan is het makkelijk voor zijn ex om het kindje uit zijn buurt te houden maar aangezien hij dus het kindje wel erkent heeft en alles en wel plichten heeft,en dus ook rechten,zou ik zeggen dat hij dit echt zeker via een advocaat moet aanvechten. Hij betaald voor zijn kindje en wil er alles aan doen om een vader te zijn maar zij is de gene die verkeerd bezig is door het kindje weg te houden. Als er geen reden is om het kindje uit zijn buurt te houden heeft hij naar mijn weten gewoon recht om zijn kindje te zien. Dan is zij de gene die zich niet aan haar rechten en plichten houdt. Als hij geen geld heeft voor een advocaat moet hij een prodeo advocaat gaan vragen en zeker hier mee aan de slag gaan. Want hij heeft zeker recht om zijn kindje gewoon te zien,zelfs om het weekend of hoe het ook geregeld zal gaan worden. Hoop dat hij ouderlijk gezag heeft over zn kindje,dan maakt het de zaak een heel stuk makkelijker,dan kan ze geen eens meer het kind van hem weghouden want dan ontneemt ze helemaal het ouderschap weg en dat mag dus niet. Als ik je broer was zou ik zo snel mogelijk een advocaat in de arm nemen! Succes!
Dit lijkt zo simpel maar dat is het niet ex kan tot in den treuren moelijk doen. Zelf een aantal situaties gezien waarbij de rechter zij kind moet naar vader. Moeder doet het niet dan sta je haast nergens. Deze weg lijkt dus zo simpel maar is het dus duidelijk niet de wet is nog steeds krom. En moeders/of vaders kunnen hun kinderen weg houden bij de andere ouder. Mijn advies t.s dat je broer wederom kontact zoekt en omgang gaat vragen op een slijmerige manier en op die manier kontact zoeken kortom de moeder gaan paaien anders. Word het pas in de pubertijd dat vader wat kan begin. Als kinderen hun eigen mening krijgen ect ect. Weet niet hoe oud dat kindje is? Succes in elk geval.
Als je broer zijn dochtertje erkend heeft, dan neem ik aan dat hij wel stappen kan onder nemen om het even zo te zeggen. Mijn vriend heeft ook een dochtertje, maar heeft haar niet erkend.. zij woont bij haar moeder en vriendlief heeft haar nooit gezien, maar kan ook niks omdat hij haar niet erkend heeft. (mocht niet van zn ex) Bij mij is het helaas net andersom, ik heb ook een dochter.. maar haar vader houd haar bij me weg. Maar goed, ik heb nog wel gewoon volledig gezag etc.. dus ik ga uiteraard weer een zaak er van maken.
Nee hoor niets slijmen...hij onderhoudt haar financieel als hij dit zwart op wit heeft kan hij heel veel bij de rechtbank
dat is niet helemaal waar en ik spreek uit ervaring. we hebben helaas zelf 3 jr moeten procederen om de zoon van mijn man uit een eerder huwelijk hier te blijven laten komen... de ex deed ook erg moeilijk en heeft alle hoeken en gaten gezocht maar uiteindelijk bijt zij nu op het houtje en als ze hem niet mee laat gaan met zijn vader mag ze 1000 euro per dag gaan betalen. het is inderdaad niet makkelijk nee! en altijd is er wel een partij die gaat lopen etteren. mijn man heeft volgehouden tot het bittere eind en gevochten voor zijn zoon. De ex was jaloers en wilde over de rug van hun kind procederen en hem weghouden bij zn vader... in die 3 jr tijd heeft ze dat 1x geprobeerd. toen had ze bijna de politie voor de deur staan om hun zoon naar vader te brengen. Mijn man vond dat geen situatie voor hun zoon en heeft gezegd we laten het zo en wachten de rechter af. die heeft gezegd, zoonlief gaat alle helften van vakanties naar zijn vader en gezin, om het weekend, en bij speciale feestdagen de helft. einde verhaal. moeder is uitgeschakeld Maar oh wat een overwinning! heb nu met eigen ogen gezien hoe ontzettend gemeen moeders kunnen zijn als ze uit elkaar zijn en het over de kinderen gaat! verschrikkelijk dat noem ik geen moeder als jij je kind bij een goede liefdevolle vader weg wilt houden! ooit zal zo'n mens dat op haar dak krijgen later als het kind ouder is en vragen gaat stellen!
Klinkt even heel raar dit, maar ging het hier maar zo makkelijk! Ik zit momenteel met mn handen in het haar hoe ik het voor elkaar moet gaan krijgen dat ik mijn dochter terug krijg. En dan ben ik dus de moeder, niet eens de vader Jij zegt hoe gemeen moeders kunnen zijn, dan ken je me ex nog niet.. Dan is het: hoe gemeen vaders kunnen zijn. Maar goed, ik ga ook weer advocaat aan de arm nemen, eens zien hoe ver ik kom. Hopelijk zo ver dat ik mn dochter weer heb.
Ik heb het helaas ook van dichtbij meegemaakt, al was de situatie wel iets anders. De (inmiddels) ex van mijn moeder mocht zijn kinderen in eerste instantie wel zien. Zijn kinderen waren toen al wat ouder, ik gok 8 en 11 jaar. Maar zijn ex was echt een heks, die de boel flink heeft gesaboteerd. Ze heeft de kinderen wijs gemaakt dat hun vader niet het beste met ze voor had en de bankrekeningen van de kinderen had geplunderd. Ik woonde toen samen met die man (met mijn moeder en zusje) en ik zag gewoon hoeveel verdriet hij daarvan had. Hij heeft altijd zijn best gedaan het beste voor de kinderen te regelen. Heeft ze veel alimentatie betaald, niks meegenomen uit het huwelijk, geen enkel cent. Mijn moeder en hij begonnen helemaal onderaan, met maar een paar meubels (en ik en mijn zusje dus ook ). Die stomme heks heeft ook bewust gewacht met samenwonen totdat haar alimentatie afliep. En je wil niet weten wat voor een shockerend hoog bedrag hij daarvoor betaalde, ik vind het echt onvoorstelbaar (die partneralimentatie bedoel ik dus, niet de kindalimentatie). In ieder geval, hij heeft het toen niet aangevochten. Ik geloof dat hij het nog wel geprobeerd heeft, maar omdat de kinderen al zo oud waren, wilde hij ze via de rechter niet dwingen. Hij heeft wel ieder jaar met hun verjaardag een kaart met geld door de brievenbus gegooid enzo, zodat ze wisten dat hij ze niet was vergeten. Inmiddels heeft hij met de oudste wel weer een soort van contact, maar het blijft moeizaam. Ik heb de oudste er ook wel eens op aangesproken (hij is niet veel jonger dan ik), maar die negatieve gedachten over zijn vader zaten zo diep en zijn loyaliteit naar zijn moeder was zo groot. Ik kreeg ze echt niet ontkracht. De volgende ex van mijn moeders nieuwe vriend was trouwens ook zo'n heks. Brrr. Dit keer betrof het wederom een asociale hoge partneralimentatie, waardoor mijn moeder ondanks de goede baan van haar vriend gedwongen is tot haar pensioen fulltime te blijven werken.
Hier bijna hetzelfde verhaal maar toch heel anders omdat mijn broer zijn zoontje niet heeft erkend omdat hij ook wist dat hij dan de kleine toch niet mocht zien.Dus nu spaart hij elke maand het geld op een rekening voor zijn zoontje wat hij anders aan alimentatie had moeten betalen.Echt balen want hij is nu 7 en ziet zijn vader niet.Mijn broer heeft wel spijt dat hij toen niet voor erkenning is gegaan maar goed hij was toen jong. Als ik een tip mag geven is er helemaal voor gaan bij de rechter want anders ziet hij zn dochter dalijk ook niet meer.Het sluipt erin als je niet oppast.. Sterkte iig van dit is voor een familie niet makkelijk..
Gravid, wat lijkt me dat verschrikkelijk moeilijk zeg dat je je kindje niet kan zien sterkte daarme en TS ook! aanvechten!
ja het ligt er wel aan waarom een ouder dat doet. en waarom je dochter bij hem woont en niet bij jou. ook of er ooit dingen zijn voorgevallen waardoor je dochter in gevaar was, of niet goed verzorgd werd en dit ook te bewijzen valt. al die dingen waren bij ons niet van toepassing. dus was het vrij simpel, maar wel duurd zoiets jaren! emotieloos moet je zijn zodra je dat gevecht aangaat! alleen verstandig denken en handelen, emoties achterwege laten. maare makkelijk was het niet hoor! 3jr ellende is niet niks! en vooral niet voor die kleine jongen en mijn man! dus dat het zo " makkelijk" ging bij ons zoals jij denkt ik verre van waar!
Hier precies zelfde vriend mag wel dokken voor zijn 2 kinderen,maar zien kan hij ze niet, zit krang in elkaar hoor! Het gerecht gaat bijna altijd voor de moeder, als de moeder liegt en hij kan niet bewijzen dat ze liegt kan hij erna fluiten. Dit is mijn vriend gebeurd, hij gaat dan ook na al die jaren betalen voor zijn kinderen hiermee stoppen, want ze is opnieuw getrouwt en hij is er helemaal zat van, ze zal nog een hele schok krijgen als het geld een keer niet op haar bank rekening staat. Want het enige wat zij van hem wil is zijn geld en kinderen zijn 14 en 17, oud en wijs genoeg om naar hem toe te komen als ze hem zouden willen.Hij is zat om maar de bank te spelen en van zijn kinderen niks te zien. Dit is wel in de UK dus mischien loopt het hier wel allemaal anders. Ik hoop dat jou broer snel zijn kindjes kan zien!
Nee, zo bedoel ik 'makkelijk' ook niet. Want snap uiteraard erg goed dat het hartstikke erg is voor zowel je man als de kleine jongen!! Hier is het gelukkig ook niet het geval dat mn dochter in gevaar was of niet goed verzorgd werd. Daar is echt geen sprake van gelukkig! En dat het jaren duurt, ja helaas wel.. hier ook alweer 2 jaar bezig. Maar hoop nu toch echt dat ik haar volgend jaar bij me heb. Maar goed, gaat hier niet om mij, hoop dat de broer van TS zijn kindje weer mag gaan zien!!
Nee, zijn ex is daarmee in overtreding van de wet. Een kind heeft recht op omgang met de vader en een vader op omgang met zijn kind, (tenzij hij iets gedaan zou hebben wat het welzijn van zijn kind geschaad heeft, maar dat is hier duidelijk niet aan de hand ). Als zij niet bereid is om mee te werken, is het aanspannen van een rechtszaak de enige manier om een omgansgregeling op gang te krijgen. Dat zou ik zeer zeker doen dus! Wij hebben een paar jaar terug, vlak voor we trouwden, te maken gehad met het feit dat de ex van mijn man de omgangsregeling stopzette. Ze was namelijk ervan overtuigd dat hij zijn dochter mishandeld had, (lees: na een dagje dierentuin kwam ze thuis met wel 1 blauwe plek op d'r beentje. Wat bizar weinig was als je zag hoe ze in de speeltuintjes speelde altijd....). Zij ging alle contact uit de weg, nam de telefoon niet op, deed de deur niet open, wilde niet via tussenpersonen praten.... en dus hebben we een rechtszaak aangespannen uiteindelijk. En gewonnen uiteraard: zij moest de omgangsregeling weer starten, op straffe van 250 euro per zaterdag dat ze de kids niet meegaf, (een kapitaal als je rond moet komen van een bijstandsuitkering). Verder moesten ze samen naar een mediator, om gezamenlijk tot een omgangsregeling te komen waarmee ze beiden uit de voeten konden... Doen dus, rechters zijn moeders die hun eigen plan hierin trekken tegenwoordig erg zat, en in tegenstelling tot een jaar of 10 geleden, wordt er nu dus veel meer druk op de moeders gelegd om een omgangsgregeling te treffen. Terecht, want een kind heeft z'n vader nodig!
Bij ons heeft dat proces trouwens, van begin stopzetten omgangsgregeling tot rechtszaak en uitspraak rechter dat de omgangsregeling weer gestart moest worden, trouwens 'maar' 4 maanden geduurd.... het kan dus ook redelijk snel!
Als je van je expartner een kind niet mag erkennen, kun je daarover een rechtszaak aanspannen. Als de moeder dan niet mee wil werken en ontkent dat vader de vader is, kan een rechter de moeder dwingen om dat middels een dna-test aan te tonen, (of dus niet).